Op deze blog worden mijn wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is weefselcontroleuse.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Naar gewoonte tussen Kerst en Nieuwjaar organiseert WSK Marke Kortrijk Feeëriek. Deze wandeling zal doorgaan op 28 december vanuit het Koninklijk Atheneum te Kortrijk.Er zijn 2 afstanden, 6km en volledig begaanbaar voor rolstoelen en kinderwagens en dan de 12km. Dit jaar is het thema: pleinen en fonteinen. We vertrekken vanuit het Atheneum (beide afstanden) en gaan richting Magdalenapark en dan via een pad achter het containerpark naar de Golden River, waar men een zicht krijgt op enkele nieuwe bruggen.
Magdalenapark pad langs de Leie zicht op een van de vele nieuwe bruggen
Hier bij deze nieuwe brug,Noordbrug is er een splitsing; de 6km wandelt langs de nieuwe promenade richting S-brug, de grotere afstand gaat richting Astridpark. Astridpark: dankt zijn naam aan het bezoek van Koningin Astrid op 5 april 1935 2 halfronde overkapte en lommerrijke loofgangen van Amerikaanse linde flankeren de hoofdingangen. zicht op de hoofdingang met de leeuwen.
Eenmaal uit het Astridpark wandelt men verder richting Albertpark
Het standbeeld van Leopold III op zijn paard kijkt voortaan uit op een open ruimte met een fiets-en wandelpad langs de Leie.
deze boom is al meer dan 100jaar oud(Vleugelnootboom) Het park vormt de overgang van de binnenstad naar de rand en is een rustplek voor fietsers en wandelaars langs de Leie. Na deze gaat men verder langs de vernieuwde promenade tot aan de alom gekende S-brug, waar we de wandelaars van de 6km terug tegenkomen, en gaan dan verder samen richting Broeltorens. zicht van de S-brug Hier gaan we richting Broeltorens
mooi zicht op deze torens Via de broeltorens wandelen we verder en via Onze Lieve Vrouwkerk richting Grote Markt. We stappen over de markt naar het Begijnhof. Halletoren op de Grote Markt Door deze poort brengen we een bezoekje aan het Begijnhof en verlaten we het via een steegje waar we een jenever van Argenta aangeboden krijgen. binnenplein van het Begijnhof
het laatste begijntje hier afgebeeld
heel mooi om te bezoeken
op deze plek zal men een jenever krijgen. Na dit trekken we verder naar het Begijnhofpark.
Het Begijnhofpark vormt samen met de tuin Messeyne, het plein en de Groeningepoort een groene as voor de voetgangers in de stad. Het park biedt rust en verpozing, maar heeft ook plaats voor openluchtevenementen en tentoonstellingen. In het park schittert ook de stedelijke Groeningeadbij en het streekbezoekerscentrum1302.
zicht op St.Maartenskerk. Vanuit het begijnhofpark trekt men verder naar het Groeningepark waar de centrale rustpost is. Daar kan men even uitrusten en genieten van een natje en een droogje.
Groeningepark zicht op de Groeningepoort, alwaar de rustpost gelegen is. Eenmaal de rustpost voorbij is er terug een splitsing, de 6km gaat terug naar de startzaal via de winkelstraat tot aan het schouwburgplein , vandaar door de tunnel aan de Doorniksesteenweg om zo via een wandelpad achter het station naar de aankomst te wandelen. De 12km stappers gaan richting het Groeninghemonument naar Broeder Isidoor(deze is te bezichtigen tot 17u)
De grot en de binnenkoer waar Broeder Isidoor staat(jammer dat deze niet in de avond open is)
broeder Isidoor
Vandaaruit gaat men richting Gebroeders Van Raemdonckpark en doorkruisen dit mooie park.
Kenmerkend voor het Van Raemdonckpark is de grote vijver, met schiereilandje dat veel broedende vogels huisvest. Typisch is ook de grote variëteit aan bomen en struiken, die tegen de verhoogde spoorwegberm aan groeien.
zicht op de vijver
We verlaten dit park en wandelen we verder door een klein minder bekend gedeelte van Kortrijk.
Volksplein Hier volgen we een laatste pad en gaan op zoek naar ons eindpunt.
WSK Marke hoopt op jullie massale aanwezigheid voor deze mooie tocht door Kortrijk
We reden vandaag richting Heuvelland om daar een mooie tocht te stappen.Volgens de weergoden ging het terug een mooie dag worden. Het was een beetje fris maar goed weer om te wandelen.Eenmaal aangekomen begaven we ons naar de inschrijving, kochten daar een kaartje, en na het drinken van een kopje koffie begon ik aan de tocht. men kon kiezen uiteen 5tal afstanden.
De kleinste afstand was toegankelijk voor rolstoelen en kinderwagens. Alle andere afstanden bevatten meerdere veldwegen die niet voor alle types kinderwagens geschikt zijn. De kleinste afstand is volledig verhard en heeft geen rustpost. Ze gingen richting Scherpenbergbeek omdan naar de Scherpenberg te wandelen met de Kemmelberg op de achtergrond. De 11km ging ook richting Scherpenbergbeek en maakten daar een ommetje naar de 3Boschdreve". Naast dit graspad is onlangs een wijnveld aangelegd
Ontmoetingscentrum "De Fontein"
kijk eens diep in mijn ogen rustige wegen het opkomen van de zon
eenzaam en alleen
Kemmelberg op de achtergrond zicht op Loker waar we een eerst rust hadden, zowel de 10 - 15 -21 -30km
Aangekomen in Loker voor onze eerste rust kerk van Loker
Na de rust in Loker dalen we af naar het Natuurgebied "Douvevallei" en stijgen naar de Vidaigneberg. Enkel onverharde paden, eventjes de Baneberg over en dalen af in het Hellegat. De alom gevreesde trap stuurt ons de Rodeberg op waarna we afzakken naar Loker voor de 2°maal
heel mooi en rustig om te wandelen
prachtig uitzicht op het Heuvelland
heel veel paadjes en onverharde wegen
een pas aangelegd wijnveld
die hebben nog een beter zicht op deze mooie streek
het ezelspad
aankomst op de Rodeberg en gaan naar het Hellegat eerst eventjes dalen om dan naar die fameuze trappen te gaan. Hier hadden enkele wandelaars moeite met het bestijgen van die ongelijke trappen.
die persoon kon er nog mee lachen. eindelijk verlost van het Hellegat en nu terug naar Loker
terug aangekomen in Loker. Na onze halte gaan we nu richting Dranouter, waar we terug enkele mooie stukjes natuurdomeinen kregen.
huize Godtschalk
Huize Godtschalck is erkend door de Vlaamse Gemeenschap en wordt gesubsidieerd door het Ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin.De erkenning geldt voor categorie 1 (begeleidingstehuizen) Huize Godtschalck zorgt als residentiële instelling voor de opvang en begeleiding van 51 kinderen en jongeren van 0 -20jaar, die omwille van een ernstige bedreiging in hun fysische en/of psycho-sociale ontwikkeling, voor kortere of langere termijn, op vrijwillige of gedwongen basis, het oorspronkelijk milieu verlaten. De plaatsingsgronden van de kinderen en jongeren zijn 2ledig: POS(problematisch opvoedingssituatie) of MOF(misdrijf omschreven feit). Huize Godtschalck richt zich in hoofdzaak op de opvang en begeleiding van kinderen en jongeren die omwille van een problematische opvoedingssituatie uit hun oorspronkelijke opvoedingsmilieu worden verwijderd. De kinderen en jongeren worden daar geplaatst door hetzij de jeugdrechter, hetzij dor het comité voor bijzondere jeugdzorg. Een terugkeer naar huis of een overgang naar een zelfstandige woonsituatie - via T.C.K(trainingscentrum Kamerwonen) en/of B.Z.W(begeleid zelfstandig wonen) - vormen voor de doelgroep van Huize Godtschalck het beoogde sluitstuk van het residentieel verblijf.
waar ben je zicht op de Monteberg met daarveder de Kemmelberg
mooie dreef
kerk Dranouter in zicht
rustpost de "Klakeye" een gezellig estaminetje domein de "Kemmelberg"
mooie zichten op de Vlaamse heuvels
nog een laatste blik en dan nog een kleine kilometer en onze mooie tocht van vandaag zit erop.
Vroeg uit de veren en reden naar Andenne voor een mooie herfstwandeling. We konden terug op de zon rekenen en de temperaturen voor de tijd van het jaar waren bijzonder goed. Het was een hele mooie wandeling, met enkele serieuze klimmetjes.
heerlijk om te wandelen
mooie panorama's
een nieuw lid van de club deze kom je overal tegen
Wandelen in het kunstenaarsdorp Watou. Het is een deelgemeente van Poperinge.Het gehucht Abele maakt ook deel uit van Watou.Gelegen aan de Franse grens en heeft Steenvoorde, Godewaerdsvelde,Boeschepe, Houtkerke en Winnezele als belendende gemeenten in Frankrijk. Deze tocht begaf zich zowel op Vlaamse en Franse bodem. Een heel gevarieerde wandeling met ruime zichten, vedwegels en verlaten straatjes.
Deze morgen was het vroeg opstaan, we reden terug naar de Limburg om een mooie wandeling te maken bij onze vrienden van de wandelclub "De Bosdravers". Het was terug een mooie herfstdag en een wandeling door de bossen is nu op zijn mooist. Men kon kiezen uit 2grote lussen van 10km of 2 mindere lussen van 6km. Alle lussen trokken de bossen in. Deze streek bezit heel wat bossen, zowel staatsdomeinen of bossen die aan de gemeente toebehoren. Het is een echte aanrader om daar te wandelen. Er waren 1328 wandelaars komen opdagen.
de startzaal het traject onze vrienden van de Limburg startzaal de vrolijke vrouwtjes
rustige paden
jonge hangbuikvarkentjes
prachtig om in te wandelen
de bomen in hun herfsttooi
hier waren we op militair domein
dit hebben we ook gewandeld op de 200km van Lommel
tommy
nog een stukje van de 200km, hier op weg naar de startzaal onze 2°lus
Vandaag hadden de Textieltrekkers uit Vichte een nieuwe startplaats gevonden in het OCAnsold te Anzegem, van waaruit ze ons een 4lussentocht aanboden. De lussen hadden een afstand tussen de 5 en 7km, en waren gekruid met stukjes natuur en ruime vergezichten. We hadden prachtig herfstweer en een mooi parcours, alles wat een wandelaar kan verlangen. Ik besloot drie van de vier lussen te wandelen. Na het inschrijven en hier en daar een babbel, en ondertussen onze vriend Urbain gezien te hebben, wandelden we licht klimmend naar de heuvelrug van de Kalkstraat tussen een villa wijk, die wat ontsierd werd door zwarte vlaggen(protest tegen het aanleggen van een ringweg).Na deze te hebben verlaten stapten we langs een onverharde veldwegel, waar menig kleine wegels slingerden tussen de velden. We kregen prachtige vergezichten(Kwaremont en Kluisberg) te zien
een van de parcoursbeschrijving
leuke paadjes
paadjes slingerden tussen de velden lichtgolvend parcours typische boerderijen
zicht op Anzegem
De regelmatige klimmetjes zorgden voor een mooie variatie in het uitgestippeld parcours.Na het bereiken van de kerk, stapten de wandelaars via een wandelpad terug richting rustpost. Eenmaal aangekomen konden wij genieten van natje en een droogje.
een van de vele paadjes
Urbain gaf het tempo aan
De laatste lus stapten we rond Anzegem, met terug enkele klimmetjes en afdalingen. Ook nu kregen we terug enkele mooie vergezichten. Het was heerlijk genieten in deze periode van het jaar. We kregen een hele reeks kleine paadjes voorgeschoteld die de tocht nog aangenamer maakte. Na al dit fraais kwamen we opnieuw terecht aan de startzaal. Ik had genoten van deze mooie wandeling en tevens een dikke proficiat voor de parcoursmeester van dienst(Elie)
Deze tocht bestond uit meerdere lussen, men moest telkens terug naar de startzaal komen. Iedereen vertrok langs de St.Amanduskerk, en na de splitsing volgen de wandelaars de rustige verkavelingswegen. De uitgestrekte velden waren pas geoogst, daardoor kreeg men een mooi uitzicht. De kleinste afstand volgen hier de Axelwallestraat, de overige afstanden gaan rechtdoor.
Na de Axelwallestraat verloopt het parcours erg wispelturig, want de wegeltjes daar buigen steeds van links naar rechts. Na een tijdje bereiken we Axelwalle en gaan door het domein. Een mooi stukje. Verder sluiten we terug aan bij de kleinste afstand en wandelen we samen terug naar de startzaal.
Eénmaal terug uit de startzaal wandelen opnieuw langs de kerk tot aan de splitsing en gaan nu richting Schelde.We wandelen door enkele weiden en bereiken de Schelde. Deze stroom blijven we een tijdje volgen en in de buurt van de overweg treffen we een volgende splitsing aan. Hier gaan we rechtsaf en wandelen richting Zingem en volgen een tijdje het Wannenlapperspad. We steken de Heurnestraat over en gaan onverhard verder tot we terug in de buurt van de spoorweg komen en wandelen samen met de 12km terug naar de startzaal.
Jammer dat iedere lus langs dezelfde kant vertrok en deels gelijk liep met de andere lussen.
Een ongekend stukje Antwerpen werd ons mooi uitgestippeld door de nog jonge wandelclub "het wijngaardtreintje". Het was een afwisselend parcours met wijken en enkele mooie stukjes natuur. De tocht bracht ons ook door een deel van de haven en het beklimmen van het Mas. We konden daarboven een kijkje nemen over de stad Antwerpen. De wandelaars kregen bij inschrijving een sleutelhanger van "Duvel", proficiat aan het gehele team van deze wandelclub.
wrakken, dit is ook Antwerpen
watertorens volledig nieuw het park Spoor noord, een nieuw deel in aanleg
hangmatten uitkijktoren zicht op de markt
mooie tekeningen
nieuw skate bowl
rustpost in het technisch instituut van Deurne
ophaalbrug
hier een mooi stukje natuur
rustig om in te wandelen
de zeevaart school
is dit België? zicht op het Mas(Museum aan de stroom)
Tocht te Rekkem, georganiseerd door de 12uren van Lauwe. Start vanuit het wijkschooltje(Paradijs), men kon kiezen uit 7 - 14 en 21km.
Alle afstanden wandelen de Franse grens over. De grensstreek bezit nog heel wat overblijfselen van uit W.O-II en aan een van deze bunkers is er al een splitsing. De kleinste afstand keert terug naar de startzaal, terwijl de andere afstanden via smokkelpaden de grens overgaan. Na een tijdje bereiken de 14 en 21km ook hun rustpost, in de gemeenteschool te Rekkem. De grootste afstand kreeg hier een mooie lus voorgeschoteld, via het St.Niklaaskerkje en de forellenvijvers om zo naar het Diefhondbos te wandelen. Dit is een natuurgebied gevestigd op een vroegere stortplaats. Na het doorkruisen van dit stukje natuur, gingen de wandelaars opnieuw de grens over, om er een nieuw stukje Frankrijk te ontdekken. Via chemin de Reckem kwamen we opnieuw op eigen bodem en belanden zo terug op onze rustpost. Daarna stapten de grootste afstanden samen langs het nieuw spaarbekken in aanmaak en via de grensovergang langs de E17 terug naar de startzaal. Het was een mooie wandeling en hadden prachtig weer.
de parcours
opkomen van de zon
op Franse bodem
eigenaardig runderen le cocq sportif la Ferme vert
mooie zichten
op weg naar de rustpost
Kerk van rekkem ingang Diefhondbos goed uitgepijld
Zoals al gezegd was dit mijn allerlaatste 100km. Zaterdagmorgen nam ik de trein richting Lommel, in Antwerpen-Berchem moest ik overstappen en had daar een 20tal minuten de tijd om iets te drinken. Toen onze trein aankwam in Berchem kwamen we al enkele vrienden tegen die ook naar Lommel gingen. Eenmaal de trein vertrok kregen we een melding dat deze trein niet naar zijn normale bestemming reed. oeps daar begonnen de problemen al. Na meer dan 1uur vertraging kwam ik met mijn vrouwke op de bestemming in Lommel. Vlug inschrijven, nog eventjes verwisselen van kledij en dan wachten op de start.
Er waren 9 mensen die na het eindigen van deze tocht een Gouden Arend in ontvangst mochten nemen.Eén van die mensen had een speech voorbereid en bedankte de hele ploeg medewerkers en deelde een tof geschenkje uit. Na deze kwam de tocht op gang onder leiding van Jean en Hilde, onze baankapiteins. De 1°lus gingen we richting Sahara(De Lommelse Sahara is een zand- en duinlandschap met een grootte van 193ha in de Belgische gemeente Lommel. In het midden ligt een meer en rondom vindt men naaldbossen. Dit landschap behoort tot het Regionaal Landschap de Lage Kempen. De Lommelse Sahara is gelegen in de onmiddellijke omgeving van het Kempisch kanaal waarover de voetgangersbrug een poort tot dit zanderig gebied vormt.) en omstreken om zo terug te keren naar de startzaal Klosterhof.
Parcoursbeschrijving
nog vlug even enkele foto's nemen
Deze man (Gerrit) loofde de hele ploeg en gaf hen een aandenken. Hij behaalde zijn 25° Gouden arend. Het startsignaal was gegeven en de tocht kon beginnen
We hadden geluk, het was net gestopt met regenen.
Hilde onze 2°baankapitein zorgde dat iedereen mee was. hier richting Sahara
mooi stuk natuur
We passeerden langs de startzaal van de 200km van Lommel
deze jongen mocht een nieuwe muurtekening aanbrengen onze sympathieke Lucia , deze keer als seingeefster met de mascotte Tommy Eerst een stukje bos alvorens de Sahara in te wandelen
zijn die giftig of niet? Dit is een heel mooi natuurdomein
heel prachtig om te wandelen
Op weg naar onze 1° rust.
kregen hier koekebrood met kaas
Doortje is goe bezig onze 2 tieners Jan en Wilma, onze sympathieke Noorderburen Doortje in gesprek met Sally die haar 8° Gouden arend zal behalen Jean leidde de tocht verder
Hier zie, enkele amazone's
rustig langs het meer in de sahara
Ondertussen was de zon van de partij. hier over de befaamde voetgangersbrug die de Sahara verbindt eventjes door een heidevlakte wandelen ,alvorens we aankwamen aan onze caférust.
Hilde, Gerrit en ikzelf in gesprek. was ernstig Op de terugweg naar de startzaal begon het terug te regenen
Na een tijdje verdreef de zon de regen kijk eens hoe lief
terug een stuk natuur
de eerste lus zit erop De 2°lus begon met veel zon.
Kleine Lorenzo was in zijn nopjes, hij behaalde zijn 4° arend
terug veel natuur
mooie zichten
hij was precies niet gehaast
Hier was het moment de surprise; ik gaf hier een traktaat aan de wandelaars voor mijn 10° Gouden arend
Gezondheid, ik dronk wel fruitsap hoor Jean in gesprek met zijn vriend Lei En Doortje zag dat het goed was De wandelaars genoten ervan. Nu volgde nog een mooi stuk natuur door 'tPlat.( Het natuurgebied 'tPlat ligt tussen de Napoleonweg(Hasselt-Eindhoven), de Holvenstraat en de Gortenstraat. De Holvense Beek voedt het gebied langs het Zuiden en het Oosten. 'tPlat is ongeveer 30ha groot en bezit een rijke en afwisselende flora en fauna. Door de aanwezigheid van diverse vochtige biotopen leven verschillende soorten amfibieën en rteptielen in 'tPlat. Enkele amfibieën: de groene en de bruine kikker, de gewone pad en een aantal salamandersoorten. Reptielen: de levenbarende hagedis en de eerder zeldzame hazelworm. Minstens 17 soorten libellen vinden een geschikt biotoop in het natuurgebied. 45 vogelsoorten broeden in 'tPlat, 12 noordelijke soorten komen langs om te overwinteren.)
naar de uitgang
op weg naar de zaal
ontvangst van de trofee voor de 10° Gouden arend door de ondervoorzitter van Euraudax
Nog een trofee van de groep Kuurne-Ieper gegeven door Frans Delaere. Ik was heel tevreden over het ganse gebeuren en ik dank iedere wandelaar voor hun vriendschap gedurende die jaren dat ik wandelde met hen in groepsverband. Nu is de tijd aangekomen om het wat rustiger aan te vangen. Dit was mijn ALLERLAATSTE grote wandeling.
Met zo'n 55 wandelaars vertrokken we vanuit de Volksbon te Zonnebeke voor een tocht van 50km. De 1°lus van 25km ging richting Zandvoorde en kwam terug naar Zonnebeke via enkele bossen rondom deze gemeente. De 2°lus ging richting Ieper en vandaar naar Zillebke vijver om zo terug te wandelen naar Zonnebeke. Het was een mooie tocht, doch een tikkeltje te warm voor sommige mensen. Geniet even mee van de mooie plekjes.
vanuit de startzaal de Volksbond
door de wijk Boudewijnpark mooie verzichten de zon was al volop van de partij
mooi stuk natuur
prachtig om in te wandelen
tractoren evenement onze laatste man Roland zicht op de nonnenbossen onze rustpost te Zandvoorde kerk van Zandvoorde op weg naar het volgend stuk natuur
de Zandvoordse bossen
ook een heel mooi domein
gasthuisbos
één en al prachtig
rustige paden en veldwegels nog een rustpost
terug naar Zonnebeke
onze 1°lus zit erop. Tijd om ons middagmaal te verorberen
Vanuit de startplaats (school Abraham Hans;nabij de Brouwerij Liefmans) gaan alle afstanden richting jachthaven. Aan de brug over de Schelde is er al een 1° splitsing. De 6, 15 en 21km gaan de Kasteelstraat in. Via het 17de -eeuws begijnhof en het Vleeshuis bereiken de wandelaars de Grote Markt. Via een ommetje onder de spoorweg, langs een oase van groen en stilte bereiken deze in de dorpskern van Bevere hun eerste rustpost. De andere afstanden(10-30 en 36km) stappen stroomopwaarts via de Louise-Mariekaai naar de Coupure onder de N60,om door het prachtige groen richting Donkvijvers, de Kompascamping(heeft een nieuwe eigenaar), de Bareelhoek en enkele verharde wegeltjes aan te sluiten bij de andere afstanden.
Na de rustpost in Bevere gaan de 6 en de 10km naar de achterkant van het station, richting Markt, om zo hun eindbestemming te bereiken.
Afbeelding Abraham Hans
zicht op de Donkvijvers
opkomen van de zon
We komen aan te Bevere waar we onze 1° rustpost hebben na zo'n 7km te stappen.
Het parcours van de 30 en 36km loopt via het voetbalveld Bevere naar de Vierschaar, de Ketelhoek, waar de 15 en 21km stappers terug aansluiten, om zo door het vlakke landschap ten noorden van de Bruwaan over de kasseistrook den Doorn. We dwarsen de N60, nemen de wegels rond het voetbalveld van Eine, en bereiken zo onze volgende rustpost in de vrije basisschool Eine.
Onze 2° rustpost voor vandaag te Eine. Na iets te hebben gedronken(was terug heel warm ) stapten we richting centrum Eine voorbij het boegbeeld Prosper De Maaght met kruiwagen en voordeur erop(hij moest van zijn vrouw op de deur letten etrwijl zij boodschappen deed maar ging op café en nam, de opdracht van zijn vrouw indachtig, de deur mee op een kruiwagen.
nieuwe aangelegde wandelpaden richting Eine centrum boegbeeld Prosper De Maaght kerk van Eine Van het station van Eine gaat de tocht verder, de Schelde over waar de 15km zich afsplitst richting Reytmeersen. De rest maakt een ommetje langs de vijvers van Nederename, doorkruisen de boomkwekerij "De Bock", om zo de vrije basisschool in Welden te bereiken.
mooie zichten
zicht op kerk van Welden. Hier maken de 2 grootste afstanden een lus van 5km(30kmstappers) en 8,4km(36kmstappers) langs rustige voet- en landwegels met verre gezichten op de kouters en de dorpskern van Welden.
Nu rest ons nog een 7tal km door de Scheldevallei. Een doortocht doorheen het natuurgebied de Reytmeersen. Langsheen enkele oude Scheldearmen en waterpartijen komen de wandelaars via een nieuw aangelegd wandel-en fietspad langs de archeologische site en bereiken we terug de Scheldeboorden richting eindbestemming.
Het natuurgebied de "Reytmeersen" ligt in Oudenaarde, langs de schelde tussen de brug van Nederename en de oude Scheldemeander Welden. Het 47ha grote terrein is een lappendeken van braakliggende stukken, ruigtes, wilgenbosjes en enkele graslanden en akkers. De oorrspronkelijke laag gelegen weilanden werden in de jaren 80 opgehoogd om er industriegebied van te maken. Gelukkig kregen de Reytmeersen in 1999 een nieuwe bestemming als natuurgebied en kon de natuur er haar vrije gang gaan. In deze lappendeken van graslanden, bosjes en struikgewas huizen drie opvallende bewoners: konijnen, Gallowayrunderen en Konikpaarden. De konijnen graven en grazen naar hartelust op de zanderige gronden stukken grond en houden op die manier het terrein open. De Gallowayrunderen grazen het lange gras weg en bereidenb zo de maaltijd voor de Konikpaarden die de voorkeur geven aan kort gras. Via de mest die ze achterlaten, verspreiden deze dieren zaden van allerlei planten. Hierdoor is dit landschap voortdurend in verandering en dit is een kolje naar de hand van tal van planten- en diersoorten.
een heel mooi natuurdomein
hier terug langs de Scheldeboorden zicht op de archeologische site
eventjes van het parcours gegaan om deze valkenier te fotograferen. Dit is een slechtvalk die hij moest africhten. Het was een hele mooie wandeling, een dikke proficiat aan de hele ploeg van de Scheldestappers van Zingem.
Het beloofde een mooi weekend te worden en dit is altijd prima om een stevige wandeling te ondernemen. Ik reed met mijn vrouwtje naar Velzeke om daar mijn voorlaatste grote tocht te stappen. Zij ging de hele ticht meehelpen. Het was een 20u tocht, dus er waren 4 lussen van 25km. We waren met een 90tal mensen die aan deze tocht deelnamen en een 50tal die gingen voor de 100km. We starten vanuit het Parochiecentrum van Velzeke en stapten de 1°lus richting Erwetegem om zo via Sint Maria Oudenhove terug te keren naar Velzeke.
kerk Velzeke
Lucia onze kapitein Marc en Sally inschrijvingstafel met Lucia en Frank
We zijn vertrokken voor de 1°lus
mooi zomerweer
rustige paden
veel natuur
Irene met Jean in haar spoor
op weg naar de 1° wagenrust
zicht op Erwetegem eventjes rusten na 8km
mooi lachen
op weg naar Oudenhoven
vele paadjes
aan het kerhof van Oudenhoven
terug naar de zaal
Deze mensen genoten van het prachtig weer en lieten zich gewillig op de foto zetten. Eenmaal terug aan onze startzaal was het tijd om een broodje te verorberen. Eén dame viel al in de prijzen. Helga behaalde haar 1° schelp. Proficiat Helga.
Hier werd Helga gefeliciteerd door de baankapitein Geert
De 2°lus ging richting Roborst en daarna naar Zwalm om zo terug naar Velzeke te komen. Het beloofde een mooie lus te worden, de Zwalmstreek staat er bekend voor.
mooie zichten
hier liggen de dorpjes dicht bij elkaar
nog eventjes rusten na 34km
zicht op Michelbeke Geert is aan het denken
ideaal voor ballonvaarten hier krijgen we een prachtig stukje langs de Zwalmbeek
op weg naar de Ijzerkotmolen
hier kregen we een traktaat van Rudolf voor zijn 10° Gouden Arend
terug op weg naar Velzeke
mooie bloemen
de zon ging gaan slapen
Eenmaal terug in de zaal was het tijd voor ons warme maaltijd. Na deze gingen we voor onze 3°lus, die ons de omgeving van Zottegem liet zien. Ik nam geen foto's meer want het werd te donker. De laatste lus bracht ons naar Balegem en dan terug naar Velzeke. Het was een hele mooie tocht door de Zwalmstreek. Proficiat aan onze inrichters Geert en Lucia. Er werden ook nog enkele stappers gehuldigd voor het behalen van hun Gouden Arenden.
Onze Hans behaalde zijn 1° Gouden Arend in stijl(weet nu wat het is)
Anne Marie behaalde haar 3° Gouden Arend Pierot zijn 4° Onze Rudolf de fel beheerde 10° Gouden Arend hier met zijn grote trofee Monique haar 13° En onze sympathieke Lucia haar 20°!!!
overdonderd met geschenkjes
hier onze seingevers met hun geschenk
En onze beide kapiteins werden gefeliciteerd door hun vrienden. Op 8 oktober is het de beurt aan mezelf om mijn 10°Gouden Arend te behalen in Lommel. Daar zal ik mijn allerlaatste 100km wandelen. Ik neem dan afscheid van de grote afstanden, maar blijf wel actief deelnemen aan de wandelingen bij de kleinere afstanden.
Vroeg uit de veren en dan zo'n 2u rijden tot Eksel, om daar dan een mooie en rustige wandeling te maken. De wandeling vertrok vanuit het schutterslokaal "Willem Tell". We maakten kennis met de prachtige natuur rondom Eksel.
de startzaal
hier op stap met de parcoursmeester
rustige bospaden is die giftig of niet?
genieten van de natuur
eventjes een break nemen moeder en vrouw van de parcoursmeester en de hond Tommy
Onder een stralende hemel stapten een 40tal Euraudaxers de 100km van Ohey. Het beloofde een pittige tocht te worden qua dalen en stijgen.We vertrokken vanuit de parochiezaal richting Bonneville en verder naar Mont Sainte Marie. Dit was een hele lastige beklimming. Daar hadden we al zo'n 21km afgelegd.Daarna ging de tocht verder naar Faulx-Les-Tombes(alweer zo'n beklimming) om dan aan te komen aan het bos. Daarna stapten we terug naar de parochiezaal in Ohey (40km) om onze maaltijd te nuttigen. Na deze, moesten we een lus maken van een 22km via Bousalle en Perwez om wederom aan te komen in Ohey. De warmte bleef aanhouden, de meter duide een 21° aan om 01u30.Terug na de rust hadden we een lus van 23km te verwerken in en om Ohey. Er is veel bos rond dit dorpje. Eenmaal terug van deze mooie lus was het tijd om ons ontbijt te verorberen. Nog zo'n 15tal km restte ons nog te gaan. Het eerste uur was in de felle regen, nadien klaarde de hemel uit en konden dan toch nog droog aankomen van deze mooie 100km.
aftellen naar het fluitsignaal wachten op onze baankapitein kerk van Ohey
regelmatig uitkijken waar men stapt
een beetje bescherming in het bos privébezit rustige wandelwegen
mooie zichten
rustig door de velden even halt houden voor een drankje
Dit is onze laatste dag in Oostenrijk. De reiskoffers klaarmaken en dan rest ons een kleine wandeling naar Norbertshöhe om daar onze allerlaatste dessert te nuttigen.Daarna zijn we nog naar het uitzicht van de Inn gewandeld om dan zo terug naar ons verblijf te gaan. De dag nadien zijn we nog eerst naar het hotel gegaan om er afscheid te nemen en ons lunchpakket te maken. Daarna zijn we terug naar België gereden. Tijdens onze terugreis hebben we regen gehad tot een stuk over Ulm in Duitsland. Daarna klaarde het op en was het aangenamer om te rijden. Na 12u rijden waren we terug aan ons huis. Aan alles komt er einde, we hebben er een prachtige verblijf gehad en gaan zeker nog eens terug.
Norbertshöhe
voorkant
zicht op Zwitserland rust maar uit
onze stuntvrouw voetbalveld van Nauders(kunstgras!) nog vlug een stempel nemen zal hij springen of niet? zicht op de Inn
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gestopt met werken,.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, fotografie.
ben aangesloten bij wandelclub de 12uren van Lauwe.
