Inderdaad na jaren van (letterlijk) stilzwijgen is Zjef Van Uytsel terug van weggeweest. Uit "De Morgen" ( "Ooit was Zjef Vanuytsel in Vlaanderen even populair als Koen Wauters. Van Zotte morgen gingen in de eerste helft van de jaren zeventig meer dan 100.000 exemplaren over de toonbank en Vanuytsel was er samen met Johan Verminnen, Kris de Bruyne en Wim De Craene verantwoordelijk voor dat het Nederlands als liedjestaal au sérieux werd genomen. Toen werd het kleinkunst genoemd, een term die Vanuytsel zelf altijd wat geringschattend heeft gevonden, vandaag is het gewoon popmuziek. In 1983 hield hij het ontmoedigd door de fletse kritieken voor bekeken en begon hij een nieuwe carrière in de architectuur. Vierentwintig jaar later keert Vanuytsel terug met Ouwe makkers, een nieuwe cd die voortbouwt op zijn eigen traditie en die zonder overbodige franjes is opgenomen. Aan de gelouterde teksten merk je toch dat er naast de soms hoog oplopende emoties ook een plekje voor de rede is gekomen. Voor de wijsheid van een man op jaren, een zestiger die weliswaar graag terugkijkt, maar daarom niet in het verleden leeft. En over vroeger gesproken: 'Als je zomaar weg zou gaan' is een ontroerend liefdeslied dat in 1973 al eens werd uitgebracht, maar nu vanuit een ander perspectief herwerkt is. Wég is de kalverliefde van toen. Ze heeft plaatsgemaakt voor de genegenheid van iemand die weet dat de laatste rechte lijn in zicht is en beseft dat liefde de overtreffende trap van verliefdheid is. Ook 'Stil in de Kempen' blik terug op een vervlogen jeugd, haalt herinneringen op aan het ouderlijke huis en wie daar woonde. De titelsong, een duet met generatiegenoot Jan De Wilde, geeft aan dan Vanuytsel soms wat kwetsbaar zingt, maar ook hier is het toch vooral het fraaie muzikale kader dat de aandacht trekt. De combinatie van veelal akoestische instrumenten en strijkers levert haast zonder uitzondering knappe resultaten op. En zelfs wanneer het kader een tikje moderner aandoet ('In lief en leed') of wat naar organische jazzrock neigt ('Gevoelige jongen') valt het ijzersterke songmateriaal op. Deze ouwe makker kan het nog. Wie hem niet vergeten is, zal blij zijn dat hij terug is."
En of we blij waren, liedjes uit zijn nieuwe cd afgewisseld met al zijn bekende hits (Zotte morgen, De massa, Hop Marlene enz....) werden door zij 10-koppig orkest met veel bravoure begeleid. Ook al kan hij voor sommigen niet echt goed zingen, hij komt wat Joe Cockeriaans over, zijn teksten blijven zoveel jaren na datum nog kakelvers. En zijn nieuwe liedjes getuigen nog steeds van simpele, dicht-bij-onszelf-staande, dichterlijke accenten. Mijn laatste abonnementsticket heb ik opgebruikt en het was weer een boeiend cultureel jaar in ons CC De Mol. Hopelijk wordt het volgende even boeiend.
Mijn fiets heeft de nacht in koude en eenzaamheid doorgebracht maar ... . Het zal een éénmalige belevenis zijn, want wat is er vanmorgen gebeurd. Mijn vrouw en ik rijden, zoals elke doordeweekse morgen, langs de krantenwinkel om een gazetje te kopen. Om op de Ring te komen rijden wij langs de kerk aan de Leuvensepoort en wat ziet mij vrouwtje tot haar grote verrassing, inderdaad mijn fiets. Mijn fiets geparkeerd tegen de kerk, waarschijnlijk heeft de onrechtmatige bezitter een soort wroeging voelen opkomen. Wij vlug teruggedraaid en ik op mijn fiets terug naar huis. Als dat geen goed begin van een nieuwe dag is. In elk geval ik heb mijn fiets terug en zal hem in het vervolg altijd op slot doen. Maar ze moeten met hun handen van iemand anders zijn bezit blijven.
Het kan elk van ons overkomen. Je hoort het vaak, maar het is ver-van-mijn-bed. Tot dat het je toch overkomt. En nu is het zover. Deze namiddag kwam ik tot de ontdekking dat ik vandaag mijn geleende cd's terug naar de bibliotheek moest brengen. Eerst even mijn vader bezoeken in het rustoord, terwijl thuis mijn video beelden van Parijs-Nice vastlegde en dan mijn geleende cd'tjes omruilen voor een vijftal nieuwe exemplaren. Zo gezegd, zo gezegd, tegen de strakke wind in, mijn fiets gestald, maar zonder hem op slot te doen (mij kan toch niets overkomen, tenminste mijn fiets). Binnen de tien minuten had ik mijn cd'tjes omgeruild en ik kom buiten en zie 100m verder mijn fiets rijden, met een vreemd persoon die zijn trappers bediend. Ondanks mijn gedegen leeftijd heb ik er de spurt van mijn leven uitgeperst, al roepende dat het mijn fiets was. Misschien had ik dief, dief, dief moet roepen, maar dat kwam niet onmiddellijk in me op. Daar stond ik dan, verslagen door mijn gestolen fiets, cd'tjes in de hand. Ik heb de politie, mijn fiets is gegraveerd, gewaarschuwd met een bijna prozaische beschrijving, maar hoeveel fietsen worden er in onze stad gestolen. Hierbij een foto van mezelf en mijn fiets, ik ben er nog maar waar is mijn fiets. Geachte lezer, moest je mijn rijdend vehikel ergens vereenzaamd of met een diefelijke rijder op, toevallig tegenkomen, laat me een seintje. Mijn fiets zal u eeuwig dankbaar zijn.
Het weekend zit er weer op. 't Was druk, deels triest maar best gezellig. Zaterdag ganse dag in Gent gezeten op de Groen!dag van de lokale politiek (zie andere blog). Zondagmorgen mezelf onderworpen aan het pijnigen van het lichaam. Verplicht nummertje, maar alweer een tijd geleden (van 20/2), en het ging dan ook niet echt goed. Twee keer de omloop van de stadsvesten (8,2km) afgelegd en als ik thuis kwam voelde ik me net Tia Hellebaut (hopelijk heeft elke rechtgeaarde atletiekfan gezien hoe een mens tot op de finishlijn kan sterven, om dan uiteindelijk niet dood te gaan maar te triomferen, ik heb er van genoten). Na een uur recuperatie was ik nog niet helemaal bekomen, dat zegt voldoende over mijn huidige fysieke toestand. Maar we blijven proberen (waar heb ik dat nog gehoord). De namiddag hebben we deels in het ziekenhuis (daar is weinig rozegeur en maneschijn te vinden) en deels bij mijn vader, die gelukkig is in "zijn" rustoord, doorgebracht. 's Avonds stond er een optreden van Stef Bos , met zijn nieuwe theatertour "Later is nu", in ons "huidig" cultureel centrum, op het programma. En we hebben er weer beiden van genoten, niet alleen als zanger maar ook als verteller komt hij tot zijn recht. Hij heeft een zondvloed aan woordenschat die hij nog extra verrijkt met zijn Zuid-afrikaanse interesses. Met een totaal nieuw show , hij vertelde zelf dat hij sommige liedjes na al die jaren wel grondig beu is. En daar kunnen wij inkomen. Moraliserend (uitspraak : "mooie woorden zijn nooit waar, ware woorden zij nooit mooi"), entertainend, vertellend, zingend, op gitaar, akkordeon of piano, hiij heeft het allemaal in zich. En zijn drietaligheid (Nederlands, Antwerps en Zuidfrikaans) komt hem geweldig goed van pas. Omdat de toehoorder zou kunnen volgen geeft hij uitleg en vertalingen (Big Brother is in Zuidafrika loerbroer, vrijen is liefde maken enz...). Eentje wil ik toch even op papier zetten, 'iemand die oerdom is' : "steek zijn verstand in een vogeltje en het vliegt achteruit". Ik ben zeker dat ik zijn nieuwe cd in mijn (al redelijk grote) collectie ga opnemen.
Week van de vrijwilliger van zaterdag 1 maart tot zondag 9 maart
Misschien zijn jullie aardig op weg om het heen en weer te krijgen van al die weken . Toch wilden we eventjes de aandacht vestigen op de week van deze week, nl. de Week van de Vrijwilliger. Jullie vrijwillige inzet, engagement, betrokkenheid etc.. verdient een bak(fiets) vol bloemen ! Je vindt ze in bijlage. Met dank aan de Fietsersbond
Sinds vorige week had ik de nieuwe cd "The Ladies second song"
uitgeleend in de bibliotheek. Mijn eerste kennismaking was er eentje van teleurstelling. Het kwam allemaal zo anders over. De "stemmen" (hun uiteindelijk sterkste muzikaal wapen) gingen verloren in de lawaaierige, elektronische muziek. Het was mijn ding niet (zuiver persoonlijke interpretatie) het klonk allemaal wat depressief, psychadelisch. Maar niet getreurd, misschien na een aantal luisterbeurten zou het wel beteren, dacht ik. Niets was minder waar, op een bepaald moment heb ik de cd zelfs afgezet. Met weinig verwachtingen ben ik dan ook naar hun life-optreden in de Mol gegaan. Alle nummers uit hun cd kwamen aan bod en de eerlijkheid gebied me te zeggen dat er bij waren die nog minder overtuigend klonken dan op de cd. Elektronisch gitaarspel, luide drums, overheersende synthesizergeluiden en stemmen die verloren ging, het was niet daarvoor dat we kwamen. Ik kan best begrijpen dat je als trio vooruit wil, dat je nieuwe wegen wil opgaan, een ander deel van de muzikale wereld wil veroveren, maar daar heeft een groot deel van de Laïsliefhebber geen boodschap aan. Enkele mensen hadden de zaal al verlaten voor het eerste bisnummer weerklonk, niet echt een teken van respect, maar het zegt wel iets over hoe de mensen het optreden apprecieerden. De nummers waar ze naar de essentie grepen (a capella) werden door het publiek het best gesmaakt. Er waren mensen die het prachtig vonden, maar meestal toeschouwers die aan (één van) hun eerste Laïsoptredens toe waren. De meeste toeschouwers die met het genre Laïs vertrouwd zijn, waren redelijk tot zelfs zwaar ontgoocheld. Dit doet uiteraard niets af aan het feit dat de 3 dames een schitterende uitstraling, individueel een schitterende stem en een prachtig klinkende samenzang hebben. Om af te ronden zou ik (persoonlijk) zeggen, dames terug naar de essentie.
Gisteravond vond, met groot succes, in het cultureel centrum De Mol de Lierse "Nacht van de Sport" plaats. Ondanks alle voorgaande perikelen, waar buitenstaanders niet echt een boodschap aan hebben, kunnen we enkel concluderen dat dit voor de Lierse sporter een schitterende avond was. Waar zij, de sporter, voor één keer de hoofdrol spelen, waar zij, de sporter, in de bloemetjes worden gezet, kortom waar zij, de sporter, zichzelf kunnen tonen aan het Lierse publiek. Weten wij dat we kampioenen hebben in motorcross, judo, dressuur enz... . In totaal verschenen meer dan 250 sporters op het Mol-podium. Meer dan 650 aanwezigen hadden hun applaus bewaard om deze mensen een hart onder de riem te steken en te laten blijken dat ook zij in Lier ten volle geapprecieerd worden. Er is geen enkele viering in onze stad die, zowel in kwaliteit als in kwantiteit deze "Nacht van de Sport" overtreft. Ondanks de aanwezigheid van een groot aantal politieke hoogwaardigheidsbekleders hebben we toch nog niet echt het gevoel dat we als volwaardig en volwassen aanvaard worden. Lier is en zal meer cultuurstad dan sportstad blijven. Maar terug naar de orde van de dag, de sporter. Provinciaal, Vlaams, Belgisch en Europees alle kampioenen werden op een passende manier gehuldigd. Ook de alomtegenwoordige vrijwilliger (zonder hen geen sport!!!) werd passend in de bloemetjes gezet. Om uiteindelijk over te gaan tot de 3 belangrijkste prijzen. Jongere van het jaar werd de jarige zwemmer Olivier Van der Sande, gekozen door de jongeren en hij was aangenaam verrast en fier uiteraard. Recreatief was het geen verrassing dat de struifvogelschutters de eer naar zich toetrokken. Fernand Horemans, Marc Andries en Werner Hendrickx slaagden er niet enkel in om 36u aan één stuk te struifvogelen maar dit evenement bracht ook nog 5000 euro (tvv Palliatieve Zorgen) op. Top of the bill is natuurlijk de verkiezing van de sportfiguur van het jaar. Ook hier kan men niet echt van een verrassing spreken, we hebben maar één Europese kampioen in ons midden, Kurt Jurgens werd verdiend sportfiguur van de stad Lier 2007. Na het sportieve werd de nacht verdergezet met een optreden van "Johny and the MG's" (http://www.johnnyandthemgs.com/) en uitgewuifd door DJ Bob, die zich schitterend van hun taak kweten. Alles is opgeruimd, er zal nog enkele dagen over nagekaart worden, maar wij gaan al op naar de Nacht van de Sport in 2009. Iedereen die meegewerkt heeft krijgt mijn oprechte proficiat en klagers en zagers zullen er altijd zijn. Niets in deze wereld is perfect dus ook de "Nacht van de Sport" niet, maar we zijn er toch dichtbij. Misschien zijn we wel het slachtoffer van ons eigen succes.
Voor de geïnterresseerden : RTV maakte opnamen voor "Jan Publiek", de pers was alom vertegenwoordigd en www.lierinbeeld.com (ondanks een gehandicapte Marcel) had 1 uur na het begin de eerste foto's al op internet staan.
Aan iedereen, hopelijk tot volgend jaar en een ongelooflijk sportief 2008.
Op nieuwjaarsdag had ik me voorgenomen om op woensdagnamiddag en zondagmorgen mijn sportieve minprestaties wat kracht bij te zetten. Ondertussen zijn we bijna 2 maand verder en van die eigenbeloften is nog niet al te veel in huis gekomen. Maar ... na mijn prestatie van vorige zaterdag was er weer licht aan de horizon en dat stukje motivatie, had ik nodig. Dus ... deze namiddag vol goede moed aan een nieuwe loopprestatie begonnen. Was dat even zonder de waard gerekend. Het liep van geen kanten (is dit een nederlandstalige uitdrukking???), mijn benen, mijn rug, mijn verstand, alles weigerde volmondig dienst. Ik had ongelooflijk veel problemen met mijn ademhaling (smog???). Het idee om 2 stadswandelingen (8km) rond te lopen, werd na 200m al terug opgeborgen. Mezelf forcerende heb ik het 1 stadsvest (4km) volgehouden. Het vat was af. Terug thuis, heb ik na een verfrissend (!!!) douchke, nog heel wat tijd nodig gehad om wat tot mezelf te komen. Hopelijk gaat het in het weekend terug iets beter. De moed laten zakken is nu het laatste wat mag gebeuren.
Het was zaterdag loophoogdag in ons Netestadje. Meer dan 620 loopsters en lopers kwamen hun kunne tonen op de Lierse netedijken. En ik was één van hen. Ondanks alle moeilijkheden met trainen en fysiek in orde zijn heeft het zonnetje me overhaald om mijn sloefjes aan te trekken en naar het netestadion te gaan. Ik had een abonnement genomen in november maar het was nu pas de 2de maal dat ik er gebruik van maakte. Helemaal achteraan in, de in slagorde geposteerde atleten, liet ik me rustig meedrijven met de massa. Ik had de vorige loopsessies (waarvan 1 keer 8km, de rest amper 4km) meerdere keren moeten stappen om de volledige afstand te overbruggen. Ik had me dan ook geen illusies gemaakt en was er al op voorbereid om onderweg eventjes (of meerdere malen) te wandelen. Maar tot mijn eigen verbazing niets daarvan, integendeel. Hoe rustiger ik de eerste 3km (tegen 6'/km of 10km/u) hoe beter het nadien vlotte. Ik heb zelfs achteraf verteld dat ik de 2 laatste km (wind op kop) sterk vertraagd ben, maar als ik mijn tijden bekijk (en ja ook al zijn tijden niet meer belangrijk, als loper ben je er toch mee bezig) dan zit er een vrij constante in (variërend van 4'58" tot 5'07"). Het loopgevoel zit er, ondanks alles, toch nog een beetje in. Het heeft me echt enorm deugd gedaan, dat ik voor mezelf nog eens een prestatie heb neergezet. Als je meer dan 40 jaar actief sport, om het zo goed mogelijk te doen, dan is het enorm frustrerend om dat niet meer te kunnen. Ik hoop, maar eigenlijk al voor de zoveelste maal, dat dit een kruispunt mag zijn en dat de fysieke toestand nu eindelijk eens een vooruitgang neemt. Maar een zekerheid is het allerminst. Hopelijk ben ik er op 22 maart weer bij en kan ik mijn oncoloog eens positief nieuws geven. Nu niet euforisch worden, niet overdrijven maar proberen 2 keer in de week de ene voet gemotiveerd voor de andere te zetten.
Onze dochter staat op het punt te verhuizen, dus als liefhebbende ouders wij in de auto naar Mol-Rauw. Waarom in godsnaam Mol-Rauw? Is onze lieve heer hier al gepasseerd? Natuurlijk want ze hebben hier Center-parcs en 't Zilvermeer en de buurt waar ze gaat wonen is up-to-date, hot als het ware. Gans de dag in de weer geweest om van hun huisje iets fatsoenlijk te maken, want de vorige bewoner was daar allesbehalve ingeslaagd. Maar het komt ok, tegen het einde van de maand wonen ze netjes. Na een pittige nachtrust, wij zondagmoren ons autootje in naar Heindonk.
HEINDONK (ANTWERPEN)
08.00-15.00
9de Jos Broothaertstocht
7-14-21 km
Organisator: DE VAARTLANDSTAPPERS (110) Start: Zaal Bosveld, Bosveldweg, Heindonk. De tocht vertrekt in het landelijke dorpje Heindonk, loopt door de Rupel-, Dijle- en Nete-vallei.
We dienden al een eindje om te rijden eer we een geschikte parkingplaats vonden. Er was (zoals we al meermaals hadden ondervonden) veel volk aanwezig, deels te wijten aan het schitterende weer. We kozen voor de 14km (alhoewel het lang geleden was) maar we hadden tijd. Langs dijken en weilanden (wat hebben ze daar een overvloed aan paarden!!!) kwamen we in Heffen. Om terecht te komen in het Blaasvelds Broek waar we een in een blokhut de tijd namen om een kommetje soep en een boterhammetje te consumeren. Vervolgens ging het via de watersportbaan van Hazewinkel terug naar Heindonk. Daar deden we onszelf te goed aan een heerlijk stuk taart en een koffietje. Een verwarmend zonnetje, prachtige natuur en het versterken van de innerlijke mens, wat heeft men meer nodig op een zondag? Rust?
Het weekend is alweer voorbij, veel te vlug en dat zal iedereen met mij wel willen beamen (of zitten er echte worcoholics onder de lezers???). Zaterdagmorgen hebben we een bezoekje gebracht aan de lierse markt. Wij hebben beiden de indruk dat er elke week minder en minder kraampjes staan. Is men op deze manier de wekelijkse markt ook aan het laten verloederen? De wekelijkse vismarkt, de vlooienmarkt zijn al verdwenen uit het straatbeeld, de groentemarkt is naar een andere lokatie (maar velen zijn niet mee). Ik zou zeggen "ni goe bezig". Voor mij heeft de markt een sociaal doel. Je komt wat mensen tegen, je gaat een koffietje of een pintje drinken, allemaal om het sociaal contact te helpen optimaliseren. Voor de gewone man, de politiekers komen enkel buiten in het jaar der verkiezingen. 's Avonds waren we uitgenodigd op een verjaardagsfeestje bij vrienden. Het werd een gezellige, gezapige avond met Spaanse specialiteiten. Hilde en Ronny hadden er hun werkt van gemaakt en dat werd door de aanwezigen tenvolle geapreccieerd. Cava, tapas , paella alles erop en eraan.
Zondagvoormiddag heb ik me gewaagd aan mijn wekelijks loopnummertje, maar stel je er niet teveel van voor. Voor de eerste keer in 3 maanden heb ik 2 maal de stadsvesten afgelegd. Waw. 8km maar in 2 delen, heb onderweg tijd genomen voor een babbeltje. Ik kom toch altijd wel iemand tegen die ik ken. Mijn vrouwtje is lid van een fitnesclub in Lier (Time Release) en de baas, Johan, had een bezoek georganiseerd aan Alfacam in Lint. Ik ga hier niet uitweiden wat ze allemaal doen (zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Lint_(gemeente) en (http://nl.wikipedia.org/wiki/Alfacam) maar ze zijn wereldbekend op het gebied van digitale tv . We hebben de studios bezocht (10) (grootste is 3000m2) de magazijnen (hebben 39 OB wagens in dienst) en de rustvertrekken van de "zogenaamde" vedetten. Ik heb gevraagd naar een originele roddel, maar de gids hield de lippen stijf op elkaar. Het enige wat we te weten kwamen is dat het vooral vrouwen zijn die zeer veel pretentie hebben. Het was een aangename rondleiding die beëindigd werd met een drankje in taverne de Vondeling in Lint-dorp. Volgend weekend verhuist onze dochter. Ik vrees dat ik zal moeten helpen.
Aan ieder die dit leest. Morgen is het Gedichtendag, mag ik daarom iedereen oproepen om zijn steentje bij te dragen. Net als vorig jaar zal ik alle toegezonden gedichten op mijn blog zetten. Ik ben niet de beste dichter (of poeet), misschien zelfs niet in mijn eigen straat, maar ik probeer er wel iets van te maken. Laat de woorden stromen en je gedachten dromen en mail mij een gedicht 't moet niet eens aan mij gericht
Soms heb ik vrienden (jaja ik heb vrienden) op bezoek en en mijn vrouwtje slaagt er dan in om een beroep te doen op mijn (eerlijk gezegd te beperkte) kookkunst. Maar ik doe het wel graag en je weet eten dat met liefde is klaargemaakt ... . Door mijn, zoals hierboven vermeld, beperkte kookkunst heb ik een leidraad nodig en die vind je meestal in een kookboek. Ik heb 2 favoriete koks : Jamie Oliver (hij houdt het altijd eenvoudig) en als Italië-liefhebber, Antonio Carluccio. Dus men neme een kookboek, men leze de bereiding, men doet dat 2- of 3-maal, men sluite het boek en dan doe ik mijn eigen goesting (hahaha). Mijn keuze viel op een "polpetonne" (napolitaans gehaktbrood) met "patate sabbiose" (zanderige aardappelen). Vrijdag alle inkopen gedaan en dan aan de slag. Alle ingrediënten gemengd en gekneed en dan het brood de oven in (ongeveer 30min). Ondertussen de tomatensaus geprepareerd en op het vuur gezet. Na een test (om te kijken dat het gehaktbrood overal klaar is) met een priem (er mag niets kleven), het brood in de tomatensaus (dient als een soort marinade) en een uurtje op een klein vuurtje laten sudderen. De ganse nacht blijft het gehaktbrood in de tomatensaus liggen (zonder vuurtje natuurlijk). De aardappelen worden gedurende een 7 tot 8 min in kokend water gelegd om daarna met de stukjes gebakken spek in de pan te worden gebakken. Niet vergeten de kruiden aan toe te voegen en het paneermeel (vandaar de "zanderige" aardappelen). Na een overheerlijke minnestronesoepje, alles in de oven (gehaktbrood en aardappelen) en dan geserveerd met prinsessenboontjes. Mijn vrienden vonden het heerlijk (ik hoop dat het niet enkel gezegd is uit beleefdheid), maar ook ikzelf was tevreden over mijn bereiding. Tot het volgende vriendenbezoek voor een nieuwe bereiding.
Ingrediënten : polpetonne (op eigen wijze) : 1kg gemengd gehakt, 50gr parmezaanse kaas, 2 eieren, 3 fijngehakte toastbroodsneetjes (zonder korst), 2 takjes fijngehakte verse peterselie, 1 bruut gesneden ui, 1 teentje knoflook, peper en zout. patate sabbiose : 150 gr spek, 1kg aardappelen, 2 teentjes knoflook, tijm, 2 laurierblaadjes, paneermeel (4 lepels), peper en zout en extra virgine olie.
Sinds jaar en dag ben ik een grote fan van "het"Nederlands cabaret en de meesten onder hen, heb ik live aan het werk gezien. Ja, ook de oudere generatie (Hermans, Van Vliet, Gaaikema enz ...) maar er is een nieuwe generatie opgestaan (Teeuwen, Maassen enz...). Maar toeval of niet, zaterdagavond na enkele films te hebben gekeken kom ik oog in oog (nu ja ik live in mijn zetel hij op tv) te zitten met ene Jochem Myjers. Mij niet totaal onbekend, want ik heb hem eventjes bezig gezien in het programma DWDD (De wereld draait door). Hij leek me nogal van het adhd-type en na zaterdag ben ik er ook zeker van maar ... . Het was een ijzersterk optreden. Ik hoop absoluut dat hij ooit in Vlaanderen zal optreden, ik zal de eerste zijn om tickets te kopen. Zijn grappen zijn doordacht, hij is niet "te" grof (zoals Hans Teeuwen) maar hij is inderdaad van het adhd-type (wat hij beaamt en voor wie hij ook opkomt). Voor diegenen die hem niet kennen of er nog nooit van gehoord hebben op deze side (http://video.google.nl/videoplay?docid=-5850768819866963718) komt de show die ik op tv gezien heb. Ik zou zeggen ga er even bij zitten en geniet van een rondspringende woordkunstenaar die, zoals hij zelf zegt, zijn eigen grappen leuker vindt dan het publiek.
"Het is een hilarische optreden vol stemmetjes, opzwepende muziek, motorisch gestoorde dansjes en natuurlijk Jochem's sublieme imitaties van bekende Nederlanders. En dat alles in een onnavolgbaar tempo."
Dat mijn eerste artikeltje in dit nieuwe jaar, trouwens aan alle lezers mijn opperbeste wensen, over sport gaat is voor mezelf geen echte verrassing. Enkele jaren geleden trainde ik nog tot 20u per week, maar de huidige omstandigheden hebben dit gereduceerd tot bijna niets. Mijn fysieke toestand is op een schaal van 1 tot 10 momenteel op een 0-punt gekomen. Reeds ettelijke malen (30,40,50 ...) heb ik geprobeerd om te herstarten maar zonder enige vorm van succes integendeel. Ik heb dit aangekaart bij mijn laatste bezoek aan de oncoloog en hij raadde me aan om in "therapie" (prevalidatie) te gaan. Het bezoek aan de psychologe heb ik al achter de rug maar de afspraken ivm de fysische testen (cardioloog) zijn voor de 3de maal uitgesteld. Begrijpe wie begrijpe kan!!! Maar laat dit geen probleem zijn, we nemen zelf het heft in handen en dus ... welle weg Zaterdag 5 januari 2008 14u30 : Mooi weer buiten, koud maar mooi. Wat in het verleden een vanzelfsprekendheid was, leek vandaag een uiterst moeilijke opgave, nml de keuze van de kledij. Een oogopslag naar buiten en ik wist wat ik aan moest, maar dat was nu mijn grootste probleem. Koud weer, dus verschillende lagen boven elkaar is beter dan 2 dikke sweaters, mijn lange lopersbroek, mijn petje, handschoenen (die vlugger uit dan aan waren) en mijn loopsloefjes. De stadsvesten in Lier zijn mijn natuurlijke lopershabitat en het leek mijn het beste parkoers om terug te beginnen. 4,1km (officieel) (vroeger deed ik ze 3x in 50 min., maar dat was vroeger en is nu niet meer aan de orde) heb ik gelopen in twee delen, onderweg 1 min gerust, en ik heb er meer dan 27min over gedaan. Maar ik was blij als een kermisvogel. Een heerlijke douche genomen en vroeger zou ik zeggen, nu ben ik een ander mens. Ik ben inderdaad een ander mens, maar alles doet pijn (mijn masochistische trekjes) en dat zou er 's anderdaags niet op beteren. Maar misschien probeer ik het morgen wel opnieuw. En of ik het opnieuw geprobeerd heb. Minder kledij en het ging al heel wat beter, nu ja een ietsje vlugger en vandaag ben ik nog stijver (maar op de verkeerde plaatsen) dan de dag voordien.
Hallo Nelly en Rony , Wij hebben een wens voor iedereen: Een mooi 2008 met lieve mensen om je heen. Mensen die van je houden om wie je bent; in wie je misschien een stuk van jezelf herkent. Laat merken dat je om die mensen geeft, dat je samen met hen iets moois beleeft. Een vreugdevol en gezond 2008 van
Edwin, Carine, Ward, Wietse, Lennert en Robbe
Dag Rony, heel dankuveel en zeker zoveel voor u en de uwen! hartelijke groet,
Yves
Vansgelijken !
En vooral een goede gezondheid vaneigens !!!
Met vriendelijke groeten,
Patrick D'haese Algemeen Directeur Fietsersbond vzw
beste vrienden,
Voor iedereen ne zalige en ne gelukkige,
en vooral goede gezondheid in een prachtig 2008 !!
Frans & Maria Nieuwejaers-Van der Wee
Dag allebei, Ook voor jullie een gezond en gelukkig nieuw jaar !! Tot in 2008 !!
Rony en Nelly, ook van mijnentwege VEEL GELUK VOOR 2008 VOOR JULLIE EN GANS DE FAMILIE !!!!!!!!!!
Groetjes, Ann.
Zalig kerstfeeste en een gelukkig en gezond 2008
Groetjes
Let
Onze beste wensen en dawezenoglankmeugemeugen
tot binnenkort op de sportraad
de sportbeursspecialisten
Mon en Rina
Merci mennekes, oek ver elle de beste wensen ej : ) xx
De Raad van Bestuur en het ISB-secretariaat wensen u het allerbeste voor het nieuwe jaar, een jaar vol aangename gebeurtenissen, met veel animo en sportiviteit.
Het allerbeste , een zalige kerst en een prachtig nieuw jaar wensenwij jullie toe !
Vanwege Danny Martin en Liliane Bonné
Voor jullie beiden ook het allerbeste voor het komende jaar!
Chris.
Rony en Nelly, Vanmijnentwege ook de allerbeste wensen voor een boeiend,sportief en gezond 2008!
Groetekes, Hilde
Dag Rony en Nelly
Hopelijk brengt 2008 jullie een goede gezondheid en veel liefde!!!
Inderdaad, de kortste dag en de langste nacht, tevens uitgeroepen tot
DAG van het
O h, oh, oh R eptielen doen het in de zoo G rieken doen het op zijn grieks en A pen, doen die niks? S amen of alleen M et geluid, zonder gebaar E lk van ons komt wel eens klaar!!!
Rony Van Oosterwyck van de Fietsersbond reed rond met een speciale meetfiets om de knelpunten voor fietsers in kaart te brengen.
LIER - De fietspaden van Lier krijgen van de Fietsersbond een middelmatige score. Die is het resultaat van de testen die leden van de Fietsersbond deze week deden met een meetfiets. De stad belooft rekening te houden met de resultaten. De zogeheten comfortaudit vond plaats van 11 tot 14 december en bestond uit een trillings- en schokanalyse van 85 Lierse fietspaden, langs zowel gewestelijke als gemeentelijke wegen. Ook de primaire en secundaire fietsroutes in en rond de Lierse binnenstad werden getest. Met een gemiddelde score van 5 op 10 scoort Lier minder goed dan Kalmthout, maar beter dan Oudenaarde. 'Het kon veel beter, maar we onthouden vooral de positieve punten', zegt Rony Van Oosterwyck, secretaris van de Lierse Fietsersbond. Fietspaden werden gequoteerd op het aantal gemeten trillingen, die nadien werden omgezet in een kwaliteitsscore op tien. 'Om een idee te geven: een trillingsresultaat van 13 komt neer op een kwaliteitsscore van 7/10, wat als een aangenaam fietspad wordt beschouwd.' Uit het onderzoek blijkt dat er in Lier zowel heel erg comfortabele als ongelooflijk slechte fietspaden liggen. Over het algemeen behalen geasfalteerde fietspaden de beste resultaten. Kasseien bieden het minste comfort. 'Het verschil is enorm. Het fietspad aan de Baron Carolylaan scoorde het best, met een trillingsscore van slechts 6, goed voor 10/10. Op de kasseien van het Kluizeplein gaf onze meetfiets maar liefst 92 aan, wat eigenlijk -21/10 zou zijn. Dat is een record', zegt Van Oosterwyck. Wat opvalt, is dat de betere fietspaden allemaal buiten het centrum van de stad liggen. 'Alle fietsroutes komen via een radiaal patroon samen in het centrum. Net daar liggen de slechtste stroken', zegt Wouter Verhaert van de Fietersbond. De oorzaak is volgens schepen van Mobiliteit en Verkeer, Jan Hermans (Lier & Ko), heel duidelijk. 'Er zijn heel weinig andere opties qua materiaal dan klassieke kasseien in onze historische binnenstad.' De stad experimenteerde al wel met gezaagde kasseien, die iets meer fietscomfort bieden, maar toch nog altijd teveel trillingen veroorzaken. 'We moeten die stroken in de Eikelstraat en de Antwerpsestraat nog extra invoegen, wat het comfort ten goede zal komen', zegt Hermans.