Eerst en vooral wil ik me verontschuldigen. Gedichtendag, nog nooit ben ik dit vergeten, maar helaas er is voor alles een eerste keer. Goed maken kan ik het niet meer maar met een Van Rompuy'tje (haiku) wil ik het wel wagen : Maxima culpa, hoe kon ik dit vergeten wil jij het weten? Mijn buurman, Tom Mariën, schreef een stadsgedicht (Lier) en dat wil ik jullie niet onthouden : http://nieuwsblad.typepad.com/lier/2009/01/gedicht-op-het-uitstalraam.html
Donderdagavond waren we uitgenodigd op de verkiezing van de sportlaureaat van de provincie in de Zuiderkroon te Antwerpen. Verkiezing is hier wel een misunderstanding, het stond al lang vast dat enkel Tia Hellebaut (http://www.sport.be/tiahellebaut/nl/fotos/) (onze sportfunctionaris wou ieder die meeliep met de Natuurlopen een pintje aanbieden als Tia niet won, van een zekerheid gesproken) deze trofee kon winnen. Bij 3 van de 4 jury's was dit het geval en met veel overmacht lag de zege en de trofee voor het grijpen. Dat Dirk Van Tichelt (http://www.dirkvantichelt.be/foto/foto2006/foto2006moskowEK23.html#) voor Tom Boonen eindigde was wel een verrassing. Elise Matthijsen (http://www.elisematthysen.be/bio.php) won de beloftentrofee (alhoewel de beiden genomineerden reeds wereldkampioen zijn). Jean-Marie Pfaff kreeg een lifetime-achievement award (what's in a name) en Mol is uitgeroepen tot de sportiefste gemeente van de provincie (op welke basis???). Lier kwam niet voor in de top tien (a shame!!!). Wat me wel bijgebleven is, op zulke verkiezingen is het niet wie of wat je zelf ziet, neen het is een kwestie van "gezien worden", en daar ben ik blijkbaar toch niet goed genoeg in. Zondag heb ik genoten van een Belgische (Vlaamse!) demonstratie veldrijden. Niels Albert op kop, maar Sven Nijs, blijkbaar op het podium even gelukkig als Niels, toonde nogmaals aan dat hij niet alleen de beste veldrijder, maar ook nog een grote meneer is. Waarvoor dank Sven Nijs. Het was een rustig weekendje, volgende week is andere koek (cursus, dokter, dansen, veldrijden enz...). Maar daar hoor je later meer over.
Na een gezellige winterBBQ in Bonheiden (org.Groen! Bonheiden), vrijdagavond, was het noodzakelijk om de kilootjes er sportief terug af te werken. Lyra's natuurlopen zijn daar dan een ideale happening voor. Maar het was vandaag iets meer bij AC Lyra, het was nl ook G-kidsdag. Een aantal G-jongeren hadden maanden gezwoegd, getraind en gezweet om 1km aan één stuk te kunnen lopen. In het bijzijn van, en luid aangemoedigd door de deelnemers aan de Natuurloop zijn zij er allen in geslaagd om deze prestatie tot een goed einde te brengen. Waarvoor uiteraard van harte proficiat. Ook Kobe Ilsen en zijn Volt-ploeg waren aanwezig op de Natuurlopen. Kan je 5km lopen met loopschoenen van 9 euro, zie Volt van deze week? En toen was het tijd voor het echte werk, nu ja echt!!! Ik ga nu wel regelmatig fitnessen, maar lopen had ik sinds de vorige editie (20 dec.) niet meer gedaan. En of ik dat gevoeld heb, 4 keer ben ik gestopt (zonder dat het opviel natuurlijk, eens plassen, wat drinken, een babbeltje met de toeschouwers onderweg) en telkens toch terug opnieuw mezelf proberen voort te bewegen. Ik heb nog nooit zo lang over 10km gedaan als zaterdag (58'40"). Toch had alles nog een positieve nasmaak nl. ik had mijn vriend Jan op sleeptouw genomen en hij liep een nieuw persoonlijke besttijd, hoera! De eerstvolgend weken zal er van lopen niet veel in huis komen, mijn trainer heeft gezegd 7 weken enkel fitness en ik hou me daar aan. Dan begint een nieuwe fase in de voorbereiding op de Roparun (einde mei). Niet "te" vroeg in conditie zijn is de boodschap. Zondagnamiddag ben ik met mijn schoonvader een matchke voetbal gaan bekijken (ook sport, maar langs de zijlijn). Lyra speelde thuis tgen Lille en om in de running te blijven was een overwinning een must. Maar zoals zo dikwijls alles is rapper gezegd dan gedaan. Na 3 keer op achterstand kwam men eindelijk (geruststellend zo dacht men) tot een 4 -3 stand maar... . Met een goedkope rode en een 2de (dus ook rode) gele kaart is Lyra onterecht geëindigd met 9 spelers en maken die gasten van Lille toch geen 4 - 4 zeker. Geen 3 punten en de titel alweer een beetje verder weg. Maar niet getreurd een fris pintje kan veel ellende wegspoelen.
Sinds vorig jaar mag ik van het privilege smaken dat ik lid ben van Lotgenoten Vlaanderen (Lotgenoten Vlaanderen). Wij willen aan onze lotgenoten laten zien dat het leven niet ophoudt als je kanker (had) hebt, maar dat er nog van alles mogelijk is. Door te geloven in je eigen kracht en te blijven vechten tegen de ziekte kan je als winnaar uit de strijd komen. Sporten kan daar zeker bij helpen. Het kan je meer kracht en energie geven om te vechten, en geeft ook een goede stimulans bij het genezingsproces. Daarnaast willen wij zoveel mogelijk geld voor onze lotgenoten ophalen. Het is, ondanks alles, een eer om hiervan deel te mogen uitmaken. Vorig jaar zijn we er met zijn allen in geslaagd om de 530km tussen Parijs en Rotterdam al lopend af te leggen, het goede doel kwam hier eventjes op de tweede plaats. Het overwinnen van onszelf was, misschien egoïstisch gezien, toen even belangrijker. Dit jaar lopen we voor de 2de maal mee en de orde van belangrijkheid is nu omgedraaid. Het is de bedoeling om zoveel mogelijk geld in te zamelen, dat integraal aan "Kom op tegen Kanker" wordt geschonken. Eén van de inzamelmethodes is "Kunst tegen kanker" op initiatief en onder de stuwende kracht van Heidi. Graag, wil ik een oproep lanceren om ieder te motiveren om een bod te doen op alle beschikbare kunstwerken. Hoe hoger de biedingen gaan hoe meer geld er naar Kom op tegen Kanker gaat.
Een veiling van geschonken kunstwerken via onze website
Met een jaartje vertraging speelde de Ierse groep Danu (http://en.wikipedia.org/wiki/Dan%C3%BA) zaterdag in het Lierse cultureel centrum de pannen van het dak. Folk in al zijn hoedanigheden, jigs, reals, polka's, weddingsongs, niets ontbrak. Het was een streling voor het oor, vokaal en muzikaal. Er was zelfs plaats voor enkele Bretonse liederen. De Ierse versie (de uillean pipes) van de doedelzak verraste menig toeschouwer, hij wordt vooral bestuurd door de bewegingen van de spelersellebogen. De bouzouki was eveneens een aangename verrassing in het muzikale speelveld. Neem daarbij de zoetgevooisde stem (in het iers, het gaellic of het engels) van de zangeres en het totale muzikale plaatje klopte als een bus. Iedereen heeft ervan genoten en hopelijk komt er in de toekomst nog eens een kans om deze top Ierse folkgroep nog eens bezig te zien en vooral te horen. Daarna nog een (Duvels) afzakkertje in het cultuurcafé, waar we de boel hebben gesloten, en de avond was meer dan geslaagd te noemen. Spijtig genoeg hebben we hierdoor de 100ste verjaardag van mijn favoriete Lierse club moeten missen, maar een mens kan niet alles hebben in het leven. Maar toch nog een geweldige verjaardag toegewenst aan Lyra, de grootste socio-culturele club van't stad, zoals de voorzitter dat zo pittig kan uitdrukken.
Op zondag 4 januari had de jaarlijkse stadsreceptie plaats, een initiatief dat bij vele mensen duidelijk wordt gewaardeerd. Maar hoorde ik daar geen lichte wanklank, men (stadsbestuur) is zinnens dit initiatief af te schaffen??? De toespraken werden al binnenskamers gehouden, volgend jaar ook de rest? Na navraag hebben enkele gemeenteraadsleden me benadrukt dat dit geenszins het geval zal zijn. We zullen zien. De nieuwjaarsdrink voor de vrijwilligers was ook maar voor één jaartje afgeschaft!!! Recepties in de club,op het werk, in de partij, joepie nog 12 te gaan. Ik heb al lang geleerd zwaar te delibereren. Veel te gevaarlijk voor de rondborstigheid van de mens. Zaterdagnamiddag, dankzij de Vlaamse overheid, naar de musical Daens gaan kijken. Een appreciatie vanwege de minister aan de plaatselijke jeugd-, sport- en cultuurraden. Ik ben ver van een musical-fan, maar het heeft mijn verwachtingen enorm overtroffen. Een duidelijk (http://www.daens.be/) verhaal (als je de achtergrond wat kent en de film gezien hebt, zeker) een prachtige cast , luisterrijke muziek (mengeling van verschillende stijlen), een prachtige zaal, fenomenale decors (vooral de 3d-beelden) kortom een fantastisch totaalresultaat. Het enige minpuntje, je verstond niet alle liedjes even goed. Maar ook daar was een mouw aangepast, boven het toneel liep de tekst deels in het Frans, deels in het Nederlands. Aan eenieder die nog niet geweest is, er worden nog voorstellingen gegeven tot 8 februari. De dag werd afgesloten met alweer een prachtig afgewerkte receptie. Vandaag zal ik maar eens gaan trainen!!!