Op deze blog worden mijn wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is weefselcontroleuse.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Vroeg opstaan om 3u30, eten en bagage opmaken en starten stipt om 5u. Vandaag is het heel vroeg opstaan , want de koninginnenrit van 69km komt er aan! Er staat ons dus een zware tocht te wachten met nogal wat beklimingen. Troost, vanavond zijn we over de helft van onze trektocht.
Het verloop van de tocht. We verlaten de kazerne via de achterkant en wandelen nog een tijdje langs de Maas.
In Dave wacht ons de 1° beklimming van de dag
Eens door het Bois de Dave dalen we "jawel", Fonds de Lustin af, maar eens over de Rau de Tailfer moeten we de steile Fonds de Lustin terug over richting Lustin
Na een korte beklimming in het Bois de Biamont gaan we in dalende lijn naar de vallei waar de rivier Le Bocq stroomt.
Terug mooie zichten
Deze krekel was niet van plan om weg te springen
Hier staat ook Doortje in het Waals
Hier in Bauche staat ons in de wandeltaal de "Alpe d'Huez te wachten We beginnen er aan.
mooi zicht op de opkomende wandelaars.
Langs bospaadjes door het Bois des Loges en Herbois en door de vallei Le Bocq komen we aan in Spontin, het exacte centrum van de Waalse regio.
Pittige klimmetjes
Na een daling terug een stevige klim.
Af en toe een afwisseling door een graspad.
Dit doet de wandelaar deugd na enkele stevige beklimmingen.
Na een stevige bevoorrading gaan we over een golvend landschap door kleine dorpjes als Sovet,Fayi en Corbion.
Het is niet van de poes hé Willy
Mooi uitzicht
In Chevetogne hadden we ons middagmaal
Na het middagmaal gaan we langs de abdij van Chevetogne naar Mont Gauthier.
Heel mooi gebouw
Hier werden we opgewacht door mooie Spaanse vrouwen
Onderweg kruisen we nog de rivier Le Vachau en na nog een aangename wandeling door Bois St Remy komen we aan in Havrenne.
Hier in Havrenne zijn we iets over halverwege van onze tocht, nl 220km
We verlaten Havrenne en nog zo'n 15km tot onze volgende slaapplaats.
Binnen enkele kms komen we aan in de provincie Luxemburg.
Wagenrust in On, terug bij Christiane en Walter.
Kerk van On, gaan over de rivier La Wamme en wandelen richting Ambly.
Aan de kerk van Ambly hebben we onze laatste rust alvorens aan te komen in Nassogne.
Hier nog enkele mooie panorama's
We komen aan in zaal Omnisport te Nassogne, na deze lastige maar mooie tocht. Douchen, bedje opmaken en dan gaan eten en dan in ons bedje na deze lange tocht want morgen krijgen we weer een 60km te verwerken. Wel te rusten.
Opstaan om 6u; eten en om 7u30 stipt stappen we verder aan deze tocht.Vandaag stappen we naar Jambes(Namen) aan de Maas over een afstand van 45km. Geen 50km deze maal. Voor we beginnen aan deze tocht kregen we bezoek van de paters die de groep ging wijden tegen tegenslag. Er werden 3 wandelaars uitgekozen die instonden voor de veiligheid van deze tocht.
Het verloop van deze dag
Iedereen is paraat om te vertrekken
De Paters zijn in aantocht
We kregen de zegen, Josiane ikzelf in het midden en Pedro kregen te horen dat we deze groep veilig tot de volgende bestemming moesten brengen.
Na de beker volgde de hosti
De oudste deelnemer mocht het lint doorknippen, en weg waren we.
We verlaten de provincie Henegouwen en duiken de provincie Namen binnen. Langs landelijke wegen komen we in St.Amand
vele van deze wegen zullen we bewandelen
Aankomst in St.Amand, waar onze 1°wagenrust is.
Christiane doet haar best
We wandelen over de Rau de Plamico, verder door de velden, over de de rivier Grand Vau naar Balâtre.
Heerlijk om bij zo'n weer te wandelen in alle rust.
Willy is serieus vandaag
en voert het tempo aan.
Een foto van ons drieën: Ikzelf - Willy en Danny.
Van wie zijn deze? Allez jongens kiezen hé
De welriekende dreef
Mooie panorama's
Aan de moulin de Goyet gaan we over de rivier l'Orneau naar Moustier.
Kerk van Moustier.
Hier is het middagmaal voorzien op het kerkplein.
Zoals gewoonlijk is Doortje van dienst in de middagploeg.
Franco is een van haar klanten.
Allez proost en geniet ervan. Na de soep gaan we langs de Oude Samber en door het Bois de Soye. Maar voor verrassing staan de paters ons opnieuw op te wachten en hebben ze iets in petto.
Hier werd Willy bezalfd met bloem tegen de zon
Ook Hugo moest het lot ondergaan.
Hier lopen we een tijdje langs de Samber en dan stappen we door het bos.
Heel veel op en neer, de moeite om even achterom te kijken.
Prachtige natuur
Langs de Samber
Willy ziet het nog altijd zitten
Willy en ikzelf
Dit was ook voor ons een nieuw stukje natuur op weg naar de abdij van Floreffe.
Abdij in zicht.
De brug over en dan naar de abdij.
Hier nemen we de steile trappen omhoog naar het hoogste punt van de abdij.
Hier in de brasserie kregen we van de organisatie een gratis consummatie aangeboden.
Nog een clublid verrastte ons in de brasserie. Dany en Lieve.
Daarna gaat het steil bergop naar Chapelle St.Roch, waar we een prachtig uitzicht hebben op de stad Floreffe
Hier enkele mooie panorama's
Na deze beklimming gaan we door het Bois de la Forêt naar Malonne.
Hier wachten er ons nog enkele pittige klimpartijen door het mooie Bois de la Vecquée.
Onze laatste wagenrust van deze dag. Wederom met Christiane.
Nu gaat het in dalende lijn door het Bois de la Basse Marlagne naar Jambes.
Heel heel mooi.
Voor we de Maas oversteken heb je recht voor u een mooi zicht op de pont de Jambes.
Aankomst in de Genieschool van Jambes. Zal niet te lang opblijven want morgen staat er een zware en lange tocht op het programma. Wel te rusten.
Vroeg opstaan om 4u30, eten en bagage maken en wegdoen, en we vertrekken om 6u stipt. Vandaag wandelen we over een afstand van 61,5km door de provincie Henegouwen van Ghislenghien naar les Bons Villers(Gosselies) Door landbouwgebied langs dorpjes als Gibecq en Gondregnies komen we in Horrues. Hier gaan we over de rivier "La Senne" naar Braine Le- Compte voor het middagmaal aan de parking van café la Torinne.
Het verloop van de tocht
De start wordt gegeven door onze jongste deelneemster Katrien(zotte Mie)
vroeg in de morgen
Dwars door de velden
Het begon te regenen
Geen zuivere lucht
Willy,Erik en Danny allemaal wandelaars van WSK Marke
Onze mensen van het Rode Kruis John en Roos
bevoorradingpost met Christiane
We gaan verder richting Gondregnies
Tussen de koeien door
Bijna even hoog als Willy
Ik moet hier op mijn knieën zitten voor de grot
Anita op komst
Aangekomen op de middagpost waar we deze charmante dames tegen kwamen
Familie foto met ma Flodder
hier tesamen met mijn Doortje
Onmiddellijk na de soep gaan we omhoog door het Bois de la Houssière naar Ronquieres.
Zotte Mie
Hier zijn we aan het hellendvlak van Ronquires
nog een bevoorradingspost
We wandelen eerst langs het oude kanaal met zijn vele oude sluizen om daarna via een deel van de Samme in Arquennes aan te komen
hier liggen vele oude boten
Heb je wat gezien Anita?
een van de vele oude sluizen
Willy zal het eens uitleggen
Wat een kanjer van een karper, deze woog 20kg
Wederom bij Christiane aan de bevoorrading
Van hier gaat het langs langs de "Rau de Rosseignies" naar Rosseignies(Obaix), waar we verwelkomd worden door Michel Defrenne, organisator van Paris-Tubize.
Kerk van Obaix
Anita en zotte Mie
We wandelen verder over de Rau de buzet naar Odoumont. Hier gaan we over de Rau Sart à Rèves door lichtgolvend boerenlandschap naar Frasnes Les Gosselies, onze 2° overnachtingsplaats in Les Bons Villers.
Het blijft gezellig in ons groepje
Mooie zichten Hier moesten ze raden wat ik uitbeelde.
De 3wijzen
Nog een kleine kilometer en we zijn op onze bestemming. Voor morgen staat er een kleinere tocht op het programma. Wel te rusten
Opstaan om 5u30, eerst ontbijten en om 7u vertrekken we stipt. Ik sta hier voor de 4°maal aan de start,vandaag gaan we richting Ghislenghien over eenafstand van 51,5km. Na gisteren te hebben genoten van een lekkere Duchesse( voor mij was het fruitsap of water) op het kasteel van Verhaeghe komen we deze morgen hier terug voorbij,maar nu zonder Duchesse. Daarna groeten we nog eens de Verteller en gaan we door de Vlaamse vlakte richting Kluisbos.
De voorzitter staat ons op te wachten aan onze eerste rust aan de Roterij te Otegem
Op de wijk "Rugge" steken we de Schelde over en tijdens de 1° beklimming kunnen we voor een laatste maal de Westvlaamse vlakte bewonderen.
Na enige kilometers stappen we in oost-Vlaanderen, duiken we via Amougies,Russeignies en Dergneau de provincie Henegouwen binnen.
hier en daar begint het al te stijgen.
Prachtig om te wandelen in het Kluisbos.
mooie zichten
Hier Willy en Danny
Prachtige vergezichten
het is nog te vroeg voor de verschijning
We zijn in Henegouwen
Parcours heel gevarieerd
We zijn aangekomen in St Sauveur en ons middagmaal staat klaar.
Na de soep stappen we door "Le pays des Collines" via Les Monts( mooi panorama), door het Bois de Leuze, over La Houssière en door het Bois lefevre naar het vroegere "musée du Tour de France", waar de volgende bevoorrading is.
mooie zichten
Bois de Leuze
Opgelet de flisers staan er!!
Een rustige flik(een van onze rode kruis helpers is verkleed)kijk of de weg veilig is.
De bevoorrading aan het vroegere musée du Tour de France.
Dan gaan we door het golvend landschap van Oeudeghein naar Ostiches.
Mooie molen
2 hazen aan het verpozen
Een verwelkoming langs de weg, dat doet deugd.
Iets verder in Rebaix steken we de rivieren La Blanche en de Dender zelf over.
Nu nog enkele km stappen en we komen aan in onze 1° overnachting in Ghislenghien, Hall Omnisport "La Couturelle".
Onze bedjes uitstallen, douchen en wat rusten tot het eten.
Onze controleuze is nog aan het wachten op de laatste wandelaars.Na het avondeten, nog iets drinken en dan gaan slapen want morgen staat er een lange tocht op het programma. Wel te rusten.
8 Daagse wandeltocht Vichte-Dhron 27-07 tot 03-08-2012
Vooravond en receptie:
Het is weer zover, voor de laatste maal gaan we naar Neumagen-Dhron. Donderdag 26-07 komen we aan in de Stringe te Vichte om kennis te maken met de andere wandelaars die meegaan naar de Moezel. Vanaf 15u nemen we plaats in het OC om daar te overnachten, maar alvorens te gaan slapen krijgen we nog een receptie aangeboden door de organisatoren en het gemeentebestuur. Na deze gaan we slapen want morgen begint deze mooie maar lastige meerdaagse.
Aangekomen in Vichte in het OC
Doortje en Frieda in gesprek
Willy heeft er zin in
Bedjes opmaken
Onze voorzitter kwam even kijken of het goed was
De voorzitter van Aktivia met onze voorzitter op de voorgrond
Op weg naar de receptie
De 2 voorzitters met de organisatoren
Kerk van Vichte
Op het domein Verhaeghe
De coördinator Godfried sprak de deelnemers toe
de voorzitter van Aktivia sprak ook de wandelaars toe.
de receptie kon beginnen, niet te lang en te veel hé want morgen begint het. Zal iedere dag een beschrijving geven van deze mooie wandeltocht.
Vandaag gingen we met de wandelclub naar Limburg om daar een mooie wandeling in Eksel te maken. We vertrokken om 6u30 aan het OC van Marke en reden via Kortrijk om de rest van de wandelaars op te halen en begaven ons naar het verre Eksel.
Controleren of de mensen er waren en weg waren we.
Aankomst te Eksel aan zaal De Geer. Nog eventjes wachten op onze inschrijvingskaart vooraleer we konden beginnen aan onze wandeling.
Onze vrienden van de Limburg, Lei en Jean.
We zijn klaar om te starten
De wandeling gaat via het centrum van Eksel langs de St Trudo kerk. Deze laatgotische kerk is gebouwd in een typische Maaslandse bouwtrant. Ze dateert uit de 15° eeuw en sinds 1936 is ze een beschermd gebouw.
Vandaar volgen we het "geitepeke". Kort daarna splitsen de kleine afstanden zich af om via de wijk Astridplein naar de controle bij het voetbalveld te gaan. De andere afstanden gaan via het Musschennest langs de stermolen.
Direct de natuur in, wat een verschil met onze streek.
Heel rustig om te wandelen
De stermolen, genoemd naar de windroos in de vorm van een ster op de flank,deze bezienswaardigheid is naar Eksel overgebracht in 1901. Voordien stond hij jaren in Henegouwen.
Het is een volledig houten staakmolen, er komt geen spijker aan te pas. Uitzonderlijk konden we deze molen eens van dichtbij bekijken waar we gretig op af gingen.
Hier kregen we een deskundige uitleg over de molen en zijn werking.
zicht vanuit de molen
Deze wieken zijn 12,5m lang en beneden zijn ze ongeveer 3m breed en wegen zo'n 7ton. De gehele constructie(zonder de wieken) weegt een 40ton.
Via enkele bospaden kwamen wij ook aan onze eerste controle bij het voetbalveld.
Na de controle gaan we eerst via het gehucht de Winner en terug via mooie bospaden naar de startzaal.
Onderweg kunnen we nog een bezienswaardigheid zien in een open tuin. Ook daar kregen we een korte en goede uitleg door de bewoner zelf. Geniet even mee van zijn prachtig tuin.
hier zijn rotstuin
Deze dame mocht niet binnen met haar hondje.
Hosta
stil plekje
dit is een agavedistel
de bloem van deze distel daarna was het nog genieten van de mooie bospaden tot het einde van deze tocht
tijd om te vertrekken, eerst de schoenen uitdoen om proper op de bus te stappen.
Is iedereen mee?
Nog een laatste blik en we reden zo terug naar Marke. Het was een hele mooie tocht. Ik vertrek deze week met een 95 tal wandelaars te voet naar de Moezel. Zal bij thuiskomst deze wandeltocht op de blog plaatsen.
vandaag ging ik wandelen met Willy naar Velzeke, deelgemeente van Zottegem. We vertrokken vanuit het OC en stapten richting Hundelgem. Nadien wandelde men richting Munkzwalm waar de grootste afstand een mooie lus maakte. Men keerde dan terug naar Hundelgem en via het Jan de Lichtepad kwam men terug in Velzeke.
Vandaag ging ik wandelen met Willy en Christiane naar Oudenaarde. We besloten om de 50km te stappen terwijl de dames een kleinere afstand deden. Na onze formaliteiten te hebben gedaan gingen we van start. De grootste afstand ging meteen richting het Spei. De hemel was niet zuiver van kleur en we hoopten dat het zolang mogelijk droog bleef.
Via een kleine tunnel kwamen we aan het Spei.
t'Spei ligt net buiten het centrum van de stad, op het grondgebied van de deelgemeenten Bevere en Leupegem. In 1988 werd in het kader van de actie'Plant een bos' een gemengd loofbos aangeplant van ruim 3ha. In 1997 werd een lokale werkgroep opgericht om het gebied verder te ontwikkelen en optie genomen om een natuureducatieve zone uit te bouwen. In 1998-1999 werd een bomen en struikenleerpad aangeplant: 38 verschillende boomsoorten en 24 verschillende struiksoorten werden onder de vorm van een determinatiesleutel op basis van de bladkenmerken langs het parcours uitgeplant. In het gebied is bijzondere aandacht besteed aan de zogenaamde Kleine Landschapselementen, door het aanplanten van gemengde knotbomeenrijen, kaphagen, gemengde hagen en gemengde houtkanten.Hierbij werd gebruik gemaakt van streekeigen beplanting. De aanplantingen zijn gesitueerd in de buitengrenzen van het gebied. De niet beplante zone wordt ontwikkeld tot grasland met verspried enkele ruigtes,struikengroepen en solitaire bomen. Het grasland krijgt sedert 1999 een natuurgericht maaibeheer, waarbij 2x per jaar wordt gemaaid met afvoer van maaisel. Enkel wandelaars worden toegelaten.
mooi om te wandelen
Eenmaal het Spei te hebben verlaten ging de tocht verder via landelijke wegen en onverharde paden richting Melden.
Prachtige zichten
Willy ging steeds voorop
Er was heel veel afwisseling
Aankomst te Melden waar we een lus moesten maken. St.Martinus kerk
Na onze eerste doortocht begon het te regenen en dit zou de rode loper worden voor de rest van deze wandeling.
Af en toe een korte regenpauze
Mag eventjes op de foto staan.
en Willy ook
Zijn geliefde parcours van Willy, ploeteren door het slijk. Na Melden 2x te hebben bezocht ging men via de oude Scheldearmen en meersen richting Berchem, waar wij ook een mooie lus moesten maken richting Kwaremont.
Hele mooie zichten
uitkijken dat was de boodschap
door de hekjes naar het volgende natuurstuk
we kregen veel van die paadjes op onze weg
terug aangekomen in Berchem.
Na deze rustpost in Berchem hadden wij al zo'n 30km gewandeld en stapten nu via de brug van kerkhove naar het domein de Ghellinck naar onze volgende halte te Elsegem.
Via de scheldearm Kerkhove
hier kregen we een helse regenbui te verwerken, gelukkig was dit een verhard wandelpad.
Het was echt ploeteren door dit maisveld
Oef! de zon kwam er eindelijk door en dit deed deugd.
eerst nog enkele sompige graspaden verwerken vooraleer we aan onze rustpost zijn.
Domein Ghellinck
hier zijn we in Elsegem
Daarna wandelden we verder richting Petegem via het Golfterrein.
Buitenkant golfterrein
hier een blik op het terrein
het clubhouse van dit terrein, dit is zeker niet voor onze geldbeugel geschikt.
De lucht kleurde meer blauw met als resultaat dat de zon goed van de partij was. Kerk van Petegem
Wie we hier aantreffen, Anita voetbalterrein van Petegem
Nu nog een kleine 6km en onze tocht zit erop.
dit is al een oud exemplaar zeker
recreatie domein Donk
zal niet waar zijn zeker, die grauwe wolken verdwenen de andere kant op
licht aan de andere kant van de tunnel
het allerlaatste stukje groen alvorens men het centrum bereikte.
Nog een 100tal meter en we waren terug aan onze startplaats. Het was een hele prachtige tocht met heel veel variatie. proficiat aan de parcourbouwer.
Vandaag was er een 20u wandeling in groep in Lennik. Daar ik geen 100km meer stapt besloot ik de eerste 50km mee te stappen.Start vanuit de feestzaal Stella in Eizeringen(deelgemeente) gingen we op verkenning door het Pajottenland. Kenmerkend voor de streek is het licht heuvelachtige en landelijke karakter. Het betreft grotendeels het zuidwestelijk Brabants heuvellandschap tussen de rivieren de Dender en de Zenne. Het Pajottenland is een vruchtbare landbouwstreek, met kleine dorpen. Het kenmerkende heuvelachtige landschap weerspiegelt zich in heuvels met namen als bergen zoals: Leberg,Kongoberg, Suikerenberg, Tomberg, Tuitenberg. Het hoogste punt in deze streek ligt op 112m boven zeeniveau. De streek biedt erg gevarieerde en uitgebreide mogelijkheden voor daguitstapjes, zowel wegens de mooie natuur en landschappen als wegens de talrijke bezienswaardigheden, waaronder het Kasteel van Gaasbeek, het park van Groenenberg(tegenover het kasteel) en een parachtig retabel in de kerk van OLV-Lombeek.
Lucia onze baankapitein en haar assistent Frank
Net voor de start onder een stralende hemel de gezworen kameraden Eddy en Fabian
We zijn vertrokken
mooie natuur en veel stapwegels
langs de akkers en weilanden, heel rustig
mooie zichten
eventjes rusten
Veel variatie in het parcours
René genoot van de tocht
op weg naar onze wagenrust
Hier staat de bekende windmolen genaamd "Hertboommolen". Die naam staat al vermeld in een cijnsboek uit 1391.
In de middeleeuwen was OLV-lombeek een bekend bedevaartsoord. Er kwam zoveel volk dat er vier molens nodig waren om voldoende graan te malen en de bedevaartgangers te voeden. De Hertsboommolen is de enige overblijvende molen.
De windmolen werd in de jaren 60 gebruikt in de populaire televisieserie Kapitein Zeppos. Daaraan dankt hij zijn bijnaam "de Zepposmolen". Een gedenkplaat eert hier de acteur Senne Rouffaer, alias Kapitein Zeppos. De molen werd reeds in 1944 beschermd en kende verschillende restauraties. In 2001-2002 werd de molen weer maalvaardig hersteld en draait nu weer op volle toeren.
De bewolking neemt toe.
Johan en de klaproos
tijd om te verpozen en iets te knabbelen
de bevoorradersploeg
op naar het volgende
mooie zicht
hier is het puur natuur
aankomst aan onze , deze keer, een caférust
wij gaan te voet verder juffrouw
de vespa is weer in trek
mooie reclame in het midden
een ritje is voor de volgende keer
mooie gerestaureerde hoeve
nog eens wat drinken en nu gaan we richting Kasteel van Gaasbeek
geslaagde kinderkamer
Oei dit ziet er niet goed uit boven ons
Daar is het aan het regenen, hopelijk krijgen we dit niet te verwerken
een doortocht door de tuinen van dit domein.
Het park en bos zijn 50ha groot, met hier en daar wat oude restanten van gebouwen. heel mooi om in te wandelen
dreef naar het kasteel
eenmaal uit het kasteel, de laatste rust alvorens weer tekeren naar de startzaal in Eizeringen
Johan behaalde zijn eerste schelp
Ann behaalde haar 1° Gouden arend, proficiat!!
Danny behaalde zijn 4° Gouden arend
Lucien zijn 6° Gouden arend
Rik behaalde zijn 7° Gouden arend
Huub, onze sympathieke noorderbuur zijn 17° Gouden arend
en hier de recordhouder onder de euraudaxstappers Frank, die behaalde zijn 60° Gouden arend
ook de seingevers kregen een aandenken van de organisatoren
en de 2 baankapiteins, Geert en Lucia kregen een leuke verrassing. Het was een hele mooie tocht door het pajottenland. Proficiat en doe zo voort.
De Megasterrentocht van de Chatons van Ronse staan steevast garant voor weergaloze zwerftochten. Een mooie wandeltocht doorheen de heuvels Vlaamse Ardennen. Het beloofde alvast een mooie dag te worden. Bij aankomst in het zaaltje De Spil, heerste er reeds een gezellig sfeer. Vlug inschrijven, eventjes bijten in de gratis suikerwafel en wegwezen. We wandelden richting Muziekbos richting Louise Marie. Een bos met heel veel kuitenbijters. Het muziekbos heeft helemaal niks te maken met muziek, maar zou eerder verwijzen naar het ritselen van de bladeren die als muziek in de oren klinkt. Met nu en dan wat gehijg komen we aan in Louise Marie waar de rustpost centraal staat. Eventjes verpozen en een babbeltje maken met enkele wandelvrienden. Terug naar de Spil en opnieuw een stuk door dit prachtig bos, kwamen we uiteindelijk bij de TMVVV, de plaatselijke watermaatschappij, waar we werden getrakteerd op een fris bekertje leidingwater. Via de Schapenkop kwamen we terug tussen de huizen en gingen zo tot aan onze start.
Startzaal de Spil
trapjes op
mooie blauwe hemel
Opweg naar het Muziekbos
mooie zichten
we beginnen eraan
en klimmen maar
in de verte zien we een stukje van toren van Louise Marie
Deze keer ging ik wandelen in het , mooie Limburg om daar deel te nemen aan de Hoxenttocht. Vroeg uit de veren, reed ik rond 4u30 in de morgen richting Eksel. Daar deed ik een tocht van de plaatselijke wandelclub de Bosdravers. Het was een mooie rustige lentetocht rond de gemeente met zijn vele bossen.
Buurthuis De Hoxent
Na het oversteken van weg werden we direct de natuur ingezonden.
mooie bospaden
Eventjes verwarring met de pijlen, wij kennen ook dit probleem
heel rustig
dit hebben wij in West-Vlaanderen zelden als parcours, zij hebben de bossen en wij...
Vandaag reed ik naar het Waasland, St Pauwels tussen Kemzeke en Stekene. Dit is een streek waar ik nog niet zoveel hebt gewandeld. Aangekomen in het Parochiaal Centrum 't Klapdorp, eerst ons inschrijven en dan nog een kop koffie drinken, besloot ik te beginnen aan de wandeling. Er was een heerlijk lentezonnetje van de partij en volgens de beschrijving van het parcours ging men door de bloeiend Wase velden en langs het bos.
Reeds van bij aanvang stapten we langs landwegen de Wase poldernatuur in. We gingen richting Kemzeke, een mooi dorpje met de neogotische Sint-Jacobuskerk.
mooie stukjes natuur
Hier de Sint-Jacobuskerk van Kemzeke
Hier staat het monument Boer en Vlas, verwijzend naar de vroegere vlasindustrie
Naar onze rustpost
Op weg naar Sint Gillis Waas nog zo'n typisch Waaslanddorp.
Veel afwisseling tijdens deze wandeling.
Het weer was heerlijk
die komen we overal tegen
de Roomanmolen, daterend uit 1847, hoogste stenen windmolen in Vlaanderen.
We wandelen vrij landelijk verder richting St Pauwels. Een mooie veldweg brengt ons naar de Kruisput, een oude rootput uit de periode van de bloeiende vlasnijverheid. In 1791 kwam een landbouwer met zijn op hol geslagen paard en kar in de put terecht en verdronk. Zijn nabestaanden hadden hier een arduinen kruis ter herinnering geplaatst, waarna het verhuisde naar het museum in het oud gemeentehuis.
We doorkruisen nog eventjes Belsele, alvorens men naar het eindpunt stapt van deze wandeling
Kerk van Belsele
Nu gaan we terug naar St-Pauwels via landelijke wegels
Het eindpunt is nabij. Aangekomen in het Parochiaal centrum kon iedere wandelaar genieten van een eierlikeur den ouden advokaat aangeboden door de plaatselijke wandelclub de Lachende Klomp. Dank je wel.
Deze keer geen grote afstand maar koos voor de 36km. Deze afstand is niet zoals de 60km maar er was toch heel veel variatie in het parcours. Vanuit de voetbalkantine van Zingem ging men via een mooi stukje natuur richting Nederename. Daarna stapte ik verder via een deel van de reytmeersen naar Ename waar men een lus maakte en terug kwam via het bos 't Ename. Daarna ging de tocht verder richting Heurne alweer door een prachtig stukje natuur(Heurnse meersen). Dan restte ons nog een klein stukje tot we terug aankwamen in de voetbalkantine. Geniet even mee van de foto's
De voetbalkantine van Zingem waar de start is
Hier wandelden we door een mooi stukje natuur
Ideaal wandelweer
hier maait men niet!
Op weg naar de Ohiobrug waar we Ann tegen kwamen
Heeft ze iets gezien?
onze rustpost in Nederename
een kasseistrook bewandelen vind ik zalig voor de voeten
Ingang van de reytmeersen
Dit is een heel mooi natuurdomein
zalig om er te wandelen
er grazen hier Galloway runderen
Veel variatie tijdens het taject
terug aan de Ohiobrug
kerk van Ename
Nog een mooi natuurdomein
Enameplein
die zal het niet meer navertellen, jammer
terug de natuur in
zomaar een drankje aangeboden, super
het laatste stukje natuur alvorens men terug aan de startzaal waren
Het blijft een hele mooie tocht. Proficiat aan de club en ook aan de parcourmeester.
Dit keer reed ik richting Gooik om deel te nemen aan de bekende Heidetochten.Het regende al pijpestelen toen ik vertrok vanuit Lauwe. Het beloofde geen aangename dag te zijn. Toen ik aankwam hield het op met regenen en begon direct aan de wandeling. Eventjes kijken naar het parcours waar ze allemaal voorbij kwamen en besloot de 15km te wandelen, daar ik al wat laat was. We waren nog geen 5m onderweg of de sluizen waren opnieuw open. Het bleef maar regenen, echt jammer want we kregen enkele mooie stukjes natuur, maar konden er niet veel van genieten. Eenmaal op de rustpost aangekomen besloten we na een kop koffie dat we gingen overgaan op de 10km daar het niet wilde stoppen met regenen. Toen we terug naar huis reden hield het eventjes op, maar later begon het opnieuw. Zal zeker terug komen om deze tocht in een betere toestand te wandelen.
We reden vandaag naar Brugge. We besloten vroeg te gaan wandelen, daar het terug een warme dag ging worden. Na te hebben ingeschreven, dronk ik nog een kop koffie en begon aan de wandeling. Ik had het al begrepen na 2km, het ging een betontocht worden.Ik heb amper 1 veldwegel gehad net voor de eerste rustpost. Gelukkig deed ik maar 18km. Na de 1° rust stapte ik een stukje door om er niet veel over te piekeren. Hier en daar was de bepijling slordig.Dit is een tocht om vlug te vergeten. Hier zien ze mij niet meer.
Beton en asfalt was de leidraad voor deze wandeling
Vandaag gingen we wandelen met onze vrienden uit Moorsele. We reden naar Stekene om daar deel te nemen aan de smokkelaarstocht.De vrouwtjes bleven samen en wij gingen voor de 30km. Had geen goesting vandaag om die 50km te stappen. Het was al vroeg warm en we besloten direct onze tocht te starten. We kregen een heel gevarieerd parcours, enkel de laatste 2km waren saai.
Onze dames slaan een babbeltje
Via een wijk ging men direct naar het Steengelaag
Het Steengelaag is een erkend natuurreservaat in eigendom van de gemeente Stekene.Het beheer werd in 1992 overgedragen aan Natuurpunt Waasland Noord. In de jaren 1800-1900 werd in dit deel van Stekene klei gewonnen. Hierdoor zijn 2 kleiputten ontstaan. Na het stopzetten van de kleiwinning in 1977 heeft de natuur hier de vrije hand gekregen en is er een rijke gevarieerde vegetatie ontstaan. Doorheen het gebied zijn nog altijd sporen te zien van de exploitatie, zoals de aanwezigheid van kleigaggeraar.
Het hooilandje aan de Ijzerhandstraat vertoont in de lente en zomer een weelde aan bloemen. ieder jaar in juli maaien en hooien vrijwilligers dit bloemrijke grasland. De grote vijver, vroeger het waterspaarbekken tijdens de kjleiontginning, is nu een paradijs voor watervogels. Vanuit de vogelkijkhut kun je verschillende soorten eenden, maar ook futen, reigers en aalscholvers bewonderen.
hier het gerestaureerd stationnetje van Stekene
eerste rustpost
veel variatie qua wandelwegen en paden
een eindje langs het water als afkoeling
oppassen voor de netels!!
onze 2°rustpost
mooie zichten
onze 3° rustpost waar , hier moesten we een lus maken.
Dit keer besloot ik een euraudax wandeling te maken te Lokeren. Ik reed met de auto tot aan het station van Lokeren waar de start was.Met een kleine groep vertrokken we voor een wandeling van 50km tot aan het station van Beveren. We wandelden door het centrum van Lokeren en gingen dan richting het bospark, de buylaertmeersen en kwamen zo aan in het molsbroek waar we een wagenrust hadden. Daarna ging men verder door het molsbroek richting Waasmunster en deden de Durmevallei aan. Halverwege de tocht een eindje buiten het centrum van Waasmunster kon men in het Buurthuis een middagmaal bekomen. Daarna ging men door enkele kastelen en de heide om zo St-Niklaas te bereiken.Via Temse ging de tocht verder naar de Haasdonkse bossen met villawijk om tenslotte het station van Beveren te bereiken. Het was een mooie tocht met heel veel groen. Na nog iets te hebben gedronken was het tijd om de trein te nemen naar Lokeren om zo terug huiswaarts te rijden. Geniet even mee
Station van Lokeren
Marc, de organisator en baankapitein met zijn Marijke
op weg naar het centrum van Lokeren
stadsfontein
het stadhuis
over de Durme
de buylaertmeersen
De buylaerts is een unieke brok natuur binnen de bebouwde kern van Lokeren, op een boogscheut wandelen van de Lokerse stadskern.Dit natuurgebied van 20ha is immers gelegen op de linkeroever van de Durme. De meersen langs deze rivier hebben hier grotendeels hun historisch uitzicht behouden met weinig beplantingen in de vlakte, fraaie vochtige hooilanden en daarnaast een aantal rietveldjes.
Van de buylaertmeersen ging de tocht verder via de Durmewijk naar het bospark of verlorenbos.
prachtig om in te wandelen
het kasteel in het bospark
Via dit wandelpad stapten we verder naar het Molsbroeck
hier nog eventjes dit wandelpad volgen
hier kregen we al een zicht op het Molsbroeck
Aangekomen aan de wagenrust
Nu een mooi stuk door het Molsbroeck
Het Molsbroeck is ongeveer 80ha groot en wordt beheerd door vzw Durme. Het Molsbroeck is een moerasgebied met een grote biodiversiteit.
Na het verlaten van dit natuurdomein ging men verder richting Waasmunster via verschillende natuurstukjes.
op weg naar de dijk
onze 2° rust van deze warme dag in Waasmunster
onze sympathieke seingever Lucia
deze naam deed me herinneren aan vroeger
eventjes een zanddreef bewandelen
Het boscomplex de Vaag is 9ha groot en is al jaren gekend als speel- en wandelbos. Het is eigendom van de gemeente Waasmunster en weldra in beheer van Natuurpunt. Het bos ligt tussen de Oudeheerweg - Heide, de E17 en de Baudelodreef. De gemeente kocht een aantal percelen van privé eigenaars zodat het gebied nu volledig van de gemeente is. Het geheel is een combinatie van weiland, loofbos, heide en dennenbos.
een mooi stukje natuur met een pracht van een kasteel
kerk van Waasmunster
we zijn hier niet in Brussel
Nog een van de kastelen van Waasmunster
Aangekomen voor ons middagmaal
Eventjes een villawijk doorkruisen en zijn nu onderweg richting St-Niklaas
Hier eventjes door de Haasdonkse bossen
onze laatste rust
Het laatste stukje natuur vooraleer we het wandelpad nemen naar Beveren station
Onze baankapitein deed nog een woordje van dank aan de deelnemers.
Hele rustige wandeling rond St-Lievens-Houtem. We starten vanuit de ST Michaelkring en gaan samen met het 2°deel van de 7km tot aan de kapel, stappen dan richting Baleibos via de Cotthemroute om zo onze 1° rust te bereiken in Hillegem. Vandaar gaan we dan naar Oombergen via rustige en onverharde paden. Na deze rust gaat het dan terug naar St Lievens Houtem via een groot stuk door het Kottembos. Geniet even mee van de mooie omgeving
Vandaag reed ik naar Berlare, om daar de Donkmerentocht te wandelen.Berlare is een gemeente in oost-Vlaanderen en ligt aan de Benedenschelde. De gemeente bestaat naast Berlare zelf nog uit de deelgemeenten Overmere en Uitbergen. Tussen Overmere en Berlare ligt, gespreid over de drie deelgemeenten, het gehucht Donk. De start was in de festivalhal gelegen aan het Donkmeer. Een hele mooie locatie om te starten. Na de formaliteiten, dronk ik eerst nog een kopje koffie en daarna was ik vertrokken voor een tocht van 30km.
Het te volgen parcours
Zicht op het meer. We gingen richting Alfons Nelepad en de Donklaan voorbij de Scheve villa(niks abnormaals gezien) tot aan de drukke weg. Na deze oversteek ging men via de residentiële Bareldonkwijk.
Na de oversteek ging het richting Bareldonkwijk, de moeite om er eens kennis te maken met kasten van villa's.
Na deze korte kennis waren we vertrokken voor een mooi stuk natuur( Berlare Broek) tot aan de rustpost in Berlare.
Heel veel afwisseling tijdens het stappen.
Genieten van al dat pracht
Via de Kapelletjesroute kwamen we op het Bareldonkpad die we dan een hele poos volgden, tot we terug op de Kapelletjesroute kwamen.
Van het ene stukje naar het ander stukje natuur.
Hier waren we terug op de Kapelletjesroute en die volgden we tot aan de rustpost.
Hier keerde de 12km terug naar Berlare via het Donkmeer en de Eendenkooi.
De St Martinuskerk van Berlare
Eventjes de gemeente dwarsen en we waren terug de natuur in.
We stapten verder richting Hoge Berg, een landduin en daarna door het Berlarebos. Het broekbos is een bosachtige vegetatie op laaggelegen drassig land. Een broekbos kan zowel voorkomen op een laaggelegen gebied dat nat blijft door opwellend grondwater(kwel), als op een langs een rivier of beek laag stuk land dat regelmatig overstroomt en 's winters vaak langere tijd onder water staat.
Mooi om door te wandelen.
Ik ging een kijkje nemen in dit gebouw. Het is een klein museum , uniek in Vlaanderen, dat een totaal onbekend en weinig bestudeerd aspect van de geschiedenis belicht: mesttransport over water van de stad naar het platteland. Onder de titel "Van stadsstront naar zandgrond" is er een permanente tentoonstelling, gewijd aan de beer - en mesthandel van de 17°eeuw tot ergens in de jaren 30 van vorige eeuw. Je kan het gebouwtje vrij in en uit lopen elke dag van het fiets en wandelseizoen.
Bekend volk
Er was heel veel te zien onderweg dat we onze 2° rustpost voorbij wandelden om ons zinnen verder op deze tot nog toe mooie wandeling te zetten.
hele mooie zichten
paden en onverharde wegen volgden elkaar op
Nu kwam er een stukje beton aan die we volgden tot aan de volgende rust.
Na de laatste rustpost kwam nog een heel mooi stuk natuur aan bod. Via de Oversprong gingen we terug naar de Festivalhal.
Nu gingen we richting Eendenkooi, Donkmeer en Nieuwdonk.
Via enkele vlonderpaden stapten we langs het Donkmeer. Het Donkmeer(bekend als Overmere Donk) is gelegen tussen de dorpen Uitbergen Overmere en Berlare-centrum. Het heeft een wateroppervlakte van ongeveer 86ha en is het 2° grootste meer van Vlaanderen na het Schulensmeer. De diepte is gering en bedraagt max. 3,2m. Van het gebied is 30ha beschermd natuurreservaat.
Zicht op het meer
Was het een lekker ijsje?
Hier een zicht op Nieuwdonk. Dit is een recreatie en parkdomein nabij het Donkmeer en ten zuiden van de Eendenkooi.
Mooie zichten op het meer. Wat later kwamen we aan de Eendenkooi.
De Eendenkooi is een dierenpark met allerlei vogels en boerderijdieren aan het Donkmeer, nabij het gehucht Donk. Het is te voet bereikbaar of via overzet vanop de kade aan de Donklaan.
De Eendenkooi ligt in een water- en bosrijk gebied. Vroeger werden er door middel van een eendenkooi wilde eenden gevangen. Sinds 1961 is het een dierenpark en wandeldomein. Sinds 2009 is de eendkooi in haar cultuurhistorische vorm hersteld.
Mooi om in te wandelen
Nog eventjes langs het beeld de turfsteker op het pleintje, om zo via de bekende Donklaan met zijn vele restaurantjes terug aan te komen in de festivalhal.
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gestopt met werken,.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, fotografie.
ben aangesloten bij wandelclub de 12uren van Lauwe.
