Stel je voor dat je een massa kapitaal te beleggen hebt, dan zoek je naar de meest gunstige belegging, en dat is uiteraard in groeilanden, die door lage lonen niet door ons kunnen beconcurreerd worden.  Ons kapitaal is daarmee verzekerd net zoals de groei van hun economie. Er komt echter een kink in de kabel als de markt vol geraakt en de groei stagneert. Ik weet me echter te koppelen aan de politiek of er direct in deel te nemen, en ben niet te dom om te begrijpen dat de westerse mark en hun bedrijven de uitbreiding van de derdewereld hinderen, en wil dar verder verhinderen, om de eigen beleggingen in de derde wereld te bevorderen. De oplossing ligt voor de hand, ik laat Europa en mijn kiezers gewoonweg creperen, doch moet er wel voor zorgen dat het niet opvalt en ik zelf de schuld niet krijg. Om te beginnen sluizen we massa’s kapitaal van de gemeenschap langs allerlei sluipwegen naar onze eigen zakken en die van medestaanders, waardoor de rendabiliteit van bedrijven en instellingen op de helling komen, en de mogelijkheden van de derdewereld industrie er dus beter voor komt te staan, n u vraag je voor de slabbakkende economie de solidariteit van de bevolking, en ja we zijn  vertrokken, Europa leeg, mijn zakken vol, en de weerstand van het bevolking is nu waardeloos, terwijl ik hen niet meer nodig heb.

Dit is slechts een hypothese die gek genoeg zou kunnen kloppen en vele raadsels zou oplossen.