Hoe klassieke muziek en jazz harmonieus in één
persoon kunnen samengaan kan je ontdekken als je naar het oeuvre van Jef Neve
kijkt, één van Vlaanderens meest gevierde componisten en vertolkers in binnen-
en buitenland. 36 jaar jong, geboren in Turnhout op 8 maart 1977, droomde Neve
al van zijn zesde jaar ervan om componist te worden.Hij studeerde aan het Lemmensinstituut in
Leuven. Hij heeft masterdiplomas in jazz, piano en kamermuziek
Voor wie hem niet kent: hij is de componist van de
muziek bij de serie In Vlaamse velden die momenteel op TV 1 loopt. Maar hij
is zoveel meer. Vier voorbeelden:
Eén zekerheid was er alvast voor het feest van de tenoren: we parkeerden naast het frietkot. Ook over da alcoholische mogelijkheden van de avond kon er maar weinig twijfel bestaan: het was verzamelen geblazen in de brasserie van Brouwerij Den Anker, waar niet alleen Lucifer en Gouden Carolus op het menu stonden. De klim naar de 2e verdieping werd door 39 ingeschrevenen aangevat (later op de avond nog meermaals herhaald) en leidde naar een gaandeweg sterker geluid. Het was duidelijk dat hier zich een vrolijke bende verzamelde. Laat mij niet langer stilstaan bij Mechelse koekoeken en botervissen. Wij weten al langer dat muziekverenigingen ook een traditie hebben van eten en drinken. Wel het vermelden waard is de geboorte van een ensemble "I quattro tenori", dat zijn publiek in de ban houdt met een wervelend totaalspektakel. Ettelijke Carolussen later zullen zij bovendien de aanwezigen dwingen tot een gesmaakte uitvoering van het muzikale meesterwerk "Vogeltje gij zijt gevangen", waarin een zekere Marina uitblonk door haar solistische gaven. Ik weet niet hoe het geëindigd is; zeker is dat sommigen voorzagen dat zij een taxi zouden moeten nemen. Of ... wat een koor allemaal niet kan.
5-6.03 2014 // OUDE ABDIJ - DRONGEN Koormidweek (woensdag-donderdag) voor
55-plussers met koorervaring. Het grote succes van de vorige edities vraagt om
een vervolg. Deze keer onder leiding van Godfried Van de Vyvere. In het
prachtige kader van de abdij van Drongen zal Godfried ons laten proeven van
pareltjes uit de Vlaamse en internationale koorliteratuur. Verschillende
muzikale perioden en stijlen komen aan bod en zingen wordt afgewisseld met
musicologische informatie en muzikale weetjes.
Onder
impuls van Vic Nees vond in 2009 voor het eerst Grijs gezongen plaats. De
tweedaagse voor zangers, die een rijke koorcarrière achter zich hebben, bleek
een schot in de roos! Na twee edities gaf Vic Nees de fakkel door aan
Marie-Claude Rémy en in 2012 aan Johan Van Bouwelen. Voor deze editie vonden we
Godfried Van de Vyvere bereid het initiatief verder te zetten.
Godfried Van de
Vyvere is docent aan het Lemmensinstituut en de SAMWD te
Sint-Niklaas. Hij dirigeert het gemengd koor Acantus, Beveren, het meisjeskoor
Gynaika, Sint-Niklaas en het kamerkoor Terpander en leidt regelmatig workshops
voor Koor&Stem.
In
het prachtige kader van de abdij van Drongen zal Godfried ons laten proeven van
pareltjes uit de Vlaamse en internationale koorliteratuur. Verschillende
muzikale perioden en stijlen komen aan bod en zingen wordt afgewisseld met
musicologische informatie en muzikale weetjes.
Op
woensdag 5 maart ontvangen u we vanaf 10 uur, op donderdag 6 maart is er
een toonmoment om 16 uur.
Doelgroep zangers 55+, mét koorervaring
Prijs 100 (leden Koor&Stem), 105
(niet-leden). Dit omvat cursus, logies en volpension (lakens/ dekbedovertrek
meebrengen of ter plaatse huren, er is een donsdeken).
80, leden; 85, niet-leden, voor cursus en maaltijden.
Inschrijven vóór 20 februari, enkel met dit formulier.
Fax of mail het ingevuld terug. De inschrijving is geldig na storting van het
voorschot van 50 per persoon, op rek. BE 28 4470 0193 0120, K&S
gent.
Wat voor de jeugd evident is, is het niet altijd
voor de vorige ouder wordende generatie. Ik probeer wel mee te blijven met de
zgn. sociale media. Facebook, deze blog, netlog zijn zaken waar ik gaandeweg
heb leren aan wennen. En nu heb ik mede dankzij de directeur van de VDAB
Sint-Niklaas mij ook maar gewaagd aan Twitter. Het is nog wel eventjes leren,
maar wat Quickie kan, moet ik ook kunnen.
Niet dat het naar mijn gevoel allemaal zo geweldig
is. Er kruipt tijd in om het allemaal te volgen. En vooral is er het grote
gevaar van oppervlakkigheid, korte one-liners waardoor de werkelijkheid
gereduceerd wordt tot enkele lettertekens. Waar de kunst van het briefschrijven
al verloren ging door email, is er nu ook de tendens om ongenuanceerd een
opinie te lanceren zonder de onderbouwing met argumenten.
En toch doe ik maar mee, al was het maar om door
mijn kleinkinderen niet in het hoekje gezet te worden, waar de oude spullen
wachten op het containerpark.
Zoals
aangekondigd ben ik gisterenavond naar een optreden geweest van het koor
Cantatille uit Rupelmonde. Mijn stille vrees dat het een politieke meeting van
CD&V zou worden, gelardeerd met een vleugje koormuziek, werd gelukkig niet
bewaarheid. Ruim een uur koormuziek, en slechts een kleine inleiding. De
stadsschouwburg van Sint-Niklaas was goed gevuld. Daarmee wordt meteen een pijnpunt aangegeven. Een gemiddeld kamerkoor
is niet noodzakelijk geschikt om een schouwburg vol te zingen. Het kiezen van
een locatie voor je eigen kooroptreden blijft belangrijk voor het uiteindelijk
resultaat.
De
dirigent kondigde aan dat het concert ook een beetje een try-out was voor het
nakende provinciaal koorzangtornooi.Ik
ken natuurlijk niet hun wedstrijdprogramma, maar ik kan er mij wel iets bij
voorstellen. En laten nu juist de stukken waarvan ik vermoed dat ze in Gent aan
bod zullen komen, juist het meest zwak en aarzelend klinken. Anderzijds waren er dan weer heel mooi
gezongen stukken (vooral in het tweede, meer populaire gedeelte) die het
publiek echt konden bekoren.
En
tenslotte: het koor had de voorzet maar in te trappen wanneer zij Joke (in
een bewerking van Wilmots) als bisnummer mochten zingen voor de aanwezige
Vlaamse minister van Cultuur, Joke Schauvliege.
Van 12 tot 15 april trekken opa en oma met de
eerste serie van hun kleinkinderen naar Londen, één van vakes lievelingssteden.
Als ik ooit de lotto win, wat nog niet zo evident is want je moet eerst
meespelen, dan zou het goed mogelijk zijn dat ik mij daar een optrekje koop.
Het is immers een wereldstad waar meer nog dan elders, voortdurend iets te
beleven valt op muzikaal en ander artistiek gebied.
Enkele jaren geleden hadden we al eens een leuk
weekend in Londen met mensen van KORILE, MaN en het Ruysscheveldekoor. Een
weekend vol met muziek (3 concerten in drie dagen). Wie weet kunnen we dit nog
eens dunnetjes over doen.
Eén
van de heerlijkste programmas op de radio is op zaterdagavond op Klara, tussen
zes en acht. Het is nu al maanden dat Kurt Van Eeghem een gast ontvangt om te
verwijlen bij het Franse chanson. Gisterenavond was het helemaal feest met Fred
Brouwers erbij. Tijd ook om eventjes te mijmeren over de schoonheid van het
Frans en de Franse cultuur. In onze collegejaren kon het nog, nu worden we
bijna gedood door de tsunami van het Anglo-Amerikaans geweld op de radio.
Het
is al helemaal niet meer bon ton om te zeggen hoe jammerlijk groot de kloof
geworden is met Frankrijk, maar ook met onze franstalige landgenoten. En toch:
Luister
maar even naar een paar prachtige chansons - en zeker ook naar de poëtische teksten - die
gisterenavond aan bod zijn gekomen. Dan zal je meteen merken dat er nog veel
meer is dan Brel, Aznavour, Piaf.
Op zondag 16 februari 2014 van 10 tot 17 uur
organiseert Koor&Stem te Ranst een initiatiedag koordirectie. Deze
studiedag staat open voor iedereen die interesse heeft in koorzang. Dirigenten,
zangers, leerkrachten AMV en samenzang uit het DKO en leerkrachten muzische
vorming uit het basisonderwijs zijn welkom.
De initiatie vertrekt vanuit de praktijk. Via
eenvoudige liederen begeleiden de docenten de deelnemers in de wondere wereld
van de koordirectie en reiken je tools aan om op een verantwoorde manier met de
stem om te springen. Naast individueel advies zullen de docenten een aantal
facetten uit de handboeken Stemvorming. Een doe-boek van Jeanine Lambrechts
en het Handboek voor koordirigenten van Michael Scheck toelichten.
PRAKTISCH:
Docenten:
Jeanine Lambrechts en Philippe Poot
Locatie:
Hof van Zevenbergen, Kasteeldreef 22, 2520 Ranst
Prijs:
. Ik bezit de
handboeken stemvorming & koordirectie en betaal dan 25 .
. Ik heb
beide handboeken nog niet en betaal 45 euro (handboeken + cursusgeld) In het
cursusbedrag zijn de koffiepauzes en een warme maaltijd inbegrepen)
Betalen op
rekeningnummer : 001-4635533-76 Koor&Stem Antwerpen vzw
Inschrijven doe je bij Anita
Croon (voor 11 februari 2014)
Deze blog houdt zich verre van politiek, maar ik zal toch te vinden zijn op het nieuwjaarsconcert van CD&V Sint-Niklaas. Daar zal onze Vlaamse minister van Cultuur kunnen luisteren naar het koor Cantatille uit Rupelmonde, koor waar ik al langer fan van ben. Place to be: woensdag a.s. in de Stadsschouwburg van Sint-Niklaas. (20.00 uur)
Het bestuur van KORILE heeft zich gisterenavond in het zweet en uit de naad gewerkt. We hebben ons eerst en vooral gebogen over de resultaten van de enquête van begin januari en al een reeks beslissingen genomen of bevestigd die beantwoorden aan de suggesties van de leden. Deze besluiten komen aan bod in de komende editie van "De troubadour" het seizoentijdschrift van ons koor. Nota bene: nogmaals een hartelijke oproep voor teksten! Vervolgens hebben wij de tekst van de statuten aangepast, tekst die helemaal verouderd was. Uiteraard wordt die op de volgende ledenvergadering aan de leden voorgelegd, maar in essentie verandert er helemaal niks aan wat nu geldt. Tenslotte hebben wij ook beslist om onze verzekeringen die wij bij Koor & Stem hebben, eens uit de doeken te doen, kwestie van met een gerust hart naar onze repetities en uitvoeringen te komen.
We hebben goed nieuws voor KORILE i.v.m. de
koorcoaching voor dit jaar. Inez Carsauw heeft toegestemd om ons weer wat
verder te brengen in ons zoeken naar kwaliteit. Nu is het nog kwestie van een
aanvraag te doen bij Koor & Stem en om concrete afspraken te maken.
Inez
Carsauw is een veelzijdige zangeres. Als jonge soliste
zong ze talrijke hedendaagse muziektheaterproducties bij de Vlaamse Opera,
Taschenoper Wien, Muziektheater Transparant, In Vitro (Medea), KNS (De
Trojaanse vrouwen), NTGent (Masterclass), Het Paleis (Fietsen) en De Spiegel
(De rode draak, Caban, Nest). Ze trad op tijdens o.a. het Covent Garden Festival,
het Belcanto Festival Dordrecht en het Festival van Vlaanderen.
In 1997 zong ze in Wenen de wereldpremière van de
opera Resurrection van Sir Peter Maxwell Davies. Bij de Vlaamse Opera maakte
zij haar solodebuut als Pastuchyna in Jenufa (Janacek), in een regie van
Robert Carsen. Verder zong ze de titelrol in Dido and Aeneas (Purcell),
Lamento dArianna (Monteverdi), Carmen (Bizet) (highlights) en
verschillende operas van Weill, Haydn en Puccini.
Inez verleent tevens regelmatig haar medewerking
aan projecten met andere kunstdisciplines: dans, Taiko-drums, video, plastische
kunsten. Zo nam zij in 2010 ism Muziek Lod een cd op met een creatie van Dick
Van der Harst voor de dansvoorstelling You've changed van compagnie Thomas
Hauert. Tijdens de Operadagen Rotterdam 2011 zong ze in de produktie Les Nuits
dété (Berlioz) met film van Eric de Kuyper.
We
herdenken vandaag de geboortedag van één van de grote pianisten van de 2Oe
eeuw: Artur Rubinstein (Lodz 28 januari 1887 Genève 20 december 1982).
Misschien komen we een andere keer terug op zijn biografie. Vandaag een beetje petite
histoire.
Rubinstein
had zowel een fotografisch als een fonografisch geheugen. Zo is het bekend dat
hij de Variations symphoniques van
César Franck instudeerde in de trein naar Keulen op weg naar het concert,
alleen door het lezen van de bladmuziek. Teveel studeren was overigens niet
zijn ding: volgens hem ging dit ten koste van de muziekbeleving zelf. Nog een
illustratie van zijn geheugen: in 1968 speelde hij tijdens zijn tournee in
Nederland op één avond twee pianoconcertos uit het hoofd: voor de pauze het 2e
van Chopin, na de pauze het 5e van Beethoven.
In
1976, hij was dan 89 jaar oud, trok hij zich terug uit het concertleven,
omwille van het feit dat zowel zijn gezondheid als zijn gezichtsvermogen
achteruit gingen.
op 26 april om 14.00 uur zingt KORILE naar aanleiding van de opening van het Festival van Vlaanderen-Mechelen. Noteer dit alvast in je agenda. Het programma krijg je later op één van de repetities. We bekijken het nog eventjes op de bestuursvergadering van deze week woensdag.
Samen met een talrijke schare uit binnen- en buitenland, namen wij vanmorgen afscheid van Monique Lesenne. Twee koren, twee dirigenten die haar nauw aan het hart lagen, verzorgden het muzikaal gedeelte van de uitvaartdienst. Het Gents Madrigaalkoor o.l.v. Johan Duyck zong het Requiem van Vic Nees (nog een soulmate van Monique) en het meisjeskoor Sjaloom o.l.v. Marleen Annemans bracht Händel en Hadar. Heel de kerk deed dan weer mee met Alta Trinita Beata, het Onze Vader van Vic Nees en An Irish Blessing van Moore. De tekst van het doodsprentje verwoordde dan weer op ontroerende wijze hoe Monique leefde en stierf. De groeten van de celebrant en het woord van Jean Smeets in drie talen illustreerden de grote betekenis van Monique voor het Europese koorleven. De bezinning die medecelbrant Luc Van Meerssche uitsprak was tenslotte een troostende zegewens voor deze dame met een onverwoestbare werkkracht.
"Er is zon aan de andere kant van de tuin der' wolken el lucht en licht. Er is rust aan de andere kant van de brug der zuchten, geen pijn, geen verdriet. Er is dageraad na de nacht, na het duister van de nevel. Er is zon aan de andere kant en Hij."
In mijn
functie als dirigent van een oud kerkkoor, denk ik regelmatig na over diens
functie in een parochie. Ik heb eventjes terug gegrepen naar de Beleidsnota
kerkmusicus van de Nederlandse bisschoppen uit 2010 die heel ad rem zegt
waarover het gaat. Het document is veel uitgebreider dan wat ik hier citeer, en
gaat dieper in op de functies van organist, dirigent, cantor
Een repertoire van
liturgische muziek moet gebaseerd zijn op de liturgisch goedgekeurde gezangen
die hun eigen plaats en functie hebben in de liturgie. Een dergelijk kerkelijk
basisrepertoire dient bij de gelovigen bekend te zijn. Enerzijds kunnen daarom
in menig geval bekende liturgische gezangen, die aan de kerkelijke en
liturgische vereisten voldoen, gehandhaafd blijven, anderzijds zal wellicht een
hoeveelheid gezangen geïntroduceerd moeten worden, die voor de
geloofsgemeenschap ter plaatse (nog) onbekend en nieuw is.
Daarbij vervult de
kerkmusicus een belangrijke rol. Naast de professioneel gevormde kerkmusicus,
die meestal de dirigent en/of organist is van het parochiekoor, functioneren
tegenwoordig ook diverse niet-professioneel gevormde kerkmusici als
dirigent/organist.
Omwille van de
continuïteit en de onderlinge harmonisatie tussen de verschillende koren en de
onderscheiden vieringen, kan het soms aanbevelenswaardig zijn, dat slechts één
dirigent de leiding heeft over de verschillende koren. Zo kan er een betere afstemming
plaats vinden tussen de koren onderling ten aanzien van het kerkelijk
goedgekeurde repertoire en ontstaat een mogelijkheid van een door ieder gekend
basisrepertoire, opdat de parochie als gemeenschap ook in het zingen eensgezind
en één van stem de Heer kan loven. Door de eventuele bundeling van een aantal
kerkmuzikale taken in één persoon met name op het vlak van de kerkmuzikale
vorming kan ook een bredere financiële basis ontstaan voor een professionele
kerkmusicus en een formatieplaats, die als parttime functie een reëel
arbeidsperspectief biedt aan professionele musici.
Deze optie heeft
tegelijk echter wel consequenties voor de opleiding. Het betekent dat de
musicus moet zijn opgeleid op meerdere domeinen. Hij moet kennis hebben zowel
van de liturgie van de Rooms-Katholieke Kerk, als ook van het brede scala van
koorsoorten en de verschillende soorten repertoire binnen de kerkelijke
richtlijnen en hij dient positief gemotiveerd te zijn om deze te realiseren in
de liturgische praktijk. Dit betekent dat bij de opleiding voor kerkmuziek de
liturgische en kerkmuzikale vorming door de Kerk geautoriseerd moet zijn, zodat
gewaarborgd is dat deze geheel in kerkelijke zin verloopt. Normerend voor de
kerkmuzikale praktijk zijn de richtlijnen in deze van de Rooms-Katholieke Kerk;
de kerkmusicus dient deze te kennen en in praktijk te brengen. De mogelijke
bundeling van een aantal kerkmuzikale taken in één persoon dient echter - zoals
eerder gezegd - niet te gebeuren als een cumulatie van meerdere, verschillende liturgische
taken in één liturgische bedienaar. Zulk streven is in strijd met de geest van
het Tweede Vaticaans Concilie.
Citaten uit een interview met Monique Lesenne (uit
2008)
Mijn naam is Monique Lesenne. Ik ben
sedert 1967 werkzaam in de Vlaamse amateurkoorwereld als vrijwilliger. Na jaren
vrijwilligerswerk heb ik mijn eigen carrière - ik was archeologe aan de
universiteit - onderbroken om een paar jaar te werken als stafmedewerker van de
Vlaamse Federatie van Jonge Koren. Ik ben jaren secretaris geweest, dan
ben ik gepromoveerd naar ondervoorzitter en uiteindelijk ook gepromoveerd naar
voorzitter van de Vlaamse Federatie van Jonge Koren. Vanaf 1965 is de VFJK
ook lid van Europa Cantat geweest. Europa Cantat is de
driejaarlijkse manifestatie van de Europese Federatie van Jonge Koren.
Dokter Martens was bestuurslid, nadien voorzitter van de muziekcommissie. Ik
ben zes jaar bestuurslid geweest.
De hedendaagse koormuziek zoals ik ze
omschrijf, is een heel specifieke stijl, innoverend, misschien niet te
avantgardistisch, want ik ga ervan uit dat het nog zingbaar moet blijven. Het
moet voor de stem verantwoord blijven. Heel belangrijk is de tekst waarop men
componeert. Inhoudelijk moet de tekst ook interessant zijn.
Daardoor is de moeilijkheidsgraad ook
verhoogd, omdat veel componisten misschien wel iets te moeilijk componeren. Ik
geloof daar niet in. Ik denk dat men, alhoewel er een beter opleiding is bij de
dirigenten, niet meer genoeg tijd neemt om zaken grondiger aan te leren. Het
heeft te maken met de ontwikkelingen in het onderwijs. Men steekt niet meer
genoeg tijd in het aanleren van het repertoire om er grondig aan te werken. De
jongeren zijn geconditioneerd door een zap-cultuur en men gaat er niet meer
dieper op in. Wat soms ten koste gaat van de kwaliteit. Maar er zijn veel
uitzonderingen.
Op de Provinciale Koorzangtornooien in
Oost-Vlaanderen is elk koor verplicht een stuk van een Vlaamse componist van de
laatste twintig jaar op het programma te zetten. Ik heb jaren in de
muziekcommissie gezeten en we hebben samen met Johan Duijck gevochten dat de
tornooien in Oost-Vlaanderen a capella bleven en dat er steeds Vlaamse muziek
moest zijn.
Scène 1: Mainz 2006, Europa Cantat. De Duitse
organisatie wordt overrompeld door de massale aanwezigheid van meer dan 4000
zangers van over heel de wereld. De verdeling van de maaltijden is een ramp:
aanschuiven, aanschuiven Diezelfde middag zegt een dame van 68 jaar uit
Vlaanderen dat het nergens op lijkt en dat zij dat even gaatveranderen. Anderendaags loopt alles op
wieltjes.
Scène 2: Eva Kollar (huidig voorzitter van de
Hongaarse koorfederatie) leidt in Barcelona ook op een Europa Cantat een atelier
met het Magnificat van Bach. Na het slotconcertzegt een dame: ondanks haar zgn. reputatie, dit was geen Bach.
Scène 3: een winteravond in het slotklooster van
Male tijdens één van de talloze onvergetelijke zangweekends: in een hoekje legt
een dame aan mij uit waarom ik met het koor van Sint-Gillis-Waas naar de
pretornooien van de Oost-Vlaamse provinciale zangwedstrijden zou moeten gaan,
en hoe zij ons programma ziet.
Scène 4-5: met een dame in Utrecht in de coulissen
na een optreden van het World Youth Choir, genietend van het overweldigend
succes. Of in Tarragona uitbundig de siësta doorbrengen met een glas in het
gezelschap van Johan Duyck en Laszlo Heltay.
Koor & Stem schrijft op zijn website:
Zij was het luisterend oor op
ontelbare concerten en wedstrijden maar ze bleef zich opbouwend kritisch
opstellen. Als zij er niet was, werd dit als een echt gemis ervaren. Dirigenten
waardeerden haar persoonlijke mening en haar rake opmerkingen die zij steeds
met een vleugje humor wist te brengen
Monique
Lesenne was ook de organisator van een hele reeks schitterende nationale en
internationale koorevenementen: zingweken, koorwedstrijden, festivals en
cursussen. Als Monique Lesenne zich achter een idee schaarde, was er geen
ontkomen meer aan. Haar gedrevenheid en enthousiasme werkten zo aanstekelijk
dat uiteindelijk niemand nog nee durfde zeggen. Haar doorzettingsvermogen
zorgde ervoor dat kinderen en jongeren uit heel de wereld de kans kregen om elkaar
te ontmoeten en samen te zingen. Als organisator stelde ze niet zichzelf, maar
wel de kwaliteit van wat er werd gezongen centraal. Monique Lesenne als motor
van talloze koorevenementen, het is een beeld dat ons steeds zal bijblijven.
Monique
Lesenne was niet alleen een graag geziene gast en gedreven organisator, zij
wist haar praktijkervaring ook te vertalen naar het beleidsniveau. Jarenlang
engageerde zij zich als vrijwilliger in lokale, regionale, nationale en
internationale organisaties. Zo legde Monique Lesenne samen met haar
generatiegenoten de basis voor een internationale koorgemeenschap waarin via
muziek en samenzang een boodschap van respect, verdraagzaamheid en vrede wordt
uitgedragen. Zij wist ook perfect hoe je een organisatie kon sturen en
voorbereiden op de toekomst. Stap voor stap bouwde zij organisaties uit tot
krachtige spelers in de koorwereld. De Vlaamse Federatie van Jonge Koren, haar
VFJK, is daarvan wellicht een toonbeeld maar ook binnen Europa Cantat en
Koor&Stem speelde Monique Lesenne een belangrijke rol als bestuurder. Zo
groeide zij uit van eenvoudige vrijwilliger tot monument voor de koorwereld.
De
nationale en internationale koorgemeenschap is Monique Lesenne heel erkentelijk
voor wat zij heeft betekend. Wij verliezen met haar een moeder, een motor en
levensgroot monument.
Claudio Abbado (Milaan, 26 juni 1933 Bologna, 20
januari 2014) was één van de grote dirigenten van de 20e eeuw. Zijn
debuut maakte hij in 1960 tijdens de feestweek voor de driehonderdste geboortedag
van Alessandro Scarlati in La Scala van Milaan. Door Herbert von Karejan werd
hij uitgenodigd om als gastdirigentenkele seizoenen met de Wiener Philharmoniker te werken.
Van 1968 tot 1986 was Abbado muzikaal directeur van
La Scala en van 1979 tot 1988 ook van het London Symphony Orchestra. Na zijn
periode bij de Scala werd hij muzikaal leider van de Wiener Staatsopper. In
1989 volgde hij Von Karejan op bij de Berliner Philharmoniker. In 2002 verliet
hij dit orkest om gezondheidsredenen, maar van de vastgestelde maagkanker
herstelde hij na een aantal zware operaties.
Abbado geldt als een belangrijk vertolker van de
operas van Verdi, Moessorgski en Rossini. In de symfonische muziek was hij
uitmuntend voor Beethoven, Schubert, Brahms en Mahler.
Abbado, wiens gezondheid al geruime tijd precair
was, overleed op 80-jarige leeftijd in zijn huis in Bologna.
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
