Het moest er ooit wel eens van komen. Water blijft niet eeuwig stromen; en van woorden wordt je keel al snel veel te dorstig. Ik heb dan ook besloten er hier mee op te houden.
Een trouwe fan had vast al bemerkt dat de blog tegenwoordig ietwat minder vaak aangevuld werd. Geen tijd, en vreemd genoeg, hoe het te zeggen, minder goesting/nood/drang om het bij elkaar te pennen. Mijn blog was om Parijs te verhalen, wat hij ook fantastisch goed gedaan heeft. Maar London is anders. Parijs was mijn studentikoos Erasmusavontuur, maar hier in London begint het (al even avontuurlijke) volwassen leven zachtjes op de deur te kloppen. Over studentikoze avonturen kan je verhalen vertellen; wat betreft het dagelijkse leven kom je er met een "hier alles goed" vaak wel. Niet dat er minder te vertellen valt; maar een jaartje meer brengt ook het besef dat meer woorden niet altijd meer te zeggen hebben.
Geef nu toe; het was ook een mooi moment om te stoppen. Einde van het oude jaar, begin van het nieuwe, met de paar dagen vertraging die ik traditioneel verplicht was aan mijn schrijfschepsel. Zo typisch om nu goeie voornemens te maken, en proberen op te houden. Ook ik; ik heb gisteren nog eens gekookt (zelfs een nieuw Sebastiaan-eet-in-30min-recept!), en vandaag zelfs grote inkopen gaan doen in de grotere, goedkopere en vooral verder afgelegen supermarkt. Zelfs een folder gaan halen van een fitnessclub! Maar bij deze voer ik ook een nieuwe traditie in; naast dingen die je zou moeten doen kies je elk jaar ook iets dat je niet meer hoeft te doen. Niet uit luiheid natuurlijk (alsof ik het tegen mijn zin deed)! Het was zowaar even lastig om een punt achter deze site te zetten.
Zo'n ding groeit een beetje aan je. Drieënvijftig berichten, van gemiddeld een pagina lang. Ik had evengoed nog eens een thesis geschreven, maar dat ga ik niet te luid zeggen. Er kleeft redelijk wat vingereelt aan deze pagina, en er zwerft een horde mooie herinneringen in rond. Maar dingen groeien nu eenmaal aan en van je af; het was leuk, en het is nu gedaan. Punt andere lijn.
Ga ik nog dingen schrijven? Uiteraard. Zoals ik al zei; je mag iets schrappen van je lijstje, maar er moet ook iets bijkomen. Hoewel wat precies voorlopig nog een geheim blijft (ook voor mij). Wat wel geweten mag zijn; alleszins al een nieuw kersttheater voor de nichten en neven. Voor de niet-kenners; volgend jaar brengt de laatste generatie Leenknegt (hoewel, tegen dan de voorlaatste!) een eigen interpretatie van het Kerstverhaal! Diegenen die eer hadden de eerste editie van dit (vorig?) jaar te kunnen bijwonen, kennen reeds de geheimen van ons succes; wij compenseren ons acteertalent ruimschoots met pathos, zelfspot, West-Vlaamsche Kinnekes Jezus en Monty Pythonische Engelen Gabriël. Nog een nieuwe nieuwjaarsbrief trouwens ook; een goede nonkel heeft er nog eentje te goed van mij. Ik verklaar trouwens bij deze de Kerstvakantie tot een veel te stressvol verlof! Die hordes familie, vrienden en kennissen die je wil bezoeken, die bergen hapjes, buffetten en plats die je niet kan weerstaan te verzetten en niet in slaagt nadien weer af te vallen, die kerstboomhoeken vol cadeau's die je al te vaak moet kopen en maar af en toe kan krijgen... Bij deze een nog voornemen voor mezelf; minder Kerstmis = beter Kerstmis. :)
Wat zal er met de blog gebeuren? Voorlopig blijft hij nog even online, en hoogstwaarschijnlijk zal het continu dementerende Internet dan wel zijn werk doen. Voor dat moment zullen alle teksten en foto's nog opgeslagen worden op een veilige locatie, misschien duiken ze ooit nog eens op.
Alleszins nog eens een dankjewel om mijn stukjes te willen lezen. Ik heb ooit eens gedacht een blog te wijden aan de "lezers"; ik heb hier nog altijd wat interessante statistieken over jullie, op ware Big Brother-wijze afgehaald door Bloggen.be van uw systeem. Geen zorgen, niets te opzienbarend (grootte van schermen waarop u mijn blog bekijkt en zo), misschien ook maar best dat ik die blog nooit aangevat heb.
Maar toch, en nogmaals; mercikes, ik hoop dat u zich gejeund heeft, en vanaf heden dus niet meer tot blogs maar tot mails, sms, telefoontjes, of kaartje.
Prettig Kerstmis en Gelukkig Nieuwjaar, Sebastiaan Leenknegt
