Ondanks de sombere weersverwachtingen waren zestien Placora's + gastrijder Marnix op afspraak. In extremis hadden Richard ('t snot) en Renaud VDW nog afgezegd. Dankzij de logistieke steun van Christ en Remi konden alle fietsen en sportzakken (en de sjakos van Noël) in de camionettes. De voorzitter, Renaud V en Christ kwamen ons uitzwaaien.
Om 10u15 was dan de officiële start in Westouter. Onder een voorzichtig zonnetje en met een lichte bries in het nadeel begonnen we dan aan een tocht die ons nog lang zal bijblijven. Via rusige landwegen trokken we naar het Franse. Na enkele kilometers pikten we een viertal op. Er werden heel wat blikken van verstandhouding uitgewisseld, want één van de vier zag er meer dan aantrekkelijk uit.
Alle drang om 'aan de bel' te trekken bleek plotsklaps verdwenen. Er werd vriendelijk geglimlacht, de ene begon een onschuldig gesprekje met onze nieuwe metgezellen, de andere zette ze uit de wind. Lien - want zo bleek de pedaalfreule te heten - reed nog maar enkele maanden met de koersfiets en voelde zich onzeker in een peloton. De pegadogische drang kwam bij de Placora's naar boven; wij zouden haar wel inwijden in de knepen van het waaier-rijden en het uit-de-wind-zetten.
En zo ging het verder aan een gezapig tempo. B(r)oe(k)schete was de eerste test. Lien doorstond die voortreffelijk: kleine molen, zonder moeite naar boven - wat niet van alle Placora's kon gezegd worden. Vanaf nu was het ook opletten geblazen, want de bepijling stond op de weg geschilderd. Op naar de volgende grote uitdaging, de Cassel. Aan de eerste bevoorrading werd er nog verder verbroederd met onze nieuwe gezellen. Lien is afkomstig uit Oudenburg; waar haar drie metgezellen vandaan komen zijn we al vergeten.
De Cassel dan. Eerst reed Georges nog plat (een leegloper), een euvel dat vlug verholpen werd. De Phillippe Gilberts onder ons trokken onversaagd naar boven, de rest vormde de groupetto. Steve kroonde zich tot koning van de Mont Cassel. Op de markt in Cassel werd naar goede gewoonte haltgehouden voor de middagpauze. Blonde Leffe van 't vat, het kan smaken!
Volgende hindernis, de Catsberg. Vreemd genoeg was de tweede bevoorrading voor de beklimming !? Lang werd er niet haltgehouden; zenuwachtige en onzekere blikken gingen richting het klooster van de Trappistenpaters... Toch raakte iedereen zonder al te grote problemen boven.
De bergjes volgden elkaar nu in snel tempo op; in de laatste 35 km moesten er nog zes bedwongen worden. Op de Zwarte Berg hielden een aantal Placora's het voor bekeken. Met alle respect trouwens, want ze hadden het meer dan behoorlijk gedaan. Uw dienaar moest zich even terugtrekken op een nabijgelegen camping want "oz je moe kakken, moe je kakken". Bij mijn terugkeer bleek iedereen al vertrokken, maar niet getreurd. In ware Gent - Wevelgemstijl kon ik algauw ons peloton opnieuw vervoegen.
De Ravensberg en de Monteberg werden gezwind genomen, een mooi hors d'oeuvre voor de plat de résistance, de Kemmel! Lien was er trouwens soepel en elegant nog steeds bij. Iedereen nu met pakken vaderlijke goede raad hoe ze de Kemmel moet aanvatten: niet te groot draaien, rechts houden, het paadje opzoeken,... We hadden beter onze mond gehouden, want halverwege de Kemmel reed ze ons gewoon uit het wiel! Toch ook melden dat alle Placora's de top bereikten zonder voet aan de grond te zetten.
Wie dacht dat de laatste 20 km een lachertje zou zijn, kwam lelijk bedrogen uit. De Scherpeberg en de Rodeberg zijn smeerlappen hors categorie, zeker als je - zoals Ronny - met krampen hebt af te rekenen. En toch is iedereen er geraakt, wat een mooie prestatie is.
In Westouter werden we opgewacht op het terras van onze stamplaats. De blonde St. Bernardus van 't vat smaakte dat het een lust was. Leo, Remi en Noël hadden er al wel enkele meer op, maar dat was er niet aan te zien :wink:. We namen afscheid van Lien en haar vrienden, in de stille hoop dat we ooit nog eens in haar wiel zullen mogen zitten. Op naar Gilbertje dan, waar Christ en de voorzitter het ontvangstcomité vormden.
Zoals we hierboven al schreven, een onvergetelijke rit.
|
