Als Antwerpen 't Stad is, dan is Parijs toch wel zijn mooiste deelgemeente. Kan het aldus verbazen dat de sinjoren op tijd en stond eens afdalen naar hun kleine gehucht, zo dichtbij maar toch net ver genoeg, net dat beetje zuiderser maar ook niet te bevreemdend? Maar wees gewaarschuwd: een Antwerpenaar komt niet enkel voor zijn vertier naar Parijs. Want wat idyllisch is blijft misschien niet altijd idyllisch, en welk beter middel om zo'n verlies te vermijden dan een liefhebbend maar toch kritisch oog...
Men ziet ze hier graag komen, de sinjoren. Neem nu het heerschap dat ons dit weekend met zijn aanwezigheid verblijdde, om redenen van privacy noemen we hem enkel bij zijn initialen: WW. We hebben ons goed geamuseerd met WW. Kijkt graag naar architectuur, die WW, bijna even graag als erover praten. WW praat zeer graag over architectuur, en het liefst nog een beetje kritisch ook. "Kritiek is het begin van alles", zegt hij weleens, of lees: als WW's kritiek begint, is het einde nog even niet in zicht... Goed gevoel voor humor ook. Niet iedereen zal het appreciëren, zoals sommigen ook geen goede tas koffie in de ochtend lusten, zo'n lekker bittere stoot cafeïne die je meteen wakker maakt...
Hij kwam niet alleen, die WW, maar vergezeld door een zekere KV, een West-Vlaming. Ze hadden de tocht naar Parijs samen ondernomen, in een toch niet zo heel groot autootje. Zij aan zij, een Antwerpenaar en een West-Vlaming, 3u lang, in volstrekte vrede. Il faut le faire... Als verdere preuve van diplomatisch inzicht had KV besloten geen openlijke West-Vlaamse claim op Parijs te maken. KV was sluwer dan dat: hij importeerde simpelweg één van de mooiste stukjes van zijn provincie om hier nieuwe volgelingen te ronselen. Beste KV, indien de foto het niet zou tonen: ik volg... :)
KVWW, het klinkt bijna als een obscure vzw van de meer vlaams-katholieke zuil. Mais il faut le dire: de combinatie van deze twee snuiters doen SL (zelfs de initialen beginnen Frans te klinken!) toch met plezier weer even Vlaams voelen. 't Stad van Antwerpen, de klei van West-Vlaanderen; koffie 's ochtends en West-Vleteren 's avonds. En tussenin architectuur, schoenen op speed, regen, gazol, krappe parkeerplaatsen, glazen trappen, I'tjes, onderbroeken en iets... wat geen onderbroek was. KVWWSL, als naam voor een vzw deugt het voor geen meter, maar voor een weekendje Parijs is het alvast een succesformule...
