Verloop van de dag.

Het alledaagse ritueel










Vandaag was onze coördinator de gelukkige. proficiat Godfried


Genietend van de vroege morgen, wandelen we de laatste etappe van deze mooie meerdaagse.






















Het beekje was lekker fris









Genieten van de laatste uren wandelen

Een bevoorradingspost


Na de bevoorrading gaan we terug het bos in,waar we mooie rotsmassa's zien. Nu wandelen we terug omhoog door de Brandenberg, door nog een ander bos, met hier en daar een mooi uitzicht op de Kyllvallei.


Danny en Anita


Over de rivier Kyll gaan we door het Ehranger Wald en langs en deels over de Mülhenberg. Eens door het Frohnmaldbos krijgen we zicht op Naurath en zien we al het café van de plaatselijke brouwerij waar we een gratis drink aangeboden krijgen van Frans en Marie-Paule (de organisatoren). Hier kan men proeven van hun artisanaal gebrouwen Weisenbier.










Aangekomen op de middagpost, die op zo'n 150m van die brouwerij was gelegen.



Eventjes een check in

Fernand en Doortje


Hierna trekken we over Hetzerath naar Rivenich, waar er ons de laatste beklimming door de wijnvelden wacht.










Nog een rustpost alvorens aan de beklimming te beginnen






Plaatselijke bron in Rivenich




Hier beginnen we aan onze laatste beklimming door de wijnvelden alvorens we aankomen aan de Moezel.




En klimmen maar


mooie zichten van de regio


Onze allerlaatste bevoorrading op de top in de wijnvelden.



Nog even biechten alvorens de laatste km te stappen.





De afdaling naar de Moezel met ons groepje


Hier zien we onze laatste slaapplaats liggen rechts van de brug(groot gebouw)De Moezelvallei in al haar pracht




Ons einddoel is bereikt. Zo komen we aan in Neumagen, moe maar heel tevreden. 


Het einde van het muis verhaal.



Hier een foto van onze groep van WSK Marke: vooraan: Christiane (helpen) Willy (wandelen) Doortje (helpen) en ikzelf wandelen. Achteraan: Danny (wandelen) en Marc (helpen). Erik staat niet op de foto, hij was ook wandelaar.
Na het douchen ging men met iedereen in stoet naar de Dhrontalhalle tot bij de wijnboer Michael Stadtfeld, waar we van harte verwelkomd worden. Daarna wachtte ons een lekker feestmaal en daarna kon het feest echt losbarsten. De volgende dag reden we terug richting Vichte.
Het was een hele mooie meerdaagse, maar het was ook de zwaarste editie. Mijn volgende uitdaging is voor volgend jaar in april naar Compostella en Finistère. Groetjes Jp