Verslag rit zaterdag 28 september 2013: Poulseur/Comblain-au-Pont
met dank aan Sabine voor dit mooie verslag !
Verslag Poulseur/Comblain-au-Pont zaterdag 28 september 2013
Het zou een mooie nazomerdag worden, dus profiteren we er nog eens van om wat extra kilometers bij elkaar te sprokkelen. Pluk de dag zegt Leon immers altijd J. Kortere bestemmingen doen we wel als de zon achter de wolken is.
We zijn vandaag met zn tienen, een mooie groep. Na een kort overleg over het te rijden parcours wordt het startschot gegeven. Zonder twijfel mogen we weer rekenen op onze sterke kopman Valère. We zijn ook blij dat Jean-Pière weer mee rijdt want nu zijn we weer een kopman rijker J. Dus samen met Valère neemt hij de kop voor rekening! We fietsen via Kortessem-Guigoven-Gors-Op-Leeuw-Jesseren-Haren-Bommershoven-Vechmaal. Leon fietst langs me en vertelt me dat het vandaag zn dagje niet is, dat hij slechte benen heeft. Hier in Vechmaal besluit hij om af te haken en in zn eentje op eigen tempo verder zn training af te werken. Hij fietst even tot bij de kopmannen voor een bedankwoordje en wuift ons uit. Zo zetten we verder via Oreye-Bergelers waar ook Jos Bollen zijn koers terug huiswaarts zet daar hij vandaag liever de afstand wat inkort.
We passeren Lamine-Remicourt-Limont-Donceel-Haneffe-Verlaine-Bodegnée tot Jehay dat gekend is voor het prachtige Château de Jehay. Het kasteel bestaat uit muren van kalksteen en bruin zandsteen en bevat peperpotvormige torens, héél mooi om te zien. Er volgt dan een mooie afdaling tot in Amay waar we de benen weer wat kunnen laten rusten. Onze weg volgt verder Ombret en dan een pracht van een klim naar Villers-le-Temple. Hier plaatst Rudi een knappe demarrage tot in het wiel van Jean-Pierre. Paul en ik kijken even naar elkaar maar besluiten toch maar niet om mee te gaan met Rudi en houden ons mooi in het pelotonnetje. Paul is slim en pakt het goed aan want wil graag nog wat frisse benen hebben voor de terugrit. Waarschijnlijk zal hij dan het kopwerk mogen overnemen. Om nu reeds al de cartouches te verschieten, is het nog véél te vroeg. Boven houden we een korte pauze zodat Marcel een laagje kledij kan uitspelen want na zon klim vallen de eerste zweetdruppeltjes J. Zo peddelen we verder via Nandrin en Baugnée. Maar daarna krijgen we een lang stuk vals plat van 5 % richting Hody onder de wielen. Hier is het op de tanden bijten want kopman Valère profiteert er eens goed van om wat extra tempo te maken. En dat blijft maar duren die lange kuitenbijter, er komt precies geen einde aan. Gelukkig worden we daarna beloond met een superlange afdaling naar Poulseur.
We hebben pech want al de cafeetjes zijn gesloten. De hongerige magen beginnen te knorren;-). Geen erg, een paar trapjes verder - ik schat ca. 6 km - ligt immers Esneux. Koffiehuisjes en bakkers à la volonté J.
Aangekomen in Esneux zoeken we ons een zonnig terrasje uit. Zàlig gewoon om deze tijd van het jaar nog wat te genieten van de zon. Jean-Pierre trakteert ons op de taart. Zomaar omdat hij al zo lang niet meer heeft mee gereden. Lief van hem en het smaakt ons enorm. Tijdens onze rustpauze hoor ik vertellen dat Edgard terug aant fietsen is. Hij is stilletjesaan de kilometers aant opdrijven en zal wellicht weer snel bij ons kunnen aanpikken. Dit is fijn nieuws en we zijn blij voor hem J.
De zon doet ons goed maar het wordt toch weer tijd voor ons terugtocht. Natuurlijk na een pauze, volgt een klim ! Deze loopt via Col de Bonsgnée welke we allen samen in peloton naar boven fietsen. Rotheux-Rimière-Neuville-en-Condroz en de afdaling naar Engis. De mannen plaatsen hun karretjes in het wiel van Valère. Ik ben niet zo zeker in mijn afdalingen dus ik laat enkele meters vallen. Paul krijgt hier helaas een klapband en slingert een beetje. Maar komt mooi tot stilstand want is immers een topdaler. Zijn buitenband heeft een scheurtje waardoor het lek wat moeilijk te herstellen is. Natuurlijk heeft niemand een extra buitenbandje bij. Tsja, das immers extra gewicht hé;-). Dus deze maal is zowel de binnen- als de buitenband voor de prullenbak. Met een klein stukje oude buitenband krijgen we de band hersteld. Echter is het voor Paul niet meer zo makkelijk fietsen en is extra voorzichtigheid aangewezen. Hij neemt samen met Omer de kop over en bepaalt de snelheid. We passeren Awirs Hozémont Lexhy Jeneffe Momalle Fize-le-Marsal Crisnée Thys Otrange Vechmaal Bommershoven Haren Jesseren Gors-op-Leeuw Guigoven. Bijna thuis, we zitten nu immers al in Kortessem waar we kiezen voor het rustige fietspadje langs de Finse piste. Helaas merken we de glasscherfjes op het fietspadje te laat op.
Deze keer is het de beurt aan Jean-Pierre om lek te rijden L. Het bandje is snel vervangen. In Vliermaalroot ben ik reeds kort bij huis en bedankt mijn fietsmaten voor de leuke fietstocht. Zij kiezen nog voor de gebruikelijke after-drink in Het Demerstrand J.
Aanwezigen: Valère Ph, Jean-Pierre, Omer, Paul, Yvan, Marcel, Rudi, Jos B, Leon en Sabine
Mijn ritgegevens: 144 km 28,6 gemiddeld 1360 hm
Verslag Trail des Hautes Fagnes, zaterdag 28 september 2013
Verslag Trail des Hautes Fagnes, zaterdag 28 september 2013
Vandaag stond de Trail des Hautes Fagnes op het programma. Hier, in Xhoffraix, beleefde ik ooit mn eerste trail, weliswaar voor de korte afstand.
Carpoolen voor t milieu, maar ook voor de gezelligheid: chauffeur was loopmaatje Patrick, Edwin en ik passagiers. Zon uurtje rijden is met dit plezante gezelschap zo om. Ginds aangekomen, kregen we van een wel heel fervente parkingwachter ons plaatsje op de koeienweide aangewezen.
Startnummer zoeken op de inschrijvingslijst, verklaren dat we gezond waren, eco-beker in ontvangst nemen en een beetje rondhangen. Snel zagen we Lode en Theo aan de toog zitten, en kwamen we her en der bekenden tegen, de trailwereld is nu eenmaal een kleine wereld.
Na de briefing, werd het startsein gegeven om 10u00. Edwin al ergens vooraan, Patrick en ik kennen ons plaatsje en starten rustig, samen met Theo en Lode. Maar tijdens de eerste afdaling, op 1,5 km, schiet Theo al weg. Wij blijven aan ons tempo verder lopen.
We blijven op gelijke hoogte met Michaël en lopen uiteindelijk ook een heel stuk gezamenlijk. We dalen tot aan de Warche, een zijrivier van de Amblève. Een rivier betekent voor een trailer vooral een gevaarlijke gladheid en inderdaad, het duurt niet lang of ik een voorwaartse val maak, gelukkig zonder erg.
We volgen Warche een tijdje, tenminste totdat hij naar Malmedy loopt, en wij in de Hoge Venen blijven. De temperatuur begint stilaan te klimmen, ben ik blij dat ik niet meer aan heb dan anders. Patrick en Michaël zijn wel dikker gekleed en beginnen uit te spelen tijdens de eerste bevoorrading, aan de stuwdam van Robertville.
Gelukkig waren er toch bekertjes op de bevoorrading, want tijdens de eerste kilometers hoorde je vooral bekertjes op de grond vallen. Opzet dus niet zo geslaagd. Wat tuc-koekjes, banaan, cake. Een mens vraagt zich af hoe ze er aan uit kunnen: voor 5 euro zon mooie loop en prima bevoorrading aanbieden.
Met wat luchtiger geklede mannen trek ik verder op pad. Amper 1 km verder komen we aan de mooie burcht van Reinhardstein, in Ovifat.
Plots iemand die mn naam roept, Stijn uit Tongeren waarmee we tijdens de Crètes de Spa even gelopen hebben. We lopen met zn vieren verder. We komen terug in de Hoge Venen, eerst weer parallel met de Warche, nadien langs een zijriviertje Ruisseau de Bayehon.
Na km 16 begint het grote klimwerk: zes kilometers in stijgende lijn, ben ik blij dat ik mn poles bij heb ! Michaël krijgt het even moeilijk en blijft achter. Met zn drieën gaan we verder. Patrick begint intussen meer en meer last te krijgen van zn voet ( hielspoor ) en zn knie. Hij neemt veiligheidshalve maar een pijnstiller zodat ie verder kan. Tijdens de tweede bevoorrading ( zonder bekers ) delen we de onze met lopers die die hunne kwijt zijn. Lekkere bevoorrading trouwens, gesponsord door de lokale bakker.
Van km 22 tot 28 krijgen we een mooi stukje Hoge Venen te verwerken, over knuppelpaden en plankenpaden die her en der toch aan vervanging toe zijn. Nadien een derde bevoorrading waar Stijn achter blijft en op eigen tempo verder loopt. Aan de bevoorrading zitten er nog een aantal lopers die het opgegeven hebben, maar van opgeven wil Patrick niet weten, al moet ik hem uitkruipen zegt ie.
Michäel heeft hier zn tweede adem gevonden want duikt terug op. Samen verder gaan is geen optie, want Patrick ziet té veel af. Op wandeltempo, en af en toe lichtjes joggen gaan we verder. Ik probeer hem op te peppen, maar dat lukt niet zo goed. Dan maar stil wezen, en zorgen dat ie de finish haalt. Hij maant nochtans aan dat ik moet doorlopen, maar dat doe ik liever niet.
Patrick bijt door en telt de kilometers af. Plots horen we Edwin roepen, hij komt in tegengestelde richting naar ons toe want is natuurlijk al lang gefinisht. Hij montert Patrick weer wat op, en de laatste kilometers worden samen gelopen. Volgens mij is Patrick nog nooit zo content geweest om de finish te zien !
We drinken een lekker lokaal biertje, praten nog een beetje met andere lopers en gaan braafjes naar huis.
Verslag rit dinsdag 24 september 2013: Blegny-Aubel
t Moet er toch ene keer van komen: mn wederoptreden bij de 3x20. Een toffe bende, had ze eigenlijk wel gemist. Maar of ik Banneux zou aankunnen op zon eerste rit daar begon ik vannacht wel serieus aan te twijfelen. Conditie heb ik meer dan genoeg, maar fietsspieren helaas niet meer.
Onderweg naar t bushokje kwam ik Flor al tegen, die me geruststelde en zei dat er nog wel een deel anderen zouden inkorten. Full House aan de start, kopman Valère kon zn ogen niet geloven. Wellicht had de zon hier veel mee te maken, zon typische nazomerdag waarvan je denkt dat het misschien wel eens de laatste van het jaar zou kunnen zijn. En van zon dagen moet je profiteren.
Ook Willy was terug van de partij, hij had wielertoerist.be-vriendin Kristine meegebracht, helemaal afgezakt uit Linter. Ja, ja we zijn tot over de grenzen beroemd ;-). Natuurlijk een fijn wederzien met Sabine, die twee berggeiten kennen elkaar maar al te goed.
Valère roept iedereen goede benen ? Ik vraag hem of mooie benen ook voldoende zijn. We zijn vertrokken: Valère vooraan, Omer naast hem op de kop. Ik kies voor de tweede rij, naast Paul die wellicht het kopwerk zou mogen afwisselen met Omer. Reitje, Rommershoven, Schalkhoven waar we voor de weg kozen in plaats van het fietspad. Valère deed me eraan herinneren dat ik hier ooit viel. Nu was het wegdek intussen wel gemaakt en zou dat daar niet meer mogen gebeuren.
Alt-Hoeselt, Membruggen, de beentjes voelden goed aan, maar niet super, maar zolang ik klein kon blijven trappen zou het wel gaan. Millen, Bassenge, het keuvelend peloton achter ons. De eerste helling kondigde zich aan: de Houtain. Eigen tempo, klein trappen. Valère merkte dat ik een gat moest laten en verminderde vaart. Oef, boven. Heurle-le-Romain, ik denk dat we op dit stukje Martin inhaalden die aanklampte bij de groep. Dan de mooie Richelle op, weer op eigen tempo, de anderen klimmen aan hun snellere tempo verder. Mooi om te zien, Sabine en Kristine zo en dansant op hun fiets. Maar ik heb andere kwaliteiten. Sabine vertrouwde me toe dat ze ook eens geprobeerd had te lopen, drie kilometers en de rest van de week pijn aan de benen. Zo zie je maar
Feneur, we passeren de mijn van Blegny. Hier rijdt Paul lek. Ik begin te twijfelen, weet écht niet wat ik ga doen: meerijden tot Banneux, daar geraken is geen probleem maar terug moet er ook nog gereden worden. De manier/de weg waarop terug gereden wordt is dan cruciaal. Via het kanaal zou het nog te doen zijn, maar binnendoor zou ik misschien toch die man met de hamer eens gaan ontmoeten. Ik kies, samen met Flor en Leon, om door te rijden naar Aubel. Ik bedank Valère voor het kopwerk, das goed voor ene keer zegt ie . Ik lach en zeg dat hij in ruil altijd een keer met me mee mag lopen. De anderen zetten hun rit verder naar Banneux.
Leon op kop, ik in t wiel en daarachter Flor. t Is best nog wel klimmen via Mortier en Julémont naar Aubel. Maar ik kan genieten en rondkijken. In Aubel haal ik de taart, terwijl de mannen de drank bestellen. We genieten op het terras in het zonnetje van de bedrijvigheid in Aubel, op dinsdag is er immers markt.
We spreken af dat we over de Voerstreek gaan terugrijden. Remersdaal, Teuven. Op de Plank kiezen we ervoor het fietsroutenetwerk te volgen en komen we door het mooie Ulvend, Kattenroth en Schophemerheide in s Gravenvoeren. Maar goed dat het droog was, want er zaten toch een paar onverharde stukjes tussen. Prachtig, dat wel, maar niet iets voor met een grote groep door te rijden.
Dan nemen we de gebruikelijke weg via Moelingen, Lixhe. Dan richting Hallembaye, maar Leon stelt me gerust dat we het fietspad van de Houtain gaan nemen.
Toch wel pittige stukjes van 10% in, maar t gaat me eigenlijk wel beter dan in de heenweg. Flor krijgt het wat moeilijker en we houden dan ook in. Even een bananenstop en weer verder.
Om niet dezelfde terugweg dan de heenweg te moeten nemen, stel ik voor om het stukje fietspad langs de Jeker te nemen vanuit Roclenge. Het Arecht-bergje af ( degenen die ooit de 8 van Munster gereden hebben kennen wellicht dit venijn bergop). Glons, Paifve. Flor vertrouwt het niet meer, hij meent zelfs op een bepaald moment Blegny terug te zien. Maar we zetten toch door, op het gevoel. Als we op de baan naar Tongeren uitkomen is Flor toch wat meer gerustgesteld. We volgen deze baan, en kiezen ervoor om de kortste weg naar huis te nemen over Henis en Vliermaal. Mooie rit, 136 kms met 1284 hms. Banneux zou vandaag voor Flor en mij toch te ver geweest zijn. Belangrijk voor mij is dat ik aan het fietsen een goed gevoel over hou, en zo stilletjesaan (hopelijk) terug aansluiting kan vinden.
Deelnemers: Valère Ph, Omer, Paul, Yvan, Valère B, Willy, Kristine, Sabine, Didi, Jos B, Marcel, Roger, Flor, Leon, Martin, Vanessa
Naar aanleiding van de kermis organiseerde WTC de Pettemesjudders in samenwerking met het ROWA cycling Team zaterdagavond de tweede herdenkingsrit ter nagedachtenis van hun clubgenoot Luc Wolfs. Het werd een wielerwedstrijd voor wielertoeristen met vertrek en aankomst aan het Paenhuys. Mevr. Marie-Hélène Vangeneugden, echtgenote van wijlen Luc Wolfs gaf de start aan de70 renners die hadden ingeschreven en die 12 ronden van 5 km dienden af te leggen. Twee ronden werden er samen gereden achter de wagen van de koersdirectie waarna de wedstrijd op volle toeren kwam en de allures kreeg van een echte ronderit. Een kopgroep van 8 renners bleef samen tot aan de meet en streed voor de bloemen, in de sprint haalde Vandermeeren Kris het op Bollen Stijn en Jacobs Peter gevolgd door Knuts Quinten voor de vierde en Theunissen Ronny voor de vijfde plaats in categorie -50j. Bij de +50j haalde Jacobs Luc het voor Thijs Hubert en Kriekels Rik. De winnaars werden door mevr. Vangeneugden in de bloemetjes gezet. Rowa cycling Team en de Pettemesjudders mogen fier zijn op deze puike organisatie, een dertigtal signaalgevers waren paraat voor ieders veiligheid. De organisatie dankt alle deelnemers voor hun aanwezigheid en hopen hen volgend jaar terug te zien.
Dinsdag fietsdag en weeral heb ik er enorm naar uitgekeken om samen te fietsen en te lachen. Mijn surfhistoriek op mijn laptop vertoonde afgelopen week alle mogelijke weerberichten met de hoop op een zonnetje of tenminste geen wolkje met regendruppels. En ja hoor, mijn wens is uitgekomen J.
Afgelopen nacht thans wakker geworden met lichte buikpijn. t Is toch niet waar hé, daar gaat mijn fietsrit ! Tsja, zou dat een gevolg zijn van die hoop blauwe pruimen die ik gisteren heb gesmuld ? Lesje geleerd, nooit overdrijven ;-). Gelukkig toch ontwaakt zonder klachten, oef. Na een kort krachtig ontbijt haast ik me in mijn fietsoutfit. Twijfel een beetje om naar de lange broek te grijpen want deze tijd van het jaar is het gevaarlijk om een verkoudheid op te lopen. Bijgevolg sta ik daar bijna als enige met mijn kniebroek ;-). Ik heb een goed argument: mijn benen moeten nog bijbruinen J. Yvan de flapuit als altijd zegt dat ik dan maar bruinen zonder zon moet smeren, het septemberzonnetje is niet zo krachtig meer.
Zoals afgesproken zouden we allen samen fietsen en maken we geen onderscheid in een A- en B ploeg. We zijn met zn achten. Jammer dat Flor een beetje onzeker is want had gerekend op nog enkele andere maten. Normaal gezien fietst ook Vanessa nu voortaan met ons mee maar kan er vandaag omwille van het verlies haar lieve oma niet bij zijn. Wij hebben veel aan haar,papa Jos en hun dierbaren gedacht en wensen hen veel sterkte. Echter krijgen we Flor niet overtuigd en kiest voor een ritje in zn eentje. Jammer want volgens mij had hij heel mooi kunnen volgen in de groep. We zitten immers in onze afbouw, t.t.z. een mooi rustig wintertempo en de kilometersmoeten ook niet meer boven de 150 gaan.
Zoals gewoonte neem ik mijn positie als allerlaatste in het pelotonnetje in. Valère en Omer starten alvast op kop. De wind speelt sterk in ons nadeel maar we beseffen dat de terugweg dan wel een fluitje van een cent zal zijn J. Mijn benen voelen vandaag als twee betonblokken, vooral als ik klim à la danseuse. Enkele dagen geleden ben ik eens vol goede moed gaan lopen met af en toe een sprintje. Die sprintjes hebben me geen deugd gedaan denk ik, mijn spieren zijn niet gewend om te lopen. Vandaag me dan maar rustig houden en geen te gekke toeren uithalen. In Oreye stelt Paul voor aan Omer om over te nemen tot onze bestemming Huy. In het gebruikelijke koffiehuisje bestellen we ons lekker stukje rijstvlaai met koffie waarvan ik graag enkele sfeerbeeldjes vastleg. De mannen willen graag een aandenken aan de knappe vriendelijke serveuse J.
We praten gezellig over koetjes en kalfjes. Wil ook graag nog even aanhalen hoe trots we zijn op onze maten Peter en Quinten. Ze hebben met het Rowa-team zeer sterk gepresteerd in de Kermiskoers van Diepenbeek. Proficiat mannen !!!!
Wat doen die lekkere hete koffietjes toch goed ! Krijg het precies niet echt warm vandaag. Mijn maten doen me een plezier en gunnen het Valère om op de terugweg eens stevig door te trekken. Wij dus allen weer als een mooi treintje in zn wiel. We krijgen veel rechte lijnen met de wind in de rug, zalig !!! Valère en Paul sparen ons niet. Ondertussen ben ik wel voldoende opgewarmd J. We willen liefst voor de regen thuis zijn en maken daarom niet teveel ommetjes op onze terugweg. Richting Kortessem zie ik dreigende wolken opkomen. In Vliermaalroot neem ik afscheid van mijn maten. Zij slaan een drankje in ons stamcafé Het Demerstrand natuurlijk niet af J.
Aanwezigen: Valère P, Paul, Omer, Yvan, Marcel, Roger J, Sabine
Af en toe moet er op de lange afstand getraind worden. Trails zijn ook wel lange afstanden, maar dat ligt toch net iets anders: je wandelt de stukken bergop zodat je hartslag kan dalen en de benen gestretcht worden. Niet dat trails minder zwaar zijn. Ik bedoel eerder trainen in een lange afstand blijven lopen.
In september is er, door de talrijke zomerse evenementen, niet zoveel keuze in trails en marathons, maar toch vonden we er eentje in het Nederlandse Hilvarenbeek.
Jacques en ik vertrokken goed op tijd, zodat we ter plaatse nog iets konden drinken en beetje konden keuvelen met andere lopers die we kennen. Geloof me, bekende gezichten genoeg. Opvallend veel Belgen aan de start, de loopclub van Oostende had maar liefst 40 lopers bij ! Niet allemaal voor de marathon, maar over alle afstanden 5 km 10 km 21 km 30 km en 42,195.
En dat maakte het net zo moeilijk, alle afstanden vertrokken samen om 11u15. Van rustig starten, zoals we anders doen, was helemaal geen sprake. Jacques kende de stukken waar we in de open velden de wind op kop zouden hebben, en daar zouden we best in een groepje lopen. Maar het groepje liep zo snel.
Toch gaven we niet op, 5min30/km gemiddeld na 13 kms. Maar toen ik mn hartslag zag ( 177 ) wist ik dat ik dit geen marathon zou kunnen volhouden. Bovendien werd ik nerveus van de voeten voor me, en vroeg ik Jacques te lossen.
We minderden vaart, maar mn hartslag bleef hoog. Het zou dom zijn naar dit signaal niet te luisteren dus besloten we het rustiger aan te doen. Twee lussen verder hadden we de halve marathon bereikt. Door de speakers klonk en daar zijn ze weer, onze Belgische vrienden . Applaus op de terrassen waar andere lopers al aan t herstellen waren.
Tijdens de derde lus kreeg ik ook nog eens buikkrampen en moest ik noodgedwongen een sanitaire stop maken, wat onze gemiddelde snelheid natuurlijk deed zakken. Maar we zouden hoe dan ook de marathon uitdoen.
Ik was het duidelijk niet meer gewend om zon lange afstand constant te lopen. Maar ik zou volhouden, terwijl ik aan mn pas overleden grootmoeder dacht.
De bevoorradingen waren natuurlijk niet zo goed als tijdens trails. Water en sportdrank de eerste 20 kms, nadien dook er af en toe wat banaan op en pas na 30 kms konden we ook cola krijgen. Gelukkig had ik zelf wat suikers bij om in te nemen.
Vanaf km 35 was het echt aftellen naar het einde. Af en toe een klein stukje wandelen deed deugd, en dan weer eens vertrekken ( pijnlijk ! ). Maar we haalden de eindmeet na 4u17, zonder sanitaire stop zouden we zeker 5 minuten eerder binnen geweest zijn. Niet om over naar huis te schrijven, maar ik behaalde wel de derde plaats in de categorie F35+.
Ook de andere Belgen kaapten heel wat prijzen weg. Mooi om te zien.
vlnr: Gust ( uit Lanaken ), Marc B, Patrick, ikzelf
Voor mezelf ga ik uit deze marathon toch wat conclusies trekken: ten eerste ik moet er eens wat meer tussendoor lopen, en ten tweede ik moet zeker langzamer starten.
Een moeilijk marathon, door de wind, de lussen, maar ook door het verdriet dat ik op dit moment nog aan t verwerken ben. Maar ik kom er stilaan wel uit, gelukkig helpt het lopen me daar wel bij.
Volgende loop die op de agenda staat is de Trail des Hautes Fagnes op 28/9, waar het ooit allemaal mee begon.
Omdat ze voor zaterdag een echte regendag hadden voorspeld, hadden we besloten om onze rit te verplaatsen naar vrijdag.Omdatniet iedereen zich dan kan vrijmaken, waren er slecht 4 die-hards aan de start : Valère P, Paul, Marcelen Yvan.
Met een lekker zonnetje als bondgenoot vertrokken we onder aanvoering van Valère en Paul richting Hoeselt Alden-Biesen Membruggen Genoelselderen Millen -Valmeer Bassenge Houtain-Saint-Siméon Heure-le-Romain Oupeye Hermalle-sous-Argenteau Richelle Dalhem Val-Dieu Aubel.
Hier genoten we op het terras in het zonnetje van onze lekkere koffie en rijsttaart.
Na de pauze onder leiding van Valère en Yvan ging het richting Hombourg Remersdaal Sinnich- Teuven -De Plank -Sint-Martens-Voeren Schophem s Gravenvoeren Moelingen Lixhe Kanne Vroenhoven Lafelt Vlijtingen Rosmeer Waltwilder Munsterbilzen Schoonbeek Diepenbeek waar onze Valère snel naar huis moest omdat Wivine zijn koersgerief nog wilde wassen vooraleer te vertrekken naar Gent voor een bruiloftsfeest.
De 3 overblijvers konden nog op het terras genieten van enkele ijzerhoudende drankjes en een hoop gezever zoals wij gewend zijn bij onze leuke 3x20 groep.
Een verslag ingestuurd door Yvan, waarvoor m'n dank
Verslag rit dinsdag 10 september 2013 : Engis
Ondanks de slechte weersvoorspellingen, toch 6 man aan de start deze morgen : Valère P, Paul, Omer, Roger J, Marcel en Yvan.
Met af en toe wat lichte motregen ging het onder leiding van Valère en Yvan richting Kortessem - Guigoven Gors-op-Leeuw Jesseren Haren Bommershoven Vechmaal Orye Bergilers Lamine Remicourt Limont Donceel Haneffe Oudoumont Saint-Georges-sur-Meuse Engis.
Hier genoten we van onze lekkere koffie met taart in ons vaste café Les Clapotins. Intussen kwam het zonnetje even piepen maar niet voor lang want toen we vertrokken begon het weer even te motregenen met dreigende wolken boven ons.
Geen geklaag verder, dus ging het met Valère en Paul op kop richting Awirs Hozémont Lexhy Roloux Fexhe-Le-Haut-Clocher Fooz Villers-LEvêque Othée Rutten. Omdat het weer intussen fel verbeterde besloten we om een ommetje te maken via Diets-Heur Vreren Nerem Mal Sluizen Boirs Millen Genoelselderen Membruggen Rijkhoven Hoeselt Beverst Schoonbeek Diepenbeek.
Juist op tijd binnen, want toen we aan onze eerste drankjes hadden,begonhet fors te regenen zodat ons verblijf in de sporthal cafetaria extra werd gerokken maar dit was geen probleem.
Een leuke afsluiter van een aangename fietsdag waar we allen tevreden huiswaarts trokken.
Ritgegevens : Aanwezigen : Valère, Paul, Omer, Roger J, Marcel en Yvan
Verslag rit zaterdag 7 september 2013: Soumagne/Melen
Met dank aan Yvan voor het verslag en Peter voor de foto's
Verslag rit zaterdag 07 september 2013 : Soumagne/Melen
Ondanks de grijze lucht deze morgen, toch 7 man aan de start : Valère P, Peter, Paul, Omer(ondanks zijn gekneusde ribben toch van de partij) , Rudi, Marcel en Yvan.
Onder aanvoering van de mannen met de fermste kuiten Valère en Peter reden we richting Romershoven Schalkhoven Sint-Huibrechts-Hern Rijkhoven - Genoelselderen Millen Bassenge Houtain-Saint-Siméon Heure-le-Romain Hermalle-sous-Argenteau Richelle Dalhem - Trembleur Blegny Bolland Herve Soumagnewaar we even halt hielden om te beraadslagen welke richting het verder zou gaan. Omdat onze Omer toch nog wat last had van zijn gekneusde ribben besloten we om rechtsaf te draaien en in Melen in brasserie Le Lautreceen lekkere koffie met taart te nuttigen.
De terugweg ging via Cerexhe Heuseux Barchon Wandre Cheratte Sarolay - Hermalle Visé Lixhe waar we onze weg vervolgden langs het kanaal Kanne Vroenhoven Kesselt Hees Mopertingen Eigenbilzen Munsterbilzen Schoonbeek Diepenbeek.
Hier genoten we op het terras van onze welverdiende drankjes en werd er zoals steeds druk nagepraat over onze leuke dag .
Een dikke proficiat voor onze kopmannen van dienst Valère, Peter en Paul die ons de ganse tijd op sleeptouw hebben genomen.
Iedere week opnieuw verheug ik me op de dinsdagrit ! Maandagavond al zoveel mogelijk voorbereid (bidons vullen, koekjes klaarleggen, fietskledij kiezen, banden oppompen, ..) zodat ik vandaag rustig kan ontbijten en me prepareren voor de rit. Naar Kelmis ben ik nog nooit meegereden, dus het is voor mij een beetje gissen naar de afstand maar de vorige dinsdagen waren reuze meegevallen. Vandaag zal het ook wel goed gaan J
Hoewel we weer een maandje verder zijn, is het vertrekuur nog steeds om 8 uur. Goed op tijd vertrek ik richting ons vast bushokje. Voor mij is deze korte afstand naar het centrum een goed opwarmertje. Op een rustig tempo peddel ik over het fietspad in de Helstraat. Omwille van de slechte staat van dit fietspad, kies ik voor de rijweg. Een onvriendelijke automobilist is niet echt enthousiast en rijdt me al toeterend voorbij. Het scheelde een haartje of hij had me omver gereden, zo dicht had hij me genaderd. Dan maar terug braafjes het fietspadje op met de hoop dat ik niet zou lek rijden want als ik een bandje moet herleggen, ben ik minstens een half uur bezig. Onze maat Edgard heeft me eens de wijze raad gegeven elke dag te oefenen zodat het op den duur een fluitje van een cent is. Ik hoop trouwens dat hij snel mag herstellen zodat hij weer kan aanpikken bij de groep. Rustig fiets ik verder naar het centrum en zie in de verte onze Marcel als eerste aankomen. We zijn deze keer met zn zessen. Jammer dat Omer er nog niet bij is. Hij is nog steeds herstellende van zn val van vorige week zaterdag en heeft vooral last van gekneusde ribben. Kan enorm pijnlijk zijn maar ik duim voor hem dat hij volgende dinsdag weer topfit is.
Onze route wordt besproken en we beslissen om via de Voerstreek (Teuven) naar Kelmis te fietsen. Ik fiets graag door de Voerstreek en Nederlands Limburg, de uitzichten zijn er prachtig en echt om van te genieten. Zo vertrekken we dus via Beverst Munsterbilzen Waltwilder Riemst richting Voeren. In Vroenhoven slaan we af richting het kanaal en zien hier een oudere man rustig wandelen met zn neus in een tijdschriftje. We lachen ons ziek met de komieke uitspraak van Yvan: den dieje is de Playboy aant lezen J! Achteraan hoor ik veel gekke uitspraakjes en dat maakt de rit des te plezanter. Het doet me goed om veel te lachen ! Eigenlijk bezorgt die fiets me toch veel plezier en vreugde J. De klimmetjes beginnen en ik voel me in mn element. Ik hoor Valère roepen: mannen we fietsen via de helling Ulvend ! Hierboven kan je trouwens lekkere pannenkoeken smullen. Wacht: roept Yvan ! Marcel moet zn lange onderbroek nog uitdoen J. We stoppen dus aan een bankje waar Marcel rustig die warme beenverwarmers kan uitdoen want het zonnetje schijnt nu wel enorm op ons bolletje ! Ook ik verlos me van mn armstukjes want het is nu wel enorm warm geworden. Ik ben zo dankbaar met onze prachtige zomer, laat staan de fantastische nazomer :D. Ulvend berg mag ieder op zn eigen tempo opfietsen. Wel leuk want zo kan ik me eens goed uitleven. Samen met onze twee kopmannen Valère en Paul trap ik deze klim aan een mooi stevig tempo omhoog. Even later is het pelotonnetje ook boven en zetten we onze koers verder richting Gemmenich. Een kilometertje of vijf verder zie ik reeds het bordje Kelmis. We zoeken ons een mooi terrasje uit en bestellen onze koffietjes met grote stukken rijstvlaai. Het doet weer deugd om onze maagjes te vullen J.
Goed uitgerust zijn we weer klaar voor de terugrit. Valère en Paul weer op kop ! Roger en ik zeggen lachend tegen elkaar: ai..weer een klimmetje na het stilzitten..niet goed voor de beentjes ;-). Als ik me goed herinner, fietsen we deze keer via Plombières en Hombourg. Best nog wel veel bergop, want mijn computertje blijft hoogtemeters verzamelen, leuk J. We houden toch een klein stopje aan een winkeltje waar Yvan een grote fles water koopt om onze bidons weer wat bij te vullen. Goed drinken is de boodschap en zeker met dit warme weer. We stemmen een beetje over de keuze van de rest van het parcours. Ik opteer voor het moeilijke, lekker veel klimmen maar wijselijk beslist toch de grote meerderheid om via de makkelijkere weg naar huis te fietsen. We houden een beetje rekening met Yvan die een vakantie aan zee achter de rug heeft en daar veel mooie terrasjes met Westmallekes afgeschuimd heeft. Tsja, dat kruipt natuurlijk in de benen :P. Valère vraag of hij zich mooi houdt aan een rustig gemiddelde anders zou hij wel een tandje bijsteken. Marcel steekt die tand liever in zn broekzak J.
De form van de dag gaat vandaag toch naar Roger zunne..die laat zich vaak zien aan de kopmannen ! Hij beweert thans een zwaar weekend achter de rug te hebben J. Ook Paul bewonder ik, hij is niet moe te krijgen want blijft ons allen mooi samen met vaste kopman Valère uit de wind zetten. Ik denk: zolang Paul me niets vraagt, blijf ik mooi profiteren in de wielen ;-). Onze rit verloopt verder via Aubel waar we ook een prachtige afdaling krijgen alhoewel als ik mag kiezen, fiets ik liever bergop. Die mannen kunnen vlammen in de afdalingen, niet te doen ;-). Gelukkig heb ik toch al veel bijgeleerd en lukt het me vrij goed om vlotjes naar beneden te fietsen. Nog wat sleutelen aan mijn bochtenwerk en het komt allemaal wel goed. Ergens remde ik tamelijk hard in een bocht. Marcel wees me er op dat dit gevaarlijk is: altijd afremmen voor de bocht ! Via Dahlem Bassenge met de klim van de Hautain Riemst Bilzen naderen we ons thuisfront Diepenbeek met een supertevreden gevoel. Natuurlijk hebben we nog zin om even na te praten met verfrissende drankjes om nieuwe plannen te smeden voor het komend weekend. We zijn immers enorm gemotiveerd en het seizoen mag nog heel lang duren J
Aanwezigen: Valère P, Paul, Roger J, Marcel, Yvan en Sabine
