(foto : www.lierinbeeld.com) Zaterdag ging voor de 24ste maal de "Pallieterjogging" door. Een evenement dat jaarlijks in mijn agenda met stip is aangeduid. Als Lierse loper kan je je niet permiteren (!!!) om niet mee te doen. Ik sta dus voor de 23ste keer aan de start. Maar mijn vooruitzichten zijn niet schitterend, de Roparun zit nog altijd in mijnen lijf ende leden. Cathy (en haar vriend) en Winy deden me de ongelooflijke eer aan om naar Lier af te zakken. Zo waren er toch 3 van de 8 lopende Roparunners aanwezig. Na tientallen handjes schudden en ontelbare goeiedagjes was het enkele minuten na 4 uur dat Bart de officiele start gaf voor alle 5 en 10km lopers. De kids hadden hun metertjes al afgelegdom 3u. Zoals de laatste jaren mijn gewoonte is start ik bij de laatsten en laat me gewillig met de massa meedrijven. Trouwens tot aan de Berlaarstraat kan je toch bijna niet voorsteken. Zo legden we rustig keuvelend onze eerste kilometer(s) af. Mijn rechterhand deed meer pijn van het wuiven dan dat, op die moment, mijn benen pijn deden. We bleven met 4 rustig samen tot km 6 en toe begon Winy het tempo op te drijven. Ik bleef rustig naasthem lopen, maar op een kleine km van het einde was mijn pijpje uitgeblazen en heb ik al mijn "slecht karakter" moeten aanspreken om aan te komen. Iedereen vondt dat ik er nogal vermoeid uitzag, nu niets was minder waar. Man, man, man wat heb ik afgezien!!! Maar na een weldeugend douchje en enkele glazen Duvel was ik weer helemaal de oude.
Reeds voor de 35ste keer werd er in Nijlen de traditionele halve marathon gelopen. De Nijlense atletiekvrienden, een bont allegaartje echte vrienden, stellen alles optimaal in het werk om deze traditie staande te houden. Als één van de vrienden (allé dat hoop ik toch hahaha) draag ik mijn steentje (klein maar van harte) bij en engageer ik me om aan de inschrijvingstafel te zitten. Meestal neem ik samen met Luc de halve marathon omdat we de meeste atleten ook nog persoonlijk kennen. Dit jaar was er echter concurrentie in Oostmalle (de Parel der Kempen) en dat was toch wel te merken. Maar ondanks alles namen meer dan ruim 200 atleten deel aan de 1/2 marathon. Neem er nog de 5 en de 10km bij en men komt aan een totaal van meer dan 600 atleten en atletes. Mijn tafelgenoot Luc Bax was de concurrentie te sterk op de 5km, hij moet volgende week presteren tijdens de interclub met Ac Lierse. Katrien Goyvaerts (Ac Hulshout) nam alle dames op sleeptouw. Chris Gommers won zeer afgescheiden de 10km voor mijn goede vriend Gilles (Coeckelberghs) die terug op de goede weg is na een slepende blessure. Bij de vrouwen was Anouk Bongaerts de beste. Op de halve was er normaal geen kruid gewassen tegen Stefan Van den Broeck, maar hij nam Lierenaar Eric Calewaert gedurende 16km op sleeptouw om hem te leiden naar een nieuw persoonlijk rekord, wat nog lukte ook. Eerste dame werd Maria Vranckx, die ondanks haar mastersleeftijd de eerste seniore met meer dan 6 min. voorafging. Het was weeral een schitterende organisatie die afgesloten werd met een daverende prijsuitreiking en het nuttigen van ettelijke liters trappist en andere soorten drank. Op naar de volgende editie op 7 juni 2009, maar ik denk dat het dan ook verkiezingen zijn.
Reeds voor de 35ste keer werd er in Nijlen de traditionele halve marathon gelopen. De Nijlense atletiekvrienden, een bont allegaartje echte vrienden, stellen alles optimaal in het werk om deze traditie staande te houden. Als één van de vrienden (allé dat hoop ik toch hahaha) draag ik mijn steentje (klein maar van harte) bij en engageer ik me om aan de inschrijvingstafel te zitten. Meestal neem ik samen met Luc de halve marathon omdat we de meeste atleten ook nog persoonlijk kennen. Dit jaar was er echter concurrentie in Oostmalle (de Parel der Kempen) en dat was toch wel te merken. Maar ondanks alles namen meer dan ruim 200 atleten deel aan de 1/2 marathon. Neem er nog de 5 en de 10km bij en men komt aan een totaal van meer dan 600 atleten en atletes. 
