Op deze blog worden mijn wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is weefselcontroleuse.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Tocht te Rekkem, georganiseerd door de 12uren van Lauwe. Start vanuit het wijkschooltje(Paradijs), men kon kiezen uit 7 - 14 en 21km.
Alle afstanden wandelen de Franse grens over. De grensstreek bezit nog heel wat overblijfselen van uit W.O-II en aan een van deze bunkers is er al een splitsing. De kleinste afstand keert terug naar de startzaal, terwijl de andere afstanden via smokkelpaden de grens overgaan. Na een tijdje bereiken de 14 en 21km ook hun rustpost, in de gemeenteschool te Rekkem. De grootste afstand kreeg hier een mooie lus voorgeschoteld, via het St.Niklaaskerkje en de forellenvijvers om zo naar het Diefhondbos te wandelen. Dit is een natuurgebied gevestigd op een vroegere stortplaats. Na het doorkruisen van dit stukje natuur, gingen de wandelaars opnieuw de grens over, om er een nieuw stukje Frankrijk te ontdekken. Via chemin de Reckem kwamen we opnieuw op eigen bodem en belanden zo terug op onze rustpost. Daarna stapten de grootste afstanden samen langs het nieuw spaarbekken in aanmaak en via de grensovergang langs de E17 terug naar de startzaal. Het was een mooie wandeling en hadden prachtig weer.
de parcours
opkomen van de zon
op Franse bodem
eigenaardig runderen le cocq sportif la Ferme vert
mooie zichten
op weg naar de rustpost
Kerk van rekkem ingang Diefhondbos goed uitgepijld
Zoals al gezegd was dit mijn allerlaatste 100km. Zaterdagmorgen nam ik de trein richting Lommel, in Antwerpen-Berchem moest ik overstappen en had daar een 20tal minuten de tijd om iets te drinken. Toen onze trein aankwam in Berchem kwamen we al enkele vrienden tegen die ook naar Lommel gingen. Eenmaal de trein vertrok kregen we een melding dat deze trein niet naar zijn normale bestemming reed. oeps daar begonnen de problemen al. Na meer dan 1uur vertraging kwam ik met mijn vrouwke op de bestemming in Lommel. Vlug inschrijven, nog eventjes verwisselen van kledij en dan wachten op de start.
Er waren 9 mensen die na het eindigen van deze tocht een Gouden Arend in ontvangst mochten nemen.Eén van die mensen had een speech voorbereid en bedankte de hele ploeg medewerkers en deelde een tof geschenkje uit. Na deze kwam de tocht op gang onder leiding van Jean en Hilde, onze baankapiteins. De 1°lus gingen we richting Sahara(De Lommelse Sahara is een zand- en duinlandschap met een grootte van 193ha in de Belgische gemeente Lommel. In het midden ligt een meer en rondom vindt men naaldbossen. Dit landschap behoort tot het Regionaal Landschap de Lage Kempen. De Lommelse Sahara is gelegen in de onmiddellijke omgeving van het Kempisch kanaal waarover de voetgangersbrug een poort tot dit zanderig gebied vormt.) en omstreken om zo terug te keren naar de startzaal Klosterhof.
Parcoursbeschrijving
nog vlug even enkele foto's nemen
Deze man (Gerrit) loofde de hele ploeg en gaf hen een aandenken. Hij behaalde zijn 25° Gouden arend. Het startsignaal was gegeven en de tocht kon beginnen
We hadden geluk, het was net gestopt met regenen.
Hilde onze 2°baankapitein zorgde dat iedereen mee was. hier richting Sahara
mooi stuk natuur
We passeerden langs de startzaal van de 200km van Lommel
deze jongen mocht een nieuwe muurtekening aanbrengen onze sympathieke Lucia , deze keer als seingeefster met de mascotte Tommy Eerst een stukje bos alvorens de Sahara in te wandelen
zijn die giftig of niet? Dit is een heel mooi natuurdomein
heel prachtig om te wandelen
Op weg naar onze 1° rust.
kregen hier koekebrood met kaas
Doortje is goe bezig onze 2 tieners Jan en Wilma, onze sympathieke Noorderburen Doortje in gesprek met Sally die haar 8° Gouden arend zal behalen Jean leidde de tocht verder
Hier zie, enkele amazone's
rustig langs het meer in de sahara
Ondertussen was de zon van de partij. hier over de befaamde voetgangersbrug die de Sahara verbindt eventjes door een heidevlakte wandelen ,alvorens we aankwamen aan onze caférust.
Hilde, Gerrit en ikzelf in gesprek. was ernstig Op de terugweg naar de startzaal begon het terug te regenen
Na een tijdje verdreef de zon de regen kijk eens hoe lief
terug een stuk natuur
de eerste lus zit erop De 2°lus begon met veel zon.
Kleine Lorenzo was in zijn nopjes, hij behaalde zijn 4° arend
terug veel natuur
mooie zichten
hij was precies niet gehaast
Hier was het moment de surprise; ik gaf hier een traktaat aan de wandelaars voor mijn 10° Gouden arend
Gezondheid, ik dronk wel fruitsap hoor Jean in gesprek met zijn vriend Lei En Doortje zag dat het goed was De wandelaars genoten ervan. Nu volgde nog een mooi stuk natuur door 'tPlat.( Het natuurgebied 'tPlat ligt tussen de Napoleonweg(Hasselt-Eindhoven), de Holvenstraat en de Gortenstraat. De Holvense Beek voedt het gebied langs het Zuiden en het Oosten. 'tPlat is ongeveer 30ha groot en bezit een rijke en afwisselende flora en fauna. Door de aanwezigheid van diverse vochtige biotopen leven verschillende soorten amfibieën en rteptielen in 'tPlat. Enkele amfibieën: de groene en de bruine kikker, de gewone pad en een aantal salamandersoorten. Reptielen: de levenbarende hagedis en de eerder zeldzame hazelworm. Minstens 17 soorten libellen vinden een geschikt biotoop in het natuurgebied. 45 vogelsoorten broeden in 'tPlat, 12 noordelijke soorten komen langs om te overwinteren.)
naar de uitgang
op weg naar de zaal
ontvangst van de trofee voor de 10° Gouden arend door de ondervoorzitter van Euraudax
Nog een trofee van de groep Kuurne-Ieper gegeven door Frans Delaere. Ik was heel tevreden over het ganse gebeuren en ik dank iedere wandelaar voor hun vriendschap gedurende die jaren dat ik wandelde met hen in groepsverband. Nu is de tijd aangekomen om het wat rustiger aan te vangen. Dit was mijn ALLERLAATSTE grote wandeling.
Met zo'n 55 wandelaars vertrokken we vanuit de Volksbon te Zonnebeke voor een tocht van 50km. De 1°lus van 25km ging richting Zandvoorde en kwam terug naar Zonnebeke via enkele bossen rondom deze gemeente. De 2°lus ging richting Ieper en vandaar naar Zillebke vijver om zo terug te wandelen naar Zonnebeke. Het was een mooie tocht, doch een tikkeltje te warm voor sommige mensen. Geniet even mee van de mooie plekjes.
vanuit de startzaal de Volksbond
door de wijk Boudewijnpark mooie verzichten de zon was al volop van de partij
mooi stuk natuur
prachtig om in te wandelen
tractoren evenement onze laatste man Roland zicht op de nonnenbossen onze rustpost te Zandvoorde kerk van Zandvoorde op weg naar het volgend stuk natuur
de Zandvoordse bossen
ook een heel mooi domein
gasthuisbos
één en al prachtig
rustige paden en veldwegels nog een rustpost
terug naar Zonnebeke
onze 1°lus zit erop. Tijd om ons middagmaal te verorberen
Vanuit de startplaats (school Abraham Hans;nabij de Brouwerij Liefmans) gaan alle afstanden richting jachthaven. Aan de brug over de Schelde is er al een 1° splitsing. De 6, 15 en 21km gaan de Kasteelstraat in. Via het 17de -eeuws begijnhof en het Vleeshuis bereiken de wandelaars de Grote Markt. Via een ommetje onder de spoorweg, langs een oase van groen en stilte bereiken deze in de dorpskern van Bevere hun eerste rustpost. De andere afstanden(10-30 en 36km) stappen stroomopwaarts via de Louise-Mariekaai naar de Coupure onder de N60,om door het prachtige groen richting Donkvijvers, de Kompascamping(heeft een nieuwe eigenaar), de Bareelhoek en enkele verharde wegeltjes aan te sluiten bij de andere afstanden.
Na de rustpost in Bevere gaan de 6 en de 10km naar de achterkant van het station, richting Markt, om zo hun eindbestemming te bereiken.
Afbeelding Abraham Hans
zicht op de Donkvijvers
opkomen van de zon
We komen aan te Bevere waar we onze 1° rustpost hebben na zo'n 7km te stappen.
Het parcours van de 30 en 36km loopt via het voetbalveld Bevere naar de Vierschaar, de Ketelhoek, waar de 15 en 21km stappers terug aansluiten, om zo door het vlakke landschap ten noorden van de Bruwaan over de kasseistrook den Doorn. We dwarsen de N60, nemen de wegels rond het voetbalveld van Eine, en bereiken zo onze volgende rustpost in de vrije basisschool Eine.
Onze 2° rustpost voor vandaag te Eine. Na iets te hebben gedronken(was terug heel warm ) stapten we richting centrum Eine voorbij het boegbeeld Prosper De Maaght met kruiwagen en voordeur erop(hij moest van zijn vrouw op de deur letten etrwijl zij boodschappen deed maar ging op café en nam, de opdracht van zijn vrouw indachtig, de deur mee op een kruiwagen.
nieuwe aangelegde wandelpaden richting Eine centrum boegbeeld Prosper De Maaght kerk van Eine Van het station van Eine gaat de tocht verder, de Schelde over waar de 15km zich afsplitst richting Reytmeersen. De rest maakt een ommetje langs de vijvers van Nederename, doorkruisen de boomkwekerij "De Bock", om zo de vrije basisschool in Welden te bereiken.
mooie zichten
zicht op kerk van Welden. Hier maken de 2 grootste afstanden een lus van 5km(30kmstappers) en 8,4km(36kmstappers) langs rustige voet- en landwegels met verre gezichten op de kouters en de dorpskern van Welden.
Nu rest ons nog een 7tal km door de Scheldevallei. Een doortocht doorheen het natuurgebied de Reytmeersen. Langsheen enkele oude Scheldearmen en waterpartijen komen de wandelaars via een nieuw aangelegd wandel-en fietspad langs de archeologische site en bereiken we terug de Scheldeboorden richting eindbestemming.
Het natuurgebied de "Reytmeersen" ligt in Oudenaarde, langs de schelde tussen de brug van Nederename en de oude Scheldemeander Welden. Het 47ha grote terrein is een lappendeken van braakliggende stukken, ruigtes, wilgenbosjes en enkele graslanden en akkers. De oorrspronkelijke laag gelegen weilanden werden in de jaren 80 opgehoogd om er industriegebied van te maken. Gelukkig kregen de Reytmeersen in 1999 een nieuwe bestemming als natuurgebied en kon de natuur er haar vrije gang gaan. In deze lappendeken van graslanden, bosjes en struikgewas huizen drie opvallende bewoners: konijnen, Gallowayrunderen en Konikpaarden. De konijnen graven en grazen naar hartelust op de zanderige gronden stukken grond en houden op die manier het terrein open. De Gallowayrunderen grazen het lange gras weg en bereidenb zo de maaltijd voor de Konikpaarden die de voorkeur geven aan kort gras. Via de mest die ze achterlaten, verspreiden deze dieren zaden van allerlei planten. Hierdoor is dit landschap voortdurend in verandering en dit is een kolje naar de hand van tal van planten- en diersoorten.
een heel mooi natuurdomein
hier terug langs de Scheldeboorden zicht op de archeologische site
eventjes van het parcours gegaan om deze valkenier te fotograferen. Dit is een slechtvalk die hij moest africhten. Het was een hele mooie wandeling, een dikke proficiat aan de hele ploeg van de Scheldestappers van Zingem.
Het beloofde een mooi weekend te worden en dit is altijd prima om een stevige wandeling te ondernemen. Ik reed met mijn vrouwtje naar Velzeke om daar mijn voorlaatste grote tocht te stappen. Zij ging de hele ticht meehelpen. Het was een 20u tocht, dus er waren 4 lussen van 25km. We waren met een 90tal mensen die aan deze tocht deelnamen en een 50tal die gingen voor de 100km. We starten vanuit het Parochiecentrum van Velzeke en stapten de 1°lus richting Erwetegem om zo via Sint Maria Oudenhove terug te keren naar Velzeke.
kerk Velzeke
Lucia onze kapitein Marc en Sally inschrijvingstafel met Lucia en Frank
We zijn vertrokken voor de 1°lus
mooi zomerweer
rustige paden
veel natuur
Irene met Jean in haar spoor
op weg naar de 1° wagenrust
zicht op Erwetegem eventjes rusten na 8km
mooi lachen
op weg naar Oudenhoven
vele paadjes
aan het kerhof van Oudenhoven
terug naar de zaal
Deze mensen genoten van het prachtig weer en lieten zich gewillig op de foto zetten. Eenmaal terug aan onze startzaal was het tijd om een broodje te verorberen. Eén dame viel al in de prijzen. Helga behaalde haar 1° schelp. Proficiat Helga.
Hier werd Helga gefeliciteerd door de baankapitein Geert
De 2°lus ging richting Roborst en daarna naar Zwalm om zo terug naar Velzeke te komen. Het beloofde een mooie lus te worden, de Zwalmstreek staat er bekend voor.
mooie zichten
hier liggen de dorpjes dicht bij elkaar
nog eventjes rusten na 34km
zicht op Michelbeke Geert is aan het denken
ideaal voor ballonvaarten hier krijgen we een prachtig stukje langs de Zwalmbeek
op weg naar de Ijzerkotmolen
hier kregen we een traktaat van Rudolf voor zijn 10° Gouden Arend
terug op weg naar Velzeke
mooie bloemen
de zon ging gaan slapen
Eenmaal terug in de zaal was het tijd voor ons warme maaltijd. Na deze gingen we voor onze 3°lus, die ons de omgeving van Zottegem liet zien. Ik nam geen foto's meer want het werd te donker. De laatste lus bracht ons naar Balegem en dan terug naar Velzeke. Het was een hele mooie tocht door de Zwalmstreek. Proficiat aan onze inrichters Geert en Lucia. Er werden ook nog enkele stappers gehuldigd voor het behalen van hun Gouden Arenden.
Onze Hans behaalde zijn 1° Gouden Arend in stijl(weet nu wat het is)
Anne Marie behaalde haar 3° Gouden Arend Pierot zijn 4° Onze Rudolf de fel beheerde 10° Gouden Arend hier met zijn grote trofee Monique haar 13° En onze sympathieke Lucia haar 20°!!!
overdonderd met geschenkjes
hier onze seingevers met hun geschenk
En onze beide kapiteins werden gefeliciteerd door hun vrienden. Op 8 oktober is het de beurt aan mezelf om mijn 10°Gouden Arend te behalen in Lommel. Daar zal ik mijn allerlaatste 100km wandelen. Ik neem dan afscheid van de grote afstanden, maar blijf wel actief deelnemen aan de wandelingen bij de kleinere afstanden.
Vroeg uit de veren en dan zo'n 2u rijden tot Eksel, om daar dan een mooie en rustige wandeling te maken. De wandeling vertrok vanuit het schutterslokaal "Willem Tell". We maakten kennis met de prachtige natuur rondom Eksel.
de startzaal
hier op stap met de parcoursmeester
rustige bospaden is die giftig of niet?
genieten van de natuur
eventjes een break nemen moeder en vrouw van de parcoursmeester en de hond Tommy
Onder een stralende hemel stapten een 40tal Euraudaxers de 100km van Ohey. Het beloofde een pittige tocht te worden qua dalen en stijgen.We vertrokken vanuit de parochiezaal richting Bonneville en verder naar Mont Sainte Marie. Dit was een hele lastige beklimming. Daar hadden we al zo'n 21km afgelegd.Daarna ging de tocht verder naar Faulx-Les-Tombes(alweer zo'n beklimming) om dan aan te komen aan het bos. Daarna stapten we terug naar de parochiezaal in Ohey (40km) om onze maaltijd te nuttigen. Na deze, moesten we een lus maken van een 22km via Bousalle en Perwez om wederom aan te komen in Ohey. De warmte bleef aanhouden, de meter duide een 21° aan om 01u30.Terug na de rust hadden we een lus van 23km te verwerken in en om Ohey. Er is veel bos rond dit dorpje. Eenmaal terug van deze mooie lus was het tijd om ons ontbijt te verorberen. Nog zo'n 15tal km restte ons nog te gaan. Het eerste uur was in de felle regen, nadien klaarde de hemel uit en konden dan toch nog droog aankomen van deze mooie 100km.
aftellen naar het fluitsignaal wachten op onze baankapitein kerk van Ohey
regelmatig uitkijken waar men stapt
een beetje bescherming in het bos privébezit rustige wandelwegen
mooie zichten
rustig door de velden even halt houden voor een drankje
Dit is onze laatste dag in Oostenrijk. De reiskoffers klaarmaken en dan rest ons een kleine wandeling naar Norbertshöhe om daar onze allerlaatste dessert te nuttigen.Daarna zijn we nog naar het uitzicht van de Inn gewandeld om dan zo terug naar ons verblijf te gaan. De dag nadien zijn we nog eerst naar het hotel gegaan om er afscheid te nemen en ons lunchpakket te maken. Daarna zijn we terug naar België gereden. Tijdens onze terugreis hebben we regen gehad tot een stuk over Ulm in Duitsland. Daarna klaarde het op en was het aangenamer om te rijden. Na 12u rijden waren we terug aan ons huis. Aan alles komt er einde, we hebben er een prachtige verblijf gehad en gaan zeker nog eens terug.
Norbertshöhe
voorkant
zicht op Zwitserland rust maar uit
onze stuntvrouw voetbalveld van Nauders(kunstgras!) nog vlug een stempel nemen zal hij springen of niet? zicht op de Inn
Deze maal reden we met de auto naar Italië, om even te wandelen langs de Reschen en Haidersee. Onze 1° halte was de Reschensee. (Dit is een stuwmeer in de Zuid-Tiroolse gemeente Graun im Vinschgau. Het meer ligt op ongeveer 1520m hoogte, net over de Oostenrijks-Italiaanse grens, dicht bij de Reschenpas. Het meer is 6km lang en op de breedste plekken 1km breed. De opp.bedraagt 6,6km² en het meer bevat 120 miljoen kubieke meter water. De plaatsen Reschen, Graun en St Valentin auf der Haide liggen aan de oever van het meer.Het meer ontvangt water van de rivieren Etsch, Rojenbach en Karlinbach. Het water wordt afgevoerd door de Etsch. Het stuwmeer ontstond in 1950 na de bouw van een stuwdam tussen 1948 en 1950. Voor de aanleg van deze dam waren er nog 3 meren te vinden. Als gevolg van de dam kwamen het oorspronkelijke dorp Graun en een groot deel van Reschen onder water te staan. 163 huizen werden afgebroken en 523ha land werd onder water gezet. Heden ten dage herinnert de boven de opp. uitstekende kerktoren van Alt-Graun, de oude dorpskern van Graun, aan het vroegere dorp). Eventjes tot aan de kerktoren gewandeld , daar een foto genomen en reden dan verder naar de Haidersee in St Valentin auf der Haide.Daar hebben we rond het meer gewandeld. Daarna terug naar Nauders gereden en nog een kleine wandeling gemaakt naar de Nobertshöhe.
wagen geparkeerd aan de Reschensee zicht op het dorp
Normaal gingen we met hotel wandelen naar de Goldseen met een gids maar door te weinig deelnemers ging dit niet door. We besloten dan maar een wandeling te maken met onze sympathieke Noorderburen. De wandeling ging via Parditschof naar Bazahlerkopf op een hoogte van 2160m. Onderweg hadden we enorm veel pret. De mannen gingen op kop en natuurlijk hadden die een misser begaan.Dit wisten we maar bij de afdaling.Daarna ging de terugweg via de Labaunalm om zo Nauders terug te bereiken.
wandelen met Anja en Marco
mooi zicht de 3 kontjes nog een uur wandelen eventjes lachen voor op de foto we zitten al een heel stukje hoog
ik heb ook een foto van jou weeg je niet te veel?
moie afdaling allee nog een klein beetje klimmen(haha) onze stoere dames etenstijd
op naar de volgende klim BR>
joepie ik ben boven Doortje en Marco
Marco en Anja en mezelf
edelweis gevonden dit hadden de mannen niet gezien en de klim was behoorlijk zwaar is dit een krekel of een springhaan aangekomen aan de Labaunalm terug die mooie uitbaatster lekker hé dit ook maar dit is de mijne hoor onze sympathieke Nederlanders Marco en Anja terug naar Nauders
We gingen vandaag niet ver wandelen want er was onweer voorspeld. We stapten richting kleine Mutzkopf. Vanaf het beginpunt was het al klimmen tot we letterlijk boven waren.Het was een hele pittige klim door het bos. We hadden echt last van de mieren.Na een kleine stop gingen we verder via het natuurleerpad richting Losschrofen(grens met Zwitserland). Daar namen we de afdaling terug naar Nauders. Normaal gingen we een rust houden in Norbertshöhe maar de lucht was niet meer zuiver. We sneden een stuk van onze wandeling af en waren net op tijd voor het hevige onweer. Daarna was het de hele avond buiig.
onder de brug door
kabbelend water
zicht op Nauders
zijzicht tijdens onze beklimming het dorp ligt er verlaten bij
pech,niet open de lucht was niet zuiver meer begonnen aan de afdaling
natuurleerpad grens met Zwitserland
grenspaal, ik sta op Zwitserse grond
rarara hoe oud ben ik? zicht op de Zwitserse bergen
Mooie rustige wandeling van Larchenalm tot Kompatschof (1617m) en dan doorgewandeld via de weg Claudia Agusta tot aan de Italiaanse grens en dan terug tot ons verblijf in Nauders.
Vandaag gingen we de wandeling naar Plamort aanvatten. We hadden gehoord dat het een aanrader was. Na het ontbijt gingen we richting kabelbaan maar gingen te voet door richting Kompatschof(1617m). Via een stenen pad gaan we verder richting Reschen. Ondertussen zijn we de staatsgrens overgegaan. Onderweg krijgen we hele mooie uitzichten op de Reschensee en Haidersee. Boven kregen we bezoek van de koeien en paarden die daar stonden te grazen. Daarna begonnen we aan onze terugweg, over de heuvels heen. Wat verder via de Speichersteich( duivelse tanden)moeten we terug Oostenrijk binnen. Deze grote betonnen blokken met stalen punten is nog uit de tijd van Mussolini om pantserwagens tegen te houden. We volgen de weg verder richting Bergkastel om daar dan de kabelbaan te nemen naar Nauders. Tevreden terug in Nauders gingen we een koffie of thee drinken met een gebakje.
staatsgrens op Italiaanse bodem
eventjes kijken of we juist zijn mooi zicht op Italië
overal mooie bloemen
mooi zicht zal me moetenhaasten of ik ben ze kwijt zicht op de Reschensee
zicht op de Reschensee en verder op de Haidersee heel mooi uitleg over de verdedigingslijn tussen de 2 gebieden nogmaals een blik op het meer hier moeten we verder door tussen de paarden en koeien ze komen zelfs tegen op de foto hier deze weg volgen naar beneden de beruchtig Speicher steich grenspaal van Italië
hier zijn we terug op oostenrijkse bodem
op naar de kabelbaan hallo ik ben hier nog we zitten goed hier zijn ook paarden zicht vanop Bergkastel terrasje aan de kabelbaan vooraleer we terug naar Nauders afdalen
Wandeling terug vanuit het hotel met deze maal een vrouwelijke gidse. Een rustige en aangename wandeling via de Nauderse Hôheweg over flank van alpenweide(niet aan te raden met kinderen) naar Novelleshof en terug via de kruisweg naar Nauders met een klein bezoek aan het het slot van Nauders.
zicht op Nauders het kapelletje van Nauders
de hoofdkerk met begraafplaats van Nauders
mooi zicht bekijken hoe we het zullen aanvangen een steile klim
eindelijk boven nog een stukje klimmen
fier op de foto de Piz-lad achter ons
mooie bloemen maar afblijven
de kruisweg
eventjes binnengluren
het slot van Nauders
binnenkoer zie ze stralen!!! nog een woordje uitleg onze gidse Renate
Vertrekkend vanaf het hotel gingen wij door het dorp richting Parditschof(heel de tijd klimmend) en vandaar naar de Labaunalm, om daar eventjes te rusten alvorens we verder stapten tot op de Fluchtwand. Eenmaal boven aan de Fluchtwand vonden we voor de 1°maal edelweis. Hier hadden we een hoogte verschil van meer dan 900m overwonnen. Vanop de Flucht wand kon je recht naar beneden kijken, zo'n kloof van ongeveer 1300m diep. Niet voor mensen met hoogtevrees. Dit is ook een aanrader van wandeling. Het was heel mooi weer en hadden een prachtig zicht over de omgeving.
door dorp naar de wandelborden op weg naar Parditzschof
mooi weer mooi zicht op de bergen rust nu maar een beetje en jij ook
aan Parditzschof aangekomen het kapelletje
in de verte ziet men de Fluchtwand rechts
aangekomen bij Labaunalm de mooie uitbaatster
wachten op onze bestelling
op weg naar de Fluchtwand bij de koeien
en het zijn er veel nog een weide doorkruisen edelweis hier zijn we op de top van de Fluchtwand mooi zicht terug naar beneden grimmige rotsformatie
terug aan de Parditschof mooi uitzicht
het kapelletje binnenin Parditschof een geknelde geit kerk van Nauders
Vandaag gingen we het een beetje kalm aanpakken. We gingen met een Vlaamse familie een vlakke wandeling doen op Bergkastel(2173m hoog) We namen de berglift naar boven . Daarna begonnen we aan onze rustige wandeling. Het weer daar boven was terug iets mistig, maar niet koud. Veel uitzichten waren niet goed zichtbaar door de bewolking, maar we genoten toch van de wandeling. Eenmaal de wandeling erop zat dronken we daar iets en namen dan de kabelbaan opnieuw om af te dalen. Daarna gingen we nog eens naar het hotel om onze koffie met gebak en nog wat na te praten.
boven op Bergkastel zicht op de omgeving
deze wandeling gingen we doen gelieve dit nummer te volgen op weg mist neemt de mooie zichten weg
rustige paadjes vlonderpaden
jammer ban de bewolking
hier met onze Oost-Vlaamse vrienden tussen de koeien wat kom jij hier doen dames aan de praat hier een stukje de Oost-Vlamingen een lekkere dessert
wat zie ik daar ik heb wat gezien dit is geen sneeuw maar een hoopje zout
naar beneden via de kabelbaan
zo'n 800m hoogte verschil met beneden
hier terug in het hotel voor onze dagelijkse koffie met of zonder gebakje erbij.
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gestopt met werken,.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, fotografie.
ben aangesloten bij wandelclub de 12uren van Lauwe.
BR>
