Combineer
het dan misschien met het slotconcert van het weekend van de Kooracademie
Brugge (voorheen: de Internationale Bachdagen). Zondag 9 maart om 16.00 uur in
de kerk van de Minderbroeders-Kapucijnen, Boeveriestraat 18 in Brugge.
Op
het programma:
BWV
30 Freue dich, BWV 45, Er ist dich gesagt, BWV 117 Sei Lob und Ehr en BWV 123
Liebster Emmanuel.
Op 26 februari 1802 werd Victor Hugo geboren in
Besançon. Hugo was schrijver, dichter, essayist en staatsman. Hij wordt
beschouwd als één van de grootste romantische auteurs van de 19e
eeuw. Hij schreef romans, gedichten, toneelstukken, essays en politieke toespraken
en liet een uitgebreide briefwisseling na. Zo kennen we hem dan ook uit ons
middelbaar onderwijs.
Minder bekend is dat hij ook een talentvol tekenaar
was. Hij liet ongeveer 4000 tekeningen na. Oorspronkelijk was het niet meer dan
een hobby, maar die hobby werd gaandeweg belangrijker wanneer hij zich ging
toeleggen op de politiek en minder op schrijven. Tekenen werd zijn creatieve
uitlaatklep in de periode 1848-1851. In dat decennium was zijn emotionele leven
stilaan een puinhoop. Zijn vrouw onderhield een (platonische) relatie met
Sainte-Beuve. Zijn broer Eugène, die krankzinnig was geworden, overleed. Zijn
overspelige relatie met Mme Léonie Biard kwam aan het licht en verwekte
schandaal. Zijn dochter Leopoldine en haar man verdronken in de Seine.
April wordt een drukke maand in mijn kooragenda.
Misschien een goed idee voor de koorleden dat zij eventjes checken of zij ook
alle data die hen kunnen interesseren, genoteerd hebben.
Ma.
31/320.00-22.00Bestuursvergadering Musica ad
Nives
Za.
12/48.00Weekend Londen tot
en met di. 15/4
Wo.
16/419.00Paasviering Borgerstein
(MaN)
Zo.
20/410.15-13.15Pasen Musica ad Nives (MaN)
Ma.
21/410.00-12.00Posse Leest (KORILE)
Za.
26/414.00Opening FvV-Mechelen
(KORILE)
Zo. 27/414.00 Prov. Koorzangtornooi
Oud-Heverlee
En ondertussen kan ik al vragen aan de leden van
KORILE om zeker aanwezig te zijn op de repetitie van 29 april. Dan is er
de eerste kennismaking met onze koorcoach Inez Carsauw. In mei volgen nog twee avonden met haar.
Op 24 februari 1938 brengt de
Amerikaanse firma Dupont de eerste tandenborstel gemaakt van nylon op de
markt. De gewoonte om tandenborstel te gebruiken is ontstaan in China en de
materialen die men aanwendde waren bewerkte stukjes bot met aan een uiteinde
ruige haren van dieren. In de vroege negentiende eeuw kende de tandenborstel
een snelle opmars in Frankrijk. De reden hiervoor was niemand minder dan
Napoleon Bonaparte. Hij had een obsessie voor mondhygiëne en deed Marie-Louise,
zijn tweede vrouw, bij hun huwelijk dan ook verschillende zaken voor
mondverzorging cadeau. Tandenborstels zouden snel verspreid raken over Europa
en Japan.
Bij het voorbereiden van onze tweede aria voor onze
koorcyclus rond opera, kwam ik terecht bij de Nozze di Figaro van Mozart. Om
toch wat achtergrond te hebben, probeerde ik het libretto te bezien. Maar zoals
in elke opera buffo raak je al gauw verstrikt in de intriges. Nog erger dan het
klassieke blijspel Boeing, Boeing. Figaro wil trouwen met Susanna, de graaf wil
echter de eerste nacht met Susanna (de toekomstige bruid), de gravin wil met
haar graaf, Micheline wil met Figaro, Cherubino is dan weer hopeloos verliefd
op de gravin. Na alle mogelijke verkleedpartijen is het tenslotte toch eind
goed, al goed.
Je kan je nauwelijks voorstellen, dat het
oorspronkelijk toneelstuk van de Beaumarchais zoveel schandaal verwekte dat
het verboden werd in Wenen door keizer Jozef II. Gelukkig haalde de librettist
da Ponte er de scherpe politieke kantjes af, en bleef het schandaal beperkt tot
het feit dat de openingsscene in de slaapkamer begint.
Wij gaan met het koor voor de aria Voi che sapete:
aria die de page Cherubino zingt voor zijn aanbeden gravin.
Ik word dagelijks overstelpt met aankondigingen van
(koor)concerten c.q optredens. Jammer genoeg zit er veel koren onder het kaf.
Meer dan eens heb ik al een lans gebroken om koorleden naar concerten te
krijgen. Maar dan moeten het wel optredens zijn die een meerwaarde betekenen
voor onze mensen. Je kan natuurlijk altijd uit sociale overwegingen je
verplicht voelen om ergens naar toe te gaan, al geldt ook hier dat je dan nog
niet de onschuldige burger moet verleiden om naar pulp te gaan luisteren. Daarmee
doe je meer kwaad dan goed, verknoei je de smaak van minder gevormden.
Ik ben dan ook heel kritisch bij het aankondigen
van een concert op deze blog en ik hoop van u hetzelfde.
Je zal al ondervonden hebben dat mijn mooiste
vakanties uit citytrips bestaan. Om
diverse redenen ga ik graag telkens opnieuw weer naar Londen (koormuziek,
tradities), Parijs (orgelcultuur, musea, culinair), Praag (art déco, atmosfeer
op straat), Rome (de schatkamer van de Westerse kunst), Sint Petersburg
(paradijs van de Europese russofiel), Barcelona (Gaudi, de Ramblas).
Voor de repetitie van verleden dinsdag heeft onze
vriend Keith mij lekker gemaakt met zijn kort verslag over zijn bezoek aan
Leipzig. Meer nog dan elders leeft Bach er voort als je Thomaskirche bezoekt,
of een tijdje spendeert in het Bachmuseum. Geen wonder dat Mendelsohn in die
stad er de Mattheuspassie terug op de hitlijst plaatste, na jaren van
vergetelheid. En om de appetijt nog wat meer aan te wakkeren bracht hij (Keith
dus) een geweldige CD mee die hier wellicht totaalonbekend is. Je moet bij
gelegenheid maar eens luisteren naar Musikalische Morgenunterhaltung (Label: Raumklang)
met geweldige kamermuziek uit de Romantiek, uitgevoerd op authentieke
instrumenten uit die periode. Pareltjes!
De marktleider van de verkoop van instrumenten in
de Benelux heeft zijn zetel in Sint-Niklaas. In de loop der jaren heb ik er of
voor mijzelf of voor koren en ook voor vrienden al zes digitale pianos
gekocht. Wat aan de buitenkant op een klein muziekhandeltje lijkt, verbergt
achter zijn gevel een massaal grote toonzaal, waar je niet uitgekeken geraakt. Een
feest om te kijken, uit te proberen, te beluisteren.
Ik kan me echter voorstellen en met mij nu ook de
directeur van Key Music dat de drempel toch een beetje hoog is, en dat de
Ankerstraat in Sint-Niklaas niet het middelpunt van de wereld is. Vandaar het
opmerkelijk initiatief om tijdelijk in het Shopping Center Waasland (tot eind
april) een pop-up store te openen. Natuurlijk zullen daar maar een klein aantal
instrumenten beschikbaar zijn, maar misschien toch voldoende om nieuwsgierigen
de weg te wijzen naar het megamagazijn.
En als het experiment succes heeft, dan wordt de
vestiging in het shoppingcentrum wel definitief. Alles is goed om iemand de
smaak te pakken te laten krijgen.
Dan zit je lekker aan je middageten, op het menu:
erwtensoep, een sateetje met veldsla en gebakken aardappeltjes, en een toetje.
En ineens ligt op je bord een heel spectaculair bericht over muzikaliteit van
apen.Bonobos zouden volgens een
Amerikaanse wetenschappelijke studie gevoel voor ritme hebben. Deze apen zouden
in staat zijn om het ritme van een menselijke drummer te imiteren op een eigen
trommel. Bij het drummen zouden zij een voorkeur hebben voor een tempo van
ongeveer 280 slagen per minuut. Dat is dan in complete tegenspraak met de
hypothese dat maatgevoel een unieke menselijke eigenschap is. Want in
tegenstelling met talloze grappen over drummers, vergt een geavanceerd
maatgevoel een complexe binding tussen gehoor en motoriek.
De Bonobos hebben nog wel andere dingen gemeen met
onze soort. Waarom kreunen vrouwen eigenlijk bij seks? Omdat ze er van genieten
natuurlijk, maar ook om te laten horen dat ze een goede partner hebben
gevonden. Althans, zo werkt het volgens
Britse gedragspsychologen , bij bonobos. In tegenstelling met de chimpansee is de bonobo
zachtaardig, speels en gericht op seksueel plezier. Als we dan nog weten dat de
mens genetisch niet meer dan 1.3 % van zowel de bonobo als van de chimpansee,
dan zet dit wel aan het denken. Voor sommige wetenschappers (weliswaar heftig
bestreden door andere) zijn chimpansee en dwergchimpansees dan weer twee bijkomende mensensoorten.
Benieuwd hoeveel bonobos er in mijn koor zitten,
en of ze het ritme correct overnemen. Voor visionaire ideeën over dit onderwerp
verwijs ik ook graag naar Suske en Wiske (De Tamtamkloppers).
Ik heb de laatste maanden echt niet te klagen over afwezigheden in de koren. Af en toe zorgt natuurlijk een kwaaie wind voor een risico om weg geblazen te worden. En mensen met een drukke agenda zijn soms ook eens verplicht om te kiezen. Daar kan ik allemaal goed in komen. Het is nog leuker als je de dirigent verwittigt dat je afwezig gaat zijn. Het is immers geen kwestie van streepjes zetten, maar veeleer een zaak van de repetitie goed te kunnen voorbereiden. Het is dus handig om te weten of er stemmen onvertegenwoordigd blijven. Een mailtje kost niks.
Ik heb gemerkt dat het vooral de mannen zijn die mij trouw verwittigen als ze belet zijn. Heel erg bedankt daarvoor!
Hoe
komt het toch dat de herdenking van WO I overal zoveel emoties oproept, dat een
serie als In Vlaamse velden niet alleen een kijkcijferkanon is, dat de
boekenmarkt overstroomd wordt door memoires, fotoboeken en historische
analyses? De directe betrokkenen zijn al jaren dood, de actoren zijn bevriende
naties geworden, de verwoeste gebieden al lang terug groen en rood in hun
landelijke rust of kleinsteedse gezapigheid.
Wellicht
werden de verhalen een stuk van ons collectief geheugen. Elke familie in
Vlaanderen had zijn eigen kleine Groote Oorlog. In het hoofd van mijn nonkel hingen
de beelden van de Slag der Zilveren Helmen, die hij als vierjarige meemaakte,
onmiddellijk bij het slagveld. In het levensverhaal van Bobontje bleef Uden (in
Nederland) de plaats van het vluchtelingenkamp waar zij een kind kreeg.
Of
hoe geschiedenis niet alleen een zaak is
van veldslagen en krijgsheren, maar even goed van kleine mensen die stierven of
overleefden.
De koorzangtornooien van de provincie Vlaams-Brabant zijn een interessante uitzondering op de organisatie in de andere provincies. Het gaat om een driejaarlijkse cyclus, waarin de koren gegroepeerd zijn volgens de geambieerde kwaliteit. Dit jaar komen alleen koren uit eerste afdeling, uitmuntendheid en eredivisie aan bod. Interessant vergelijkingsmateriaal in een kijk op wat het betere amateurkoor te bieden heeft.
Voor de muziekliefhebber springt een datum er tussen uit: zondag 27 april presenteren zich 8 koren allemaal op het niveau van uitmuntendheid en ere-afdeling. Deze uitzonderlijke namiddag vindt plaats om 14 uur in het Don Boscovormingsinstituut, Don Boscolaan 15 in Oud-Heverlee.
Valentijn komt er aan: moment van opperste
commercie, maar ook momentje om je heel goeie vrienden (en niet alleen je
liefje) te zeggen dat er iemand aan hen denkt, dat het fijn is om bij mekaar te
horen. En ik zeg dit vandaag al, want anders geraakt mijn boodschap toch maar
ondergesneeuwd.
Ik heb weer een uitnodiging gekregen van
Borgerstein om de paasviering te laten verzorgen door één van de koren. Ik moet
nog wel eventjes overleggen met het bestuur, maar ik hoop dat we er naar toe
kunnen met Musica ad Nives. Twee goede redenen om voor het koor uit Borgerhout
te kiezen: de datum is woensdag 16 april om 19.00 uur waardoor dat optreden
meteen een goede generale repetitie is voor de Paasviering in Onze Lieve Vrouw
ter Sneeuw. En bovendien kom ik pas op dinsdagavond thuis uit Londen, zodat wij dan Paasvakantie kunnen nemen in Leest.
Zoals iedereen ondertussen weet, heeft Borgerstein een speciaal plekje in mijn
hart.
Als ik over de middag in de auto zit, dan is de kans groot dat mijn radio is afgestemd op Radio 4 (Nederland). Om 12.50 u. is er het programma "Nootschieten". Je krijgt één maat uit een of ander klassiek muziekstuk te horen en dan gaan de luisteraars aan de slag om componist en compositie te vinden (?), raden. Je zal maar op zoek gaan naar -God betere het - de Turkse Fragmenten opus 62 van ene Mikhail Ippolitov-Ivanov. Toch zijn er van die fanaten die blijven proberen en na (meestal) een dag of 5 de oplossing hebben gevonden. Bij de grote meesters slaag ikzelf er na enkele maten wel in om te zeggen wie het schreef. Het handteken van de componist is immers uniek. Mendelsohn, Bach, Mozart, zijn zo herkenbaar. En als dat al niet lukt, ook de stijlperiode is typisch. Wat niet wegneemt dat de presentator vaak een duwtje moet geven, opdat de deelnemers er uit geraken.
Hoe klassieke muziek en jazz harmonieus in één
persoon kunnen samengaan kan je ontdekken als je naar het oeuvre van Jef Neve
kijkt, één van Vlaanderens meest gevierde componisten en vertolkers in binnen-
en buitenland. 36 jaar jong, geboren in Turnhout op 8 maart 1977, droomde Neve
al van zijn zesde jaar ervan om componist te worden.Hij studeerde aan het Lemmensinstituut in
Leuven. Hij heeft masterdiplomas in jazz, piano en kamermuziek
Voor wie hem niet kent: hij is de componist van de
muziek bij de serie In Vlaamse velden die momenteel op TV 1 loopt. Maar hij
is zoveel meer. Vier voorbeelden:
Eén zekerheid was er alvast voor het feest van de tenoren: we parkeerden naast het frietkot. Ook over da alcoholische mogelijkheden van de avond kon er maar weinig twijfel bestaan: het was verzamelen geblazen in de brasserie van Brouwerij Den Anker, waar niet alleen Lucifer en Gouden Carolus op het menu stonden. De klim naar de 2e verdieping werd door 39 ingeschrevenen aangevat (later op de avond nog meermaals herhaald) en leidde naar een gaandeweg sterker geluid. Het was duidelijk dat hier zich een vrolijke bende verzamelde. Laat mij niet langer stilstaan bij Mechelse koekoeken en botervissen. Wij weten al langer dat muziekverenigingen ook een traditie hebben van eten en drinken. Wel het vermelden waard is de geboorte van een ensemble "I quattro tenori", dat zijn publiek in de ban houdt met een wervelend totaalspektakel. Ettelijke Carolussen later zullen zij bovendien de aanwezigen dwingen tot een gesmaakte uitvoering van het muzikale meesterwerk "Vogeltje gij zijt gevangen", waarin een zekere Marina uitblonk door haar solistische gaven. Ik weet niet hoe het geëindigd is; zeker is dat sommigen voorzagen dat zij een taxi zouden moeten nemen. Of ... wat een koor allemaal niet kan.
5-6.03 2014 // OUDE ABDIJ - DRONGEN Koormidweek (woensdag-donderdag) voor
55-plussers met koorervaring. Het grote succes van de vorige edities vraagt om
een vervolg. Deze keer onder leiding van Godfried Van de Vyvere. In het
prachtige kader van de abdij van Drongen zal Godfried ons laten proeven van
pareltjes uit de Vlaamse en internationale koorliteratuur. Verschillende
muzikale perioden en stijlen komen aan bod en zingen wordt afgewisseld met
musicologische informatie en muzikale weetjes.
Onder
impuls van Vic Nees vond in 2009 voor het eerst Grijs gezongen plaats. De
tweedaagse voor zangers, die een rijke koorcarrière achter zich hebben, bleek
een schot in de roos! Na twee edities gaf Vic Nees de fakkel door aan
Marie-Claude Rémy en in 2012 aan Johan Van Bouwelen. Voor deze editie vonden we
Godfried Van de Vyvere bereid het initiatief verder te zetten.
Godfried Van de
Vyvere is docent aan het Lemmensinstituut en de SAMWD te
Sint-Niklaas. Hij dirigeert het gemengd koor Acantus, Beveren, het meisjeskoor
Gynaika, Sint-Niklaas en het kamerkoor Terpander en leidt regelmatig workshops
voor Koor&Stem.
In
het prachtige kader van de abdij van Drongen zal Godfried ons laten proeven van
pareltjes uit de Vlaamse en internationale koorliteratuur. Verschillende
muzikale perioden en stijlen komen aan bod en zingen wordt afgewisseld met
musicologische informatie en muzikale weetjes.
Op
woensdag 5 maart ontvangen u we vanaf 10 uur, op donderdag 6 maart is er
een toonmoment om 16 uur.
Doelgroep zangers 55+, mét koorervaring
Prijs 100 (leden Koor&Stem), 105
(niet-leden). Dit omvat cursus, logies en volpension (lakens/ dekbedovertrek
meebrengen of ter plaatse huren, er is een donsdeken).
80, leden; 85, niet-leden, voor cursus en maaltijden.
Inschrijven vóór 20 februari, enkel met dit formulier.
Fax of mail het ingevuld terug. De inschrijving is geldig na storting van het
voorschot van 50 per persoon, op rek. BE 28 4470 0193 0120, K&S
gent.
Wat voor de jeugd evident is, is het niet altijd
voor de vorige ouder wordende generatie. Ik probeer wel mee te blijven met de
zgn. sociale media. Facebook, deze blog, netlog zijn zaken waar ik gaandeweg
heb leren aan wennen. En nu heb ik mede dankzij de directeur van de VDAB
Sint-Niklaas mij ook maar gewaagd aan Twitter. Het is nog wel eventjes leren,
maar wat Quickie kan, moet ik ook kunnen.
Niet dat het naar mijn gevoel allemaal zo geweldig
is. Er kruipt tijd in om het allemaal te volgen. En vooral is er het grote
gevaar van oppervlakkigheid, korte one-liners waardoor de werkelijkheid
gereduceerd wordt tot enkele lettertekens. Waar de kunst van het briefschrijven
al verloren ging door email, is er nu ook de tendens om ongenuanceerd een
opinie te lanceren zonder de onderbouwing met argumenten.
En toch doe ik maar mee, al was het maar om door
mijn kleinkinderen niet in het hoekje gezet te worden, waar de oude spullen
wachten op het containerpark.
Zoals
aangekondigd ben ik gisterenavond naar een optreden geweest van het koor
Cantatille uit Rupelmonde. Mijn stille vrees dat het een politieke meeting van
CD&V zou worden, gelardeerd met een vleugje koormuziek, werd gelukkig niet
bewaarheid. Ruim een uur koormuziek, en slechts een kleine inleiding. De
stadsschouwburg van Sint-Niklaas was goed gevuld. Daarmee wordt meteen een pijnpunt aangegeven. Een gemiddeld kamerkoor
is niet noodzakelijk geschikt om een schouwburg vol te zingen. Het kiezen van
een locatie voor je eigen kooroptreden blijft belangrijk voor het uiteindelijk
resultaat.
De
dirigent kondigde aan dat het concert ook een beetje een try-out was voor het
nakende provinciaal koorzangtornooi.Ik
ken natuurlijk niet hun wedstrijdprogramma, maar ik kan er mij wel iets bij
voorstellen. En laten nu juist de stukken waarvan ik vermoed dat ze in Gent aan
bod zullen komen, juist het meest zwak en aarzelend klinken. Anderzijds waren er dan weer heel mooi
gezongen stukken (vooral in het tweede, meer populaire gedeelte) die het
publiek echt konden bekoren.
En
tenslotte: het koor had de voorzet maar in te trappen wanneer zij Joke (in
een bewerking van Wilmots) als bisnummer mochten zingen voor de aanwezige
Vlaamse minister van Cultuur, Joke Schauvliege.
Van 12 tot 15 april trekken opa en oma met de
eerste serie van hun kleinkinderen naar Londen, één van vakes lievelingssteden.
Als ik ooit de lotto win, wat nog niet zo evident is want je moet eerst
meespelen, dan zou het goed mogelijk zijn dat ik mij daar een optrekje koop.
Het is immers een wereldstad waar meer nog dan elders, voortdurend iets te
beleven valt op muzikaal en ander artistiek gebied.
Enkele jaren geleden hadden we al eens een leuk
weekend in Londen met mensen van KORILE, MaN en het Ruysscheveldekoor. Een
weekend vol met muziek (3 concerten in drie dagen). Wie weet kunnen we dit nog
eens dunnetjes over doen.
Eén
van de heerlijkste programmas op de radio is op zaterdagavond op Klara, tussen
zes en acht. Het is nu al maanden dat Kurt Van Eeghem een gast ontvangt om te
verwijlen bij het Franse chanson. Gisterenavond was het helemaal feest met Fred
Brouwers erbij. Tijd ook om eventjes te mijmeren over de schoonheid van het
Frans en de Franse cultuur. In onze collegejaren kon het nog, nu worden we
bijna gedood door de tsunami van het Anglo-Amerikaans geweld op de radio.
Het
is al helemaal niet meer bon ton om te zeggen hoe jammerlijk groot de kloof
geworden is met Frankrijk, maar ook met onze franstalige landgenoten. En toch:
Luister
maar even naar een paar prachtige chansons - en zeker ook naar de poëtische teksten - die
gisterenavond aan bod zijn gekomen. Dan zal je meteen merken dat er nog veel
meer is dan Brel, Aznavour, Piaf.
Op zondag 16 februari 2014 van 10 tot 17 uur
organiseert Koor&Stem te Ranst een initiatiedag koordirectie. Deze
studiedag staat open voor iedereen die interesse heeft in koorzang. Dirigenten,
zangers, leerkrachten AMV en samenzang uit het DKO en leerkrachten muzische
vorming uit het basisonderwijs zijn welkom.
De initiatie vertrekt vanuit de praktijk. Via
eenvoudige liederen begeleiden de docenten de deelnemers in de wondere wereld
van de koordirectie en reiken je tools aan om op een verantwoorde manier met de
stem om te springen. Naast individueel advies zullen de docenten een aantal
facetten uit de handboeken Stemvorming. Een doe-boek van Jeanine Lambrechts
en het Handboek voor koordirigenten van Michael Scheck toelichten.
PRAKTISCH:
Docenten:
Jeanine Lambrechts en Philippe Poot
Locatie:
Hof van Zevenbergen, Kasteeldreef 22, 2520 Ranst
Prijs:
. Ik bezit de
handboeken stemvorming & koordirectie en betaal dan 25 .
. Ik heb
beide handboeken nog niet en betaal 45 euro (handboeken + cursusgeld) In het
cursusbedrag zijn de koffiepauzes en een warme maaltijd inbegrepen)
Betalen op
rekeningnummer : 001-4635533-76 Koor&Stem Antwerpen vzw
Inschrijven doe je bij Anita
Croon (voor 11 februari 2014)
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
