Scène 1: Mainz 2006, Europa Cantat. De Duitse organisatie wordt overrompeld door de massale aanwezigheid van meer dan 4000 zangers van over heel de wereld. De verdeling van de maaltijden is een ramp: aanschuiven, aanschuiven … Diezelfde middag zegt een dame van 68 jaar uit Vlaanderen dat het nergens op lijkt en dat zij dat even gaat  veranderen. ‘ Anderendaags loopt alles op wieltjes.

Scène 2: Eva Kollar (huidig voorzitter van de Hongaarse koorfederatie) leidt in Barcelona – ook op een Europa Cantat – een atelier met het Magnificat van Bach. Na het slotconcert  zegt een dame: ondanks haar zgn. reputatie, dit was geen Bach.

Scène 3: een winteravond in het slotklooster van Male tijdens één van de talloze onvergetelijke zangweekends: in een hoekje legt een dame aan mij uit waarom ik met het koor van Sint-Gillis-Waas naar de pretornooien van de Oost-Vlaamse provinciale zangwedstrijden zou moeten gaan, en hoe zij ons programma ziet.

Scène 4-5: met een dame in Utrecht in de coulissen na een optreden van het World Youth Choir, genietend van het overweldigend succes. Of in Tarragona uitbundig de siësta doorbrengen met een glas in het gezelschap van Johan Duyck en Laszlo Heltay.

Koor & Stem schrijft op zijn website:

“Zij was het luisterend oor op ontelbare concerten en wedstrijden maar ze bleef zich opbouwend kritisch opstellen. Als zij er niet was, werd dit als een echt gemis ervaren. Dirigenten waardeerden haar persoonlijke mening en haar rake opmerkingen die zij steeds met een vleugje humor wist te brengen…

Monique Lesenne was ook de organisator van een hele reeks schitterende nationale en internationale koorevenementen: zingweken, koorwedstrijden, festivals en cursussen. Als Monique Lesenne zich achter een idee schaarde, was er geen ontkomen meer aan. Haar gedrevenheid en enthousiasme werkten zo aanstekelijk dat uiteindelijk niemand nog ‘nee’ durfde zeggen. Haar doorzettingsvermogen zorgde ervoor dat kinderen en jongeren uit heel de wereld de kans kregen om elkaar te ontmoeten en samen te zingen. Als organisator stelde ze niet zichzelf, maar wel ‘de kwaliteit’ van wat er werd gezongen centraal. Monique Lesenne als motor van talloze koorevenementen, het is een beeld dat ons steeds zal bijblijven.

Monique Lesenne was niet alleen een graag geziene gast en gedreven organisator, zij wist haar praktijkervaring ook te vertalen naar het beleidsniveau. Jarenlang engageerde zij zich als vrijwilliger in lokale, regionale, nationale en internationale organisaties. Zo legde Monique Lesenne samen met haar generatiegenoten de basis voor een internationale koorgemeenschap waarin via muziek en samenzang een boodschap van respect, verdraagzaamheid en vrede wordt uitgedragen. Zij wist ook perfect hoe je een organisatie kon sturen en voorbereiden op de toekomst. Stap voor stap bouwde zij organisaties uit tot krachtige spelers in de koorwereld. De Vlaamse Federatie van Jonge Koren, haar VFJK, is daarvan wellicht een toonbeeld maar ook binnen Europa Cantat en Koor&Stem speelde Monique Lesenne een belangrijke rol als bestuurder. Zo groeide zij uit van eenvoudige vrijwilliger tot monument voor de koorwereld.

De nationale en internationale koorgemeenschap is Monique Lesenne heel erkentelijk voor wat zij heeft betekend. Wij verliezen met haar een moeder, een motor en levensgroot monument.”

MONIQUE LESENNE (Ronse 25/7/1937 – Gent 16/1/2014).

Uitvaartplechtigheid: O.L.Vr. Sint Pieters, Sint Pietersplein –Gent

Zaterdag 25/1 om 10.30.