|
U hebt enige tijd geduld moeten oefenen, waarde lezer, om het relaas van onze wielerstage in de Baie de Somme te kunnen bekijken. Dit was echter buiten de wil van uw dienaar. Cayeux sur Mer blijkt niet de metropool van de digitale vloedgolf te zijn; 4 G is er een super luxe, laat staan dat Wifi een gekend fenomeen is. Hoe dan ook, uw patience wordt beloond met een dag op dag verslag van wat toch wel een zeer geslaagde uitstap mag genoemd worden.
Op maandag staan zes Placora's om 8u op de afspraak om de heenreis naar het Franse badstadje met de fiets af te leggen. Steve Flitser, Zorro, JP Bakker, Geert Pirelli, Wim Evenepoel en uw dienaar zien het zitten om 216km te peddelen. De overige zes ploeggenoten vertrekken later met camionette, aanhangwagen en mondvoorraad (later zal blijken dat dit voornamelijk uit bier bestaat). Het betreft Christje, Noël, Danny G., Butler Ronny, Remi en Richard. En dan is er nog een ongenode gast, met name Aolus, die besloten heeft om ons te vergezellen en de hele reis nadrukkelijk aanwezig zal zijn.
De lange fietstocht verloopt aanvankelijk probleemloos. Er wordt in Veurne gestopt om mondvoorraad op te doen en dan gaat de tocht verder langs het kanaal naar Ghyvelde tot aan Bourbourg. Een eerste koffiestop en even op adem komen. De volgende etappe voert ons door de vallei van de Course, een verborgen pareltje dat zeker een bezoekje waard is. Op de eerste helling van betekenis heeft Wim Evenepoel af te rekenen met een gebroken spaak. Naar het voorbeeld van zijn idool blijft sympathieke Wim evenmin van tegenspoed gespaard. Ervaring is alles, weet Steve Flitser, die het euvel kan herstellen zodat we verder kunnen.
Na zo'n 100 km stoppen we dan voor de lunch. De broodjes en rijsttaartjes gaan vlot naar binnen en een half uurtje later zitten we alweer op de fiets. Even voor Etaples houden we nog een koffiestop. We zijn nu zo'n 160 km gevorderd en uw dienaar is eventjes door de muur moeten gaan. Het tempo draait zo rond de 27 per uur, maar de kilometers beginnen te wegen.
De finale etappe dan wordt een gevecht tegen de nukkige Aolus die ons nu krachtig pal in het gezicht waait. We zijn dan ook heel blij wanneer we eindelijk de Rue des Hirondelles indraaien en door Danny G. enthousiast worden verwelkomd. De rest van het ontvangscomité laat zich verontschuldigen, want ze zijn naar de supermarkt om nog meer mondvoorraad op te doen. Men was tot de vaststelling gekomen dat een hele week leven op Jupiler misschien niet het beste idee was.
's Avonds gaan nog lekker eten op de promenade van Cayeux, om dan moe en voldaan in ons bed te vallen. De kamerverdeling is gebeurd op basis van lengte en snurkvermogen. Voor dat laatste is belangrijk argument.
Op dinsdagmorgen verrast Butler Ronny ons met een prachtige ontbijttafel. En dit zal hij voor de rest van de stageweek doen. We worden echt in de watten gelegd. Steve Flitser heeft een routetje van zo'n 81 km uitgestippeld, die er uiteindelijk 96 blijken te zijn. Maar niet gezeurd, het weer valt mee en we genieten van het glooiende landschap. In Rue houden we halt voor een pizza en in Saint-Valérie doen we ons tegoed aan een (dure) Ciney. 's Avonds heeft Butler Ronny opnieuw een restaurantje uitgekiend; een minder gelukkige keuze deze keer, niet in het minst door een wel bijzonder bitsige serveuse. Maar ook hier niet getreurd: het lamsvlees smelt in de mond.
Steve Flitser moet op zijn communiezieltje beloven zich deze keer aan de vooropgestelde kilometers te houden. Na enig avondlijk overleg wordt besloten om via het hinterland naar Le Tréport te rijden. Opnieuw een heel mooie toer die ons rond de middag op het doel van onze bestemming brengt. Er worden foto's op de zeedijk genomen met de hulp van een vriendelijke dame, waarna we nog Mers les Bains en Ault aandoen. Na een koffietje moeten we ons naar huis reppen want er hangen dreigende regenwolken boven ons hoofd die nu en dan een deel van hun lading lossen.
De neerslag is maar van korte duur zodat we het plan om 's avonds te barbecuen toch kunnen uitvoeren. Butler Ronny heeft de plaatselijke slager naar zijn hand kunnen zetten en versiert er lekkere lappen entrecôte. Uw dienaar demonstreert zijn pyrotechnieken en het is smullen geblazen. Ondertussen entertaint Christje het gezelschap met tal van verhalen, onder meer over ene Polle Berlayemont die bril en snor nog al eens met elkaar verwarde!
Dag drie wordt gekenmerkt door minder weer: veel wolken en de party pooper van dienst, Aolus laat zich opnieuw gelden. Le Crotoy wordt het doel in een uitstap die voornamelijk culinair getint wordt. In het havenstadje trakteren we onszelf op bouchot-mosseltjes. Vandaar rijden we naar Saint-Valéry waar Butler Ronny zijn netwerk gebruikt om het hele gezelschap in de plaatselijke Yachtclub binnen te loodsen. We ontdekken er Tarte Tatin op de menukaart, u kunt de gevolgen ongetwijfeld raden.
Terug thuis na een kleine 60 km wordt de bbq, gezien het succes van de vorige avond, opnieuw in stelling gebracht. Het is de laatste avond en de restjes moeten op. Remi, Geert Pirelli, Christ, Steve Flitser en uw dienaar doen een verdienstelijke poging om door de voorraad bier te raken, maar slagen er jammer genoeg niet in.
Steve Flitser en JP Bakker hebben het gekke plan gemaakt om ook de terugreis te fietsen; de acht overige ploegmaten danken voor de eer. Het verslag van dit laatste kabinetstukje hebt u nog te goed. Op het moment van dit schrijven zijn de twee nog onderweg. Alles wijst er echter op dat ze probleemloos Oostende zullen bereiken.
Zo, beste lezer, dit was het dan. Dank aan de elf kompanen die voor een onvergetelijke reis hebben gezorgd. Uitgebreid beeldmateriaal vindt u op de FB-pagina, met dank aan Steve.
|
