Vandaag een middagje "Boterhammen in het park" (Brussel, Warandepark). Het was al enkele jaren geleden (kan me niet echt juist herinneren) dat we elke vrijdag van de vakantie alleen of met vrienden onze boterhammetjes gingen opeten in Brussel. Ondertussen was er al eens "Boterhammen in de Stad" (Brussel, andere lokatie) geweest maar sinds enkele jaren terug in het Warandepark maar nu gedurende één week. Vandaag "in het voorprogramma" (zijn eigen woorden) Axel Peleman, Antwerpenaar in hart en ziel. Ik had nog nooit (ik sta er zelf versteld van) het genoegen hem persoonlijk aan het werk te zien. En het viel mee, hij had wel meer interactie met het publiek dan dat hij liedjes heeft gezongen, maar dat kon de pret helemaal niet bederven. Buiten de liedjes uit zijn cd , zong hij enkele wereldberoemde (in Vlaanderen) nummers, oa Mia van Gorki en eentje van Doe Maar (ben even de titel kwijt). Tijdens het optreden deed hij op schitterende wijze beroep op 2 mongoloïde jongeren die al dansend het podium mee onveilig maakten. Het werd door het publiek eerlijk gesmaakt. Tijdens de wissel van de wacht heb ik mijn boterhammetjes opgegeten en dan volledig concentratie voor goede, oude Miek en Roel (fantastisch bijgestaan door Roland). Hier ben ik mee opgegroeid (wij maken revolutie, vertalingen van Tom Paxton enz...), hier ben ik volwassen mee geworden. En hierdoor zit het rebelse (in hun liedjes) heden ten dage nog altijd in mij. Ook uit nummers van hun nieuwe cd (De Titanic achterna) blijkt hun zin voor rebellie nog steeds niet te zijn verdwenen. Eén ding heb ik me niet veroorloofd, ook al ken ik nog al hun nummers, het luidkeels meezingen. Daar ben ik toch een ietsje te timide voor. Het was een middagje genieten van zon, muziek en ... .
Wandelen in mijn eigen stad, moet kunnen? De GR-paden hadden er voor gekozen om hun 30ste verjaardag te vieren in Lier. Fietsen en wandelen, er was keuze te over. Met wat vrienden durfden we het aan om 11km Liers grond onder onze zolen te laten gedeien. Inschrijven kon aan het Moevement (we kregen er elk nog 3 drankbonnetjes bij, dit ruikt meer naar een opleiding drankorgel). Stipt om 1u vertrokken we (ik denk met een 50-tal). Van overal (zelfs Nederlanders) en toch wij als moedige Lierenaars. Gelukkig uiteindelijk, want onze gids was duidelijk niet op de hoogte van het reilen en zeilen binnen onze stad. De druppel (die de emmer ...) hij sprak over een "gemeentehuis", dat moet je wel zeggen in mijn (en ik niet alleen) aanwezigheid. Wij zijn een stad en hebben uiteraard een "stadhuis". Een paar weken geleden had ik hetzelfde voor op de zaterdagse markt, aan dat kraam krijg ik geen vlees meer, ik maakte teveel van mijn oren!!! Zo goed en zo kwaad als het ging hebben wij dan maar de nodige uitleg gegeven bij de voorzien stopplaatsen. Misschien heb ik hier een nieuwe hobby ontdekt, gidsen. Maar de ontwerper van de wandeling had zijn best gedaan om ons zoveel mogelijk langs niet alledaagse wegeltjes te leiden. Een gedeelte van de wandeling liep dwars door de stad (GR12 van Nederland naar Parijs loopt trouwens door onze stad) en op het Zimmerplein kregen we een rustpauze om iets te consumeren (liefst drank en vooral bier). Via de Dungelhoefsite en het kerkhof (Mechelsestwg) bereikten we rond 17u terug ons beginstadium. Na enkele speeches (o.a. van onze dierbare schepen de heer Van Den Bogaert) werden onze drankbonnetjes met plezier verbruikt. Weerom een aangename namiddag (zonder regen) in aangenaam gezelschap.
Prettig weertje om nog eens een wandelingetje te maken. Mijn broer had zijn keuze laten vallen op Arendonk (Het Arendonks wandelpad, 10km met start aan de markt).
De auto geparkeerd op de Markt (zoals hierboven voorgesteld) en wij op weg. Er werd en word in Arendonk stevig gebouwd (en het zijn geen doppershuisjes), de eerste km's liepen we door nieuw aangelegde woonwijken (vooral de vrouwtjes konden hun ogen de kost geven). Onze wandelkaart vermeldde nog zandwegen waar er al beton en macadam gezaaid was. Ondanks een bosrijke omgeving hebben we niet veel bos doorkruist en we zijn welgeteld één rustbank tegengekomen (die we tenvolle benut hebben om heerlijk te picknicken). Maar de veldwegeltjes die we onder de voeten geschoven kregen, creëerden een oase van rust. In Vooreind maakten we een kleine omweg, dit om tegemoet te komen aan één der werken van barmhartigheid nl. de dorstigen laven. Aan het einde van de wandeling passeerden we de buste van Arendonks bekendste inwoner, Rik Van Steenbergen. En vlakbij het heemmusem lag nog een prachtige molen.
Het was niet onze mooiste wandeling maar het was een aangename kennismaking met Arendonk en omgeving.
Uit alle streken van het land waren de mensen afgezakt om samen met VRT-vedette Marijke Hofkens (ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord) deel te nemen aan de wekelijkse aflevering van het gelijknamige radio- en TV-programma. De radioreporter was al druk bezig materiaal (interviews) te verzamelen voor maandagochtend. Rond 14u zette de karavaan zich moeizaam (het was een redelijke drukte op het Zimmerplein) in beweging en 20 min. later was het onze beurt. Eigenlijk kan men stellen dat er prettiger manieren zijn om aan een fietstocht deel te nemen, maar langs de andere kant,bij zulke éénmalige gebeurtenissen mag je niet ontbreken. Dus wij present. Voor ons was het een alledaags tochtje, niets nieuws onder de zon. Tenzij de doortocht langs CBR (een betonfabriek, waar normaal het jaagpad langs het Netekanaal volledig afgesloten is), maar dit bleek achteraf niet de juiste zet te zijn. Vele platte banden (omwille van de scherpe stenen) en enkele valpartijen waren de oorzaak van menig gevloek en getier. Maar voor de rest alles ok, enkel een buitje dat de pret wat probeerde te bederven. Tegen dat de mensen hun regenjasje aanhadden was het nat al opgedroogd. Maar wat een fietsfile, vanop de brug van Emblem tot aan de spoorwegbrug in Lier (ongeveer 2km, misschien iets meer) was één langgerekt lint van zich voortbewegende, de een al wat vlugger dan de ander, mensen. Met fietskarren, geladen met kinderen of honden, met tandems, ligfietsen tot fietsende sigaren, alles was voorradig. Na de fietstocht kon je op het Zimmerplein nog genieten van Plane Vanilla met Raf Van Brussel en de Sjarel (van de Magical Flying Thunderbirds). Ambiance verzekerd op en voor het podium. Tot fietsens ...
Een festival met voor ieder wat wils, niets moet alles (of toch bijna) mag. Geef je oren en je ogen (schaarsgeklede meiden, gerokte mannen, oud en jong, zij die graag opvallen) maar de kost. Toch moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat de riante veertiger en de prille vijftiger minder vertegenwoordigd zijn. Jongeren en jonge families maken de trends. Vanaf 17u vrijdagavond tot 23u30 zaterdagnacht was Dranouter voor ons één groot festijn, drank, eten en nietsdoend luisteren. Wat wil een mens nog meer? In Dranouter heb je maar één probleem, je kan niet alles beluisteren, dus kiezen is de boodschap. De Franse groep Kwal (what's in a name) (www.naive.fr) beet voorons de spits af. Franse hiphop op zijn best. En dan naar de Kayam-tent (the main-stage) voor meer dan 3u topentertainment. Kadril (www.kadril.be) , mijn eigenste lievelingsfolkgroep, die hier eigenlijk een thuismatch spelen. F a n t a s t i s c h. Genieten met een grote G. De Ierse groep Altan (www.altan.ie) was voor mij een aangename verrassing, ik kende ze niet (zij mij waarschijnlijk ook niet, maar dit terzijde). Ierse folk (echte) om duimen en vingers af te likken. Om te vervolgen met super adhd-er Bart Peeters (www.bartpeeters.net). Hij had nog geen woord gezegd en de tent stond al op zijn kop. Met oudere en enkele nieuwe nummers en met enkele gastspelers wist hij het publiek in tranche te brengen. Als er dan nog iemand tijdens dit optreden zijn lief ten huwelijk vroeg was het kot te klein (bij manier van spreken natuurlijk). Supergeslaagd. De grote tent werd eventjes omgeruild voor de Flamundo-tent waar we nog een beetje Jaune Toujours meepikten. In de Palace-tent waren ondertussen enkele Fransen (aut- en allochtonen) neergestreken onder de naam Les Boukakes(www.boukakes.free.fr) . Gitaarsolo's, groovy beats en rap wisselden elkaar in snel tempo af of werden vakkundig gemixed. Een aanrader, we hebben het concert tot de laatste noot bijgewoond. Om ten slotte te eindigen met madame Axelle Red (www.axelle-red.com), miskleun van de dag. Spijtig maar niet goedgekeurd. Na een te korte nacht (om 3u in onze slaapzak gedoken) en een stevig ontbijt (in de Ierse pub Redmonds in Loker, een aanrader) wij op weg voor een nieuwe portie muziek en entertainment. We namen rustig de tijd om de festivalweide af te schuimen en namen een kijkje in de Palace-tent waar de jeugd volop aan het Boomballen (wij hebben ons niet aan een dansje gewaagd, de ouderdom!!!, al had ik in Lier al enkele pasjes geleerd, het was zelfs dezelfde juffrouw) was. Terwijl mijn vriend Bruno zich liet innemen door een Ierse groep (Padraig Rynne Band), heb ik enkele kippevelmomenten (letterlijk) beleefd tijdens de hommage aan de onlangs (mei 2007) overleden Dirk Van Esbroeck. Een aantal van zijn vroegere kompanen (Juan Masondo, Wiet Van der Leest, Paul Rans ...) aangevuld met enkele vrienden (Dre Peremans, Jan De Smet, Wigbert ...) brachten hulde aan Dirk. Om het op zijn Wally's te zeggen, het was GEWELDIG, fantastisch het was één groot eerbetoon. Spijtig dat er een eind aan moest komen (aan het optreden). De Zuid-afrikaan Riku Lätti (omringd door Vlaamsemuzikanten) was alweer een nieuwe aangename verrassing. (www.riku.co.za). Soms ingetogen alleen, soms met muzikale omleisting wist hij ons met zijn sudafrikoans taaltje te bekoren. Volgend station in onze muzikale reis, het Zesde Metaal (met zeven, waar haal je het vandaan) (www.myspace.com/hetzesdemetaal). Ook zij speelden een thuismatch, elk Westvlaams meiske zong uit volle borst mee. Ondertussen had de zon al zijn energie op de dranouterse weide gegooid, het was er vreëe woarme. We vonden een lekker plaatsje in de schaduw om te genieten van het 10-jarig bestaan van de vlaamse folkgroep Ambrozijn (www.ambrozijn.be). Met enkele ex-leden (o.a. Soetkin Collier, nu Urban Trad) werd het één groot muziekfeest, alleen de gratis (drank)tournee ontbrak. In dezelfde tent (Flamundo) zijn we blijven hangen. Bij de IJslandse (eigenlijk van de Faröer-eilanden) troubadoer Teitur (www.teitur.com) waren de bindteksten beter dan zijn liedjes. Maar wat hierop volgde was Ierland op zijn best. Uitgeroepen tot "all Ireland fiddle champion", solospeelster in Riverdance Zoe Conway (www.zoeconway.com). Samen met haar echtgenoot (gitaar) haalde zij het beste uit zichzelf en het publiek was laaiend enthousiast. Wat een vingervlugheid om haar instrument tenvolle te benutten. Ondertussen was de act van de avond Sinead O'Connor al aan haar optreden begonnen. Maar wat een massa, ik denk dat we 100m van het podium stonden. We zagen haar enkel op het scherm (ze had een hoofddoek op), maar horen deden we haar amper. Na onze laatste drankbonnetjes genuttigd te hebben, zijn we in de auto gestapt voor een reisje terug naar Niel (Bruno) en Lier. Maar het was in alle opzichten een geslaagd Dranouter. Ik zou zeggen tot volgend jaar.
Na een regenachtige dag Bokrijk op naar DRANOUTER (city of folk). Geen GSM, geen PC, enkel genieten van de muziek en hopelijk valt het weer ook wat mee.
, zong hij enkele wereldberoemde (in Vlaanderen) nummers, oa Mia van Gorki en eentje van Doe Maar (ben even de titel kwijt).
(De Titanic achterna) blijkt hun zin voor rebellie nog steeds niet te zijn verdwenen. Eén ding heb ik me niet veroorloofd, ook al ken ik nog al hun nummers, het luidkeels meezingen. Daar ben ik toch een ietsje te timide voor.
Stipt om 1u vertrokken we (ik denk met een 50-tal). Van overal (zelfs Nederlanders) en toch wij als moedige Lierenaars. Gelukkig uiteindelijk, want onze gids was duidelijk niet op de hoogte van het reilen en zeilen binnen onze stad. De druppel (die de emmer ...) hij sprak over een "gemeentehuis", dat moet je wel zeggen in mijn (en ik niet alleen) aanwezigheid. Wij zijn een stad en hebben uiteraard een "stadhuis". Een paar weken geleden had ik hetzelfde voor op de zaterdagse markt, aan dat kraam krijg ik geen vlees meer, ik maakte teveel van mijn oren!!! 
. En vlakbij het heemmusem lag nog een prachtige molen.
)
)
)
)
)
)
)
)
