Dertien Placora-Vispaleizers staan om 18u00 klaar om de klassieke woensdagrit te rijden. Hoe lang geleden is het niet, waarde lezer, dat u dit hebt kunnen lezen? De versoepelde Covid-maatregelen laten ons eindelijk toe om met ons volledig peloton op weg te trekken. En dat is nog niet alles: na afloop kunnen we op het terras van ons lokaal terecht voor de levensnoodzakelijke en derhalve uiterst belangrijke hydratatie.

Dat we er zin in hebben hoeft geen betoog. De zware motoren zetten zich van bij aanvang op kop en nemen de rest mee in hun zog. Een strak tempo, dat is zeker, maar iedereen draait vlot mee en heeft nog adem over om de laatste stand van zaken in de play-offs te bespreken.

Tot aan het keerpunt geen vermeldenswaardige incidenten, tenzij opkomend verkeer dat er een spelletje van maakt ons rakelings en aan hoge snelheid te kruisen. 

Rich schudt meewarig het hoofd  en kan het maar moeilijk geloven dat Aolus ons opnieuw op de terugweg tegemoet waait. Alles wordt op een lint getrokken, waarbij IJzeren Kurt de titel ‘ploegmaat van de rit’ verdient door bijna de volledige terugweg het commando van de tweede waaier op zich te nemen.

Tussen Slijpe en Sint-Pieters-Kapelle is er even opschudding wanneer door onverwacht zwenkmanoeuvre van een van de kopmannen het achterste deel van het peloton in de graskant terecht komt en ei zo na ten val komt. Giro-toestanden in de Vlaamse zeepolders!

Geen potten gebroken en dus kunnen we verder. De brug over de autostrade wordt in gestrekte draf overgestoken en dan zitten we al in de finale. Hoeft het vermeld dat Nestor Leo er alles aan doet om het goede wiel op te zoeken?

We kunnen nog eens spurten. Pilot Pascal en IJzeren Kurt zijn de lead-outs en brengen Wimco, Geert Pirelli, Rich, Leo en uw dienaar in stelling voor de finale jump. Het wordt een close call waarbij Wimco, Geert Pirelli en uw dienaar bijna gelijktijdig de imaginaire eindstreep overschrijden. Wie eerst is kan enkel een fotofinish uitmaken, maar die is, net als het VAR-busje, te laat op de afspraak. We zullen het dus nooit weten.

https://www.relive.cc/view/veqz37oRp7v

Dan volgt voor velen het hoogtepunt van de rit wanneer we ons op het vertrouwde terras van het lokaal kunnen neervlijen om er te genieten van een fris bolletje of 33r. En met een frietje erbij smaakt dat nog beter.

Normaliter had u ook een verslag van de bijzondere donderdagmorgenrit – het is immers Rimte Ramtje – moeten kunnen lezen. Edoch, terwijl ik deze woorden schrijf tikt de regen zachtjes tegen het vensterraam wat mij doet besluiten om forfait te geven. WhatsApp leert dat enkele onversaagde ploegmakkers het er toch zullen op wagen. Hopelijk blijven ze gespaard van al te veel nattigheid en valpartijen.

Frank en Sabine voorspellen een wisselvallige zaterdag. We zullen tussen de buien door moeten fietsen!