Nee, het heeft niet alleen bestaan doch het bestaat nog. Wat vele in het westen niet weten, is dat de bevolking in vegetatierijke tropische gebieden nauwelijks hoeven te werken om te overleven. Rivieren zijn er veelal onaangetast en relatief proper, wat betekend dat er geen giftige afvalstoffen in geloost worden en het water dus, hoewel naar onze normen ogenschijnlijk vuil, toch drinkbaar is. Ook troebel water wordt door de bevolking gedronken, zonder dat het hen deert, daar hun immuunsysteem zich hieraan heeft aangepast. Wat voor ons westerlingen ondrinkbaar is, zonder infecties op te lopen, is voor hen drinkbaar en zonder gevolgen, en heeft geen schadelijke impact op hun gezondheid.

Wanneer ik voor langere tijd in de tropen op het platte land verblijf, wordt ik telkens bij aanvang gedurende de eerste zes maanden geplaagd door ontstoken en gezwollen benen, en massa’s kleine zweetblaasjes op de rug, armen en benen, die uiteindelijk openbreken en kleine ontstoken wondjes geven. Kwalen die direct gevolg zijn van het drinken van besmet water en een onaangepaste drinkgewoonte. We zijn bij de warmte geneigd om veel te drinken, doch onze poriën zijn door het verblijf in een koel klimaat niet aangepast en zweet kan niet genoeg weg terwijl we teveel drinken en dus ook teveel zweten. De kwalen verdwijnen na ongeveer een halfjaar vanzelf, het lichaam en afweer zowel als onze gewoonten hebben daartegen aangepast. Men heeft er vaak geen dokter ter beschikking, doch de bevolking kent vele wonderlijke en natuurlijke remedies die verbluffende resultaten geven. Een wondje aan mijn been wou, ondanks het gebruik van ontsmettende wondzalf die ik bij me had, maar niet genezen. Een van de dorpelingen bood me uiteindelijk aan om de wonde te verzorgen en plukte enkele bladeren van een struikje, die hij vervolgens fijn hakte en in ongefilterd water uit de rivier drenkte om vervolgens op de wonde aan te brengen, vastgehouden door een extra blad dat hij om mijn been bond met een touwtje uit kokosvezel. Wat onze wond en huid verzorgende zalven zoals Soframycine, Betadine of Terramycine niet vermochten, genas echter in slechts enkele dagen met behulp van hun natuurlijke kruidenbehandeling.

De fysieke weerstand en het immuunsysteem bij deze mensen is veel hoger ontwikkeld en vele van hen overleven tot op een hoge leeftijd zonder moderne medische hulp. De natuurlijke selectie behoedt hen tegen fysieke of psychische degradatie, waardoor de maatschappij zonder moderne infrastructuren of complexe wetgevingen vreedzaam kan blijven functioneren, uiteraard naar eigen normen. Eigen normen en zowel sociale als zedelijke ontwikkelingen van deze volkeren worden tegenwoordig echter veelal door westerse invloeden en interventies ontwricht, met alle nefaste gevolgen van dien.

Indien we honderd jaar teruggaan in de tijd treffen we ook hier het gebruik van vele natuurlijke methoden en kruiden om ziekten te bestrijden, doch de farmaceutische industrie heeft zelfredzaamheid op dit vlak grondig verdrongen.

Gezien het leven in tropische gebieden buitenshuis verloop heeft het esthetische in het huis geen directe betekenis voor deze mensen en gaat hun aandacht voluit naar het buitenleven, ook gebrek aan individualisme en de behoefte zich via hun eigendommen te profileren zorgt voor een afwezigheid van esthetische kenmerken ene persoonlijke eigendommen of rijkdommen.

HET PARADIJS:

Leven in het aartsparadijs.

De meeste mensen zijn ’s morgens op rond vijf uur en vrouwen beginnen met in en rond de hut te vagen met wissen en vervolgens met het ontmantelen en klieven van een kokosnoot, waarbij de kokosmelk wordt verzameld dat als kookvocht dient om rijst in te koken. In kokosmelk gekookte rijst kleeft goed samen, wordt uitgestreken op een gewassen bananenblad om vervolgens in blokjes verdeeld te worden. Deze rijstkoeken worden veelal met kruidige chili pasta gegeten. Chili pasta die bij de rijst wordt gegeten is vaak verzacht door vermenging met geraspt kokosvlees. De meeste mensen nemen genoegen met een halve dag werk om in het nodige te voorzien. In minder gunstige gebieden of waar de vegetatie schaars is wordt aan landbouw en veeteelt gedaan om in de behoefte te voorzien. Familialebehoefte kan in de tropen veelal gedekt worden door zeer kleinschalige landbouw of veeteelt. Deze mensen hoeven niet voor kleding of verwarming te zorgen en een bladerendek volstaat om zich te beschutten tegen de regen. Er rest hen dus veel vrije tijd, waardoor mannen en vrouwen vaak in groepjes er op uit trekken of samenscholen en zich amuseren. Verder op de dag is het bereiden van het eten een kleine klus, daar er ’s morgens voor de nodige middelen en ingrediënten werd gezorgd. Thuis is de vrouw veelal meesteres, de man moet soms op haar verzoek wat zwaardere of riskantere zaken opknappen. De man is heer en meester in de maatschappij en het maatschappelijke bestuur. Buitenshuis mag hij als een haan gaan kraaien, thuis heeft hij, bij de meeste volkeren, weinig of niet in de pap te brokken. Kinderen leren door in het dagelijkse leven de ouders te helpen, wat veelal ernst wordt vanaf de leeftijd van ongeveer 6 à 7 jaar.

Huisgerief:  

Huisgerei is veelal beperkt tot eventueel enkele gebakken potten, kalebassen, lepels vervaardigd uit halve kokosschaal met een steel, een vijzel en stomper, een pletsteen en een stevig gesmeed mes of een scherp stenen blad dat als mes functioneert . Koken kan door vlees, vis of groeten, al dan niet afzonderlijk of vermengd, eventueel in kruidige bladeren te wikkelen om vervolgen in de hete as van een gedoofd vuur te laten garen. Grote bananenbladeren doen dienst als onderlegger, inpakmateriaal, of voor het inpakken van voeding om te laten garen in hete assen. Het servies is al even eenvoudig en praktisch als het kookgerief dat uit stenenpotten of bladeren bestaat, daar de vijf vingeren van de rechterhand dienen als vork terwijl de linkerhand voorbehouden blijft voor het vuile werk, de hygiëne en het toilet. Al het eten is vooraf door de vrouw of kokkin klein gesneden op een metalen of stenen lemmet dat met het scherp naar boven in of op een plank word bevestigd, en bij niet gebruik wordt afgedekt. De handen worden voor en na elke maaltijd goed gewassen. Als kom of lepel worden de harde schalen van vruchten als de kalebas en kokosnoot gebruikt. De afwas is dan ook in een handomdraai achter de rug. Zitten doet men door te hurken en tafels gebruikt men niet, iedereen hurkt of zit bij het eten ergens te velde en houdt zijn kom, kalebas of aarde schotel in de linkerhand en eet met de rechter hand, louter een kwestie van gewoonte, praktisch, goedkoop en gemakkelijk. ‘s Avonds tot laat in de nacht hoort men praten, lachen en zingen. Jong en oud klit in groepjes samen en amuseren zich tot in het hols van de nacht.

Slapen op de grond.

Bedden zijn ook absoluut onnodig gezien de mensen op de warme grond slapen waarbij zij gevlochten matten gebruiken om op te liggen, matten die zij dan in de dag ergens opgerolde aan de kant zetten. Geweven doeken van draden uit katoenspinsel worden gebruikt om gevuld met pitten als kopkussen te functioneren.

Op blote voeten lopen.

Schoeisel is door het klimaat overbodig, terwijl allen van jongs af op blote voeten lopen waardoor hun voetgewrichten ook soepel blijven en zich aan de boden aanpassen. De voetzolen zijn door een eeltlaag ook minder kwetsbaar. Door soepele gewrichten plooit de voet zich naar elke oneffenheid, terwijl eelt samen met soepelheid belet dat men verwondingen door scherpe stenen oploopt of pijn voelt. Het lopen door de vrije natuur en de aanwezigheid van giftige slangen en ongedierte heeft echter snel tot de noodzaak en nut van schoeisel geleid, doch tropische volkeren zijn aan dit risico gewend en vermijden nachtelijke tochten door de wildernis of door begroeide en onoverzichtelijke plaatsen. Het ontbreken van verlichting voorkomt lichtvervuiling en stelt hen in staat ook ’s nachts redelijk goed te zien.

Medische zorg en middelen.

Gebrek aan medische zorg wordt veelal aangegeven voor de lage gemiddelde ouderdom, doch dit is een ernstige misvatting. De meeste volkeren beschikken over een verbluffende farmaceutische inboedel die zij recht van de natuur weten te onttrekken en niet zelden onze westerse farmacie u in de schaduw zet.

De sterfte bij zuigelingen mag dan hoger zijn dan bij ons, wat de gemiddelde levensverwachting drukt, doch het gemiddelde van de gezonde ouderdom ligt aanzienlijk hoger dan dit in het westen het geval is. Het behoudt van de natuurlijke selectie heeft tot gevold dat wie de kleuterperiode overleeft ook gezond is en kan overleven zonder moderne en westerse medische verzorging of interventie.

Wij beschikken over medicines en hun bevoorrading door grote farmaceutische bedrijven, doch deze zijn slechts na de tweede wereldoorlog massaal opgedoken, terwijl tot in de periode rond 1950 haast elke arts een eigen farmacie had en zelf medicijnen bereidde of door een assistent niet bereiden, waarbij vaak kruiden uit de lokale flora en natuur werden benut.

Zede, naaktheid en individueel gevoel.

Gezien de tropische warmte geen kleding vereist, is het naakt lopen vaak tot vandaag geen uitzondering of ongewoonheid. Kleren zijn slechts hinderlijk in een tropische en begroeide omgeving en het gebrek hieraan is dus geen gebrek maar een gemak. Naakt zijn hoort thuis in het warme en tropische klimaat, en stoort niet waardoor men er aan gewend is. Merkwaardig genoeg zijn zede en gewoonten hieraan aangepast, en gezien hun normen niet gekoppend zijn aan het individualisme en individuele wensen, bestaan er nauwelijks of geen zedendelicten. Ook incest is in de tropische maatschappijen haast ondenkbaar en onmogelijk. Gebrek aan individualiteit of individuele gebondenheid en gevoelsbasis heeft bij vele niet westerse volkeren tot gevolg dat de eigen waarde en behoefte afhankelijk is van deze van de gemeenschap, waardoor bewuste individuele uitspattingen door eigen instinct wordt verhinderd.

Westerse invloeden en vooral kerkgemeenschappen en Bijbelse religies die hun ontstaan danken aan het individualisme, hebben hier echter hun vernietigend spoor getrokken, terwijl volksvermengingen het westerse DNA met de erfelijke factoren hieraan verbonden, door kolonisten verspreid ook hier steeds meer zedendelicten naar westerse normen brachten.

Zede, seks en de jeugd.

Daar westers individualisme en egocentrisme door volksvermenging overal ter wereld werd verspreid, zijn ook de daaraan verbonden kwalen en het extreme egoïsme overal terug te vinden, terwijl de hoge agressie die aan de westerse ontwikkeling verbonden is zich overal doet gelden, vaak gewelddadig of zelfs door het westen uit puur eigenbelang gesteund.

Ontbreken van extreem egocentrisme en egoïsme heeft echter tot gevold dat de persoonlijke behoefte van het individu gemakkelijk aan de maatschappelijke normen onderworpen blijft, terwijl bij goed sociaal ontwikkelden de geslachtsdrift en lusten, niet opgewekt kunnen worden door het kind dat geen spontane seksuele prikkels kan uitsturen of beantwoorden.

Seksuele gerichtheid en gevoelens.

De goede sociale en maatschappelijke ontwikkeling bij vele volkeren heeft tot gevolg dat de plaats van de partner in overeenstemming met de natuur en zijn natuurlijke eigenheid onvoorwaardelijk wordt aanvaard, waardoor gebrek aan aanpassing aan de andere sekse niet in vraag kan komen, en beide partners zich schikken naar de eigenheid van de tegenpool. Seksuele noden en gevoelens worden via maatschappelijke afspraken en normen perfect opgevangen en in banen geleid, waardoor er naar hun normen geen seksuele delicten plaats of kans hebben. Vooral gevoelens worden door volkeren op het tropische vasteland goed beheerst, en emotionaliteit neemt hier nooit de bovenhand, waardoor deze gemeenschappen hun interne stabiliteit mee verzekerd wisten, net zoals hun plaats in klimatologisch gunstige en biologisch rijke, gezonde en gunstige gebieden.

Huwelijk, monogamie en polygamie, zin en onzin.

Het huwelijk is een instelling die verbonden is en zijn oorsprong heeft bij het individualisme en noden tot individuele tegemoetkoming, bevrediging en voorziening. Door het huwelijk worden man en vrouw aan elkaar verbonden, verplicht en taken in het gezin verzekerd. Egocentrisme dat ontstaat door gebrekkige sociale ontwikkeling leidt dan weer tot het onderwerpen van de zwakkeren vrouwelijke partner en is daarmee de oorzaak van bepaalde extreme patriarchale maatschappijen die wij duidelijk weerspiegeld zien in de Bijbelse religies, doch ook in Arische religies zoals Hindoeïsme en aanverwanten.

Extreem patriarchale gemeenschappen onderwerpen niet zelden de vrouw als lustobject aan de man en staan toe dat mannen meerdere vrouwen nemen om in hun behoefte te voldoen, en dit haaks op de individuele behoefte of noden aan individuele koppeling eigen aan de westerse ontwikkeling.

Vanuit de Arische cultuur en het hindoeïsme drong de extreme onthechting ter loutering door in de Bijbelse wereld, het Jodendom en het christendom, om uiteindelijk gedurende de reformatie 1517 of op het einde der late middeleeuwen in de Roomse kerk te worden verankerd in het priesterschap.

Vereiste van het celibaat werd voor het eerst als wetgeving vermeld in de Synode van Elvira in 306.

Tijdens het kerkelijke Concilie van Trente van 1545 tot 1563, dat ten doel had een einde te maken aan de misstanden in de katholieke kerk, werd andermaal besloten dat geestelijken het celibaat moeten respecteren. (http://nl.wikipedia.org/wiki/)

Vanuit de context van voorgaande ontstond bij individualisten in combinatie met een degelijke sociale ontwikkeling en respect voor de vrouw en het individualisme ook de regelgeving tot het monogame huwelijk en het erkennen van beperkte rechten voor de vrouw in haar rol en hiertoe ook strikt beperkt.

In niet westerse en/of niet individualistische ontwikkelingen vinden we zowel monogame als polygame samenlevingen, terwijl ook het communale leven vooral in Afrika en Indonesië een belangrijke plaats innemen of innamen, doordat bij deze ontwikkelingen de commune of gemeenschap centraal stonden en staan.

De instorting

Het Egocentrisch individualisme:

Het individualisme dat door degradatie evolueerde tot een egocentrisme vormt de basis voor zowel durende als onbeperkte rivaliteit binnen een gemeenschap met destabiliserend effect en verzwakking van dergelijke gemeenschappen. Deze gemeenschappen zullen dank zij hun verzwakking moeten wijken voor stabiele gemeenschappen en uiteindelijk verdrongen worden naar koude of onherbergzame gebieden en eilanden. Hiermee is de basis gelegd voor de Indo-Europese ontwikkelingen en een belangrijk deel in het bevolken van midden en noord Europa. De invloeden van de westerse ontwikkeling en de verspreiding van onze ziekelijke beschaving gaat ruim vijf tot zes duizend jaar terug in de tijd, en liet ons zijn oudste sporen in het gebied van de Indus en de Nijl delta na. Er zijn echter aanwijzingen die doen aannemen dat ook de Nijl delta een ontwikkeling kent die mogelijk ouder is en duidelijke sporen draagt van het individualisme en persoonlijke verering in de culturele overblijfselen. Vooral het individualisme geeft aanzet tot persoonlijke ontwikkelingen die zich boven de gemeenschappen verheffen en de natuurlijke orde verstoren om persoonlijk belang te benadrukken en te verheerlijken. Dergelijke verstoringen blijven lange tijd beperkt tot de westerse wereld terwijl andere gemeenschappenen continenten nauwelijks worden aangeroerd en slecht langzaam binnen natuurlijke grenzen en behoeften evolueren.

Mobiliteit en verspreiding van de westerse ontwikkeling:

Door verhoogde mobiliteit en de scheepvaart gedurende de 15^de en 16^de eeuw betekende de kolonisatie en kerstening van nagenoeg de gehele wereld, door het vooral Rooms geïnspireerde Europese gezag, en de verspreiding van een dictatoriale en individualistische tirannie over alle niet Europese gebieden. Er is tot op heden geen enkele godsdienst die met een enigszins vergelijkbaar geweld verspreid werd terwijl het Rooms christendom met bloed in de geschiedenis werd geschreven. Het Westen palmde in en veroverde op zoek naar macht en rijkdom, onder mom van noodzakelijke beschaving van volkeren. Volkeren die echter haast allen een veelhogere beschaving en sociale ontwikkeling hadden dan de best ontwikkelde westerse maatschappij, doch net hierdoor geen behoorlijke militaire ontwikkeling kende en dus machteloos waren tegenover de veroveraar. Het westen veroverde zonder enig respect voor de eigenheid van de veroverde volkeren en hun rechten, en dwongen de veroverde gebieden zich te richten naar hun bekrompen normen. Authentieke waarde en culturen van de veroverde volkeren werden als heidens vervloek en verbannen of gingen onder druk van de westerse kolonisatie verloren.

Fysieke degradatie door moderne medische ontwikkelingen en sentimentele ingrepen.

Zowel medische ontwikkelingen en het gebuik van kunstmatige vernietiging van pathogene als de veelvuldigheid in voorzorgen en medische interventies, beletten de opwaardering en aanpassing van het immuunsysteem, doch zetten de artsen uit de wind en voorkomen beschuldiging aan hun adres. Vooral de zwakke en emotionele individualist eist steeds meer van de medische sectoren en dwingt hen om interventies op te voeren, terwijl de medische sectoren er financieel wel bij varen en persoonlijke rijkdommen van hun verantwoordelijken garanderen. Achterstand van het menselijke immuunsysteem wordt niet alleen schrijnen, doch ook de voorsprong van de ziekteverwekker neemt slecht toe gezien de zwakste onder de ziekteverwekkers vernietigd worden tot er een mutant bij zit die immuun blijkt voor de ontwikkelde medicatie waardoor men een versterkte ziekteverwekker of pathogene krijgt die zich gaat verspreiden. Er duiken net door de massale medische interventies steeds meer ziektes op door bacteriën die immuun zijn voor de bestaande antibiotica. Tot overmaat is het immuunsysteem van de mens onderhevig aan een snelle en fatale degradatie, gezien dit systeem door overvloedig gebruik van medicaties geen gelegenheid krijgt om zich aan te passen.

Mentale degradatie onder invloed van sentimenteel individualisme.      

Fysieke degradatie kan slechts een ernstige impact geven, indien deze gekoppeld is aan een mentale degradatie. Zonder mentale degradatie is de fysieke degradatie kansloos en zal de logica en het gezonde verstand leiden tot correcte ingrepen om verdere degradatie van de soort te voorkomen. Kortzichtige en sentimentele benadering van het vermeende respect voor het leven leidt maar al te vaak tot het onderhoud en beschermen van leven dat zinloos en hopeloos is. In de natuur zien we dat dieren de jongen die onvoldoende overlevingskansen hebben, aan hun lot over laten, een systeem dat ook door vele volkeren zelfs vandaag noch in acht wordt genomen, en waardoor degradatie nauwelijks kansen krijgt.  Vooral het individualisme en verbonden egoïsme geven ontsporing op sentimenteel vlak kans op impact en invloed op het leven, en de moeder die een kind baar heeft de natuurlijke neiging dit kind te behouden en te verzorgen. In de meeste ontwikkelingen is dit beperkt tot het kind dat duidelijk in staat is om een normale ontwikkeling te doorlopen, terwijl duidelijke of zichtbare tekortkomingen leiden tot het afstoten van het kind om erger te voorkomen en de maatschappij te beschermen. Ongelukkig genoeg is het ook hier vaak gedwongen interventie door westerse gemeenschappen en hun ziekelijke filosofie voortspruitend uit sentimenteel individueel gerichte gevoelens, die zich bemoeien en de natuurlijke ontplooiing en handelswijze van dergelijke gemeenschappen veroordelen en verbieden. Overal ter wereld verschijnen hierdoor gehandicapten op het toneel, doch verzwakken en ontwrichten de gemeenschappen, terwijl ze op de koop toe mogelijk verder kweken en via het DNA het risico en de degradatie kunnen verspreiden.

Overbevolking:

Medische interventies ten behoeve van de medische industrie en rijkdommen der westerse industriële magnaten en beleggers zijn oorzaak van totaal onverantwoorde promotie en gebruik van medische producten en medicatie, waardoor medische interventies de leeftijd van de bevolking verhoogt net zoals de overlevingskansen van zuigelingen, doch ook de verspreiding en voorplanting van leven dat zonder deze interventies er niet zou zijn, en waarbij de bevolking groeit ten nadelen van de kwaliteit van mens en maatschappij.

Sentimentele ingrepen en schijnheilige interventie om het eigen geweten vrij te pleiten, vloeien direct voort uit de vele bemoeiingen in de derde wereld en de catastrofale impact die hierdoor plaatsheeft. Het westen voert maar al te vaak interventies op om noodlijdende gebieden uit de problemen te halen, terwijl het duidelijk is dat vele van deze interventies de getroffen regio’s van de regen in de drop helpen, doch westerse politici showen hiermee aan hun achterban hun vermeende menslievendheid, een kwestie van het oppoetsen van het eigen embleem. Dergelijke interventies verhinderen maar al te vaak het herstel van het natuurlijke evenwicht.

Tussenkomsten in noodlijdende gebieden ten behoeve van eigen industrie en eigen belangen, veelal nadat bepaalde sectoren via financiële dotaties en subsidies overproductie hebben die dan naar die noodlijdende gebieden worden getransporteerd in ruil voor grondstoffen of diensten aan gunstige voorwaarden voor het westen of hun industrie. Vaak worden op deze wijze onleefbare gebieden bevolkt pof de bevolking op peil gehouden boven het natuurlijke vermogen van het gebied, waardoor het plaatselijke probleem door overbevolking of behoudt van overbevolking wordt verschoven en niet verholpen, en daarmee het probleem slechts verergert.

Stedelijke bewoning en leefruimte:

Interventies en gedwongen volkvermengingen veelal door verkrachtingen of manipulatie en dictatoriaal optreden van kolonisten creëerden instabiliteit in de betreffende gemeenschap. Telgen die voortspruiten uit gemende betrekkingen, hebben niet zelden een genetisch patroon en erfelijke factoren van een andere ontwikkeling, doch groeien op in een voor hun gevoelspatroon, vreemde wereld. Het onaangepast zijn en het onvermogen om zich volledig aan te passen aan hun geboorteplaats en bijhorende milieu drijft vele van hen naar een zoektocht naar eigen identiteit en aangepaste leefwereld.

De vlucht uit het geboortedorp eindigt voor vele van hen in een onderkomen in de anonimiteit van een stedelijk milieu, doch in deze omgeving hebben ze net als in het dorp geen duidelijke en steunende koppeling aan hun omgeving, noch de ontspanning die een vertrouwde omgeving biedt. Deze mensen vallen figuurlijk tussen wal en schip, en horen nergens echt thuis. Stedelijke omgevingen bieden onvoldoende natuur en natuurlijke ontspanning om jongeren afdoende in hun ontwikkeling te leiden, een natuurlijke en spontane impact van de natuur is nochtans de beste opvoeding die een kind kan krijgen.

Natuur is niet alleen verdraagzaam doch leert, biedt ervaringen en loont of straft naar maten men de natuur behandelt terwijl het kind nergens beter zijn grenzen kan leren kennen en bepalen.

De natuur is leven en sterven:

Euthanasie uit respect voor medemens, leven en maatschappij. Het kind dat in een natuurlijke omgeving opgroeit, leer van de natuur ook het feit en het nut van de natuurlijke selectie, een belangrijk element in het natuurlijke evenwicht en voortbestaan van natuur, in alle diversiteit en soorten. Deel van het leven zijn zowel het begin als het einde en al wat er tussen ligt. Dood is het gevolg en vervolg van leven en behoed de natuur voor hinder en ouderdomskwalen, een wetenschap waardoor vele volkeren tot vandaag de euthanasie toepassen, een taak die vooral door vrouwen of liefst dochters van de ouderen wordt voltrokken vanaf het ogenblik dat ouderen ongeneeslijk zijn en te veel lijden of door volslagen dementie alle contact met het leven verloren hebben. In de meeste gekende gevallen worden ouderen uit hun lijden verlost door verstikking waardoor de ouderen op een zachte en snelle wijze eerst het bewustzijn verliezen en vervolgen buiten bewustzijn snel doch pijnloos sterven. Euthanasie heeft niet alleen het voordeel dat men mensen uit een uitzichtloos lijden verlost, doch ook de maatschappij niet onzinnig verder belast. Euthanasie wordt trouwens ook toegepast op pasgeborenen die geen duidelijke of normale ontwikkeling hebben of kunnen hebben.

Men mag overwegen dat ruim 25% van de westerse bevolking op steun en verzorging is aangewezen, wat in de meeste gevallen een blijvende factor en een lijdensweg voor hen betekend, terwijl zij er zich vaak niet van bewust zijn, of er zelfs indien ze er zich van bewust zijn, geen beslissingsrecht in genieten.

De droom:

Een Aartsparadijs, waar kwam het vandaan?

Indien we de Bijbel trachten te analyseren en dit combineren met de logica, kan men zich een beeld vormen van de wortels van het verhaal van het Aartsparadijs.

De Bijbel vertelt ons dat de eerste mensen, Adam en Eva in een paradijs leefden met de goedkeuring en zegen van God.

De Bijbel vertelt ons ook dat de eerste vrouw een product was van de man en uit de man voortkwam. Dit kan impliceren dat eva een incestueuze dochter van Adam was, en dus logisch, in dergelijk geval althans, dezelfde gedragsafwijkingen als haar vader kon vertonen.

De Bijbel vertelt dat zij door het plukken van de vrucht van de boom van goed en kwaad, geen onderscheid maakten tussen wat mocht en wat niet mocht, en tot zich namen wat hen niet persoonlijk toekwam. Het tot zich nemen wat een gemeenschap toekomt, kan een eerste aanwijzing zijn van een ongehoorde en asociaal egoïsme eigen aan de westerse ontwikkeling, en onaanvaardbaar bij de meeste tropische volkeren, gezien dit de sociale structuur en samenhang van de gemeenschap op de helling zet.

Het feit dat God optreedt en hen verjaagt uit het paradijs is een directe weerspiegeling van het uitstoten of uitsluiten dat een gevolg is van asociaal of onaanvaardbaar gedrag ten overstaan van de gemeenschap waarin men leeft. Dat het uitsluiten en verdrijven van negatief ontwikkelden leidt tot een verhaal of sage waarbij deze uitsluiting centraal staat is begrijpelijk, doch betekend ook dat de uitgestotenen in ongunstige gebieden moet zien te overleven, terwijl er veel aanwijzingen zijn die laten veronderstellen dat het verhaal zich zou afspelen in het middenoosten voor de natuurverwoestingen en woestijnvorming. Trouwens het verhaal over,  en de tocht naar het beloofde land hoort ook in dit gebied thuis. Een gebied dat door een gunstige doch gematigde en relatief constante warmte begiftigt moet geweest zijn met een uitzonderlijk rijke subtropische fauna en flora, waardoor het in de het collectieve geheugen en volkoverleving de vorm van een paradijs kreeg. Dit laatste impliceert dat Adam en Eva niet de eerste mensen waren doch wel de stamouders van de westerse volksontwikkeling of toch van een belangrijk deel hiervan. Van hieruit is het ook logisch dat er een wens ontstaat naar een terugkeer naar dat land of gebied, en is er dus ook een logische link te maken met een wens naar een beloofd land voor hen.

De uitsluiting uit de subtropische omgeving heeft tot gevolg da  t na langdurend verblijf en vele honderden generaties in de koelte van Europa en het leven in afgesloten ruimten of grotten en door gebrek aan zonlicht de huidpigmenten gedegradeerd zijn, waardoor de blanke bevolking van Europa ontstond. Het is duidelijk dat bij het bestuderen van de bevolking in Europa dat de Europese ontwikkeling tot stand kwam door vermenging en uitstoot van verschillende tropische ontwikkelingen.