Met een beetje vertraging ... normaal ging Didi voor het verslag zorgen, maar hij werd 's zondags door een andere fietser omvergereden waardoor ie nu wel andere zorgen aan z'n hoofd heeft. We wensen je een spoedig herstel toe Didi, en hopen dat je snel terug van de partij kan zijn.
Yvan stuurde volgend verslag binnen, waarvoor dank ! Ook dank aan Peter Sporza voor de foto's !
Met 7 fietsers deze morgen aan de start werd de tocht naar Gemmenich aangevat.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Didi en Omer op kop en de rest knus in het wiel en zo op weg naar Schoonbeek, Munsterbilzen, Gellik, Veldwezelt, Vroenhoven waar we langs het kanaal verder reden tot in Lixhe. In Moelingen reden we links richting het Withoes om vanaf Mesch een stukje Mergellandroute te volgen. Zo reden we via Libeek, Mheer, Noorbeek, Slenaken naar Epen.
Omdat Quinten de beklimming van Camerig eens wou doen, reed Peter met hem mee richting Drielandenpunt terwijl de 5 anderen in Epen de afslag namen naar Sippenaeken en zo verder tot in Gemmenich.


In ons vaste café werden we door Quinten op taart getrakteerd voor zijn verjaardag : nogmaals proficiat en bedankt !!!
Na onze verdiende koffiepauze ging het met Quinten en Peter op kop terug via Völkerich, Plombières, Hombourg om in Aubel eventjes bij te tanken bij de toch wel mooie 28°.
Verder ging de tocht langs Val-Dieu, Mortroux, Dalhem, Richelle, Argenteau, Oupeye, Heure-le-Romain, Bassenge, Valmeer, Herderen, Spouwen, Martenslinde, Bilzen, Spurk, Schoonbeek en Diepenbeek.
In het Paenhuys trakteerde Miet op suikerwafels (waarvoor dank) en met wat gerstenat erbij een leuke afsluiter van een mooie fietsdag.
Ritgegevens: 135 km, gemiddelde 28 km
Aanwezigen: Quinten, Didi, Peter, Omer, Marcel, Leon en Yvan
***************
Toch nog een verslag binnen gekomen van Didi himself ... ik publiceer het integraal omdat ik weet dat zowel Yvan als Didi er hun tijd in gestoken hebben. Merci Didi !
Zaterdag 10 september 2011 Gemmenich via het Mergeland maar zonder de Camerig/Vaalsberg voor de meesten
De dag voor de beruchte 11 september van weleer.
En wie weet weet wat de zondag brengen zou (zie P.S.)
Ze voorspelden nog een mooie nazomerse dag, dus insmeren en genieten geblazen.
Daar één der fervente koptrekkers Valère Ph. op vakantie was en heel wat Compostelliaantjes de Spaanse wegen nog onveilig maakten, was de opkomst niet zo dik. Alhoewel, zeven man = 2 rijstvlaaien en 1 stukske extra voor mij.
Pensbeest, zeg het maar.
Om 9u werd het startschot geven en namen Omer en Didi het eerste kopwerk voor hun rekening. Via Munsterbilzen, Gellik, Veldwezelt, Vroenhoven, Kanne, Lieze reden het Voerense Moelingen in.
Leon wilde nog eens langs de NL-Limburgse mergellandzijde richting Gemmenich fietsen ipv langs de Voerense zijde. Al waren ze de week ervoren al in het Mergelland geweest. Als je deze zijde neemt dan weet je ook dat de heuvels ietsjes steiler en sneller na elkaar komen. Maar ja. Zo gevraagd, zo uitgevoerd.
Ik zit daar niks mee in, want in het Mergelland bloeit mijn klein hartje (en beentjes) open.
Via Withuis werd eerst bobbel Mesch besprongen. Als volgende de Mheer, Noorbeek. Daarna werd er de GB overgestoken richting Slenaken. Tijdens het afdalen was het wel even opletten daar op sommige plaatsen het wegdek nog aan de vochtige kant was. Al fietsend passeerden we enkele minder mooie en mooie fiets(t)ers die de toertocht http://www.boogiesextreme.nl/ reden. Neem nu tijdens beklimming van de Loorberg werd er unaniem beslist om en groupe naar boven te rijden daar er een mooi panoramisch gehalte voor ons reed.
Van éénsgezindheid gesproken.
Te Heijenrath vervolgden we onze route richting Epen. Hier sloegen Peter en Quinten links af om de Camerig en de Vaalsberg te beklimmen tegen een iets hoger tempo dan de meerderheid gewoon is. Boven aan het drielandenpunt daalden zij dan af naar Gemmenich.
De andere vijf resterende fietsers sloegen rechts af via Sippenaeken tot in Gemmenich. Niet minderwaardig, enkel iets korter en aan waarschijnlijk iets rustiger tempo.
Bij aankomst van de twee eerstgenoemde toeristen was er wel te zien dat er een klein verschil was tussen beiden. De ene zweette gelijk een paard en de andere was niets te zien. Je mag één keer raden wie het droge paard was.
Na n goe stukske rijstvlaai getrakteerd door een jarige Quinten werd er terug vertrokken huiswaarts. De twee werkpaarden Peter en Quinten namen nu het kopwerk voor hun rekening, want ze waren nog niet moe genoeg na de Camerig/Vaalsberg. Nu de wind ook nog van de partij was, konden ze hun dus nog wat uitleven. Via Homburg werd er tegen de straffere wind als voormiddag ingebeukt richting Aubel. Hier werden de bidonnekes nog eens voor een laatste keer gevuld. Van hieruit werd het kopwerk wat verdeeld onder Yvan, Omer en Peter. Zo ging het aan een strak tempo richting Val Dieu, Dalhem. Vooraleer we het goed beseften, stonden we al aan de voet van de Richelle. Geen kanaal, maar Richelle zei Leon, dus OK linksaf.
Maaske over, Haccourt, Oupeye, Heure-le-Romain, Houtain-Saint-Siméon, Bitsingen, Val-meer, Herderen, Grote en Kleine Spouw(mur)en, Bilzen en Schoon-beek onder.
Zonder het goed en wel te beseffen, zaten we al om +/- 14u30 met ons gat in de stoellekes op het zonnig terraske van t Paenhuys met n lekker Duvelke of n Westmalleke aan ons lippen en lieten het natuurlijk zachtjes binnenglippen.
135km vanuit Djopenbeek * +/- avg 27.8km/u, volgens Marcel. http://connect.garmin.com/activity/113233092 Dat is nie zo belangrijk; amusement en ogen goed de kost gegeven. Dat wel. Moet het nog meer zijn?
3x20-kijk- en fietslustigen: Omer, Yvan, Leon, Marcel, Peter, Quinten & Didi
P.S.: Zondag, 11 september de beruchte dag van 2011 ben ik helaas ondersteboven gereden in Halen door een rode lantaarn van een aankomend peloton fietsers.
Kneuzingen aan ribben, schouder,
en n kapotte fiets.
Ik ben niet in fout, maar daar ben ik vet mee. Al bij al valt het nog mee en hopelijk heb ik terug snel n stuk oud ijzer of karton om terug mee te fietsen met 3x20. Als de pijn het uiteraard toelaat, want het is op dit moment nog kermen en kreunen met en zonder pijnstillers.
Didi


|