Meteen naar het bos






Paraplu weer


en dit was voor een hele poos






Heel rustig om er te wandelen










Af en toe wat modder, maar dat behoort tot de wandelingen











Terug aan de startplaats

Hier begonnen we aan het 2°luik van deze wandeling




Deze is wel een echte hoor


en hier de kleine





Eetbare of niet? niet aan mij besteed














mooie dreven


opgepast dames voor het glijden

Hier door het militair domein op weg naar ons eindpunt.



Jammer van de regen, maar heb er toch van genoten om hier te wandelen.

De startzaal


Was nog een beetje donker, al was het al 7u30 in de morgen


Eventjes een glimp van de brandende vuren voor de hespen


En weg waren we voor de afzonderlijke lus.






Ja Willy ik volg je nog altijd



De bewolking kwam opzetten, maar het regende nog niet.



We hadden zicht op het Heuvelland


De mist kwam geleidelijk opzetten


De Catsberg in de verte, helaas zijn grote mast bleef onzichtbaar door de mist.


Onze champetter hield een oogje in het zeil.
Na het afstempelen van onze kaart, stapten we nu richting Catsberg. Ondertussen waren er al een zevental bussen aangekomen. Het was ook de paardenwijding op de Catsberg. Ze verwachten daar heel veel volk op dit gebeuren. 


De kerk van Godewaersvelde




We stapten nu naar Meteren, via mooie wandelpaden , rustige wegen en de gekende doorsteekjes.








De paadjes dwars door de velden lagen er nog redelijk bij.


Door het bos naar de top van de Catsberg voor onze 1°rust. De mist was al een stukje hardnekkerig geworden.


Hier moest men verschillende parcours doen volgens de gekozen afstand. 


Op weg voor de 1°lus rondom de Catsberg.


Jammer van het weer.




Men wandelde op sommige plaatsen het paardentraject, vandaar deze ruiters.


Geen al te beste vergezichten


Willy was in zijn nopjes, dit is zijn parcours


Het was af en toe uitkijken op deze glibberige paden.




Heel rustig om te wandelen.


Hier staan er nog ermbarmelijke huisjes die nog bewoond zijn.


Terug aan de Catsberg, normaal kan men hier de grote mast zien, maar deze keer was de mist de boosdoener.




Nog enkele meters en we zijn terug aan de centrale rustpost op de berg.


Aanschuiven voor ons drankje.


Na iets te hebben gedronken en wat gegeten was het tijd om deze tocht verder te zetten.


Eerst een stukje bos verkennen, omdan een eindje  het paardentraject te volgen.




Deze lus was niet van de poes qua wegeltjes. We stapten tegenovergesteld van de ruiters. Deze paden waren al doortrappeld door de dieren en het was terug uitkijken tegen het wegglijden.


Ook dit behoord tot het wandelen.




Deze kwamen we heel veel tegen in deze lus.




En zulke paadjes ook.






Terug naar de Catsberg voor de laatste maal.




Na de laatste rust op de berg ging men nu terug naar Godewaersvelde via rustige paden en wandelwegen.Nog een 7tal km te wandelen en te genieten alvorens men de eindstreep bereikt.








Nog een kleine km en deze tocht zit erop.



Het was een hele mooie tocht, een redelijke kuitenbijter voor de grotere afstanden. Jammer van de mist maar het bleef toch droog.

Parking achterkant van de zaal




We volgden een 500m de grote weg alvorens we de natuur tegemoet gingen.


We stapten richting Mons-Borinage waar we na zo'n 7tal km een rust hadden in de lokale school.








Mooie zichten


Hier een glimp op Mons, de stad van Elio.





We kregen enkele mooie stukjes natuur









Na de controle ging de tocht verder naar Havré, met heel veel afwisseling.












Mooie panorama's






Hier wandelden we door het bos Havré een heel mooi stuk natuur.








prachtig om in te wandelen.










Hier bereikten we Havré met een zicht op de ruine.




We maakten gebruik om er even door te wandelen.


Ingang poort, maar de wandelaars moesten een stukje verder om deze ruine te zien.


Mooi zicht op het resterend gedeelte van dit kasteel.




Er is ook een mooie tuin, maar die was nog niet open op dit tijdstip.








Het kerkje van Havré. De rustpost was ietsje verder in de plaatselijk school. Hier moesten we een lus maken.




We kregen mooie stukjes te zien en gingen richting Ville-sur-Haine en keerden via een verlaten mijn terug naar Havré.












We naderden vlug onze rustpost in Havré. Na even te hebben gegeten en wat gedronken gingen we terug naar de startzaal.








Nog een 6tal km te wandelen en we bereikten opnieuw onze startzaal.














Nog een laatste stukje natuur alvorens we aan de zaal waren



Een hele mooie rustige tocht rond de streek van Mons. Er was veel variatie in deze wandeling. Het is zeker de moeite waard om hier even te wandelen.

Vroege start


Dit was al heel beter voor ons fototoestel


Danny en Joris waren ook van de partij. Vanaf de 12km stapten we tussen de proefvelden van de Gentse universiteit richting Lemberge.





Onze eerste halte te Lemberge. De 18 en 25km stappers maken hier een lus richting Gentbos. De 2 grootste afstanden wandelen nu richting landskouter en Moortsele.










We volgen een deel van Bunkerroute, even voor de rustpost van de 50km verlaat de 35km stappers de route en gaat naar de rustpost richting Bottelare.






De 50km wandelt nu een hele tijd alleen, wij doen het wachtbekken en het natuurgebied in Moortsele aan, en volgen de GR route 122 tot aan de rustpost in Munte, de Christophorus gemeenschap.


Rik en Chris in achtervolging.







Natuurgebied richting Moortsele





Heel veel afwisseling in het parcours.






















Op weg naar onze rust in Munte.








Mooie zichten. Nu trekken we verder richting Prinsenmolen in Baaigem om even later het "Bakkershof te bereiken waar we een reuzen pannenkoek aangeboden krijgen.




Prinsenmolen




Na de rustpauze halfweg de tocht is de wijk Makkegem van de partij en doorkruisen we het H.Geestgoed alvorens we de volgende rustpost bereiken.










Nu volgt de doortocht door het bruinbos en Nerenbos, nog een aantal kleine kronkelende paden en we komen aan in Bottelare.






Heel rustig om te wandelen












Vanaf hier volgen de 35km en de 50km dezelfde route tot het einde. Na Bottelare moeten we nog door het mooie Gentbos waar we terug samen komen met de 25km en naar Lemberge stappen.










Ingang van het mooie domein Gentbos.













Nu gaan we terug richting Gentrode en komen zo aan onze 1° splitsing van deze morgen en wandelen we samen met de andere afstanden naar de brouwerij.
















Op weg naar de brouwerij waar we een biertje of frisdrank van de plaatselijke brouwerij aangeboden kregen.


Nu nog een 700tal meter te stappen en deze mooie tocht zit er op.



Terug aan het college waar het vanmorgen allemaal begon.

Lucia en Frank aan de inschrijvingstafel


Kerk van Velzeke


Geert en Lucia onze baankapiteins voor deze tocht






de alom gekende paddenstraat






Mooie panorama's




Hier mag ik even op de foto naast baankapitein Geert






Veel groen en rustig om te wandelen in de Zwalmstreek










Hallo Lionel eventjes naar het vogeltje kijken




Onze 1° wagenrust na zo'n 8km te wandelen.


Ivo en Rosette genieten even van deze pauze






Is dit water troebel of niet?




Een buizerd aan het toeren


Gekende parcours van Zottegem










Mooi vergezicht


















Genieten van de natuur








Regelmatig van die kapelletjes


Wie is deze?






Hier zijn we terug van onze 1° lus van 25km. Eerst nog een belegd broodje eten om dan aan onze 2° lus van 25km te beginnen. Deze lus ging richting Zwalm met een wagenrust aan de Zwalmmolen, daarna stapten we verder naar Roborst via de Rekelberg waar we terug een rust hadden vooraleer we terug wandelden richting Velzeke.



Tijdens de 2° ronde kwam de bewolking opzetten.


































Wilma en haar vriend Jan, onze sympathieke Nederlanders


Overleg tussen de 2 baankapiteins




We verlieten Zwalm en wandelden richting de Rekelberg.




Grijze wolken kwamen dreigen












Weer zo'n typsch veldkapelletje














Dit beeld was een aantal jaren verdwenen uit het straatbeeld en is sinds kort terug opgedoken.












De avond deed zijn intrede



Nog een 10tal minuten te wandelen en we waren terug aan onze startzaal. Deze mooie tocht was voor mij ten einde, nog eerst een warm maal verorberen en dan terug naar huis, terwijl de anderen de nacht tegemoet gingen.

De OLV kerk






nieuw aangelegde Poppoplein. Hier splitsen  de kleinste afstanden.




De grotere afstanden trekken de Tolpoortbrug over, volgen het Antoon Van parijspad en een wandelpad langs een oude Leievisvijver om dan via de Machelenbinneweg, kleine veldwegen en de Leieoever de rustpost in Machelen te bereiken.
















Hier onze rustpost te Machelen.


Hier maken de 18-24 en 32 stappers een lus richting Olsene.


We stappen langs het Raveelmuseum over het prachtig dorpspleintje.




We volgen een tijdje Modest Huys wandelroute en stappen zo naar Olsene rotse(een gekend bedevaartsoord)


leuk straatje...



met leuke eetgelegenheden















Olsene rotse


Door dreven wandelen we verder voorbij het kasteel van Olsene








Mooi gerenoveerd waterburcht van 1854 in Vlaamse renaissancestijl opgetrokken. Spijtig dat dit privé is.


Via enkele kleine paden bereiken we de rustpost te Olsene. Daar maken de 32km stappers nog een lus door het Zultse natuurgebied(niet veel van gemerkt)


Het mooiste van deze tocht was naar het einde. We keerden terug langs kleine veld en landbouwwegen om dan samen met de 18km stappers via het Raveelpad en het mooie natuurgebied rond Machelen put met zijn dreefjes terug in Machelen aan te komen.










Hierna gaan alle afstanden langs de leieoever en kleine autoluwe wegen door het schitterende natuurgebied rond de Noorderwal om dan via het Schipdonkkanaal en de kromme brug terug de startzaal te bereiken.

Eventjes de gps juist afstellen en wegwezen






Aankomst aan onze 1° rustpost, dit was ook op onze terugweg de laatste vooraleer we aankwamen aan de start.








Op zijn Waals




Pomp aan de ingang van het kasteel


Zicht op het kasteel van Beloeil


Het marktplein


De kerk








onze Willy was weer in zijn nopjes














Eventjes het kanaal dwarsen










Prachtige zichten






Ingang van het prachtig domein



In dit domein zullen we enkele kms wandelen










Heel rustig om er te wandelen















Af en toe eens langs de buitenkant wandelen








Dit is één en al genieten






Hier efkes eruit om wat later terug in het bos te komen














Het weer was heel goed














Christiane was aan de telefoon


















Hier wandelden we een tijdje langs het kanaal






















Hier zijn we terug aangekomen aan onze bestemming , nog even over het brugje




nog langs het kerkje





En we zijn weer aan de zaal waar we deze morgen vroeg gestart waren. Een pracht van een wandeling en zeker een aanrader voor de lange afstand.

Parochiezaal te Mullem




kerk van Mullem






Mooie vergezichten






We wandelen door de kouters richting Owegem, nemen het Wilgenpad en stappen richting Huise, waar de kleinere afstanden een rustpost krijgen. De twee kleinste afstanden wandelen door Huise centrum  en keren terug richting Mullem.








De andere afstanden wandelen richting Huisekoutermolen , via voetwegels naar de Rooigembeek. De grootste afstanden volgen deze beek maar in omgekeerde richting om uiteindelijk aan te komen in Lede voor een rustpost.

We krijgen heel veel voetwegels in dit mooie parcours.


































Hier hebben we zicht op Lede waar we een rustpost hadden.














De grootste afstand maakte hier een lus. Hier wandelden we langs de Leedse beek die enkele vijvertjes bezit










Hele mooie panorama's


De Schiet-Champettermolen.




De schietsjampettermolen is een standerdmolen in Wanegem-Lede. Deze molen stond oorspronkelijk in Houtave. De Houtavemolen werd in 1981 afgebroken onder luidruchtig protest van de toenmoalige veldwachter, vuurwapen in de hand. Hij schoot een kogel in het molenkot. Deze molen werd in Wanegem-Lede heropgebouwd en wordt daar de schietsjampettermolen genoemd.
De molen staat langs de Huisepontweg, op de plaats waar vroeger een 16°eeuwse molen stond die op 27 oktober 1959 omwaaide.Het 23m lange gevlucht(wieken) is uit eikenhout. Een storm in de kerstnacht van 1999 rukte een molenroede los die enkele tientallen meters verder in de kouter terecht kwam. Sedert 2006 is ze opnieuw maalvaardig. Ze kan twee steenkoppels en een haverpletter aandrijven.










Via rustige weggetjes gaat de tocht terug verder richting Lede naar onze centrale rustpost.







Jammer dit is privédomein











Hier zijn we terug aan onze rustpost. Na deze gaat de tocht verder richting Huise, wederom via mooie veldwegels.







Op weg richting Huise

Hier zijn we aangekomen langs de Huisekoutermolen. Het is ook een standerdmolen. Oorspronkelijk stond deze molen in Waregem en was daar als hoogmolen bekend. De omlen functioneerde tot 1948, en verhuisde in de jaren 1972-1975 naar een plek in Huise waar vroeger een stenen grondzeiler stond, Cnuddes molen, die in 1851 afbrandde.
In 2001 bemerkte men een te grote torsie bij het draaien en legde men de activiteiten stil. De wind rukte een molenwiek af waardoor de eigenaar het volledige wiekenkruis in mei 2007 verwijderde. De restauratie was voorzien voor 2010-2011. Het terrein maakt deel uit van een heuvelkam tussen Schelde en Leievallei. De molen heeft een open voet en staat op teerlingen.


Hier de rustpost in Huise. Na deze rust was het nog een 8tal km te stappen alvorens men de eindmeet bereikte.










De grotere afstanden komen voorbij het Lammershof, dwarsen de Marollebeek en wandelen via Armenbos(geen bos). We komen bij de 10km stappers en samen stappen we langs de Rooigembeek terug naar het mooie Mullem.











Hier zijn we terug waar het vanmorgen begon. Het was een hele mooie wandeling.

Het tevolgen traject van de 42km


Het informatieblad


Begin was ok met enkele kleine wandelpaden




Eenmaal hier uit deze wegel kregen we heel veel beton onder de voeten.











Dit was heel veel aanwezig de eerste 15km.








Hier op weg naar het Liedemeerschpark



Hier aan de ingang van het mooie park.


Het park is volledig aangelegd rond een grote vijver. Elke plant, elke boom, elke grasspriet is zo geplaats dat alles in zijn geheel past.




Het is hier rustig om te wandelen in het park



Hele verzorgde vijver





Geniet even mee van al het moois in dit park












Hier stapten we langs de buitenzijde van het park met een zicht op de jachthaven


Terug in het park. Het vormt een buffer tussen de woonzone en het industriepark.






Hier wandelden we langs de oude scheldearm


















Nu was het heerlijk om even rond te kijken en te genieten van de wandeling




Spijtig dat dit niet toegankelijk is voor het publiek.


Mooie koi's


















































Kerk van Bottelare









Nog een tiental minuten te stappen en deze tocht zat er op. Al bij al waren we tevreden over deze wandeling spijtig van het eerste gedeelte.

De startzaal De Halle






Via rustige wandelpaden stapten we richting het natuurgebied de Smitschorre.








Mooie zichten op de kreken








Hier aan de ingang van het natuurgebied de Smitschorre.


Dit binnengedijkte, laaggelegen schor dankt zijn bijnaam aan de kanaalwerken uit de zestiger jaren. In 1968 werd het kanaal van Gent naar Terneuzen verbreed en verdiept. het vrijkomende zand werd via pijpleidingen op het Smitschorre-gebied gespoten. Daardoor veranderde dit laaggelegen land van een moerassige laagte in een droge, stuivende zandvlakte. In 1985 kreeg Staatsbosbeheer de opdracht om het grootste deel van het terrein te bebossen.
Anno 2004 begint zich hier een natuurgebied van enige allure te ontwikkelen. Het strekt zich uit van de Smitschorre tot de Axelse kreek en omvat ook de Zwartenbroekse kreek. Het totale gebied is 300ha groot. Smitschorre biedt vele recreatieve mogelijkheden. Je kunt er trimmen en joggen, golfen en fietsen. Er is ruimte voor ruitersport en er zijn er faciliteiten voor motorcross. Ook is er een zweefvliegveld en is er een kunstbos ingericht. Het kunstbos is een wandelgedeelte van het Smitschorrebos met daarin een permanente tentoonstelling van kunstwerken. Het kunstbos ligt op een loopafstand van de watertoren, de ingang is aan de Kinderdijk. Vlak bij de Smitschorre wordt een nieuw natuurgebied ontwikkeld. 




Even genieten van de rust en al het mooie van dit natuurgebied.








Zicht op de watertoren.


Het golfterrein bij dit natuurgebied


Afdaling tot bij de watertoren.


Deze toren kon men bezoeken op de wandeling vanaf 10u.










Uit het natuurgebied kon men verder naar de andere faciliteiten die dit domein te bieden had. 




Door de poldervlakte ging de wandeling verder richting Zuiddorpe.






Net buiten het dorp aan het einde vande schaapsdijkstraat slingert de Schaapsdijk zich door de akkers en landerijen


Nu en dan moesten we een dijk op en af.


Zicht op Zuiddorpe




Dit is een bijenhotel. Hier leggen de bijen hun eitjes in die gaten.


Kerk van Zuiddorpe.


Zuiddorpe is een dorp met ongeveer 1000inw. bij Axel. Vanwege haar zuidelijke ligging ten opzicht vanAxel is het zo genoemd, net zoals Westdorpe aan de westelijke kant van Axel.
Zuiddorpe is sinds 1406 als naam van het dorp bekend uit de bronnen. Daarvoor heette het mogelijk Moere of Nieuwerkerke. Het dorp ligt op een zandrug en had daardoor weinig last van de overstromingen die het grootste deel van Zeeuws Vlaanderen teisterden. Ten noorden van het dorp lagen een veengebied(moer) en de Axelse kreek waardoor het vanuit Axel slecht bereikbaar was. Hierdoor bleef het dorp tijdens de Nederlandse opstand lange tijd in Spaanse handen tot het in 1646 door het Staatse leger veroverd werd. Inmiddels had de Contrareformatie haar werk gedaan en het dorp bleef grotendeels Rooms Katholiek, dit in tegenstelling tot de streek ten noorden van Zuiddorpe. Pas vanaf 1788 had Zuiddorpe weer een eigen kerk. Het huidige kerkgebouw dateert van 1865 en staat aan de met linden omzoomde dorpsstraat.


Hier was er een rustpost in het dorpshuis. De grootste afstanden maakten hier een lus door de polders






De lus was terug heel gevarieerd met land- en rustige wandelwegen.








Ratte of de Ratte is een buurtschap in de gemeente Terneuzen. De buurtschap ligt tussen Zuiddorpe en Westdorpe en bestaat uit zes wegen die een rotonde vormen.


Typische huisjes








Terug in Zuiddorpe  waar dit beeld staat. Na de 2° keer stapten we verder via de fortenroute, door bos en over een wandel/fietsdijk terug naar Axel.





Hier op weg naar de fortenroute via rustige wandelwegen





hier konden wij niet op de dijken wegens de loslopende schapen.




Aangekomen op de fortenroute.


Hier een restant van zo'n fort.


De staats Spaanse linies is eenstelsel van verbindingslinies die tijdens de 80jarige oorlog(1568-1648) en de Spaanse Successieoorlog(1701-1714) is ontstaan in Staats Vlaanderen en in het Spaanse gebied onmiddellijk daarbuiten: Zeeuw Vlaanderen, Antwerpen Oost en West Vlaanderen. Deze Linies bestonden uit door dijken verbonden forten,schansen en redoutes. Ze werden aangevuld met versterkte steden en brede wateren. 


Op weg naar een volgende. Tegenwoordig zijn vele overblijfselen van deze linies duidelijk in het landschap aanwezig en vertegenwoordigen hoge cultuurhistorische en natuurwaarden.














Het fort St-Jacob was een fort dat zich bevond ten zuidoosten van Axel. Het maakte deel uit van de linie van Communicatie tussen Hulst en Sas van Gent, wat een onderdeel is van de Staats Spaanse linies. Het fort is daar gelegen tussen fort St-Joseph en fort St Livinus.


Het was een vierkante redoute, omgeven door een aarden wal en een binnengracht.




Het fort St Jacob werd in 1634 aangelegd door de Spaansgezinden, om het achterland te beschermen tegen de Staatse invallen vanuit het land van Axel. In 1645 echter kwam het fort, evenals de gehele linie in staatse handen.




Het was hier heerlijk wandelen, een eindje verder kwamen we het laatste fort tegen op deze wandeling


Het fort Livinus is een fort dat deel uitmaakt van de linie van de communicatie tussen Hulst en sas van Gent. Het fort bevindt zich tussen het fort St Jacob en het fort St Nicolaas. Het ligt ten Noordwesten van Koewacht aan de fortweg.


Het fort werd gebouwd omstreeks 1634 door de Spaansgezinden. Het is een vierkante redoute. De overblijfselen van het fort werden voor een belangrijk deel ondergeploegd en als akker in gebruik genomen, maar de noordelijke wal is nog zichtbaar als een knik in de liniedijk, en ook de zuidelijke gracht is nog zichtbaar.






De tocht ging verder langs mooie kreken, men kon er niet genoeg van krijgen.


























Hier kregen we een stukje bos








































Terug in Axel, hier een zonnzwijzer


Kerk van Axel. In het huidige Axel wonen bijna 8000 mensen. De stad vervult een functie van streekcentrum, met betrekkelijk veel winkels.
Axel blijft zich uitbreiden. Veel werkgelegenheid is te vinden in de industrie van de kanaalzone. De stad heeft vier kerken waarvan er nog 3 in functie zijn. Er zijn 3 begraafplaatsen waarvan één bij de katholieke kerk.


De stadsmolen is een korenmolen. Het is een ronde bakstenen stellingsmolen uit 1750. De molen is uitgerust met 2 koppels maalstenen,een buil en een pletmachine. Buil en pletmachine worden electrisch aangedreven. De molen draait van april tot eind oktober regelmatig op zaterdagen en is dan te bezoeken.


Op de vestingswal staat de stadsmolen, die in 1911 werd onttakeld en in de jaren 50 uitbrandde, maar die sinds 2000 weer draait en op vrijwillige basis graan maalt


De wandeling eindigde door de wekelijkse weekmarkt.




Zicht vanuit de molenstraat.





Terug aangekomen waar we vanmorgen begonnen aan dehele mooie wandeling. Het is zeker een aanrader.

Het verloop van de dag




Vandaag was uitpijler JP de gelukkige


Via een steile helling komen weaan in hetbos en volgen we door het bos de sentier Maurice Cosyn en wandelen zo door de Bichebesch, de Schoofsbesch en de Gemengebesch. Geniet even mee van dit mooi stukje natuur!


















Dan dalen we af langs de Erzenzbieg en kruisen we het riviertje Keiwelbach.





Na nog een klim en een serieuze afdaling komen we aan in Eppeldorf.




Dit is genieten van de natuur.Nu staat ons nog de Hossebierg te beklimmen en dan gaat het in dalende lijn en langs het beekje Haupeschbaach,naar Beaufort.




Hier zien we al een stukje van deze ruine.


Dit is wat er nog van overblijft.


Hier hadden we een rustpost en wat voor een. Hier moeten de wandelaars de dokter passeren voor controle en dan naar de verpleegsters.


Bij deze mooie meiden werd er nagegaan of er geen doping aan te pas kwam. Daarna konden we verder wandelen.





Aan het kasteel van Beaufort slaan we het pad links in en stappen we langs grillige rotsformaties en bergkloven door het bos naar Berdorf.

Dit is even genieten  van deze bijna 8km lange passage.








Heel prachtig







Serieuze afdalingen








Hier gaan vanuit Berdorf richting Echternach door een van de mooiste stukjes natuur. Even mee genieten










Die geniet er ook van







Efkes een blik van uit het bos







Onderweg kwamen we nog verschillende bezienswaardigheden tegen zoals het Amphitheater, de Perekop, de Malakoph.








De Wollefs-Schluft




Hier krijgen we een zicht op Echternach waar we ons middagmaal benutten.De laatste afdaling met een mooi panoramisch zicht over de stad met de Kathedraal.




Met Echternach achter ons.


Op weg naar het middagmaal


Eventjes een kleine bui.


Jean kwam even een goede dag zeggen. Jammer dat hij er niet bij was.




Na het eten vertrekken we over Echternachbrücke Duitsland binnen.


Hier aan de grensovergang


Na een stevige klim gaan we op een hoogvlakte verder door het bos. Ook hier krijgen we nog een deel van klein Zwitserland naar Irrel toe onder de voeten geschoven, met als bezienswaardigheden de Teufelschluft en de Wasserfälle.








Hier hebben we serieuze beklimmen tot Irrel





Stevige afdalingen , het is oppassen voor het uitglijden, maar we doen het kalmtjes aan.















Hierna gaan we nog een tijdje verder langs de rivier de Prüm en verder verlaten we Prüm en langs enkele bospaden en wegen komen we aan in Eisenbach, dan nog een kleine 5km stappen en onze trip voor vandaag zit erop.





























We zijn aan ons eindpunt voor vandaag. Onze rustplaats is in zicht. Het was voor de natuurliefhebber een van de mooiste tochten van deze meerdaagse.

Het verloop van deze tocht.





Start vanuit het Lyceum te Wiltz



Vandaag was Roger de gelukkige.






Na de start gaan we omhoog naar Hoger Wiltz. Door het centrum voorbij het gemeentehuis en het kasteel duiken we het pad omlaag het bos in.










Hier duiken we het bos in


mooie zichten


Over de rivier de Wahl gaan we omhoog naar Nocher(488m), waar we een prachtig zicht krijgen over de ganse regio. Even pauzeren en dan naar Dahl.






Aan Nocher kapel krijgen we een bevoorrading




Christiane beschermt zich tegen de felle zon.




Hier dalen we af langs en door het bos. Op een open plaats kun je in de verte Bockholtz en Bockholtzermillen zien. Na een lange afdaling komen we aan de brug over de rivier de Sure.


Hele mooie zichten




Bos genoeg om in te wandelen




Ideaal met zo'n weer







Nog een rustpost alvorens naar het middagmaal te wandelen in Bourscheid.



Genietend in de zon.


Hier verlaten we de Sure en klimmen over de Kuelbierg naar de Wollefskaul.






Eventjes een hindernis ontwijken.




Tijd om even de clown uit te hangen(verhaal met het muisje)


Even later komen we aan op het Napoleonsknäppchen, waar er een boom van Napoleon staat(Bourscheid550m) en waar je een panoramisch uitzicht hebt op de streek vanwaar we komen en waar we naartoe gaan.


Bij Napoleon kregen we een druppeltje, ik bleef bij wat fris.




Het kasteel van Bourscheid Le chateau Féodale.




Hier was het middagmaal en ook Napoleon en zijn dames kwamen daar naar toe.


Na het verorberen van ons middagmaal dalen we verder af door het bos naar de Sure vallei en gaan zo richting Michelau.


Katrientje liep een kwetsuurtje op.





De Sure


Hier volgden we een tijdje de spoorweglijn.



Kerk van Michelau


Hier steken we voor de 3°maal de rivier de Sure over en starten we terug een beklimming door het bos naar Bürden.







Altijd verrassend die mooie zichten


Kerk van Bürden


Nog eens een bevoorrading





Langs het Hingerpad dalen we af naar Erpeldange. Hier gaan we voor de 4°maal over de Sure en na een korte maar hevige klim zijn we boven op de Goldknapp.




Anita en maar klimmen.






Op weg naar de Goldknapp.


Na een steile afdaling komen we aan in Diekirch.




Voor de 5°maal steken we de Sure over via een houten brugje en zo wandelen we langs deze rivier naar Gilsdorf, waar onze nieuwe slaapplaats gelegen is.




Genieten van het zicht.


Onze aankomst is bereikt.



Moe maar heel tevreden, gaan we douchen en eten. Nog wat napraten over de tocht en dan ....slapen. Wel te rusten.

Verloop van deze tocht


Onze sympathieke frans is vandaag het feestvarken.




Vanaf het centrum van Nassogne dalen we in directe lijn af naar Fourneau St.Michel. Hier wandelen we een eindje door het gekende Musée de la vie rurale.












Hier komen we aan het museum. Je kan het vergelijken met Bokrijk maar een heel stuk kleiner. Leuk om in te wandelen.


















Verder stappen we langs de rivier Masblette die we nu en dan kruisen. Deze naam is voor de wandelaars gekend. De wandelclub uit Masbourg is naar deze rivier genoemd(Les Mablettes)






We vervolgen onze weg langs de Mablette, door het bos St.Hubert om zo door verschillende bergmoerassen Laneauville au Bois te bereiken




Hier hebben we dan een wagenrust.


Over de rivier La Basseille en door het bos gaan we daarna over de rivier l'Ourthe naar Roumont




Mooi om te stappen en te genieten








Walter staat al paraat om de wandelaars na te checken.


Nog wat extra meenemen, want de volgende rustpost is zo'n 9km verder.








Irenee is waakzaam, nog zo'n 7,5km te gaan tot het middagmaal








Roumont kerk




Door het volgend bos Bois de Herbaimont trekken we over Givroulle naar het middagmaal in Givry








Op weg naar de middagpost




In deze gemeente zal onze sympathieke middagpost hun tenten opslaan.


Walter en Christiane staan op de uitkijk.



Elie kijkt de lijsten na

Romain is barman van dienst.


De middagpost ziet er erg fleurig uit.


Hier enkele voeten en kuiten nazien





Danny vroeg wat massage

Na de middag stappen we over de rivier Rouette. We zien ook de dorpjes Rouette en Champs.




Een muisje voor mijn verhaal tijdens deze tocht.


Mooie zichten




Aan het meer gaan we over Rau du Grand Etang en komen zo aan in het dorp Hemroulle.






Nu moeten we een drukke weg dwarsen en gaan zo langs Luzery naar het Memorial du Mardasson in Bastogne.














Aankomst in Bastogne, waar we een bevoorrading hadden aan het monument.





Van hieruit volgen we de oude treinbedding, nu fietspad naar Benonchamps.



hele mooie vergezichten


Enkele tunneltjes door wandelen.




Een paar honderd meter verder verlaten we de provincie Luxemburg en ons land België en komen we in het Groot Hertogdom Luxemburg.
Zo wandelen we via Schleif en Winseler naar Wiltz waar we in het Lyceum overnachten.




Hier op het Groot Hertogdoms gebied.







Geen verschil tussen Belgische en Luxemburgse ezels.



Nog een km of 2 en we zijn aan onze bestemming voor deze dag. Gaan douchen bedje opmaken , nog wat genieten en dan lekker uitrusten voor morgen. Er staat een korte trip op het programma. Wel te rusten.

Verloop van de dag.

Het alledaagse ritueel










Vandaag was onze coördinator de gelukkige. proficiat Godfried


Genietend van de vroege morgen, wandelen we de laatste etappe van deze mooie meerdaagse.






















Het beekje was lekker fris









Genieten van de laatste uren wandelen

Een bevoorradingspost


Na de bevoorrading gaan we terug het bos in,waar we mooie rotsmassa's zien. Nu wandelen we terug omhoog door de Brandenberg, door nog een ander bos, met hier en daar een mooi uitzicht op de Kyllvallei.


Danny en Anita


Over de rivier Kyll gaan we door het Ehranger Wald en langs en deels over de Mülhenberg. Eens door het Frohnmaldbos krijgen we zicht op Naurath en zien we al het café van de plaatselijke brouwerij waar we een gratis drink aangeboden krijgen van Frans en Marie-Paule (de organisatoren). Hier kan men proeven van hun artisanaal gebrouwen Weisenbier.










Aangekomen op de middagpost, die op zo'n 150m van die brouwerij was gelegen.



Eventjes een check in

Fernand en Doortje


Hierna trekken we over Hetzerath naar Rivenich, waar er ons de laatste beklimming door de wijnvelden wacht.










Nog een rustpost alvorens aan de beklimming te beginnen






Plaatselijke bron in Rivenich




Hier beginnen we aan onze laatste beklimming door de wijnvelden alvorens we aankomen aan de Moezel.




En klimmen maar


mooie zichten van de regio


Onze allerlaatste bevoorrading op de top in de wijnvelden.



Nog even biechten alvorens de laatste km te stappen.





De afdaling naar de Moezel met ons groepje


Hier zien we onze laatste slaapplaats liggen rechts van de brug(groot gebouw)De Moezelvallei in al haar pracht




Ons einddoel is bereikt. Zo komen we aan in Neumagen, moe maar heel tevreden. 


Het einde van het muis verhaal.



Hier een foto van onze groep van WSK Marke: vooraan: Christiane (helpen) Willy (wandelen) Doortje (helpen) en ikzelf wandelen. Achteraan: Danny (wandelen) en Marc (helpen). Erik staat niet op de foto, hij was ook wandelaar.
Na het douchen ging men met iedereen in stoet naar de Dhrontalhalle tot bij de wijnboer Michael Stadtfeld, waar we van harte verwelkomd worden. Daarna wachtte ons een lekker feestmaal en daarna kon het feest echt losbarsten. De volgende dag reden we terug richting Vichte.
Het was een hele mooie meerdaagse, maar het was ook de zwaarste editie. Mijn volgende uitdaging is voor volgend jaar in april naar Compostella en Finistère. Groetjes Jp

Het verloop van de tocht.
We verlaten de kazerne via de achterkant en wandelen nog een tijdje langs de Maas.


In Dave wacht ons de 1° beklimming van de dag



































Eens door het Bois de Dave dalen we "jawel", Fonds de Lustin af, maar eens over de Rau de Tailfer moeten we de steile Fonds de Lustin terug over richting Lustin


Na een korte beklimming in het Bois de Biamont gaan we in dalende lijn naar de vallei waar de rivier Le Bocq stroomt.


Terug mooie zichten




Deze krekel was niet van plan om weg te springen




Hier staat ook Doortje in het Waals





Hier in Bauche staat ons in de wandeltaal de "Alpe d'Huez te wachten

We beginnen er aan.


mooi zicht op de opkomende wandelaars.


Langs bospaadjes door het Bois des Loges en Herbois en door de vallei Le Bocq komen we aan in Spontin, het exacte centrum van de Waalse regio.




Pittige klimmetjes












Na een daling terug een stevige klim.








Af en toe een afwisseling door een graspad.










Dit doet de wandelaar deugd na enkele stevige beklimmingen.




















Na een stevige bevoorrading gaan we over een golvend landschap door kleine dorpjes als Sovet,Fayi en Corbion.






Het is niet van de poes hé Willy


Mooi uitzicht


In Chevetogne hadden we ons middagmaal




Na het middagmaal gaan we langs de abdij van Chevetogne naar Mont Gauthier.


Heel mooi gebouw






Hier werden we opgewacht door mooie Spaanse vrouwen




Onderweg kruisen we nog de rivier Le Vachau en na nog een aangename wandeling door Bois St Remy komen we aan in Havrenne.






Hier in Havrenne zijn we iets over halverwege van onze tocht, nl 220km






We verlaten Havrenne en nog zo'n 15km tot onze volgende slaapplaats.


Binnen enkele kms komen we aan in de provincie Luxemburg.






Wagenrust in On, terug bij Christiane en Walter.


Kerk van On, gaan over de rivier La Wamme en wandelen richting Ambly.








Aan de kerk van Ambly hebben we onze laatste rust alvorens aan te komen in Nassogne.






Hier nog enkele mooie panorama's





We komen aan in zaal Omnisport te Nassogne, na deze lastige maar mooie tocht. Douchen, bedje opmaken en dan gaan eten en dan in ons bedje na deze lange tocht want morgen krijgen we weer een 60km te verwerken. Wel te rusten.

Het verloop van deze dag


Iedereen is paraat om te vertrekken


De Paters zijn in aantocht


We kregen de zegen, Josiane ikzelf in het midden en Pedro kregen te horen dat we deze groep veilig tot de volgende bestemming moesten brengen.






Na de beker volgde de hosti




De oudste deelnemer mocht het lint doorknippen, en weg waren we.




We verlaten de provincie Henegouwen en duiken de provincie Namen binnen. Langs landelijke wegen komen we in St.Amand










vele van deze wegen zullen we bewandelen






Aankomst in St.Amand, waar onze 1°wagenrust is.


Christiane doet haar best


We wandelen over de Rau de Plamico, verder door de velden, over de de rivier Grand Vau naar Balâtre.






Heerlijk om bij zo'n weer te wandelen in alle rust.


Willy is serieus vandaag


en voert het tempo aan.









Een foto van ons drieën: Ikzelf - Willy en Danny.





Van wie zijn deze?

Allez jongens kiezen hé








De welriekende dreef




Mooie panorama's








Aan de moulin de Goyet gaan we over de rivier l'Orneau naar Moustier.




Kerk van Moustier.


Hier is het middagmaal voorzien op het kerkplein.




Zoals gewoonlijk is Doortje van dienst in de middagploeg.


Franco is een van haar klanten.


Allez proost en geniet ervan.
Na de soep gaan we langs de Oude Samber en door het Bois de Soye. Maar voor verrassing staan de paters ons opnieuw op te wachten en hebben ze iets in petto.


Hier werd Willy bezalfd met bloem tegen de zon




Ook Hugo moest het lot ondergaan.






Hier lopen we een tijdje langs de Samber en dan stappen we door het bos.




Heel veel op en neer, de moeite om even achterom te kijken.







Prachtige natuur







Langs de Samber




Willy ziet het nog altijd zitten




Willy en ikzelf




Dit was ook voor ons een nieuw stukje natuur op weg naar de abdij van Floreffe.






Abdij in zicht.





De brug over en dan naar de abdij.




Hier nemen we de steile trappen omhoog naar het hoogste punt van de abdij.


Hier in de brasserie kregen we van de organisatie een gratis consummatie aangeboden.








Nog een clublid verrastte ons in de brasserie. Dany en Lieve.








Daarna gaat het steil bergop naar Chapelle St.Roch, waar we een prachtig uitzicht hebben op de stad Floreffe













Hier enkele mooie panorama's





Na deze beklimming gaan we door het Bois de la Forêt naar Malonne.


Hier wachten er ons nog enkele pittige klimpartijen door het mooie Bois de la Vecquée.








Onze laatste wagenrust van deze dag. Wederom met Christiane.


Nu gaat het in dalende lijn door het Bois de la Basse Marlagne naar Jambes.








Heel heel mooi.








Voor we de Maas oversteken heb je recht voor u een mooi zicht op de pont de Jambes.









Aankomst in de Genieschool van Jambes. Zal niet te lang opblijven want morgen staat er een zware en lange tocht op het programma. Wel te rusten.