De Bijbel is basis voor drie grote
geloofsstrekkingen, het Jodendom, het christendom en de islam.
Eerst was er het Jodendom dat de Bijbel fundeerde,
doch iedereen die geen jood was uitsloot.
Dan kwam er een scheuring en staken de volgelingen
van Jezus van Nazareth de kop op als Christenen, doch ververloochende het recht
op zelfbehoud en creëerde de martelarij als ideaal voor haar volgelingen.
Tot slot stak nagenoeg 600 jaar later, de Islam de
kop op en veroverde via de profeet Mohamed, in enkele decennia het Arabische
schiereiland. De islam is uitgegroeid tot de grootste godsdienst van de moderne
wereld der 21ste eeuw.
Het idee dat de islam zijn opmars te danken heeft
aan de verspreiding via geweld, is een grove fout en drogreden.
Het succes van de islam is vooral te danken aan het
feit dat de islam diverse grote tekorten van de twee andere Bijbelgodsdiensten
mist.
1)De islam
beperkt zich niet tot één volk doch staat voor iedereen open.
2)De islam
preekt geen zelfverloochening doch het recht zich en de zijnen te verdedigen en
al wat men bezit, ook zijn ideologie of geloof, zelfs met geweld waar nodig.
3)De islam
respecteert de schepping en de natuur van de mens.
4)De
islamitische wetten, filosofieën en regels samengevat in de Sjaria beantwoorden
aan het recht van het individu, en bevorderen het gepast straffen van de
misdaad via herstel van de begane misdaad. De beperkingen van rechten voor
vrouwen zijn geen gevolg van de Sjaria of islam, wel van het extreme
patriarchale der Arabische volkeren, en stammen af van de Bijbel zelf, en niet
van een der godsdienst filosofieën die er uit ontsproten. Alleen
Bijbelgodsdiensten miskennen de gelijkberechtiging der vrouwen.
5)De
uitzonderlijke opkomst van de islam in Indonesië is een direct gevolg van het
feit dat de islam en de Sjaria beantwoorden aan het uitgesproken nestinstinct
van de Indonesiër. Het instinct van de Indonesiër dat niets te maken heeft met
de vrouwelijke natuur en haar behoefte aan een nest voor de jongeren. Hier gaat
het echter om een instinctieve ontwikkeling die het wezen van man en vrouw
onderwerpt tot in het absurde om voor het eigen nest op te komen en zich
onbeperkt en instinctief op te offeren. Deze instinctieve en dwangmatige plicht
wordt door erkenning van geweld ter verdediging het best beantwoord, en wordt
voluit tegemoet gekomen via de islam en de Sjaria.
6)Islam is
daardoor een Bijbelscheuring die het best de natuur van de mens en de behoefte
ter overleving beantwoord.
Het alom tegenwoordige conflict tussen de diverse
Bijbelgodsdiensten is een direct gevolg van het feit dat deze godsdiensten
oorspronkelijk steunen op een geschrift dat door en voor het Jodendom door
Mozes werd geschreven en tegen andere volkeren was gericht, waardoor bepaald
onrecht werd verschoond op grond van die Bijbel. Men kan dan ook niet anders
dan besluiten dat fundamenteel alleen de islam belangrijke delen van de Bijbel
rechtzet waar deze niet terecht zijn en de waardering van de vrouw binnen haar
natuurlijk kader het best mogelijk maakt, terwijl het specifiek in de Arabische
wereld de vrouw is, die haar rechten en natuurlijke plaats miskent ziet.
Let wel dat zedelijke normen slechte ontstaan waar
deze nodig zijn, en hun ontstaan slechts refereert naar zedelijk verval, wat in
de Arabische wereld een belangrijke bijdrage leverde in de houding van een al
sterkt sociaal gedegradeerde patriarchale maatschappij, tegenover de vrouw.
Het zich accentueren als buitenlander of moslim door
kleding, is het negeren van integratie, en hindert de integratie en aanvaarding
door de eigen benadrukking van het geloofsonderscheid, dit geld niet alleen
voor moslims doch ook voor traditionele joden, ook christenen maken tot vandaag
deze fout, zij het niet direct via kleding.
We zien
echter zowel bij joden als islamieten dat vele zich in de massa laten
verdwijnen en opgaan door hun traditionele gebruiken van kleding aan te passen,
wat blijkbaar perfect kan zonder de eigen waarden te ontkennen. Christenen
blijven echter de wereld domineren via geweld als vermeend onderdeel van
beschaving.
