Diverse specialisten in de Psychiatrie spreken zich om diverse wijze uit over de geestestoestand van Kim De Gelder. Men kan het fenomeen vergelijken met de Noorse.

Vanuit de psychoanalyse kan men echter de volgende elementen onder ogenschouw nemen:

1)     Beide handelden niet met een duidelijk of directe fysieke aanleiding of noodzaak.

2)     Opvallende bij beide is dat ze hun acties vooraf nauwgezet planden.

3)     Beiden trachten bewust zoveel mogelijk slachtoffers te maken onder de eigen soortgenoten.

4)     In beide gevallen is geen spoor van spijt of medeleven met slachtoffers of nabestaande.

5)     De twee handelden duidelijk uit opgekropte frustratie en haat tegen de eigen maatschappij.

6)     Zowel De Gelders als Breivik verraste weerloze slachtoffers en bewapende zich zodat verweer uitgesloten was.

7)     Beide gevallen moet men koppelen aan een oorzakelijk verband uit gebrek aan gezonde intieme en sociale omgang en/of persoonlijk onvermogen zich intiem en sociaal te koppelen.

8)     Beiden leven in een overtuiging dat hun handelswijze een ruim gerechtvaardigde daad betreft, zien hun actie als een ideaal en zijn dus bereid deze daad zomogelijk te herhalen.

Waanzinnige daden blijken hier telkens berekend en bewust gericht te worden, doch zijn een vorm persoonlijkheidsstoring en niet van waanzin of schizofrenie. Er is echter een redelijke kans dat er schizoïde buien waar kunnen genomen worden, waarbij de persoon de toestand gaat benutten om zich eerder bewust aan de realiteit te onttrekken. Schizofrene persoonlijkheden verkeren daar en tegen in een blijvende waan, en hebben niet het zelfstandige of bewuste vermogen naar de realiteit terug te keren, daar een dergelijke ziekelijke toestand steunt op een onbewuste en volledige ontkoppeling van de realiteit.

Mensen die instinctief individualistisch gebonden zijn (+/-50% van de westerse bevolking, veelal in de psychologie omschreven als introverte persoonlijkheden) en zich niet weten te koppelen aan een individu dat steun geeft en begrip toont, lopen grote kans door gebrek aan individueel contact en morele steun in een morele put te vallen.

Sociaal zwakke persoonlijkheid is een direct gevolg van onvoldoende sociale intelligentie waardoor een persoon zich niet kan handhaven of integreren, en men dus als paria in de maatschappij moet verder zien te komen. Opstapeling van frustratie doet de rest en is dus kweekhaard voor woede en geweld tegen de maatschappij of directe omgeving die hen naar hun mening uitspuwt. Geweld dat door persoonlijkheidszwakte naar zwakkeren zal gericht worden, onder omstandigheden dat er geen ernstig risico op verzet kan rijzen, zodat men het plan optimaal kan uitvoeren.

Oorzaken zijn veelal te vinden in de combinatie van het milieu van de persoon en aangeboren sociaal gebrek vaak op de koop toe verbonden aan een tekort in de opvoeding. Een aangeboren lage sociale intelligentie is een vereiste om tot dergelijke afwijkingen te evolueren. Indien de persoonlijke sociale intelligentie veel te laag is, bestaat de kans dat een kind van meet af voor ouder en opvoeder niet bereikbaar is. Degelijk kind is nauwelijks of niet opvoedbaar daar het persoonlijke inzicht in het door opvoeding of ervaring aangebrachte moet begrepen worden, wil men bereiken dat opgedane kennis en ervaring impact hebben en spontaan benut zullen worden. Dergelijk fenomeen is gebaseerd op een afwijking die vooral vorm zal aannemen en herkenbaar is van aan de puberteit, gezien daar de drang tot zelfstandigheid doet gelden, terwijl de sociale aanleg en ontwikkeling dit onmogelijke maken.