Zaterdag
5 oktober om 20 uur is de place to be de Sint Jozefkerk (Tereken) in
Sint-Niklaas.
Te
gast: Bl!ndman (sax) 32 foot/ The organ of Bach.
De saxofoons van BL!NDMAN brengen orgelwerken van Johan Sebastian
Bach. Het orgel had in Bachs tijd orkestrale proporties aangenomen die door de
componist ten volle benut zijn. Door het opsplitsen van de stemmen komt het
briljante van de composities des te meer aan de oppervlakte. Door verdubbeling
met elektronica worden de lage tonen die eigen zijn aan de 32-voeters van de
grote orgels gegenereerd. BL!NDMAN verwordt tot een menselijk orgel bewogen
door adem.
Graag bevelen wij u een uitvoering van de Messiah van G.F. Händel aan door koor Aidomen (Kalmthout), m.m.v. Annelies Brants (sopraan), Marianne Vliegen (mezzosopraan), Javn Elesackere (tenor) en Wim Smets (Basbariton), het geheel onder leiding van Philippe Poot. Parochiekerk Achterbroek, Kalmthoutsesteenweg 392. Zondag 27 oktober - 15.00 uur.
Je kan kaarten bestellen bij Christiane Smet, 0485/ 14.63.41 of christiane.smet2@telenet.be
Welbeschouwd is Europa één grote familie. Dat
stellen onderzoekers nadat ze het DNA van Europeanen onder de loep namen. Alle
Europeanen blijken af te stammen van dezelfde groep voorouders die slechts
duizend jaar geleden leefde.
Onderzoekers van de University of California, Davis
bestudeerden de genen van meer dan 2000 mensen. Deze mensen kwamen uit alle
hoeken van Europa.
De mate waarin mensen genetisch op elkaar leken, bleek
af te nemen naarmate ze verder van elkaar vandaan woonden. Maar zelfs wanneer
de afstand tussen twee mensen groot was, bleken ze genetisch nog veel gemeen te
hebben en af te stammen van dezelfde groep voorouders die ongeveer duizend jaar
geleden leefde. Dit was zelfs het geval wanneer de één bijvoorbeeld in Turkije
en de ander 3200 kilometer verderop in Groot-Brittannië leefde. Wat hier
zo opmerkelijk aan is, is dat iedereen zo nauw aan elkaar verwant is, merkt
onderzoeker Graham Coop op. Op genealogisch niveau stamt iedereen in Europa af
van bijna dezelfde groep voorouders die slechts een duizend jaar geleden
leefde.
Natuurlijk zijn er wel kleine lokale verschillen
tussen de genen van Europeanen, zo benadrukken de onderzoekers. Waarschijnlijk
zijn deze ontstaan door demografische veranderingen, volksverhuizingen of
blokkades zoals bergen en taalbarrières die ervoor zorgden dat twee groepen
uit elkaar groeiden. Maar deze lokale verschillen zijn klein. Over het
algemeen is iedereen familie en zien we slechts subtiele verschillen tussen
verschillen regios.
Meer dan tien jaar geleden voorspelden
wetenschappers al dat alle Europeanen één grote familie vormen. Nu is er voor
het eerst bewijs voor die voorspelling gevonden. Hoogstwaarschijnlijk gaat deze
voorspelling overigens niet alleen voor Europa op: ook in andere delen van de
wereld zouden enorme families als deze voorkomen.
Gisteren hebben we met KORILE (althans een beperkte delegatie) het obligaat jaarlijks nummer van Mechelen Uit zonder Uitlaat afgewerkt. Met de leuke bijkomstigheid dat er zo maar een geel kanariepietje kwam binnenvliegen, hebben we een geslaagd kort optreden gebracht. Proficiat dus voor de aanwezigen die hun beste beentje voor zetten. Een paar randbemerkingen:
* de aanwezige mannen deden het goed, maar dreigen - zoals bij veel koren - in de verdrukking te geraken. Moeilijk dus om een mooie koorbalans te krijgen * inzingen is geen graadmeter voor een al dan niet goed optreden. Uiteindelijk dient dat maar voor de stemmen op te warmen. Geen goede prestatie zonder opwarming
21 september 1827: volgens de overlevering de dag
waarop de engel Moroni voor het eerst verscheen aan Joseph Smith, de oprichter
van de Mormonen (de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der laatste dagen).
Ondertussen zijn de mormonen met miljoenen leden één van de invloedrijke kerken
in de VSA en brengen hun leden het zelfs tot presidentskandidaat.
Mijn
eerst contacten met hen dateren van bijna veertig jaar terug, toen twee
vriendelijke, netjes geklede jongemannen vroegen of ze op bezoek mochten komen
en onze keuken inpalmden om popcorn te maken. De story die ze te vertellen
hadden lijkt onwaarschijnlijk en typisch Amerikaans. Maar dat neemt niet weg
dat ik jaren later met veel sympathie en bewondering in Salt Lake City (USA)
hun tempel en concertzaal bezocht en genoot van schitterende concerten van het
Mormon Tabernacle Choir. Wie zo zingt kan alleszins niet des duivels zijn. http://www.youtube.com/watch?v=2qCmtUhiKcA
Op 28 september 2013 houdt de KCZB een repertoire
informatiedag. Het wordt een dag waarop repertoire van veel verschillende
uitgevers wordt doorgezongen, zodat u zingend kennis kunt maken met nieuw en
zeer divers repertoire. De algehele muzikale leiding is in handen van Joop
Schets.
Naast het doorzingen van nieuw repertoire heeft u
ook de mogelijkheid de stands van alle deelnemende uitgevers te bezoeken.
De dag is speciaal bedoeld voor dirigenten en leden
van muziekcommissies! Echter iedereen die een dag fijn wil zingen is van harte
welkom. Verwacht geen concertrijpe uitvoering. Het is juist de bedoeling om van
de te zingen werken een globale indruk te krijgen.
De dag wordt georganiseerd in de Vredebergkerk, Van
Toulon van der Koogweg 3, 6862 EB Oosterbeek.
Aanvang 10.00
uur afsluiting rond 16.30 uur.
Meer info op
http://www.kczb.info/Activiteiten/RepertoireInformatiedag2013.aspx
Traditioneel organiseert het Davidsfonds op 26 december 'U zijt Wellekome', een
gezellige kerstsamenzang. Samenzangleiders en organisten die zich hier
willen op voorbereiden zijn welkom op:
Op 10 november 2012 hield Paus
Benedictus XVI een toespraak over de betekenis van de gewijde muziek in de
Kerk.
De toespraak werd gehouden voor de leden van Santa Cecilia, een Italiaanse
muziekvereniging die in Rome bijeenkwam. In deze toespraak ging hij in op de
betekenis van de gewijde muziek in de Kerk, omdat hun vergadering samenviel met
de herdenking van de opening van het Tweede Vaticaans Concilie in 1962 en die
van het jaar van het Geloof.
Muziek is zelf liturgie
Benedictus XVI merkte op dat de Constitutie Sacrosanctum Concilium, s Concilie - Constitutie Sacrosanctum Concilium Over de heilige liturgie
(4 december 1963)de constitutie over de
liturgie van het Tweede Vaticaans Concilie, leert dat kerkmuziek een
noodzakelijk en integraal onderdeel vormt van de liturgie. Door haar schoonheid
wordt het geloof gevoed en uitgedrukt. Zo draagt kerkmuziek bij aan de eer van
God en de heiliging van het Godsvolk. Muziek is niet alleen een toevoeging of
een uiterlijke verfraaiing van de liturgie maar is zelf liturgie, aldus de
Paus.
De Paus sprak ook over de relatie tussen kerkmuziek en de nieuwe evangelisatie.
De constitutie Sacrosanctum Concilium 2e Vaticaans Concilie - Constitutie Sacrosanctum Concilium Over de heilige liturgie
(4 december 1963herinnert
aan de betekenis van kerkmuziek in de missielanden en spoort aan de
traditionele vormen van muziek oprecht te erkennen. Maar juist in landen van de
oude evangelisatie behoort de gewijde muziek tot het erfgoed van de cultuur.
Daar kan deze muziek een grote rol spelen in de herontdekking van God en leiden
tot een hernieuwde toenadering tot de christelijke boodschap en de mysteries
van het geloof. Zo kwam de bekende Franse schrjver en dichter Paul Claudel tot
geloof, vertelde de Paus, toen hij tijdens de vespers van Kerstmis in de Notre
Dame van Parijs luisterde naar het Magnificat. De Paus riep de leden van de
vereniging op zich in te zetten voor de verbetering van de kwaliteit van het
kerklied en de aandacht voor de grote muzikale traditie van de Kerk te
bevorderen.
Gisterenavond tijdens de bestuursvergadering van
Musica ad Nives hebben we ons voor een groot stuk bezig gehouden met de rol van
zang in de liturgie en de plaats daarbinnen van een koor. Het bestuur was het
er over eens dat de teksten die door het ICLZ en de Belgische bisschoppen
uitgegeven werden/worden perfect in overeenstemming zijn met wat wij denken.
Die teksten werden geschreven voor de belangwekkende toespraak van paus
Franciscus over muziek in de Kerk.
Wat opvalt is dat enerzijds overal gepleit wordt
voor een goedwerkende liturgische werkgroep en dat de gezangen een belangrijke
plaats in nemen in de liturgie. Het volstaat niet om te proberen het jaar rond
te komen met een twintigtal liederen, omdat dat zogezegd het maximum zou zijn
dat de gemeenschap aankan. De enige goede bron is de volledige Zingt Jubilate
(twee uitgaven: één met de teksten, één met de muziek). Die moet dan gekoppeld
worden aan de liturgische suggesties die van het ICLZ uitgaan.
De bisschoppen wijzen ook op de waarde van het aanleren
van liederen als vorm van homilie. De besprekingen die Luc Van Meerssche
(priester bisdom Gent) zijn een fantastische handreiking. Een goed gemiddelde
om de kerk aan het zingen te krijgen is één keer per maand de traditionele
preek te vervangen door een liedmoment.
De paus en de bisschoppen benadrukken ook dat er
voor, tijdens en na de viering ruimte moet zijn voor de grote schatten van de
religieuze muziek uit vroeger eeuwen: zij zijn een wezenlijke bijdrage tot
geloofsbeleving en gebed.
I have a dream Of die gerealiseerd kan worden
hangt voornamelijk af van een goede samenwerking op basis van gelijkwaardigheid
tussen voorganger, cantor, werkgroep. Wie de muziek veronachtzaamd is goed fout
bezig en mist een grote kans op (her)evangelisatie.
Weekendje weg naar Normandie als verlaat verjaardagscadeautje voor mijn vrouw. Het excuus was het thema dat deze herfst door de streek aangereikt wordt : "route van het impressionisme". En dan niet zozeer een museumtocht, maar het beleven van de landschappen en plaatsen. Uitvalsbasis werd Le Havre om dan naar Honfleur te trekken (oude haven), Deauville (nostalgie naar de beau monde van het begin van de 20e eeuw), Etretat met zijn klippen en licht van de oceaan. En op de terugtocht -vanwege de Franse Open Monumentendag- de kathedraal van Amiens.
Bij de Bezige Bij: Zingen is geluk. Een boek over wat iedereen graag doet. 222 blz. Paperback. 18,90 EUR
Wat gebeurt er als je zingt? Waarom doen de meesten van ons het zo graag, luidkeels onder de douche of stilletjes in hun hoofd? Neurologen ontdekken steeds meer de wetmatige reacties die onze emoties verklaren. Als we zingen lijkt het wel feest in onze hersenen. Misschien is het evolutionaire belang van zang gering en kan een mens best zonder. Maar wat wel van belang is: zingen is geluk. Wie zingt wordt groter. Zingen vervult, zingen is fitness voor de ziel. Met Sinterklaas zingen we sinterklaasliedjes, en op kerstavond staan de kerstliedjes op het program. En je fietst en wandelt en kookt zoveel prettiger als je erbij zingt. Een dag zonder dat er ergens in je hersens een lied opklinkt, lijkt meteen een sombere dag. Op lichte toon schrijft Barber van de Pol over iets wat vanzelfsprekend is en bij iedereen bekend, terwijl er weinig over wordt geschreven. Haar boek tintelt, het is vrolijk als een kind, het zingt zelf.
Vanmiddag eerste muziekles voor alle vier de kleinkinderen. En ze hadden er zelfs zin in. Toch maar weer eens ondervonden hoe moeilijk ritmes kunnen zijn. ta ta titi ta ta titititi titi ta ta En je moet ook goed kunnen lezen of hoe kan je anders een zinnetje als" Joris, Tineke, Kaatje, Billy en Sofietje " mooi ritmisch maken. Grappig om te zien dat de grootste zoals een echte haar oefeningetjes opschrijft en ze verbergt, zodat de anderen niet kunnen afkijken.
De
Amerikanen claimen dat op10 september
1846 het patent van Elias Howe de era van de naaimachine inluidde.
Wie
de naaimachine uitgevonden heeft, is niet eenvoudig te zeggen. Er zijn in ieder
geval meer dan genoeg kanshebbers op de titel.
Het
verhaal begint in 1755 in Londen als een Duitse immigrant, Charles Weisenthal,
patent aanvraagt op een naald die gebruikt kan worden voor mechanisch naaien.
Hij heeft echter geen idee hoe de machine eromheen zou moeten werken. Nog 34
jaren verstrijken voordat de Engelsman Thomas Saint uitvindt wat de eerste
echte naaimachine genoemd zou kunnen worden. Deze uitvinding blijft echter
beperkt tot een patent op het ontwerp voor een machine om leer te stikken, want
als men later probeert naar aanleiding van Saints ontwerp een machine te
bouwen, lukt dat niet zonder ingrijpende aanpassingen.
Zo
rond 1810 maakt de Duitser Balthasar Krems een apparaat om petten mee te
naaien, maar hij vraagt er nooit patent op aan. In diezelfde tijd zit in
Oostenrijk Josef Madersperger ook niet stil. Deze man produceert een serie
machines in het begin van de negentiende eeuw en verkrijgt een patent in 1814.
Fabriekje
Iemand die zeker aanspraak maakt op de titel
uitvinder van de naaimachine is Barthélemy Thimonnier, een arme kleermaker
uit Frankrijk. In 1830 ontwerpt en fabriceert hij een redelijk praktische,
bijna geheel houten naaimachine. Hij borduurt daarbij voort op de uitvindingen
van Weisenthal en Saint. Thimonnier begint een klein fabriekje met tachtig
machines en krijgt in 1840 een grote order voor het maken van legerkleding. De
kleermaker probeert zijn machine te verbeteren en vraagt patenten aan in Engeland
en Amerika; hij wordt echter voorbijgestreefd door betere ontwerpen van
anderen. Een groep kleermakers die zich in hun bestaan bedreigd voelen door de
komst en het succes van de naaimachine, bestormt tot twee keer toe de fabriek
en vernielt de machines. Thimonnier overlijdt in 1857 in het armenhuis.
Wedstrijd
Ondanks de enorme vlaag van
naaimachine-uitvindingen in de eerste helft van de negentiende eeuw wijzen de
meeste Amerikanen hun landgenoot Elias Howe aan als de uitvinder van het alom
geprezen instrument. In 1844 heeft hij het prototype klaar en een jaar later
ontvangt hij patent op zijn ontwerp. Howe probeert meteen de
kleermakersindustrie warm te maken voor zijn uitvinding. Hij organiseert zelfs
een wedstrijd tussen de machine en enkele 'ouderwetse' handnaaiers. Ondanks de
glorierijke overwinning van de machine en maanden van demonstraties is de
wereld nog niet klaar voor mechanisch naaien: Howe verkoopt geen enkel
exemplaar.
Hij
probeert het vervolgens in Engeland, maar daar krijgt hij eveneens weinig voet
aan de grond. Wanneer hij uiteindelijk straatarm terugkeert naar Amerika,
blijkt dat daar de interesse voor het machinaal naaien gewekt is en dat tientallen
fabrieken, inclusief de beroemde Singer, druk bezig zijn naaimachines te
produceren. Die activiteiten zijn overigens in strijd met het patent van Howe.
Een lange serie rechtsgedingen volgt en een schikking wordt pas bereikt als de
grootste fabrieken hun patenten op één hoop gooien om zo hun monopolie te
verdedigen.
We hebben heel wat studiewerk verricht: aanloop naar nieuwe evenementen. Het werd wat worstelen met de ritmes in The Bridge over troubled Water, met de zanglijnen van Robert Stolz. Van de andere kant ontdekten we weer onze eigen mooie beheerste koorklank bij het instuderen van Gilbert Bécaud. Er blijven nog twijfelaars over het nut van inzingen, maar zelfs de ons vergezellende mannen zegden dat zij na een kwartier al het verschil konden horen.
Tot grote vreugde van het jonge volkje (en duizenden anderen) vieren wij in Sint-Niklaas dit weekend de vredefeesten. Wij doen het met ballonnen. Mooier waren indertijd de vers gecomponeerde Te Deum's. Händel: het Dettinger Te Deum Händel: het Utrechter Te Deum Kodaly: het Buda Te Deum Van Nuffel : het overwinnings Te Deum
Een repetitieruimte voor een koor kan een zegen of een ramp zijn. Als de akoestische omstandigheden niet gepast zijn, wordt het juist zingen, het vinden van de exacte inzetmomenten, maar evengoed het algemeen welbehagen een bijna onoverkomelijke klus. In het allerergste geval kan dit leiden tot het afhaken van leden of dirigent. Ook het instrument dat gebruikt wordt kan al dan niet bijdragen tot het welslagen. Een dirigent heeft inderdaad geen instrument nodig om eventjes de toon te vinden (dat zou pas erg zijn), maar om de zang te ondersteunen. Minderwaardige elektronische toestanden helpen alleen maar om het koor verder te laten detoneren. Of hoe externe factoren iets om zeep kunnen helpen.
Zondag 8 september trekken we met KORILE weer naar het vertrouwde Malle voor onze koordag. Tijd om een paar nieuwe dingen aan te pakken, en om te kijken of het ons bevalt en lukt.
Op het programma: * Bridge over troubled water (Simon en Garfunkel) * Ave Maria (Robert Stolz) * We'll meet again (Vera Lynn) * L'important c'est la rose (Gilbert Bécaud). Ik kijk uit naar onze dag en hoop jullie allemaal te zien.
1.100.000 kinderen terug naar school: een getal om van te duizelen. Ik ben blij dat - zoals in mijn jeugd - ook mijn kleinkinderen er allemaal naar uitkijken: blij weerzien met de vriendjes en vriendinnetjes, uitkijken naar de nieuwe juf. De grootste verandering is er wel voor Lise, die de overstap maakt naar het middelbaar (Latijn !) en dan ook nog eens met de fiets naar het college moet. Naar ik hoor was er alles tot in de puntjes voorbereid en was de infovergadering van vorige week imponerend goed voorbereid. Wat worden ze snel groot!
Het stadsbestuur van Sint-Niklaas (Lieven De Handschutter - NVA) heeft vandaag de hoofdvogel afgeschoten. Enkele minuten nadat de uitslag van het referendum bekend was, kwam de burgemeester meedelen dat hij geen rekening zal houden met het resultaat. Een aanfluiting van de democratie, zeker als je weet dat in het NVA-programma voor de gemeenteraadsverkiezingen stond: "iedereen burgemeester". De reporter van dienst van TV-Oost vroeg fijntjes aan de burgemeester hoeveel voorkeurstemmen hij gehaald had, dus minder dan de helft van het aantal ja-stemmers van vandaag. Dan maar liever het geld uitgeven aan vuurwerk dan aan mensen die toch al niet hooggeschoold zijn.
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
