Op deze blog worden mijn wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is weefselcontroleuse.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Traditiegetrouw wordt jaarlijks in mechelen de pelgrimszegen georganiseerd door de Genootschap. Dit jaar was dit op 21 februari. Alle pelgrims die in 2015 op weg willen gaan naar Santiago de Compostela over één van de St Jacobswegen worden hierop van harte uitgenodigd. We waren met zo'n 200 deelnemers.
In de voormiddag trekken we, na de registratie en een welkomskoffie met ontbijt, gezamenlijk naar de statige Sint Rombouts kathedraal. Hier heeft de pelgrimszegen plaats en krijgt ieder pelgrim een schelp en een takkenbosje met een notitieboekje mee naar huis. Na deze plechtigheid gaan we terug naar de Salons Van Dijck waar we kunnen genieten van een uitgebreide broodjesmaaltijd. Uiteraard is er nog gelegenheid om praktische informatie te verzamelen over de tocht naar Santiago.
Loslaten en verbonden blijven.....daar gaat het ook om. Bij de pelgrimszegen kreeg ik een takkenbosje met bijhorende tekst: "Bewaar dit symbool van onderlinge verbondenheid en kracht tijdens de tocht van je partner. Herinner u de kracht van uw samenzijn. Moge uw band met elkaar zo stevig blijven als de kracht van dit takkenbosje."
Terwijl ik zo'n 6tal weken van huis weg zal zijn, blijft Doortje eenzelfde periode alleen achter. Vele mensen vragen dan: Zal dat wel gaan zo alleen?, terwijl er haast geen enkele die vraag stelt aan de wandelaar(pelgrim). Blijkbaar wordt het voor de thuisblijvers als moeilijker ingeschat. Het is de 2°maal dat ik naar Compostela vertrekt. Ook deze keer heeft Doortje er moeite mee dat ik gedurende die periode haar achter laat. Ik weet dat ik haar ga missen. Uiteraard zal ik contact houden met het thuisfront. Het minste dat Doortje van me vraagt is af en toe een berichtje te sturen hoe alles verloopt.Verder zal ik proberen via mijn blog dagelijks wat nieuws te schrijven zodat de thuisblijvers mij ook op die manier kunnen volgen.Hopelijk zal Doortje regelmatig mijn blog van thuis uit beheren. Ik ben haar ontzettend dankbaar dat ik dit nogmaals kan beleven, want het is uiteraard niet zo vanzelfsprekend, dat besef ik maar al te goed. En ik ben haar ook dankbaar dat ze me ook heel erg steunt met de voorbereiding. Hier nog enkele foto's van deze dag te Mechelen.
Na de registratie kregen we koffie met kleine ontbijtkoeken.
Hier zijn Willy en Brigitta uit Stekene De schelp die iedere pelgrim kreeg ook het takkenbosje en het notitieboekje Hier apostel Jacobus afgebeeld Allemaal pelgrims die dit jaar vertrekken naar Compostela het koor hier in actie de inzegening
het broodmaaltijd deze middag
niks tekort regelmatig kwamen ze bijleggen.
Na deze maaltijd kregen we dan nog even de tijd om nog wat informatie op te halen bij de verschillende thema's. Nadien was er nog een kort verhaal van een pelgrim die deze tocht op zijn manier beleefde. Daarna kon men nog wat bijpraten met een drankje uit de bar.
Vandaag ging ik wandelen in Kaster, waar de wandelclub Textieltrekkers uit Vichte hun jaarlijkse Aktivtocht organiseert. Het beloofde een mooie dag te zijn.We vertrokken vanuit het Parochiaal centrum van Kaster en gingen via rustige paden richting Ruien waar we onze 1° rust hadden. Daar gingen de 2 grootste afstanden nog een lus maken naar de Kluisberg . De andere afstanden gingen dan vanuit Ruien richting Kerkhove via de Paddenbroek.
De zon was al vroeg van de partij.
mooie verzichten
het was heerlijk wandelen,genieten van de 1° lenteprikkels
We zien in de verte de elektrische centrale van Ruien
de kerk van Ruien
Zicht op de centrale
hier wandelen we in de scheldemeersen aan de oevers van de schelde, op de grens tussen West-Vlaanderen, Oost-Vlaanderen en Henegouwen: bloemrijke graslanden, rietvelden, houtkanten en afgesneden Scheldemeanders met relatief zuiver water. Sommige gebieden zijn vrij toegankelijk op de paden, andere zijjn enkel te zien via het jaagpad langs de Schelde.
Hier de bekende Mira brug, maar zij is nergens te zien.
de kerk van Kluisbergen in zicht.
Nog een zicht op de centrale
Hier aangekomen in de rustpost, waar onze Frans eventjes barman is. Na deze rust stapten we nu via een oude spoorberm richting Kerkhove deze is heraangelegd, weg van alle drukte. zicht op de Kwaremont mooie verzichten
Hier zijn we aangekomen aan het natuurdomein de Paddenbroek. Het Paddenbroek is een natuurreservaat in de Vlaamse Ardennen . het reservaat bevindt zich op het grondgebied van de gemeente Kluisbergen.Het moerassige gebied wordt beheerd door Natuurpunt, de gemeente Kluisbergen en regionaal landschap Vlaamse Ardennen. Het reservaat maakt deel uit van het Vlaams Ecologisch Netwerk. het Paddenbroek is een restant van de oude loop van de nabijgelegen Schelde, die er moerassige gronden achterliet.
Het Paddenbroek is al eeuwenlang een moerasgebied en bijgevolg een belangrijk voortplantingsgebied voor padden. Verder komen hier ook de porseleinhoen, de tafeleend de tureluur op bezoek. Tal van typische moerasplanten komen voor in het Paddenbroek. Stukken van het paddenbroek worden gemaaid, op de minder of niet toegankelijke gronden kan de fauna en flora gewoon zijn weg gaan. Er loopt ook een project om het Paddenbroek als biotoop geschikter te maken voor de moerassprinkhaan. het Paddenbroek is vrij toegankelijk op de paden, die via bruggetjes en houten vlonders door het gebied lopen. In een vogelhut kan men de dieren observeren.
hier was het ploeteren door de uitgang van het domein.
Nu nog enkele paden volgen en we komen aan de rustpost in Kerkhove.
Na onze rust was het nog een 5tal km te gaan alvorens men terug in Kaster aankwam.
Het was een hele mooie tocht, dank zij het mooie weer waren er zo'n 1900 deelnemers op de been.
Vandaag ging ik wandelen in Lauwe. Voor de groep van Kuurne-Ieper was het vandaag een jubileumtocht, ze organiseerden er hun 20°tocht vanuit de zaal Astoria. Er was heel veel volk erop afgekomen. Ik had me ingeschreven voor 50km. Men kon er uitzonderlijk 100km wandelen. Om 11u vertrokken we voor de eerste lus van 25km richting Halluin via mooie rustige paden en veldwegels waar we na 9,5km een wagenrust hadden in Chemin des Meurins in Halluin. Na deze stop wandelden we nog een heel eindje langs de grens en via het eilandje belanden we na 18,5 aan het OC de Steiger in Menen voor onze 2° wagenrust. Daarna gingen we terug via rustige wegen richting Lauwe naar de startzaal. geniet even mee van de sfeerbeelden
Start aan de zaal Astoria
wat flirten met de grens hier zijn we al een eindje op Franse bodem
regenwolken komen eraan Hier op weg naar onze 1° wagenrust te Halluin Aanschuiven op de wagenrust
Hier terug op Belgische bodem, op weg naar de barakken(geduchte coté) Wederom op Franse bodem, hier met de natuurlijke grens de Leie
Hier door het moerasgebied van het eilandje
Terug in België
Via het park in Menen naar de volgende controle
door het tunneltje Aankomst aan het OC de Steiger waar we onze 2° rust hadden.
Nu ging het richting Diefondtbos
mooi stukje natuur
Na onze rust in de zaal was de tijd aangebroken voor de volgende 25km. Nu gingen we richting Aalbeke via rustige paden. Vandaar stapten we naar Moeskroen om dan via Rekkem terug naar Lauwe te wandelen.
de wolken dreigden opnieuw
Onze Walter, de man met de eeuwige glimlach.
hier waren we in Moeskroen
Het laatste stukje natuur vooraleer we terug in Lauwe waren
Nu ging het in een ruk richting startzaal. Eenmaal aangekomen was het voor mij gedaan, mijn 1°50km van dit jaar zit erop.
Het aftellen is reeds begonnen, heb vandaag mijn rugzak al afgehaald en wat kleine spullen er bijgelegd.Moet nog enkele spullen afwegen,maar het grootste gedeelte is al ok. regelmatig mijn checklijst nakijken of ik alles reeds in mijn bezit is zodat ik niet voor schut staat. Ondertussen heb ik wat info over deze camino's gelezen.
De camino Norte , een pelgrimroute tussen bergen en oceaan. Deze strekt zich uit langs de Noord Spaanse kust. De camino del Norte werd in het verleden vaak gebruikt door Nederlandse en Vlaamse pelgrims die per schip in de Noord Spaanse havens aanlegden. ze trokken dan westwaarts langs de oceaaan tot ze ter hoogte van Oviedo via de camino Primitivo het Cantabrisch gebergte overstaken naar Santiago de Compostela. Ingeklemd tussen de besneeuwde bergtoppen van de Picos de Europa en de hoge klippen van de Atlantische kust is dit de route van uitzonderlijke natuurschoonheid.
De camino Primitivo ook wel eens de originele camino genoemd, heeft de afgelopen jaren sterk aan populariteit gewonnen. Het feit dat de helft van deze route uit voornamelijk bergetappes bestaat en daardoor prachtige vergezichten geeft op de Picos de Europa draagt daar ongetwijfeld toe bij.Volgens sommige pelgrims is dit de pittigste onder de camino's en ook één van de mooiste.Koning van Asturias, Alfonso II zou in het jaar 814 als eerste deze route gekozen hebben voor zijn tocht naar Santiago de Compostela. Daar aangekomen bouwde hij een kerk over het graf van de apostel Jacobus en gaf daarmee de aanzet voor het pelgrimeren naar Santiago.Deze tocht begint in de eeuwenoude stad Oviedo, met zijn gotische kathedraal, autovrij centrum en vele romaanse gebouwen, terecht door de Unesco uitgeroepen tot werelderfgoed.
Nu nog ons routeprogramma opstellen en dit is dan ook al klaar.
De kogel is door de kerk, we hebben onze tickets voor Compostela deze middag gaan ophalen in Rijsel. Urbain en ikzelf gaan op 23 april naar Irun om daar de camino del Norte te wandelen en in Sebrayo over tegaan op de Primitivo om zo te eindigen in Santiago de Compostela. Op deze route is het nog niet zo druk als op de camino Frances. De kustroute(ruta del Costa por la costa) bestaat al sinds de 14°eeuw, de eerste aanwijzingen dateren uit die tijd. de camino del Norte is sinds 2004 beter bewegwijzerd en er zijn meer overnachtingsplaatsen. Deze camino volgt voor een groot deel de kust van de golf van Biscaye, en in Sebrayo verlaten wij deze en volgen de Primitivo door het binnenland naar Arzua en komen op het einde samen met de camino Frances . De camino del Norte is een weg van de natuur, met heel veel natuurschoon en vergezichten.
Vandaag ging ik met de trein richting Zottegem, waar er een midweektocht doorging in de naburige gemeente Velzeke. Het was iets fris deze morgen, maar goed wandelweer. Het traject was goed ingedeeld, 3 stukken van om en bij de 7km. De centrale rustpost was in Strijpen. Geniet even mee van enkele sfeerbeelden
Hier en daar mooie verzichten Verhard en onverhard volgden elkaar op.
Onze startzaal, voor ons was het een rustpost daar wij startten in Velzeke We gingen via Hundelgem langs mooie paden naar Strijpen
Kerk van Strijpen in zicht. Hier maakten wij een mooie lus via St Maria Oudenhove om dan terug via rustige wegels en paden terug naar Strijpen te wandelen
Hier eventjes uitkijken dat we niet gingen wegglijden.
We kregen heel veel variatie op het parcours.
Nog een 5tal minuten deze wegel te volgen en we kwamen terug aan onze rust(start)post. Hele mooie wandeling.
Vandaag konden wij niet vroeg wandelen, dus we besloten om naar Kluisbergen te rijden. Eenmaal aangekomen, onze plichten gedaan begonnen we aan de wandeling. Het was een zonnige dag en dat beloofde voor de mooie vergezichten die we gingen zien tijdens deze wandeling. We gingen richting Kwaremont via rustige paden en wegels. Na een 6tal km kwamen we boven aan op de Kwaremont.
De zon was al vroeg van de partij en we konden al genieten van de eerste mooie vergezichten.
De centrale van Ruien.
Er was heel veel variatie op het parcours.
Deze plas was nog een beetje vervroren.
De centrale van Ruien op de achtergrond
Hier en daar kregen we wat ploeterwerk
mooie vergezichten
Heel rustige wandeling
Mooi zicht vanop de Patersberg. Deze kasseienstrook moesten we afdalen.
Hier onze centrale rustpost op de Kwaremont
Op weg voor het laatste gedeelte van deze tocht.
Het laatste gedeelte verliep een mooi stuk door het Kluisbos.
Het was echt genieten van deze wandeling.
Hier zagen we al de kerk van Kluisbergen in ons vizier. Nog een 10tal minuten te stappen en we waren terug bij onze startplaats.
De kerk van Kluisbergen. Hier zijn we dan terug van deze mooie en rustige winterwandeling.
Onze eerste wandeling in het nieuwe jaar ging richting Brussel. We reden naar Beersel om daar deel te nemen aan de groepswandeling van Euraudax Haren onder leiding van Raymond. We vertrokken vanuit café Camping en stapten richting gehucht Brukom waar we onze 1° halte hadden. Vandaaruit ging het verder via heel veel afwisseling naar Halle.
Hier onze startplaats.
een lange maar mooie afdaling.
hier en daar was het pletten voor de gladde kasseitjes
Station van Lot
Hier onze 1° halte in het gehucht Bruckom
regelmatig wat modderpaden.
er was heel veel variatie op het parcours.
zicht op de Baseliek
Onze stop in Halle. Na onze halte hier in Halle, ging de tocht verder richting Buizingen en Huizingen
ook hier kregen we veel variatie
en ook enkele mooie verzichten Hier op onze 3°halte na de pauze ging het nu terug naar Beersel ondertussen kregen we de zon te zien.
en bijna op het einde kregen we onze nieuwjaars drankje aangeboden door de plaatselijke wandelclub met dank daarvoor.
Hier nog eventjes bergop en we zijn terug aan onze startplaats waar het vanmorgen allemaal begon.
Vandaag gingen we met de trein naar Luik om er deel te nemen aan de groepswandeling onder leiding van Marc Libion. We verwachten sneeuw in Luik, maar het was grijs en regenachtig. We vertrokken aan Place des Guillemins voor een tocht in en rond Luik van 25km. Het was een pittige tocht met heel wat variatie, zowel modder of stukken asfalt en heel wat trappen op en neer. Onze 1° wagenrust was na 9,5km aan Impasse Macors, daarna wandelden we zo'n 6km om nogmaals een kleine rust te hebben aan Sentier de la Bure du Rossignol. Vandaaruit gingen we dan richting kerstmarkt, waar we een halfuurtje de tijd hadden om even rond te neuzen en iets te drinken. Daarna was de tijd aangebroken om terug naar onze startplaats te wandelen. Geniet even mee
Hier in La Brasserie du Midi rechtover het station Zicht op het Guillemin station We waren met 100 deelnemers die aan deze tocht begonnen
AlbertI monument
we gingen dwars door een mega centrum
zicht over de maas
Even een blik van de kerstmarkt, maar eerst nog even afzien alvorens men terug komt
en we kregen veel trappen te verwerken
begin ze maar te tellen
op weg naar de eerste wagenrust.
Af en toe wat modderpaden
kijken waar men stapt.
Hier waren we aan onze 2° wagenrust aan Sentier de la Bure du Rossignol Vandaar gingen we naar de veel belovende kerstmarkt. nu even de trappen af. Hier waren we dan aangekomen aan de kerstmarkt.
Er was veel ambiance.
Eventjes lachen.
De tijd was aangebroken om terug te stappen naar onze startplaats.
nog even door het park tot aan het einde en de hoofdstraat te volgen tot aan onze bestemming van deze morgen.
Vandaag ging ik naar Enghien(Edingen) om daar nog eens een groepswandeling mee te maken. De start was vanuit het zwembed van Enghien en we kregen 3 verschillende lussen. Met zo'n 70man begonnen we aan de 1°lus die ging richting Hoves en Labliau tevens deelgemeenten van Enghien. Edingen is een stadje en faciliteitengemeente in Henegouwen. Het stadje ligt in het noorden van de provincie, zo'n 30km van Brussel. De stadskern ligt vlak tegen de grens met Vlaanderen en telt ruim 13000 inwoners. Naast Edingen zelf bestaat de fusiegemeente nog uit de deelgemeenten Petit Enghien(Lettelingen) en Marcq(Mark) en het gehucht Labliau. Edingen-centrum heeft de kleinste opp.; het grondgebied valt vrijwel samen met de bebouwing van de stadskern. De deelgemeenten Mark en Lettelingen hebben een groter grondgebied.
Na zo'n 8km te hebben gewandeld kwamen we terug aan de startzaal. Na iets te hebben gegeten en gedronken was de tijd aangebroken om de volgende lus aan te vatten. De 2° lus lus was in en rondom het park van Edingen.
Hier op weg naar het park van Edingen Aanleg van een mooi golfterrein
Het park werd aangelegd door de familie van Arenberg en werd in de 17°eeuw beschouwd als één van de mooiste tuinen van Europa. Het park, in geschreven op de lijst van Jardins exceptionnels de Wallonie, bestaat uit thematuinen, waterpartijen en oude gebouwen die geklasseerd zijn als Patrimoine Majeur de Wallonie. De stad is trots op haar prachtige park van 182ha dat in de lijst van Belangrijk Erfgoed van Wallonië is opgenomen. Het biedt de bezoekers zijn brede waaier aan attracties: het kasteel, de paardestallen, de kapel, de vele historische en hedendaagse tuinen, enz.
zicht op de kerk het kasteel
de kapel
hier gaan we de trappen op langs de kapel
heel aangenaam wandelen Het kasteel van Edingen. Aan het begin van de 13°eeuw werd het kasteel gevestigd op de plek van de huidige toegang tot het park. Toen het domein overging aan d'Arenberg, werd het gerestaureerd en verfraaid tot de invasie van de stad door de "sans culottes"(revolutionairen). Het werd toen geplunderd en de rijkdommen werden gestolen. Toen de familie d'Arenberg het terugkreeg was het zodanig in verval geraakt dat Graaf Louis Englebert het met de grond liet gelijkmaken in 1806 en er een heropbouwde. Het vatte vuur op de dag van inhuldiging.
Het huidig kasteel in Lodewijk XV-I stijl ligt in een prachtig domein en werd gebouwd in 1913 op de plek van de oude orangerie, op vraag van Baron Empain. In 1926 werden er 2 vleugels aan toegevoegd.
mooie zichten
Na deze mooie lus keerden we terug naar de startzaal. Na terug iets te hebben gedronken begonnen we aan onze laatste van deze wandeling. Deze lus ging richting Marcq terug naar Enghien en zo door de andere kant van, het park naar de eindstreep. Hier de kerk van Marcq
naar het centrum van Enghien kermis en kerstmarkt terug door het park waar ook enkele kerstkraampjes stonden.
hier nog enkele roosjes
Nu nog over het water...
en zo kwamen we terug aan onze startzaal waar het vanmorgen allemaal begon.
Gisteren was ik in Geraardsbergen en vandaag ging ik wandelen in het verre Limburg, nl in Eksel. Het was een frisse morgen met een negatieve temperaturen. De wegen waren goed ok, maar vanaf Antwerpen tot in Eksel was het opletten op de weg vanwege de mist. Eenmaal aangekomen in Eksel was de mist wat toegenomen, we dronken eerst nog een kop koffie alvorens we aan de tocht begonnen. We kregen veel natuur.
De mist was toch nog niet helemaal opgetrokken
uitkijken in de bossen voor het slijk
Hier met onze vrienden uit Lommel Aan de centrale rustpost , hier moeten de grootste afstanden een mooie lus maken
de Hoxentkapel we kregen veel van deze paden te verwerken tijdens de lus
heel rustig om door de Hechtel-Ekselse bossen te wandelen
de zon probeerde toch in de late namiddag even tevoorschijn te komen
Doortje stak een tandje bij
dit was echt genieten van de natuur
Een mooie rustige wandeling door de Limburgsebossen
Nog eens een groepswandeling meemaken en dit in Geraardsbergen. Groepsstart vanuit het eet en praatkafee Klein Verschil voor een tocht van 25km. Op verkenning rondom Geraardsbergen met een halte in het domein de Gavers (Onkerzele) en nog een halte op de Bosberg.
Vandaag eventjes een geburen wandeling maken. De wandelclub van Moorsele organiseerde hun 15° Hoevetocht vanuit de Cerf te Gullegem. Onder een frisse winterzon begonnen we aan onze tocht. Het eerste gedeelte stapten we richting het domein Bergelen, om dan terug te keren naar de startzaal.
kerk van Gullegem beeld aan het Burlesle( muziekgroep van gullegem)
Aan de ingang van het domein Geniet even mee van dit prachtig stukje natuur.
Ochtend gym
zicht op de vijver
Hier stapten we naar de uitgang van het domein en keerden terug naar de startzaal. Na iets te hebben gedronken wandelden we richting Heule. Via leuke paadjes en af en toe wat mooie zichten gingen we naar Heule waar we een rustpost hadden in de plaatselijke school.
Na de halte in Heule begonnen we aan de lus die ons richting Heule-Watermolen deden gaan.
Ook hier kregen we enkele mooie doorsteekjes.
Hier wandelden we langs de Heulebeek met een zicht op het Ring Shopping Center.
Hier waren aangekomen in Heule Watermolen en via terug enkele paadjes gingen we terug naar de school in Heule.
Na de laatste rust stapten we terug naar de startzaal, onderweg kregen we nog een Italiaanse warme wijn aangeboden door de wandelclub. Hier doorkruisten we het park van Heule
Het laatste stuk was terug heel afwisselend.
het allerlaatste stukje groen vooraleer we aan het einde van deze rustige wandeling waren.
Vandaag gingen we wandelen in Grimminge, een deelgemeente van Geraardsbergen. Het was terug heel mooi weer. Start vanuit het Parochiaal centrum voor een wandeling van 27km. Volgens de beschrijving van de tocht was er heel veel variatie, wegels en paden gekruid met veel natuur.
kerk van Grimminge We wandelden richting Waarbeke via mooie paden en veldwegels
Veel afwisseling
mooie panorama's
efkes op de foto
Onze Willy is er ook nog altijd bij
ook dit kregen we af en toe
hier nog zo'n mooi pad
Heerlijk om te wandelen
kerk van Nieuwenhove
Ook deze tocht was heel goed. Er waren meer dan 2400 deelnemers.
Na vanmorgen te hebben gewandeld in Kruiseke reed ik naar Brugge om daar deel te nemen aan het 1°luik van de 4 Kunststeden. Start vanuit het St Jozefcollege begonnen we op verkenning te gaan.
Hier gingen we door de smedenpoort
Typische Brugse huisjes Aangekomen op het Zand
Volk in de winkelstraten eventjes mooi poseren
Conservatorium
Aangekomen op de Grote Markt, waar de kerstmarkt al volop aanwezig was.
Vandaag reed ik naar Kruiseke, deelgemeente van Wervik, om daar een tocht mee te pikken in verband met Leie-Scheldevrienden. Het beloofde een mooie dag te worden. Toen we daar aan kwamen was er behoorlijk wat volk op de been. Ik schreef me in voor een 20tal km, daar ik nog een wandeling ging maken in Brugge. Deze tocht ging richting Zandvoorde via rustige wegen. In Zandvoorde was de centrale rustpost. Daar moest ik een lus maken doorheen de Gasthuisbossen. Na de 2°maal in Zandvoorde te zijn ging ik terug naar Kruiseke via het gehucht de Hoge Bossen.
Start vanuit het plaatselijk schooltje in Kruiseke
gratis jenever aangeboden van de wandelclub uit Wervik in den Pottenberg Crea atelier "Den Pottenberg"
Heel landelijk
Zicht op Zandvoorde
Hier wandelden we in de Gasthuisbossen, een heel mooi domein.
Doortje en Willy
Mooie vergezichten
Hier verlaten we Zandvoorde en keren terug richting Kruiseke
Gisteren nog een mooie wandeling in Zedelgem, vandaag kozen we voor Beernem. Terug onder een grijze bewolkte hemel vertrokken we uit de sporthal van het Psychiatrisch Centrum Sint Amandus. Het parcours, bijna volledig in de bossen, langs dreven in volle herfsttooi in het mooiste provinciaal domein van West-Vlaanderen. Geniet even mee van de mooi beelden.
Vandaag ging ik wandelen naar Zedelgem.De start was vanuit de Groene meersen, men kon kiezen uit een 5tal afstanden. Het weer was niet goed, het regende al een hele poos en de hemel was helemaal grijs. Het was wandelen met de paraplu.Een najaarswandeling met de nadruk op Loppem en het kasteeldomein. Onze tocht ging richting Loppem via mooie stapwegels, afgewisseld met een mooi natuur stuk.
We zijn vertrokken richting Loppem
Het regende al een hele poos, maar wij maakten daar geen drama van.
We kregen veel afwisseling
Een oude overwegsignaal
Hier stappen we richting wandelpad Doeveren Doortje is flink
Doeveren is een vrij toegankelijk natuurgebied op de grens van Loppem en Waardamme. Het is 57ha groot en bestaat uit een mozaiek van loof-en naaldbos,historische dreven, graslanden, voormalige akkers en heide. Het grenst ook aan het gemeentelijk domein Merkenveld. Naast enkele naaldaanplanten komen er mooie loofbossen voor. Deze laatste bestaan vooral uit zomereik en beuk. Verder vinden we er ook weilanden en enkele akkers. Samen met de bossen wordt het landschap bepaald door dreven en bomerijen. De aanleg van de A17 in het verleden zorgde voor een verdeling van het gebied. Het oostelijk deel sluit aan bij de kasteelparken rond de kastelen Breidels en Hoesten. Het gebied is biologisch van grote waarde. Bijzondere bosvogels zoals de houtsnip of de zwarte specht komen er voor.
Wat het domein Doeveren zo uniek maakt, is de aanwezigheid van relicten van heidevegetaties. Dit bleek uit onderzoek in het kader van het Europese Life project "Atlantische Heide". Heidevegetaties zijn in West Vlaanderen zeldzaam. In Doeveren vinden we op drogere plekken onder andere struikhei en rode dopheide. Op en rond de vochtige, heischrale dreven vinden we dophei. Ellelange mooie dreven Nu en dan een mooi zicht op de omgeving.
Hier gaan we het mooie domein verlaten.
Eigenaardige poorten. Ook dit moesten we trotseren.
We zijn aangekomen in de gemeente Loppem waar onze centrale rustpost is. Kerk van Loppem. De rust was voorzien in het Parchoiaal Centrum. Na iets te hebben gegeten en gedronken begonnen we aan de lus. Volgens de beschrijving ging het een hele mooie lus worden. Eenmaal we de rust achter ons lieten kwamen we aan het park en kasteel van Loppem. Het romantisch park van Loppem, met een oppervlakte van 20ha, werd ontworpen, kort voor de bouw van het kasteel. Vele bomen zijn ouder dan het kasteel, waarvan enkele wel 500j oud. Enkele infoborden
Het kasteel van Loppem is het enige kasteel in België waarvan de architectuur en het interieur volledig in hun oorspronkelijke staat zijn behouden. Het kasteel herbergt een grote kunstcollectie en ligt in een park met vijvers en doolhof. Zowel het park als het kasteel zijn toegankelijk. Het kasteel staat nu wel in de steigers. Het doolhof(labyrint), enig in België, werd in 1873 getekend en aangeplant door 2 jongens, Albert van Caloen, 17jaar en zijn broer Ernest, 14jaar onder leiding van hun huisleraar E.H.Vandermeersch. Het labyrint is 65m lang en 25m breed en de hagen, met verschillend gewas, bereiken een totale lengte van 2km. Het park en het labyrint, eigendom van de Vereniging van Caloen, werden door de gemeente in huur genomen.
Heel mooi om er in te wandelen.
deel van de wal bedekt met een tapijt van bladeren. Veel modderpaden
Eventjes belleke trek doen. via de uitgang van dit mooi park wandelen we verder richting priorij OLV van Bethanië.
Dit is de Priorij OLV van Bethanië. Zusterklooster, ontstaan als tegenhanger van het broederklooster van de nabij gelegen abdij van Zevenkerken. De eerste kloosterlingen vestigen zich tussen 1921 en 1925, na een vorming in Angers(Frankrijk), in het kasteel "Lisbona", zogenaamd "Klein Bethanië" De zusters doen aan missioneringswerk in Kongo en stichten er meerdere kloosters. IN 1969 wordt het meisjesinternaat van de abdijschool van Zevenkerken hier gehuisvest. De priorij is toegankelijk via een geasfalteerde dreef en ligt aan een driehoekig en beboomd plantsoen.
Hier de geasfalteerde dreef als toegangsweg naar de priorij. Nu nog even door het domein watermolenvijver alvorens we terug in het Parochiaal Centrum zijn. Zicht op de vijver.
Na onze 2° stop stapten we terug richting Zedelgem, ook via mooie paden en luwe wegen.
Het park van Zedelgem. De kerk, en wat verder hadden we onze laatste halte. Het laatste stukje van deze wandeling was er ook een van veel afwisseling.
Ondertussen was het opgehouden met regenen.
die kwamen ook eens kijken
het laatste pad alvorens we terug aan de startzaal waren.
Vandaag gingen we wandelen in Mariakerke, een deelgemeente van Gent. Het beloofde terug een mooi weekend te worden. Ik nam daar voor de 1°maal deel aan deze wandeling. Na onze formaliteiten te hebben volbracht begonnen we aan onze wandeling. We kregen direct wat natuur afgewisseld met wat kleine straten door een plaatselijke wijk.
Direct na de start stappen we door het park Hier zicht op de startzaal
Het kasteel van Claeys Bouuaert
Hier zijn we aan het monument aan de kerk
OLV Geboortekerk van Mariakerke, in oorsprong is deze kerk romaans en gebouwd in de 10°eeuw. Er werden echter grootschalige verbouwingen gedaan in de 13°eeuw, zodat er een scheldegotische uitstraling ontstond. Uit die periode stamt het transept, de klokkenkamer van de vieringtoren, werd het koor vergroot en werden de zijbeuken aangepast.De torenspits dateert uit 1735. De zuidersacristie kwam er ron 1870. Op het einde van de 19°eeuw(1887-1892) werden nog grondige aanpassingen gedaan volgens de instructies van A.Van Assche. Deze kerk was destijds het eindpunt van een bedevaartsweg naar Sint Cornelius, die werd aangeroepen voor problemen met vallende ziekte en andere zenuwkwalen. Het meubilair is grotendeels aan A. Van Assche te danken. De preekstoel werd in 1894 gemaakt door Pieter pauwels. De orgelkast uit 1893 bevat een orgel door P.Schyven. De neogotische altaren werden rond 1870 gemaakt door L.Blanchart. Het OLV met kind beeld is 17°eeuws en gemaakt in albast. hier door enkele kleine wegen in deze wijk. Nu zijn we op weg naar de Bourgoyen-Ossemeersen.
De Bourgoyen-Ossemeersen is een natuurreservaat in Gent. Het gebied ligt grotendeels in de deelgemeente Mariakerke en beslaat 230ha. Het bestaat uit vochtige graslanden met sloten en grachten, en is een zeer belangrijk overwinteringsgebied voor vogels. Over de jaren heen heeft de stad Gent de gronden van privé-eigenaars afgekocht, zodat het vogelreservaat nu zo goed als stadseigendom is. Het gebied werd in 1978 beschermd als landschap. Door dit wetland lopen drie wandelpaden. Centraal ligt de hoeve Valkenhuis, een historische nederzetting in dit natuurgebied. Geluidshinder en rustverstoring, voornamelijk door de nabijgelegen ringweg R4, noopten tot een globaal plan van aanpak voor het vogelreservaat. In de afgelopen jaren werd het heringericht en aan de grenzen werden geluidsschermen opgericht.
Hier hadden we een rustpost bij het natuurpunt.
Daarna gingen we door aan de andere kant van dit prachtig domein richting Vinderhoutte.
Het is echt genieten van dit prachtig stukje natuur.
mooie zichten
eindelijk aangekomen in de plaatselijke basisschool van Vinderhoutte.
Net toen we wilden weggaan kwamen we Hugo Bonnijns tegen. Hij wandelde een tijdje met ons mee tot aan de volgende splitsing.
Nadien kregen we terug een mooi parcours met heel wat afwissling.
Het was prachtig weer met een strakke wind.
En stappen maar...
Hier de brug over en nu op weg naar het Bouuaertpark. Het domein dat deel uitmaakt van een gordel met kastelen en hoveniersbedrijven rond Gent bestond reeds in de vroege Middeleeuwen. Van een kasteel is er pas sprake in de 18°eeuw. In 1870 liet E.Bracq het huidige kasteel bouwen en de tuin heraanleggen volgens de Engelse landschapsstijl. De geometrie verdween en de natuur vormde een tegengewicht voor de strakke architectuur. De laatste eigenaar Alfons Claeys Boùùaert van den Peereboom bewoonde het kasteel tot in 1971. Het park met de omliggende gronden werden kort nadien aangekocht door de toenmalige gemeente Mariakerke.
Het bosgedeelte van het park wordt op een natuurvriendelijke manier beheerd volgens het beheersplan dat werd opgemaakt begin de jaren 90. Het beheer is gericht op het behoud van een zo stabiel mogelijk bos met respect voor de historische waarden.
Heel rustig om er door te wandelen.
Hier met zicht op het kasteel.
het kasteel is nu een centrum voor jeugdkunst.( CJK)
Hier zijn we bijna uit dit park en dan nog een paar 100ms en deze tocht is weeral voorbij. Ik heb er veel van genoten, we hebben heel wat groen gekregen en ook het weer was heel goed.
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gestopt met werken,.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, fotografie.
ben aangesloten bij wandelclub de 12uren van Lauwe.
