Wandelen, langzaam is het aan het uitgroeien tot onze hobby nr 1. Maar met het mooie weer van zondag kon men toch moeilijk thuisblijven. Dus wij op weg.
Naar jaarlijkse gewoonte organiseren de Bavostappers in september hun Scherpgemetentocht. "Scherp gemeten" heeft echter wel een andere betekenis. De naam verwijst naar een vroegere gewoonte op de molen waarbij de molenaar een hoeveelheid graan uit de zak schepte die de boer aanbood om te laten malen. Meestal vond de boer echter dat het meel dat hij voor zijn graan kreeg nogal scherp afgemeten was...Verder heeft de legende het ook nog over het spook "Scherp gemeten".De volledige spooklegende kan je er op 19 september op nalezen. Alle afstanden komen voorbij de molen die dus centraal staat in de legende over het spook "Scherp gemeten". Wie kiest voor de kleinste afstand, komt voorbij het hoogste punt van Zittaart met uitzicht over de velden rondom. De langere afstanden laten de wandelaar de mooiste hoekjes van Meerhout zien. Zo wandel je op de 7 km en de 12 km door de Engstraat. Het toponiem Enghe Straete' is zo oud als de straat zelf. Het kapelletje was de plaats voor afspraken en ontmoetingen. Behalve de 4 km en de 7 km komen alle afstanden langs de watermolen en de Monnikerhoeve. Je volgt een eindje de oorspronkelijke bedding van de Neet die niet gesaneerd of rechtgetrokken is. Vandaar de nog talrijke meanders die door uitschuring een grens trekken tussen de heuvel rechts en de laagvlakte links. De watermolen die in een ver verleden graan en schors maalde, elektriciteit produceerde en slijpmolens voor diamant aandreef, bereik je even verder. Prettig wandelen is het dan nog op de 18, 26, 34 en 42 km waarbij je langs enkele kleine waterlopen wandelt zoals de Zeeploop, Spreedonkenloop en de Osseneerselsloop. Op het parcours van 26, 34 en 42 km, wandel je nog over zandpaadjes door het bosrijke gebied van de Hutten. Het kruis waar je voorbijkomt, werd opgericht als herinnering aan een boosaardige ridder. De bossen werden ooit aangeplant op initiatief van keizerin Maria Theresia (1741-1780) om de magere heidegrond economisch nuttig te maken.
Vermits we nog niet ervaren genoeg zijn om "echte" wandelingen te maken houden we het rustig op 12km, die er uiteindelijk 13 zijn. Maar daar malen we niet om. Onderweg moeten we 2 controleposten passeren en laat het nu toeval zijn of niet het zijn allebei voetbalchallets. En in het kiezen van originele namen staan we in Vlaanderen mee aan de top denk ik, FC Kazzan en FC De Brammers. Vraag me niet naar de betekenissen, want daar heb ik geen kaas van gegeten. Het ontbreekt ons aan niets van soep over koffiekoeken naar belegde broodjes en een Duvel. Nelly houdt het op een koffietje met taart en ikzelf neem een stevig kom soep. De wandeling zelf is schitterend, een stevig zonnetje, door de bossen en langs de velden. Een schrijver of een schilder zouden er wel weg mee weten, maar ik ben geen van beide. Na iets minder dan 2u30 (wat wil zeggen dat we bijna tegen 6km/u gewandeld hebben) zijn we terug op onze vertrekplaats. We laten ons nog even verwennen en dan terug huiswaarts, languit in de zetel en nagenieten. Toch nog een kleine anekdote. 's Anderendaags rijden we samen naar ons werk, zegt mijn vrouwtje : Ik ben verbrand in mijn gezicht en op mijn armen, jij ook. Neen, zeg ik, want ik loop toch altijd in je schaduw. Mijn bovenarm is nog steeds blauw (en dat is geen politieke kleur).
Voor de 6de maal, denk ik, richtte Natuurpunt Lier zijn sponsorjogging in. Met meer dan 100 deelnemers kan men dit als een succes beschouwen. Al is niet iedereen begaan met het woord "sponsor". Mijn (werk)collega's hadden de moed mij met 55 euro te sponsoren en ik zou 10,5 km (zijnde 3 rondjes) lopen (en afzien). Met mijn fiets, ik vol moed (geen goede want woensdag was ik na 5km moeten stoppen) naar Emblem. Met plezier onze 55 euro afgegeven, daarvoor kreeg ik een loopnummer opgespeld. Het was de bedoeling om met zijn allen 1000km vol te maken. Met enkele marathonlopers tussen de starters moest dit zeker lukken. Mijn eerste rondje liep redelijk vlot maar bij de volgende beklimming van de brug over het Netekanaal was mijn tank al stilletjes aan het leeglopen. Ik heb nog enkele minuten volgehouden, maar werd verplicht om mijn tocht al wandelend voort te zetten. Toch overtuigde (of probeerde althans) ik mezelf om dit rondje nog af te maken. Maar ik was wat blij toen ik gearriveerd was. Er werd uiteindelijk in totaal meer dan 380 rondjes afgelegd, zijnde 1350km. Hoeveel geld er werd ingezameld weet ik niet. Met dank aan mijn collega's (ook van harte van Mark, voorzitter Natuurpunt) voor het gesponsorde bedrag. Spijtig genoeg heb ik mijn deel van de overeenkomst niet kunnen waarmaken. Maar ... ik kan een geldig excuus inroepen. Misschien een volgende maal beter.
Beelden zeggen meer dan woorden. Maar het was een drukke, fantastische vijfdaagse. Kunst, cultuur, sport, eten en drinken alles op zijn best. Eén minpuntje, Barcelonezen (of hoe noem je zo iemand) zijn niet de meest vriendelijke mensen op aarde. En sommigen (de meesten) spreken geen enkele vreemde taal, zelfs engels is al veelgevraagd.
Voor de 6de maal, denk ik, richtte Natuurpunt Lier zijn sponsorjogging in. Met meer dan 100 deelnemers kan men dit als een succes beschouwen. Al is niet iedereen begaan met het woord "sponsor". Mijn (werk)collega's hadden de moed mij met 55 euro te sponsoren en ik zou 10,5 km (zijnde 3 rondjes) lopen (en afzien). 
Beelden zeggen meer dan woorden. Maar het was een drukke, fantastische vijfdaagse. Kunst, cultuur, sport, eten en drinken alles op zijn best. Eén minpuntje, Barcelonezen (of hoe noem je zo iemand) zijn niet de meest vriendelijke mensen op aarde. En sommigen (de meesten) spreken geen enkele vreemde taal, zelfs engels is al veelgevraagd. 
