We zijn vertrokken richting Loppem





Het regende al een hele poos, maar wij maakten daar geen drama van.



We kregen veel afwisseling



Een oude overwegsignaal



Hier stappen  we richting wandelpad Doeveren

Doortje is flink



Doeveren is een vrij toegankelijk natuurgebied op de grens van Loppem en Waardamme. Het is 57ha groot en bestaat uit een mozaiek van loof-en naaldbos,historische dreven, graslanden, voormalige akkers en heide. Het grenst ook aan het gemeentelijk domein Merkenveld. Naast enkele naaldaanplanten komen er mooie loofbossen voor. Deze laatste bestaan vooral uit zomereik en beuk. Verder vinden we er ook weilanden en enkele akkers. Samen met de bossen wordt het landschap bepaald door dreven en bomerijen. De aanleg van de A17 in het verleden zorgde voor een verdeling van het gebied. Het oostelijk deel sluit aan bij de kasteelparken rond de kastelen Breidels en Hoesten. Het gebied is biologisch van grote waarde. Bijzondere bosvogels zoals de houtsnip of de zwarte specht komen er voor.



Wat het domein Doeveren zo uniek maakt, is de aanwezigheid van relicten van heidevegetaties. Dit bleek uit onderzoek in het kader van het Europese Life project "Atlantische Heide". Heidevegetaties zijn in West Vlaanderen zeldzaam. In Doeveren vinden we op drogere plekken onder andere struikhei en rode dopheide. Op en rond de vochtige, heischrale dreven vinden we dophei.

Ellelange mooie dreven

Nu en dan een mooi zicht op de omgeving.



Hier gaan we het mooie domein verlaten.





Eigenaardige poorten.

Ook dit moesten we trotseren.



We zijn aangekomen in de gemeente Loppem waar onze centrale rustpost is.

Kerk van Loppem.

De rust was voorzien in het Parchoiaal Centrum. Na iets te hebben gegeten en gedronken begonnen we aan de lus. Volgens de beschrijving ging het een hele mooie lus worden.

Eenmaal we de rust achter ons lieten kwamen we aan het park en kasteel van Loppem.

Het romantisch park van Loppem, met een oppervlakte van 20ha, werd ontworpen, kort voor de bouw van het kasteel. Vele bomen zijn ouder dan het kasteel, waarvan enkele wel 500j oud.

Enkele infoborden





Het kasteel van Loppem is het enige kasteel in België waarvan de architectuur en het interieur volledig in hun oorspronkelijke staat zijn behouden. Het kasteel herbergt een grote kunstcollectie en ligt in een park met vijvers en doolhof. Zowel het park als het kasteel zijn toegankelijk. Het kasteel staat nu wel in de steigers. Het doolhof(labyrint), enig in België, werd in 1873 getekend en aangeplant door 2 jongens, Albert van Caloen, 17jaar en zijn broer Ernest, 14jaar onder leiding van hun huisleraar E.H.Vandermeersch. Het labyrint is 65m lang en 25m breed en de hagen, met verschillend gewas, bereiken een totale lengte van 2km. Het park en het labyrint, eigendom van de Vereniging van Caloen, werden door de gemeente in huur genomen.



Heel mooi om er in te wandelen.



deel van de wal

bedekt met een tapijt van bladeren.

Veel modderpaden







Eventjes belleke trek doen.

via de uitgang van dit mooi park wandelen we verder richting priorij OLV van Bethanië.





Dit is de Priorij OLV van Bethanië. Zusterklooster, ontstaan als tegenhanger van het broederklooster van de nabij gelegen abdij van Zevenkerken. De eerste kloosterlingen vestigen zich tussen 1921 en 1925, na een vorming in Angers(Frankrijk), in het kasteel "Lisbona", zogenaamd "Klein Bethanië" De zusters doen aan missioneringswerk in Kongo en stichten er meerdere kloosters. IN 1969 wordt het meisjesinternaat van de abdijschool van Zevenkerken hier gehuisvest. De priorij is toegankelijk via een geasfalteerde dreef en  ligt aan een driehoekig en beboomd plantsoen.



Hier de geasfalteerde dreef als toegangsweg naar de priorij.

Nu nog even door het domein watermolenvijver alvorens we terug in het Parochiaal Centrum zijn.

Zicht op de vijver.









Na onze 2° stop stapten we terug richting Zedelgem, ook via mooie paden en luwe wegen.





Het park van Zedelgem.

De kerk, en wat verder hadden we onze laatste halte.

Het laatste stukje van deze wandeling was er ook een van veel afwisseling.



Ondertussen was het opgehouden met regenen.



die kwamen ook eens kijken





het laatste pad alvorens we terug aan de startzaal waren.

Jammer van de regen, het was een mooie tocht.