Op deze blog worden mijn wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is weefselcontroleuse.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Vandaag konden wij niet vroeg wandelen, dus we besloten om naar Kluisbergen te rijden. Eenmaal aangekomen, onze plichten gedaan begonnen we aan de wandeling. Het was een zonnige dag en dat beloofde voor de mooie vergezichten die we gingen zien tijdens deze wandeling. We gingen richting Kwaremont via rustige paden en wegels. Na een 6tal km kwamen we boven aan op de Kwaremont.
De zon was al vroeg van de partij en we konden al genieten van de eerste mooie vergezichten.
De centrale van Ruien.
Er was heel veel variatie op het parcours.
Deze plas was nog een beetje vervroren.
De centrale van Ruien op de achtergrond
Hier en daar kregen we wat ploeterwerk
mooie vergezichten
Heel rustige wandeling
Mooi zicht vanop de Patersberg. Deze kasseienstrook moesten we afdalen.
Hier onze centrale rustpost op de Kwaremont
Op weg voor het laatste gedeelte van deze tocht.
Het laatste gedeelte verliep een mooi stuk door het Kluisbos.
Het was echt genieten van deze wandeling.
Hier zagen we al de kerk van Kluisbergen in ons vizier. Nog een 10tal minuten te stappen en we waren terug bij onze startplaats.
De kerk van Kluisbergen. Hier zijn we dan terug van deze mooie en rustige winterwandeling.
Onze eerste wandeling in het nieuwe jaar ging richting Brussel. We reden naar Beersel om daar deel te nemen aan de groepswandeling van Euraudax Haren onder leiding van Raymond. We vertrokken vanuit café Camping en stapten richting gehucht Brukom waar we onze 1° halte hadden. Vandaaruit ging het verder via heel veel afwisseling naar Halle.
Hier onze startplaats.
een lange maar mooie afdaling.
hier en daar was het pletten voor de gladde kasseitjes
Station van Lot
Hier onze 1° halte in het gehucht Bruckom
regelmatig wat modderpaden.
er was heel veel variatie op het parcours.
zicht op de Baseliek
Onze stop in Halle. Na onze halte hier in Halle, ging de tocht verder richting Buizingen en Huizingen
ook hier kregen we veel variatie
en ook enkele mooie verzichten Hier op onze 3°halte na de pauze ging het nu terug naar Beersel ondertussen kregen we de zon te zien.
en bijna op het einde kregen we onze nieuwjaars drankje aangeboden door de plaatselijke wandelclub met dank daarvoor.
Hier nog eventjes bergop en we zijn terug aan onze startplaats waar het vanmorgen allemaal begon.
Vandaag gingen we met de trein naar Luik om er deel te nemen aan de groepswandeling onder leiding van Marc Libion. We verwachten sneeuw in Luik, maar het was grijs en regenachtig. We vertrokken aan Place des Guillemins voor een tocht in en rond Luik van 25km. Het was een pittige tocht met heel wat variatie, zowel modder of stukken asfalt en heel wat trappen op en neer. Onze 1° wagenrust was na 9,5km aan Impasse Macors, daarna wandelden we zo'n 6km om nogmaals een kleine rust te hebben aan Sentier de la Bure du Rossignol. Vandaaruit gingen we dan richting kerstmarkt, waar we een halfuurtje de tijd hadden om even rond te neuzen en iets te drinken. Daarna was de tijd aangebroken om terug naar onze startplaats te wandelen. Geniet even mee
Hier in La Brasserie du Midi rechtover het station Zicht op het Guillemin station We waren met 100 deelnemers die aan deze tocht begonnen
AlbertI monument
we gingen dwars door een mega centrum
zicht over de maas
Even een blik van de kerstmarkt, maar eerst nog even afzien alvorens men terug komt
en we kregen veel trappen te verwerken
begin ze maar te tellen
op weg naar de eerste wagenrust.
Af en toe wat modderpaden
kijken waar men stapt.
Hier waren we aan onze 2° wagenrust aan Sentier de la Bure du Rossignol Vandaar gingen we naar de veel belovende kerstmarkt. nu even de trappen af. Hier waren we dan aangekomen aan de kerstmarkt.
Er was veel ambiance.
Eventjes lachen.
De tijd was aangebroken om terug te stappen naar onze startplaats.
nog even door het park tot aan het einde en de hoofdstraat te volgen tot aan onze bestemming van deze morgen.
Vandaag ging ik naar Enghien(Edingen) om daar nog eens een groepswandeling mee te maken. De start was vanuit het zwembed van Enghien en we kregen 3 verschillende lussen. Met zo'n 70man begonnen we aan de 1°lus die ging richting Hoves en Labliau tevens deelgemeenten van Enghien. Edingen is een stadje en faciliteitengemeente in Henegouwen. Het stadje ligt in het noorden van de provincie, zo'n 30km van Brussel. De stadskern ligt vlak tegen de grens met Vlaanderen en telt ruim 13000 inwoners. Naast Edingen zelf bestaat de fusiegemeente nog uit de deelgemeenten Petit Enghien(Lettelingen) en Marcq(Mark) en het gehucht Labliau. Edingen-centrum heeft de kleinste opp.; het grondgebied valt vrijwel samen met de bebouwing van de stadskern. De deelgemeenten Mark en Lettelingen hebben een groter grondgebied.
Na zo'n 8km te hebben gewandeld kwamen we terug aan de startzaal. Na iets te hebben gegeten en gedronken was de tijd aangebroken om de volgende lus aan te vatten. De 2° lus lus was in en rondom het park van Edingen.
Hier op weg naar het park van Edingen Aanleg van een mooi golfterrein
Het park werd aangelegd door de familie van Arenberg en werd in de 17°eeuw beschouwd als één van de mooiste tuinen van Europa. Het park, in geschreven op de lijst van Jardins exceptionnels de Wallonie, bestaat uit thematuinen, waterpartijen en oude gebouwen die geklasseerd zijn als Patrimoine Majeur de Wallonie. De stad is trots op haar prachtige park van 182ha dat in de lijst van Belangrijk Erfgoed van Wallonië is opgenomen. Het biedt de bezoekers zijn brede waaier aan attracties: het kasteel, de paardestallen, de kapel, de vele historische en hedendaagse tuinen, enz.
zicht op de kerk het kasteel
de kapel
hier gaan we de trappen op langs de kapel
heel aangenaam wandelen Het kasteel van Edingen. Aan het begin van de 13°eeuw werd het kasteel gevestigd op de plek van de huidige toegang tot het park. Toen het domein overging aan d'Arenberg, werd het gerestaureerd en verfraaid tot de invasie van de stad door de "sans culottes"(revolutionairen). Het werd toen geplunderd en de rijkdommen werden gestolen. Toen de familie d'Arenberg het terugkreeg was het zodanig in verval geraakt dat Graaf Louis Englebert het met de grond liet gelijkmaken in 1806 en er een heropbouwde. Het vatte vuur op de dag van inhuldiging.
Het huidig kasteel in Lodewijk XV-I stijl ligt in een prachtig domein en werd gebouwd in 1913 op de plek van de oude orangerie, op vraag van Baron Empain. In 1926 werden er 2 vleugels aan toegevoegd.
mooie zichten
Na deze mooie lus keerden we terug naar de startzaal. Na terug iets te hebben gedronken begonnen we aan onze laatste van deze wandeling. Deze lus ging richting Marcq terug naar Enghien en zo door de andere kant van, het park naar de eindstreep. Hier de kerk van Marcq
naar het centrum van Enghien kermis en kerstmarkt terug door het park waar ook enkele kerstkraampjes stonden.
hier nog enkele roosjes
Nu nog over het water...
en zo kwamen we terug aan onze startzaal waar het vanmorgen allemaal begon.
Gisteren was ik in Geraardsbergen en vandaag ging ik wandelen in het verre Limburg, nl in Eksel. Het was een frisse morgen met een negatieve temperaturen. De wegen waren goed ok, maar vanaf Antwerpen tot in Eksel was het opletten op de weg vanwege de mist. Eenmaal aangekomen in Eksel was de mist wat toegenomen, we dronken eerst nog een kop koffie alvorens we aan de tocht begonnen. We kregen veel natuur.
De mist was toch nog niet helemaal opgetrokken
uitkijken in de bossen voor het slijk
Hier met onze vrienden uit Lommel Aan de centrale rustpost , hier moeten de grootste afstanden een mooie lus maken
de Hoxentkapel we kregen veel van deze paden te verwerken tijdens de lus
heel rustig om door de Hechtel-Ekselse bossen te wandelen
de zon probeerde toch in de late namiddag even tevoorschijn te komen
Doortje stak een tandje bij
dit was echt genieten van de natuur
Een mooie rustige wandeling door de Limburgsebossen
Nog eens een groepswandeling meemaken en dit in Geraardsbergen. Groepsstart vanuit het eet en praatkafee Klein Verschil voor een tocht van 25km. Op verkenning rondom Geraardsbergen met een halte in het domein de Gavers (Onkerzele) en nog een halte op de Bosberg.
Vandaag eventjes een geburen wandeling maken. De wandelclub van Moorsele organiseerde hun 15° Hoevetocht vanuit de Cerf te Gullegem. Onder een frisse winterzon begonnen we aan onze tocht. Het eerste gedeelte stapten we richting het domein Bergelen, om dan terug te keren naar de startzaal.
kerk van Gullegem beeld aan het Burlesle( muziekgroep van gullegem)
Aan de ingang van het domein Geniet even mee van dit prachtig stukje natuur.
Ochtend gym
zicht op de vijver
Hier stapten we naar de uitgang van het domein en keerden terug naar de startzaal. Na iets te hebben gedronken wandelden we richting Heule. Via leuke paadjes en af en toe wat mooie zichten gingen we naar Heule waar we een rustpost hadden in de plaatselijke school.
Na de halte in Heule begonnen we aan de lus die ons richting Heule-Watermolen deden gaan.
Ook hier kregen we enkele mooie doorsteekjes.
Hier wandelden we langs de Heulebeek met een zicht op het Ring Shopping Center.
Hier waren aangekomen in Heule Watermolen en via terug enkele paadjes gingen we terug naar de school in Heule.
Na de laatste rust stapten we terug naar de startzaal, onderweg kregen we nog een Italiaanse warme wijn aangeboden door de wandelclub. Hier doorkruisten we het park van Heule
Het laatste stuk was terug heel afwisselend.
het allerlaatste stukje groen vooraleer we aan het einde van deze rustige wandeling waren.
Vandaag gingen we wandelen in Grimminge, een deelgemeente van Geraardsbergen. Het was terug heel mooi weer. Start vanuit het Parochiaal centrum voor een wandeling van 27km. Volgens de beschrijving van de tocht was er heel veel variatie, wegels en paden gekruid met veel natuur.
kerk van Grimminge We wandelden richting Waarbeke via mooie paden en veldwegels
Veel afwisseling
mooie panorama's
efkes op de foto
Onze Willy is er ook nog altijd bij
ook dit kregen we af en toe
hier nog zo'n mooi pad
Heerlijk om te wandelen
kerk van Nieuwenhove
Ook deze tocht was heel goed. Er waren meer dan 2400 deelnemers.
Na vanmorgen te hebben gewandeld in Kruiseke reed ik naar Brugge om daar deel te nemen aan het 1°luik van de 4 Kunststeden. Start vanuit het St Jozefcollege begonnen we op verkenning te gaan.
Hier gingen we door de smedenpoort
Typische Brugse huisjes Aangekomen op het Zand
Volk in de winkelstraten eventjes mooi poseren
Conservatorium
Aangekomen op de Grote Markt, waar de kerstmarkt al volop aanwezig was.
Vandaag reed ik naar Kruiseke, deelgemeente van Wervik, om daar een tocht mee te pikken in verband met Leie-Scheldevrienden. Het beloofde een mooie dag te worden. Toen we daar aan kwamen was er behoorlijk wat volk op de been. Ik schreef me in voor een 20tal km, daar ik nog een wandeling ging maken in Brugge. Deze tocht ging richting Zandvoorde via rustige wegen. In Zandvoorde was de centrale rustpost. Daar moest ik een lus maken doorheen de Gasthuisbossen. Na de 2°maal in Zandvoorde te zijn ging ik terug naar Kruiseke via het gehucht de Hoge Bossen.
Start vanuit het plaatselijk schooltje in Kruiseke
gratis jenever aangeboden van de wandelclub uit Wervik in den Pottenberg Crea atelier "Den Pottenberg"
Heel landelijk
Zicht op Zandvoorde
Hier wandelden we in de Gasthuisbossen, een heel mooi domein.
Doortje en Willy
Mooie vergezichten
Hier verlaten we Zandvoorde en keren terug richting Kruiseke
Gisteren nog een mooie wandeling in Zedelgem, vandaag kozen we voor Beernem. Terug onder een grijze bewolkte hemel vertrokken we uit de sporthal van het Psychiatrisch Centrum Sint Amandus. Het parcours, bijna volledig in de bossen, langs dreven in volle herfsttooi in het mooiste provinciaal domein van West-Vlaanderen. Geniet even mee van de mooi beelden.
Vandaag ging ik wandelen naar Zedelgem.De start was vanuit de Groene meersen, men kon kiezen uit een 5tal afstanden. Het weer was niet goed, het regende al een hele poos en de hemel was helemaal grijs. Het was wandelen met de paraplu.Een najaarswandeling met de nadruk op Loppem en het kasteeldomein. Onze tocht ging richting Loppem via mooie stapwegels, afgewisseld met een mooi natuur stuk.
We zijn vertrokken richting Loppem
Het regende al een hele poos, maar wij maakten daar geen drama van.
We kregen veel afwisseling
Een oude overwegsignaal
Hier stappen we richting wandelpad Doeveren Doortje is flink
Doeveren is een vrij toegankelijk natuurgebied op de grens van Loppem en Waardamme. Het is 57ha groot en bestaat uit een mozaiek van loof-en naaldbos,historische dreven, graslanden, voormalige akkers en heide. Het grenst ook aan het gemeentelijk domein Merkenveld. Naast enkele naaldaanplanten komen er mooie loofbossen voor. Deze laatste bestaan vooral uit zomereik en beuk. Verder vinden we er ook weilanden en enkele akkers. Samen met de bossen wordt het landschap bepaald door dreven en bomerijen. De aanleg van de A17 in het verleden zorgde voor een verdeling van het gebied. Het oostelijk deel sluit aan bij de kasteelparken rond de kastelen Breidels en Hoesten. Het gebied is biologisch van grote waarde. Bijzondere bosvogels zoals de houtsnip of de zwarte specht komen er voor.
Wat het domein Doeveren zo uniek maakt, is de aanwezigheid van relicten van heidevegetaties. Dit bleek uit onderzoek in het kader van het Europese Life project "Atlantische Heide". Heidevegetaties zijn in West Vlaanderen zeldzaam. In Doeveren vinden we op drogere plekken onder andere struikhei en rode dopheide. Op en rond de vochtige, heischrale dreven vinden we dophei. Ellelange mooie dreven Nu en dan een mooi zicht op de omgeving.
Hier gaan we het mooie domein verlaten.
Eigenaardige poorten. Ook dit moesten we trotseren.
We zijn aangekomen in de gemeente Loppem waar onze centrale rustpost is. Kerk van Loppem. De rust was voorzien in het Parchoiaal Centrum. Na iets te hebben gegeten en gedronken begonnen we aan de lus. Volgens de beschrijving ging het een hele mooie lus worden. Eenmaal we de rust achter ons lieten kwamen we aan het park en kasteel van Loppem. Het romantisch park van Loppem, met een oppervlakte van 20ha, werd ontworpen, kort voor de bouw van het kasteel. Vele bomen zijn ouder dan het kasteel, waarvan enkele wel 500j oud. Enkele infoborden
Het kasteel van Loppem is het enige kasteel in België waarvan de architectuur en het interieur volledig in hun oorspronkelijke staat zijn behouden. Het kasteel herbergt een grote kunstcollectie en ligt in een park met vijvers en doolhof. Zowel het park als het kasteel zijn toegankelijk. Het kasteel staat nu wel in de steigers. Het doolhof(labyrint), enig in België, werd in 1873 getekend en aangeplant door 2 jongens, Albert van Caloen, 17jaar en zijn broer Ernest, 14jaar onder leiding van hun huisleraar E.H.Vandermeersch. Het labyrint is 65m lang en 25m breed en de hagen, met verschillend gewas, bereiken een totale lengte van 2km. Het park en het labyrint, eigendom van de Vereniging van Caloen, werden door de gemeente in huur genomen.
Heel mooi om er in te wandelen.
deel van de wal bedekt met een tapijt van bladeren. Veel modderpaden
Eventjes belleke trek doen. via de uitgang van dit mooi park wandelen we verder richting priorij OLV van Bethanië.
Dit is de Priorij OLV van Bethanië. Zusterklooster, ontstaan als tegenhanger van het broederklooster van de nabij gelegen abdij van Zevenkerken. De eerste kloosterlingen vestigen zich tussen 1921 en 1925, na een vorming in Angers(Frankrijk), in het kasteel "Lisbona", zogenaamd "Klein Bethanië" De zusters doen aan missioneringswerk in Kongo en stichten er meerdere kloosters. IN 1969 wordt het meisjesinternaat van de abdijschool van Zevenkerken hier gehuisvest. De priorij is toegankelijk via een geasfalteerde dreef en ligt aan een driehoekig en beboomd plantsoen.
Hier de geasfalteerde dreef als toegangsweg naar de priorij. Nu nog even door het domein watermolenvijver alvorens we terug in het Parochiaal Centrum zijn. Zicht op de vijver.
Na onze 2° stop stapten we terug richting Zedelgem, ook via mooie paden en luwe wegen.
Het park van Zedelgem. De kerk, en wat verder hadden we onze laatste halte. Het laatste stukje van deze wandeling was er ook een van veel afwisseling.
Ondertussen was het opgehouden met regenen.
die kwamen ook eens kijken
het laatste pad alvorens we terug aan de startzaal waren.
Vandaag gingen we wandelen in Mariakerke, een deelgemeente van Gent. Het beloofde terug een mooi weekend te worden. Ik nam daar voor de 1°maal deel aan deze wandeling. Na onze formaliteiten te hebben volbracht begonnen we aan onze wandeling. We kregen direct wat natuur afgewisseld met wat kleine straten door een plaatselijke wijk.
Direct na de start stappen we door het park Hier zicht op de startzaal
Het kasteel van Claeys Bouuaert
Hier zijn we aan het monument aan de kerk
OLV Geboortekerk van Mariakerke, in oorsprong is deze kerk romaans en gebouwd in de 10°eeuw. Er werden echter grootschalige verbouwingen gedaan in de 13°eeuw, zodat er een scheldegotische uitstraling ontstond. Uit die periode stamt het transept, de klokkenkamer van de vieringtoren, werd het koor vergroot en werden de zijbeuken aangepast.De torenspits dateert uit 1735. De zuidersacristie kwam er ron 1870. Op het einde van de 19°eeuw(1887-1892) werden nog grondige aanpassingen gedaan volgens de instructies van A.Van Assche. Deze kerk was destijds het eindpunt van een bedevaartsweg naar Sint Cornelius, die werd aangeroepen voor problemen met vallende ziekte en andere zenuwkwalen. Het meubilair is grotendeels aan A. Van Assche te danken. De preekstoel werd in 1894 gemaakt door Pieter pauwels. De orgelkast uit 1893 bevat een orgel door P.Schyven. De neogotische altaren werden rond 1870 gemaakt door L.Blanchart. Het OLV met kind beeld is 17°eeuws en gemaakt in albast. hier door enkele kleine wegen in deze wijk. Nu zijn we op weg naar de Bourgoyen-Ossemeersen.
De Bourgoyen-Ossemeersen is een natuurreservaat in Gent. Het gebied ligt grotendeels in de deelgemeente Mariakerke en beslaat 230ha. Het bestaat uit vochtige graslanden met sloten en grachten, en is een zeer belangrijk overwinteringsgebied voor vogels. Over de jaren heen heeft de stad Gent de gronden van privé-eigenaars afgekocht, zodat het vogelreservaat nu zo goed als stadseigendom is. Het gebied werd in 1978 beschermd als landschap. Door dit wetland lopen drie wandelpaden. Centraal ligt de hoeve Valkenhuis, een historische nederzetting in dit natuurgebied. Geluidshinder en rustverstoring, voornamelijk door de nabijgelegen ringweg R4, noopten tot een globaal plan van aanpak voor het vogelreservaat. In de afgelopen jaren werd het heringericht en aan de grenzen werden geluidsschermen opgericht.
Hier hadden we een rustpost bij het natuurpunt.
Daarna gingen we door aan de andere kant van dit prachtig domein richting Vinderhoutte.
Het is echt genieten van dit prachtig stukje natuur.
mooie zichten
eindelijk aangekomen in de plaatselijke basisschool van Vinderhoutte.
Net toen we wilden weggaan kwamen we Hugo Bonnijns tegen. Hij wandelde een tijdje met ons mee tot aan de volgende splitsing.
Nadien kregen we terug een mooi parcours met heel wat afwissling.
Het was prachtig weer met een strakke wind.
En stappen maar...
Hier de brug over en nu op weg naar het Bouuaertpark. Het domein dat deel uitmaakt van een gordel met kastelen en hoveniersbedrijven rond Gent bestond reeds in de vroege Middeleeuwen. Van een kasteel is er pas sprake in de 18°eeuw. In 1870 liet E.Bracq het huidige kasteel bouwen en de tuin heraanleggen volgens de Engelse landschapsstijl. De geometrie verdween en de natuur vormde een tegengewicht voor de strakke architectuur. De laatste eigenaar Alfons Claeys Boùùaert van den Peereboom bewoonde het kasteel tot in 1971. Het park met de omliggende gronden werden kort nadien aangekocht door de toenmalige gemeente Mariakerke.
Het bosgedeelte van het park wordt op een natuurvriendelijke manier beheerd volgens het beheersplan dat werd opgemaakt begin de jaren 90. Het beheer is gericht op het behoud van een zo stabiel mogelijk bos met respect voor de historische waarden.
Heel rustig om er door te wandelen.
Hier met zicht op het kasteel.
het kasteel is nu een centrum voor jeugdkunst.( CJK)
Hier zijn we bijna uit dit park en dan nog een paar 100ms en deze tocht is weeral voorbij. Ik heb er veel van genoten, we hebben heel wat groen gekregen en ook het weer was heel goed.
Vandaag reed ik naar Strombeek-Bever met Willy en Christiane om daar deel te nemen aan de Singeltochten georganiseerd door de Singelwandelaars van Strombeek-Bever. Eenmaal aangekomen in de startzaal dronken we eerst nog een kop koffie alvorens we begonnen te stappen. Deze club bestaat al 40jaar en precies vandaag konden alle wandelaars wandelen aan 1. Ik ging de grootste afstand wandelen. Het was terug een mooie dag, de zon was al van de partij en er was ietsje meer wind.
Vanmorgen in de startzaal, er waren al heel wat wandelaars op pad. Het parcours die ik volgde. Zicht op de startzaal
Hier onder de ring van Brussel We wandelden eerst rond Grimbergen waar we een 1°rustpost hadden.
Ook hier kregen we een gevarieerd parcours.
Veel opstijgen en dalen van vliegtuigen
de kerk van Grimbergen in zicht. Hier kwamen we aan onze rustpost. Het vredegerecht van Grimbergen.
Na deze rust gingen we verder richting Beigem via het Lintbos en rustige paden.
Het mot
De Tommenmolen is eveneens een graanwatermolen. Hij was oorspronkelijk eigendom van de Heren van Ter Tommen. Het huidige molengebouw dateert uit de 16°eeuw maar werd in de 19°eeuw grondig verbouwd. Naast de watermolen is er een gietijzeren rosmolen, één van de enige intact gebleven exemplaren in Vlaanderen. In zo'n rosmolen werden één of 2 paarden ingespannen die dan voor de aandrijving van een kleine machine zorgden door een hele tijd rondjes te lopen. Hij staat tussen 2 gebouwen in. Het ene is nu een herberg waar men terecht kan voor heerlijke streekgerechten. Het andere is een lemen schuur die oorspronkelijk enkele 100m verderop langs de Maalbeek stond en nu tot tentoonstellingsruimte voor het MOT dient. Op weg naar het Lintbos.
Het Lintbos is een bos in Grimbergen dat vanaf maart 2001 werd aangeplant. Het gebied is eigendom van de gemeente Grimbergen die het in erfpacht gaf aan het Agentschap voor Natuur en Bos. Het maakte vroeger deel uit van het vliegveld Grimbergen. Het beslaat 70ha waarvan 55ha bebost werd. Er zijn 2 zichtassen vrijgehouden,één van het Lintkasteel in het noorden naar het centrum van Grimbergen(met uitzicht op de basiliek), en één van het vliegveld naar Beigem.
Heerlijk wandelen in dit domein.
Zicht op de kerk van Humbeek.
Hier onze rustpost in Beigem, de grootste afstand deed hier een lus van 8km. Ook op deze lus kregen we veel variatie.
Heel veel aarde wegen
en mooie vergezichten.
En af en toe wat modder.
Hier de St Rumolduskerk van Humbeek. Het oorspronkelijke romaanse kerkje dat in de 12°eeuw werd opgericht door toedoen van het Sint Romboutskapittel van Mechelen, werd door de Duitse troepen op 13 september 1914 samen met een 30tal huizen afgebrand. De huidige kerk werd tussen 1927-1930 in Diegemse baksteen wederopgebouwd in gotisch-romaanse stijl. Hierbij werd gebruikgemaakt van de afbraak stenen van de oude kerk en het correctiehuis van Vilvoorde. Op 27 mei 1930 werd de kerk door Kardinaal Van Roey ingewijd.
Na de 2°rust in Beigem gingen we dan verder terug naar Grimbergen via rustige paden en het prinsenbos.
In het Prinsenbos trekt het Prinsenkasteel meteen de aandacht. Het was de verblijfplaats van de Heren van Grimbergen en is genoemd naar Filips-Frans van Bergen, prins van Grimbergen. Het kasteel dateert uit het begin van de 17° eeuw; tijdens de 2°WO was het een munitiedepot dat in september 1944 door de terugtrekkende Duitsers in brand werd gestiken. De voormalige slotgracht van het kasteel doet nu dienst als visvijver. In de zware vierkante pijlers die het gewelf van één der zalen nu nog ondersteunen, is het wapenschild van de familie nog duidelijk te onderscheiden met inscriptie 1610. Het Prinsenkasteel is niet toegankelijk voor het publiek. Een instandhoudingsdossier is lopende om iets van de voorbije glorie weer op te roepen.
Hier op weg naar het eindpunt. Het was wederom een mooie wandeling met een schitterende temperatuur.
Op deze mooie herfstdag ging ik wandelen in Merendree, een dorp in Oost Vlaanderen en deelgemeente van Nevele. Het dorp ligt ten zuiden van het Meetjesland aan de kruising van het Kanaal Gent - Brugge en het Schipdonkkanaal. Archeologische vondsten wijzen erop dat Merendree in 967 reeds vermeld als Merendra, een der vroegst bewoonde plaatsen in de streek was. Merendree zou een prehistorische waternaam zijn en betekent plaats gelegen aan een rivier met meanders. De start was vanuit de parochiezaal en de wandelaars konden kiezen uit een 4tal afstanden. Ik koos voor de grootste afstand. Het was een landelijk parcours met de Oude Kale vallei als leidraad in deze mooie wandeling. De centrale rustplaats was in Landegem, de grootste afstanden maakten daar een lus. Geniet even mee.
Hier zien we nog de restanten van Halloween
De Oude Kale is de vroegere middenloop van de Durme. In de vallei vinden we naast oude, natte graslanden(meersen) ook broekbosjes, voormalige zandwinningsputten en terreinen die zijn opgespoten bij de verbreding van het Schipdonkkanaal rond 1980. Die opgespoten terreinen zijn nu geëvolueerd naar wilgenstruweel. De reservaatpercelen liggen verspreid in de langgerekte vallei. Er zijn meer dan 300 plantensoorten en 85 broedende vogelsoorten waargenomen. De reservaatpercelen worden beheerd dor de beheerwerkgroep Oude Kale. Ongeveer 4ha daarvan is eigendom van Natuurpunt, 17ha van Administratie Waterwegen en Zeewezen en 1.8ha is eigendom van de gemeente Nevele.
Heel veel afwisseling tijdens de wandeling
Jammer van deze vernieling
Er was veel volk op de been.
Het kerkje van Landegem
Hier zijn we dan voor de 2°maal aangekomen op de rustpost in Landegem na 14km We kregen hier een proevertje van Moezelwijn. Na deze gingen we dan terug richting startzaal.
Ook hier was er veel variatie qua parcours.
Mooi kijken
Terug van weggeweest, de grootste afstand moest hier nog een plaatselijke lus maken . Ook deze lus was heel gevarieerd.
Mooie zichten
Aangekomen aan de startzaal. Het was een hele mooie wandeling en vooral PRACHTIG WEER. Er waren 1810 wandelaars die deze wandeling maakten. Morgen ga ik wandelen naar Strombeek-Bever.
Rustige herfstwandeling over de taalgrens.We wandelden vanuit Péruwelz via Bon Secours naar Bernisart en terug via rustige paden en luwe wegen en heel wat bos.We bereikten ook de Franse grens in Bon Secours waarbij we de bossen van deze streek doorkruisten.
Start vanuit de plaatselijke school
mooie paadjes
heel veel afwisseling Baseliek van Bon Secours Monument van Bon Secours net op de grens met Frankrijk
Op weg naar de bossen
Heel rustige en een mooi stuk natuur
Doortje in aantocht
mooie herfst taferelen Hier het Frans gedeelte van dit domein
aan restauratiewerken bezig
Bij een mamoet, hier was er een rustpost
terug de natuur in Lac de Bernisart
Op de terugweg naar Péruwelz via de andere kant van de bossen van Bon Secours
Af en toe een klimmetje
terug in de bewoonde wereld in de dorpskern van péruwelz
Nog een kleine km te gaan en deze tocht zit er ook op.
Vandaag ging ik wandelen in de Zwalmstreek, Zwalm die schone verzekerd met prachtige natuur en mooie vergezichten. Ditmaal organiseerde de Scheldestappers uit Zingem hun wisselbekertocht in Munkzwalm. Het beloofde een mooie zomerse dag te zijn. Vanuit de sporthal vertrekken de 6 en 36km(1x) onmiddellijk richting Zwalm, en oversteken de Zwalmbeek terwijl de overige afstanden deze beek volgen.
Na de eerste splitsing met de 6 en 36km stappers volgen de andere afstanden een tijdje de Zwalmbeek.
Via de gezellige paadjes wandelen we verder richting Beerlegem.
Hier komen we voorbij de gekende Ijzerkotmolen en stappen richting Soldatenkapel om doorheen prachtige wegels St Maria latem te bereiken., de grotere afstanden wandelen via een ommetje door de gehuchten Beekmeers en het fraaie Hemelrijkbos naar de rustpost in Beerlegem.
Geniet mee van de prachtige natuur en vergezichten
Hier de twee spitsbroeders van de Scheldestappers, Jean Paul en cowboy Stoffel een deeltje Hemelrijkbos
mooie zichten Hier aangekomen in Beerlegem na 6,5km. Nadien stappen de 21,30 en 36km stappers doorheen een prachtig stuk natuur, richting Dikkelvenne, door het idyllische Dikkele. Via de gehuchten Vrekkem en Klikhoute en langs de vroegere "Zavelputten" komen we aan de rustpost in Dikkelvenne. terug genieten van de mooie natuur
Ook dit moeten we trotseren een en al prachtig en dan nog eens het mooie weer erbij.
Kerk van Dikkelvenne Hier aangekomen in de rustpost, wij hebben al zo'n 14,5km op onze teller. De grootste afstanden maken hier een mooie lus van 7,5km alvorens we hier terug zijn. We wandelen hier door de gehuchten Rooigem, de Halsberg en de gekende Rotse, vooraleer we voor de 2°maal in Dikkelvenne aankomen. Gelukkig van mijn 2 kompanen, die hier de streek goed kennen kreeg ik die informatie over die gehuchten.
Ook hier was het heel gevarieerd qua parcours.
Na onze laatste stop was het nog zo'n 8,1km naar de aankomst en wandelden via het gehucht Hermelgem en een mooi stukje Nederzwalm naar het einde.
Ook hier was het aangenaam wandelen en kregen we veel afwisseling
Hieer onze Willy, hij had er zin in
Ondertussen was Doortje de laatste 8km bij ons gekomen. nog een kleine km en deze hele mooie tocht zit erop.
Hier onze gekende dames Christiane en tante Netje.Er waren meer dan 2700 deelnemers afgekomen om deze tocht te beleven.
Start vanuit de wijkschool " 't Paradijs". Alle afstanden vertrekken richting grenspost, op de brug die de wandelaars moeten overgaan kan men een blik werpen op zowel Belgisch als Frans grondgebied en op de vroegere grensovergang. De kleinst'e afstanden gaan direct via de grenspostwegel Frankrijk binnen. Na een ommetje komen ze terug Belgenland binnen en begeven zich richting startzaal waar hun rustpost is.
De grotere afstanden wandelen nu wat verder Frankrijk in.Via smokkelpaadjes en verkeersluwe wegen komen we aan in onze rustpost in Halluin.Na iets te hebben gedronken maken de lange afstandswandelaars een hele mooie lus om zo voor de 2°maal aan te komen in de centrale rustpost in Halluin.
de startzaal, de plaatselijke school als uitvalbasis
we kregen regelmatig smokkelpaadjes onder de voeten geschoven
zicht op Halluin De laatste Belgische veldwegel alvorens we op Frans grondgebied waren.
Mooie zichten onder een stralende hemel.
een overblijfsel van de Oorlog
Hier 1 van de 2 kerken van Halluin
Hier waren we aangekomen op onze rustpost Hier met clubgenoten. de centrale rustpost Home Les Papillon Blancs (witte vlinders) Daarna kregen we een mooie lus, hier door een van de parken in Halluin
Heel rustig om er door te wandelen.
We kregen een opeenvolging van wegels en verkeersluwe wegen
Ook hier een prachtig natuurstukje
Een mooie molen
Terug aangekomen op de rustpost. Na iets te hebben gedronken was het tijd om terug naar onze startzaal te wandelen. Nog een 8tal km te gaan met wederom heel veel afwisseling.
Hier wat typische Franse kasseiwegen, Paris-Roubaix waardig.
Hier doorkruisen we Neuville en ferrain
Onderweg maken we ook nog kennis met enkele oorlogbunkers die hier de tand der tijd hebben doorstaan. Nu zijn we vlak bij de Belgische grens en nog een dikke km te wandelen en deze mooie tocht loopt ten einde. proficiat aan de parkoermaker van deze tocht.
Vandaag ging ik nog eens naar een Euraudax wandeling en reed naar Westouter. Ik deed mee aan de 2°lus (25km). De start was vanuit De Wielewaal op de Rodeberg. Een pittig parcours die ging richting de Kemmelberg, maakten daar een hele mooie lus met wat pittige klimmetjes en van daar ging het dan naar Dranouter en stapten dan via Frans grondgebied naar de Zwarteberg om dan uiteindelijk terug aan te komen op de Rodeberg. We hadden geluk met het weer, enkel een bui toen we een caférust hadden, daarna nog veel dreiging en harde wind maar het bleef droog. Geniet mee van de mooie natuur.
Startzaal Wielewaal
Altijd een belevenis als men hier komt wandelen de zon was nog altijd van de partij
mooie vergezichten De bewolking neemt toe hier onze wagenrust op de Kemmelberg
Op weg naar Dranouter via een mooie lus over de Kemmelberg
terug mooie zichten
stadhuis van Heuvelland
de bewolking neemt de bovenhand, maar nog altijd geen regen hier terug over de Kemmelberg
hele mooie zichten tijdens deze lus
Dranouter ligt voor ons zicht vanuit Dranouter op de Rodeberg
tijdens onze rust in Dranouter hebben we een regenbui gehad en nu kwam de wind opsteken. het duo Quick en Flupke alsmaar meer wind
heel mooi gedaan in de verte is het aan het regenen
de laatste km te gaan
nog een afdaling enkele vlonders nog nemen
en we zien al de zetellift van de Rodeberg en komen terug aan onze startzaal
nog een laatste foto nemen vanop de parking van de Wielewaal.
Vandaag gingen we met onze wandelclub naar Lier. Eenmaal aangekomen in de ruime startzaal vervulden we onze plichten en begonnen aan de wandeling. Wij kozen voor de 20km. We wandelen samen met de 10km wandelaars tot aan de 1° rustpost via de verkaveling van de Bogerse Velden richting Hoog Tongel in Emblem.
Via de verkavelingen van de Bogerse Velden richting Emblem
Aangekomen op onze centrale rustpost. Hier maakten wij een mooie lus
Nu op weg naar Kessel. Hier enkele clubleden
Hier gaan we de Kesselse heide in.
De Kesselse heide is een provinciaal domein van 43ha groot, met een kleurrijke afwisseling van struikheide, naald- en loofbomen, zandvlakten en poelen. Schapen lopen er vrij rond. Er groeit het pijpenstrootje(ook bunt genoemd), de gagel en de zonnedauw. Geniet even mee van dit prachtig stukje natuur.
heel rustig om er door te wandelen.
heel veel kleur variatie in het landschap.
Terug aangekomen aan onze rustpost. Na iets te hebben gedronken gingen we terug verder, opnieuw naar een natuurreservaat Zomerklokje en Steenbeemden. Steenbeemden: een droge rivierduin die overgaat in een natte vallei met vloeibeemden , rietland en broekbossen. Hier groeit het zeldzame zomerklokje, een vaste plant uit de narcisfamilie.)
De tocht gaat dan verder richting Kloosterheide en de Lisperpoort terug naar de startzaal Eenmaal terug aan de startzaal hebben we nog de stadswandeling erbij genomen.
Hier enkele foto's van de stadswandeling. Mooi park Hier in het begijnhof.
Na deze wandeling was het tijd om afscheid te nemen van de stad Lier en reden terug met de bus richting Marke.
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gestopt met werken,.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, fotografie.
ben aangesloten bij wandelclub de 12uren van Lauwe.