Osama is dood. Bam, poef, en weg was hij. Neergeschoten door een troep elitesoldaten in een gat ergens in Pakistan, en dan vrolijk in de zee geworpen.
Het is toch wat geweest, met die Osama (Bin voor de vrienden, Laden voor de Ikea-lovers). Bijna tien jaar heeft zijn grap nu geduurd, om maar te zwijgen van alle afgeleide grappen. Ikzelf herinner me ooit nog op een podium te hebben gestaan, in vol ornaat van CIA-agent, terwijl m'n broer als bebaarde terrorist het publiek afleidde van mijn speech. Waar zijn de tijden?
Zag er ook altijd zo goed uit. We moeten het toegeven; monster was hij enkel in zijn daden. Tien jaar tijd, zogezegd tien jaar van dwalen door Afghaanse bergen en het schuilen in vochtige grotjes, en de kerel wou maar niet ouder worden in zijn gezicht. Nu blijkt dat hij ergens veilig in een villa in Pakistan zat; het verklaart misschien wel één en ander.
Ik vraag me af of hoe het nu gebeurd is. Hoe gaat dat in zijn werk, als een elite-SEAL je komt omleggen. Toont hij je een bevelschrift tot, mja, geen arrestatie, tot eliminatie dan? En getekend door wie? "From Mr. Obama tot Mr. Osama"? Van het Congres of een andersoortig parlement dan, zouden ze dat wel aangedurfd hebben? Van een Pakistaanse ambtenaar? "Beste Amerikanen, komt u even die kerel voor ons omleggen, want wij weten niet wat er mee aan te vangen..." Van het Internationaal Strafhof misschien? Ah, nee, juist, hij is nooit voor het Strafhof gedagvaard geweest. Maar best ook, ze zijn er al zo druk bezig met het uitpluizen van Kadhafi's familiestamboom (of wat daar nog van overblijft).
Kadhafi zal vast zijn pensioen in de wachtkamers van Den Haag slijten. Beter dan Saddam, die vond men in een put en heeft men aan een boom gehangen. Jaja, Osama, voor vijanden van het Westen zijn het maar barre tijden. Geen roemrijke eindes voor jullie. Eigenlijk hadden we voor jou nu wat meer moeite mogen doen. Wat jij gedaan hebt, was monstrueus, afgrijselijk, te groot voor woorden. Dantesk, maar dan ietwat sneller in de afdaling. Alsof we weer in de tijd waren van de Grote Verhalen. Zonder enig ontzag voor mensenlevens of schade, het ene Verhaal tegen het andere, en dat het maar vonken geeft.
In vergelijking daarbij hebben we het plezier wel heel klinisch terugdaan. Geen Nuremberg voor jou, nog zelfs geen spoor van een lichaam na de afloop. Meegepakt, uit schrik van een instant-bedevaartsoord. Hier in het Westen zijn we niet goed meer in de Grote Verhalen, en al evenmin in de Grote Alfoop. Hier steken we onze kinderen niet af en toe met een griezelverhaaltje in bed. Altijd goede afloop hier, en om er vooral niet te veel vragen bij te stellen. Men zegt nu al dat je dood een keerpunt in de geschiedenis zal zijn. Decennia aan haat en verdriet; veilig ingekaderd. Geen wie heeft wat wanneer en vooral waarom gedaan.
Hier in het Westen, Osama, denken we de geschiedenis als een ladenkast, tijdsvakken als binvakken. Je sluit ze, je stopt ze weg, en je vergeet ze.
