We worden dagelijks geconfronteerd met handelswijze van verantwoordelijken in diverse federale instellingen, die gebaseerd zijn op voorschriften en wetten, en stipt worden opgevolgd naar de letter van die voorschriften of wetten, doch niet zelden tegen de belangen van de gemeenschap en haar leden, terwijl, of de verantwoordelijken of slechts enkele personen als begunstigden uit de strijd komen en zich rijkelijk bevoordeeld weten. Mandatarissen en verantwoordelijken bedruipen elkaar om de haverklap op kosten van de bevolking, met het wansmakelijke smoesje dat alles formeel en legaal verliep en er dus geen vuiltje aan de lucht is. Er wordt echter regelmatig met documenten, verklaringen en geschriften gesjoemeld dat het een lust is om te zien, en valsheid in verklaringen en geschriften is hier blijkbaar niet strafbaar doch wordt zelfs, liefst buiten beeld, rijkelijk beloond. Het lijkt er soms naar alsof men in de wetstraat een wedstrijd houdt om ter meest liegen en bedriegen. De zin of intenties van wetten en voorschriften worden echter grofweg genegeerd en met de voeten getreden, terwijl dezelfde overheden van de daken schreeuwen dat we een democratische maatschappij zijn, waarin zij als overheid, oog hebben voor rechten en noden van de bevolking. Mogen we vragen of de minst gegoede en de middenklasse ook bij de bevolking mag gerekend worden, of mogen ze na de verkiezingen slechts als toeschouwer aan de zijlijn staan, en worden door de overheden alleen politieke vrienden als bevolking gerekend? Mogen we vragen of de grote politieke fracties nog enig respect hebben voor de bevolking van wie zij steun vragen en stemmen nodig hebben om te overleven?

Er is echter goede hoop voor de politieke partijen die de lakens uitdelen, althans als we de diverse lezingen en de overheden zelf moeten geloven. België doet het goed, de werkloosheid wordt door de overheid sterk beperkt, er komen nauwelijks werklozen bij, in tegendeel, er komen degelijke maatregelen om het aantal werklozen af te bouwen en de economie terug op de sporen te zetten. Onze bedrijven (de enkelen die er overblijven) doen het goed en maken meer winsten, doch de brede lagen van de bevolking moet wel de buikriem even wat strakker aanhalen, natuurlijk voor het goede doel en de nodige besparingen, doch ook enkele jaartjes langer werken en loonmatigingen verdragen, om de economie en tewerkstelling wat ruimte te geven. De vraag is of de werkende bevolking voor hun dood nog van een pensioen mogen genieten of wat gebeurt er met hun pensioenbijdragen en wie speelt er schoonweer mee?

Terwijl het voor de gegoede klasse slechts om aalmoezen gaat, is de kleine bijdrage of inlevering van de arbeider vaak het verschil tot menselijk leven en ellendige armoede.

We horen en zien nochtans dat vele bedrijven hun activiteiten hier stopzetten om in andere landen hun activiteiten op te voeren. Alles draait rond rendabiliteit en terwijl de arbeidsintensiviteit in België hoog aangeschreven wordt, het arbeidsloon in de laagste klasse een te kleine koopkracht biedt en niet voldoet voor de minimale gezinskosten, loont het blijkbaar voor velen bedrijven om naar de derdewereld te verhuizen, feiten die wel vele vragen doen rijzen.

De federatie begint te lekken, en krijgt stilaan het uitzicht van een kapotte trizee, ondanks de blokkeringen van de democratie door een schutkring of “cordon sanitaire” te creëren rond de harde opposities, ondanks collectieve collegialiteit om tegenstanders buiten te houden en de vuile was binnen te houden. De Belgische federale trizee lekt niet, hij zeikt als een moessonregen.

De officiële media hield lang de mond, doch sociale netwerken en hun invloed doen wat de media niet deed of niet mocht doen, en openbare persorganen zullen moeten volgen, willen ze geloofwaardig blijven en blijven bestaan.

In 2014 wachten ons nieuwe verkiezingen, doch de volgende regering zal de beerput die tot nu toe gevuld werd door de klassieke politieke fracties, hun leiders en het koningshuis, moeten uitmesten, doch riskeert de verwijten te krijgen voor de stank en de smeerlapperij die door hun voorgangers achtergelaten werd.