In tegenstelling tot onze professionele collegae kunnen wij onze klassiekers wel afwerken. Zoals u, de trouwe lezer dezes, weet staat in juni telken jare de rit naar de Sint-Sixtus Abdij op het programma. Sint Sixtus is de patroonheilige van de groei der bonen en de hopende vrouwen. Bij hals-, buik- en rugpijn roept men hem aan. En dat komt goed van pas. U moet namelijk weten dat Remi deze week een frigo heeft proberen te verplaatsen en hierbij kreeg af te rekenen met een verschot in de rug. Ons bezoek heeft dus niet alleen een zythologisch karakter maar staat ook in het teken van het welzijn van onze ploegmakker. En misschien ware het gewoon slimmer om de volgende keer dat er een frigo moet verplaatst worden moeder de vrouw in het gareel te steken.

Terzake, nu! We staan om tien uur met veertien Placora-Vispaleizers aan de start. Enkele teammakkers geven verstek omwille van werk of fietsen op een andere locatie. Jammer, maar het zij zo. Aolus waait uit de goede hoek. Onder leiding van Leo rijden we naar zijn geboortestreek. Onze nestor zal gedurende de hele rit niet uit de top drie zijn weg te slaan.

Na 52 km staan we al op de voorplaats van café In de Vrede, bij tegelijkertijd met onze oud-ploegmakker Pascal M. die samen met enkele van zijn collegae eveneens richting Westhoek is getrokken. Het is een prettig weerzien en het doet ons plezier vast te stellen dat het met Pascals gezondheid de goede kant uitgaat.

Plaats genoeg op het buitenterras. We installeren ons in het zonnetje en binnen de kortste keren voorziet de ober van van West-Vleteren blond of bruin 8°. De hele bende bestelt ook een croque In de Vrede, met uitzondering van uw dienaar die de boerenstuutte met hennepot niet aan zich voorbij wil zien gaan. Van Roger is nog steeds geen spoor …

Nadat de hongerigen gespijsd en de dorstigen gelaafd zijn – twee werken van barmhartigheid die we hoog in ons vaandel dragen – vatten we de terugweg aan. Sint-Sixtus heeft zijn werk gedaan, Remi is fitter dan ooit. Steve Flitser neemt het voortouw en leidt ons via Krombeke richting Bulskamp waar we nog een koffiepauze inlassen. Met Aolus in de rug dreigen we immers te vroeg terug in het lokaal te zijn. 

We rijden dan over Steenkerke naar het vertrouwde woensdagparcours. Even is er opschuddig wanneer Zorro van zijn lijn afwijkt en zo schouder aan schouder komt met uw dienaar. Gelukkig hebben we beiden genoeg fietservaring om ons recht te houden en komen we er met de schrik van af.

Even traditioneel als de West-Vleterenrit is de maatjeshappening die er op volgt. Sponsor Het Vispaleis heeft voor een tonnetje van deze Hollandse lekkernijen gezorgd en waard Samir zet er enkele flessen Jonge Klare bij. We kunnen u melden, waarde lezer, dat deze kleinoden der zee malser en sappiger zijn dan vorig jaar. U kunt ze aankopen tegen een zacht prijsje in Vishandel Het Vispaleis op de Boulevard de Midi. 

Ondertussen is Butler Ronny aangekomen. Hij kwijt zich plichtsbewust en con brio van zijn taak en zorgt voor de perfecte bediening. De PDF en Sexy Lexy schuiven ook mee aan, de sfeer is top.

We zien Postman Dan nog passeren, maar onze materiaalmeester heeft jammer genoeg geen tijd om even binnen te springen. 

Op zondagmorgen is het viertal Leo, Steve, Wim en Zorro voldoende gerecupereerd voor een ochtendritje. Waarlijk toprijders.

Het weerbericht voor volgende week ziet er veelbelovend uit. Met voorspelde maxima van 30 + zou het wel eens kunnen dat de gezondheidsregel in voege treedt zodat de woensdagrit ingekort wordt tot aan de kinderboerderij aan de Rattevalle. We rekenen er op dat het terras klaar is voor ons!