Gisterenavond, aan de Rue Mouffetard, in een bar wiens naam ik me niet meer kan herinneren. Een meisje, al evenzeer naamloos in mijn herinnering, spreekt me aan in het toilet. Om even het kader te schetsen: een kelderachtige toestand, met lekkende buizen (ik hoop dat het aanvoer was!) en goede muziek. 19 gaf ik ze, misschien 18. Mogelijk zelfs nog jonger.
"Tu ne trouves pas que ma jupe est trop courte?"
Stupefié, er bestaat geen beter nederlands woord om mijn reactie te beschrijven. Stupefié. Het moet dus gezegd zijn: ik ben Clement Peerens niet. Soms blijft de fictie beter dan de realiteit. Het arme kind dacht zelfs even dat ik geen Frans sprak, zolang bleef mijn reactie uit.
Maar de Clement had het dan wel wat makkelijker. Clement kon Nederlands klappen. Clement had het tegen een "okoze" (wie dat kind in die bar als een okoze zou beschouwen, moet eens bij den dokter langsgaan). En ja, Clement is nu eenmaal Clement.
Maar Clement is misschien wel Clement, Sebastiaan is ook wel meer dan genoeg Sebastiaan. En het duurt misschien wel wat langer voor Sebastiaan om een goeie repliek te vinden (meestal moet hij er eerst een blog over schrijven), als hij ze dan vindt, is hij tenminste niet zo'n slijmbal als Clement.
"Il n'y a rien de mauvais avec des jupes trop courtes!"
