16-09-2014 om 20:42 geschreven door  

16-09-2014 om 00:00 geschreven door miel  

Onderwerp: Reisdag7

Van hieruit naar Moraira is het maar een half dagje rijden. Ik neem het dus op mijn gemak temeer de weg grotendeels nieuw aangelegde maar niet betalende autostrade is.
Ik neem me voor om te ontbijten onderweg maar ik rij telkens de beste stops voorbij omdat ik het systeem niet doorheb: ze liggen langs een oude arm van de voormalige weg, ik zie het telkens maar als ik voorbij ben aan de talrijke trucks die die stops wél kennen.
Zo stop ik uiteindelijk op een minder bekoorlijk adres, twee mannen bakken inderhaast een bocadillo af.
Verderop maak ook voor het eerst hier kennis met straathoertjes, die gewoon hun klanten opwachten zittend op een stoel onder een parasol op een straathoek.
Net voor aperitiefuur kom ik aan bij Jan & Claudine. Ik voel me ineens weer thuis.
Uit respect voor hun privacy bericht ik niet zolang ik hier verblijf, ik denk dat het een volle week zal zijn.
Viva El Sol y Dolce Farniente!  Het zwembad wacht..

miel cocquyt

09-09-2014 om 15:40 geschreven door  

09-09-2014 om 15:37 geschreven door  

Van: Miel Cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Datum: 8 september 2014 08:45:07 CEST
Aan: miel cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Onderwerp: Reisdag 6

Mijn dag begint goed gepland: eerst een afgesproken Skype met José,dan vlug naar een rendez vous die ik gisteren heb versierd maar daar zit ik voor piet snot, ik gebruik de wachttijd om te genieten van een verse zumo de narranja. Ondertussen plan ik mijn  verdere reis min of meer, ik plan met tussenstops op mijn gps om zo veel mogelijk landelijk te rijden: Mas de Mata's,Alepuz,Teruel, Utiel en tot slot Almansa.
Het begint slecht: de weg naar Mas de Mata's is weg!  Ik kom wel de carretera naar Teruel tegen, dus neem ik die dan maar. Heel rustige mooie nieuw aangelegde weg die door het landschap slingert, ik heb toch mijn zin.
Hetzelfde voor de rest van de weg: goeie rustige rijweg. Het is zondag en geen vrachtverkeer. Het weer is met vlagen redelijk bewolkt.
In Almansa val ik ineens op een groot hotel bij het binnenkomen,waar ik boek.
Nadat ik me heb geïnstalleerd monteer ik mijn fiets om op stadsverkenning te gaan. Het Estacio del tren ligt aan de andere kant van de stad, een station boeit me altijd. Terwijl ik met de toestromende reizigers wacht op het volgende vertrek barst een onweer los,dat de rest van de avond aanhoudt. Tussen twee buien door koers ik dan maar terug naar mijn stek. Het restaurant blijft zoals de meeste hier potdicht vanavond, het is dus behelpen met een snack. De hele stad lijkt hier wel samen te komen, in familie- of gezinsverband om te socializen. Na een paar pintjes zoek ik mijn kamer op. Weer is er nogal wat straatrumoer,ik had het kunnen weten.
Morgen naar Moraira.

miel cocquyt

08-09-2014 om 08:46 geschreven door  

08-09-2014 om 08:26 geschreven door  

08-09-2014 om 08:24 geschreven door  

Van: Miel Cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Datum: 7 september 2014 09:20:49 CEST
Aan: 1952miel-emiel@mail.bloggen.be
Onderwerp: Col d'Aspin

miel cocquyt

07-09-2014 om 10:12 geschreven door  

Van: Miel Cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Datum: 7 september 2014 09:23:11 CEST
Aan: 1952miel-emiel@mail.bloggen.be
Onderwerp: Idolaat binnenland van Spanje

miel cocquyt

07-09-2014 om 10:11 geschreven door  

Van: Miel Cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Datum: 7 september 2014 09:22:08 CEST
Aan: 1952miel-emiel@mail.bloggen.be
Onderwerp: Col d'Aspin

miel cocquyt

07-09-2014 om 10:09 geschreven door  

Van: Miel Cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Datum: 7 september 2014 09:02:00 CEST
Aan: 1952miel-emiel@mail.bloggen.be
Onderwerp: Doorst.: Reisdag 5

miel cocquyt
Begin doorgestuurd bericht:

Van: Miel Cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Datum: 7 september 2014 08:49:13 CEST
Aan: miel cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Onderwerp: Reisdag 5

Na een Table d'hõte in het hotelletje was het zalig slapen in de bergen.
De zon komt aarzelend over de kammen kijken.  Ik vertrek... In de verkeerde richting! Ik heb het altijd al moeilijk gehad om me te oriënteren  in het gebergte ,een paar ouwe rotten sturen me de goeie kant uit: ik moet verder over de col d'Aspin. Ik vrees het ergste voor mijn kar maar de hellingen zijn gelukkig veel minder.
Aan het geklim komt maar geen eind, want naar de tunnel de Bielsa is het ook weer een lange  en op het einde ook moeilijke klim.
De tweebaanstunnel mag door de nieuwe Europese veiligheidsregels slechts eenzijdig gebruikt worden, gelukkig  moeten we niet lang wachten, en van dan af is het éen roetsjbaan naar beneden.
Van puur contentement voor de veilige en brokkenloze passage ga ik een aperitief drinken in de eerste Spaanse gelegenheid in Bielsa. Dan plan ik mijn reis verder in schuifjes,bang als ik ben dat mijn gps in éen grote boog rond de kleine wegen om naar mijn eindbestemming van de dag zou leiden. Zo kom ik via Barbastro,Alcoler de Cingo,Candasnos en Caspe tot in Alcaniz waar een Parador aangeduid staat op de kaart, dus daar zijn ook wel andere mogelijkheden tot overnachten. Het landschap is zeer afwisselend en mooi, maar ik kom honderd km lang wel geen kat tegen. En al de woningen die je ziet zijn vervallen en verlaten. Ik vraag me af hoe de zwijnen hier in de stallen her en der verspreid verzorgd worden en overleven
In tegenstelling tot Frankrijk heb je hier in iedere café free wifi, dat vergemakkelijkt het zoeken via booking. In een wip heb ik een slaapplek gevonden. Kan ik eindelijk eens mijn fiets openplooien en op verkenning in de stad. Zo dwaal ik van terras naar terras om mijn dorst door de hitte een beetje voor te blijven.
Ik ga voor een keer een gewone Pitta eten, het hoeft niet alle dagen Bourgondisch te zijn. In de avond maak ik kennis met een tafeltje feestneuzen,maar ik sluit me niet aan als ze verleggen van feestterrein. Zo saai en sober ben ik geworden..
Mijn slaap is niet goed door het rijke nachtlevengeluid, er is fiesta in de wijk, en mijn raam moet perse open blijven, de vorige gebruiker moet een fanatiek roker zijn geweest.

miel cocquyt

07-09-2014 om 10:09 geschreven door  

07-09-2014 om 09:23 geschreven door  

07-09-2014 om 09:22 geschreven door  

07-09-2014 om 09:20 geschreven door  

Van: Miel Cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Datum: 7 september 2014 08:49:13 CEST
Aan: miel cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Onderwerp: Reisdag 5

Na een Table d'hõte in het hotelletje was het zalig slapen in de bergen.
De zon komt aarzelend over de kammen kijken.  Ik vertrek... In de verkeerde richting! Ik heb het altijd al moeilijk gehad om me te oriënteren  in het gebergte ,een paar ouwe rotten sturen me de goeie kant uit: ik moet verder over de col d'Aspin. Ik vrees het ergste voor mijn kar maar de hellingen zijn gelukkig veel minder.
Aan het geklim komt maar geen eind, want naar de tunnel de Bielsa is het ook weer een lange  en op het einde ook moeilijke klim.
De tweebaanstunnel mag door de nieuwe Europese veiligheidsregels slechts eenzijdig gebruikt worden, gelukkig  moeten we niet lang wachten, en van dan af is het éen roetsjbaan naar beneden.
Van puur contentement voor de veilige en brokkenloze passage ga ik een aperitief drinken in de eerste Spaanse gelegenheid in Bielsa. Dan plan ik mijn reis verder in schuifjes,bang als ik ben dat mijn gps in éen grote boog rond de kleine wegen om naar mijn eindbestemming van de dag zou leiden. Zo kom ik via Barbastro,Alcoler de Cingo,Candasnos en Caspe tot in Alcaniz waar een Parador aangeduid staat op de kaart, dus daar zijn ook wel andere mogelijkheden tot overnachten. Het landschap is zeer afwisselend en mooi, maar ik kom honderd km lang wel geen kat tegen. En al de woningen die je ziet zijn vervallen en verlaten. Ik vraag me af hoe de zwijnen hier in de stallen her en der verspreid verzorgd worden en overleven
In tegenstelling tot Frankrijk heb je hier in iedere café free wifi, dat vergemakkelijkt het zoeken via booking. In een wip heb ik een slaapplek gevonden. Kan ik eindelijk eens mijn fiets openplooien en op verkenning in de stad. Zo dwaal ik van terras naar terras om mijn dorst door de hitte een beetje voor te blijven.
Ik ga voor een keer een gewone Pitta eten, het hoeft niet alle dagen Bourgondisch te zijn. In de avond maak ik kennis met een tafeltje feestneuzen,maar ik sluit me niet aan als ze verleggen van feestterrein. Zo saai en sober ben ik geworden..
Mijn slaap is niet goed door het rijke nachtlevengeluid, er is fiesta in de wijk, en mijn raam moet perse open blijven, de vorige gebruiker moet een fanatiek roker zijn geweest.

miel cocquyt

07-09-2014 om 09:02 geschreven door  

05-09-2014 om 21:47 geschreven door  

05-09-2014 om 21:47 geschreven door  

05-09-2014 om 21:44 geschreven door  

Van: Miel Cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Datum: 5 september 2014 21:36:56 CEST
Aan: miel cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Onderwerp: Dag 4 vrijdag.

Omdat ik gisteren zo flink heb doorgereden ben ik in een wip in Lourdes. Vroeger leerden we zingen" te Lourdes in de bergen.."maar dat klopt al niet,want de weg is erg vlak. Pas voorbij de stad tonen de Pyreneeën zich. Ik koop een parkeerticket voor wel 5 uur maar zo veel tijd bezig ik niet.
Het stadje bestaat voornamelijk uit hotels,meestal niet te prijzig. De straten lopen vol met groepen,meestal getooid met een halsdoek die hen kenmerkt. Ik zie er van de vlaamse ziekenzorg,de Hollandse bisdommen, Polen,zelfs Japanners. Ook redelijk veel zwarten,meestal religieuzen van beider kunne,en tussendoor nog wat individuelen,non of geen non. Een boeiend allegaartje die mekaar op sommige plekken echt voor de voeten loopt, zoals bij het vroegere huisje van sint Bernadette.
Bij de kathedralen is meer plaats, de pleinen zijn echt uitgestrekt. De kerk loopt leeg, de morgenmiddag is net uit denk ik.
Aan de grot is het gezellig druk. Mensen staan gedisciplineerd tussen de dranghekken aan te schuiven om in de grot binnen te gaan. Enkele sterk devoten zakken op de knieën in opperste aanbidding.
De kaarsenhandel draait uitstekend,er zijn een heleboel speciale brandplaatsen geïnstalleerd, alles verloopt strak ordentelijk, als de ene vol staat beginnen ze aan een andere, de eerste worden professioneel gereinigd. Een perpetuum mobile. Hoogtepunt is waarschijnlijk de avondprocessie, die vertrekt van aan de grot, ik vermoed dat ze dan de straatlichten doven?
Ik wandel nog even door de stad, drink een biertje op een terras bij een ober die álle talen spreekt en laat dan, met enige spijt, de heilige stad achter me'.
Iemand heeft me de cirque de Gavarnie als zeer bewonderingwekkend aangeraden, omdat het op de Spaanse grens ligt ga ik er langs maar het lijkt sterk op een toeristenval. Ik kan vandaar niet door naar Spanje,moet een 150 km terug daarvoor..
De kortste weg leidt over de Tourmalet. Mooi maar net iets te zwaar voor mijn oude wagen. Een eind voor de top begint hij gevaarlijk rook te spuwen, ik ga noodgedwongen aan de kant wat wachten. Een telefoontje naar mijn garagist stelt me genoeg gerust om het verder te proberen, en jawel, het lukt.
Op de afdaling kom ik een charmant dorpje, ste Marie-de -Campan ,tegen. Ik vind er een leuke gîte , ik blijf hier overnachten. Morgen wenkt Spanje

miel cocquyt

05-09-2014 om 21:43 geschreven door  

05-09-2014 om 10:10 geschreven door