|
Verslag rit dinsdag 19 april 11: Limburgia Routexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ondanks de paasvakantie had ik toch een verlofdagje kunnen versieren, bij deze wil ik mn mama en schoonmoeder bedanken om te voorzien in de opvang van mn zoontje.
Marcel had schoon weer beloofd dus had iedereen ( behalve Marcel :lol:) zn korte broek aan. Mn mouwkes deed ik nog voor t vertrek uit. Aan de start verscheen ook wingman Valère, zeer uitzonderlijk op een dinsdag. Hij ging mee om de Limburgiaroute uit te stippelen die Yvan binnenkort met de mannen van Vet Te Veel zal doen. Als je der met een grote groep op uit trekt is zon voorbereiding immers onontbeerlijk.
Waren nog van de partij: Noenke Flor, Leon, Jos B en Pierrot die maar een stukje kon meerijden ( hij had middagpost ).
Marcel " nog even sleutelen aan m'n oud ijzer "
Toen Marcel zn stuur vastgezet was werd het startsein gegeven. We reden ( onder kopwerk van Valère en Flor ) op over Zutendaal en probeerden netjes de verkeersregels te volgen door op de fietspaden te rijden. Maar dat was op sommige plaatsen ronduit gevaarlijk. Valère maande ons aan dit toch te doen, maar uiteindelijk moest ie het ook opgeven. Als men Limburg wil profileren als fietsprovincie is er duidelijk nog heel veel werk aan de winkel.
Met een strakke tegen- en zijwind reden we langs het nationaal park af, om uit te komen op de Pauwengraaf in Maasmechelen. Zelfs de parking van Maasmechelen Village werd niet overgeslaan.
Ter hoogte van Lanklaar, Opoeteren draaide Pierrot terug. We bleven noordwaarts gaan: in Maaseik, Ophoven langs de statige Maas op.
In Kessenich staken we de grens over om te daveren over de kasseien van het witte stadje Thorn. Opzoekwerk leert ons waarom deze stad zo wit is. Oorspronkelijk woonden er in Thorn enkel een abdis met 20 adellijke kloosterdames. In 1794, bij de komst van de Fransen, werd een einde gemaakt aan dit miniatuurvorstendom. Arme mensen betrokken de grote panden, maar ze konden de raambelasting niet betalen en waren genoodzaakt ramen dicht te metselen. Om de bouwsporen ( littekens van armoede ) te verbergen werden de huizen witgekalkt. Even wat plaatjes trekken van dit mooie stadje en we konden weer verder.
Plaspauze, even buiten Thorn
t Is duidelijk dat Limurg dé aspergestreek is. Uitgestrekte aspergevelden, zo ver als je kon kijken. Maar wat een wind. En wat een zandwolken als autos je tegemoet komen. Ittervoort, Hunsel, Ill. Even zijn we het noorden kwijt na een wegomlegging maar een kruisteken doet Valère zich direct heroriënteren.
Stramproy, Tungelroy, de vlaai moet niet lang meer op zich laten wachten. In Weert stoppen we aan de sluis voor taart en koffie. Eindelijk mogen we de blote benen van Marcel eens zien, de beenstukken worden uitgedaan.
Over een heel breed en mooi fietspad rijden we Weert uit, richting België maar eens onze heimat bereikt stopt het mooie fietspad. Lozen, Kaulille, we stoppen aan een tankstation om de bidons te vullen.
Wind tegen en langs zij, we hebben vandaag nauwelijks wind mee gehad, rijden we in volle vaart naar Grote Brogel, Meeuwen, Opglabbeek. Hier verliest Flor de strijd tegen de wind, Yvan neemt het kopwerk over. Maar je hebt sterk gereden Flor, bedankt !
Houthalen, Bokrijk en voor we t weten zitten we op het terras in t Paenhuys waar Miet ons trakteert op koeken, bedankt !
t Was een prachtige rit, aan een strak maar doenbaar tempo, dankzij kopmannen Valère, Flor en Yvan. De sfeer was ( zoals altijd ) weer geweldig ! Meer hoeft dat niet te zijn ! Een dikke proficiat aan iedereen
!
Ritgegevens: 149 kms, gemidd 31 km/u, 338 (hms ) ondanks dat dit een vlakke rit was
Link naar de rit ( handig voor Yvan ): http://connect.garmin.com/player/80217207
Gereden door: Valère Ph, Flor, Yvan, Leon, Marcel, Jos B, Pierrot, Vanessa
|
