Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
10-11-2019
Jaggers
Een prachtig herfstzonnetje lokt het zowat volledige Placora-team naar de startplaats aan het Duinenkerkje. Ook de collegae Eastenders zijn massaal aanwezig. Er vormen zich drie groepen zodat er niet in al te grote pelotons moet gereden worden. De Placora's kiezen tussen een weg / off-roadparcours of de klassieke MTB-duinentoer.
Uw dienaar gaat voor voor het laatste. Na de Chouffetocht van vorige week ligt het traject er voortreffelijk bij. Er wordt aan een hoog tempo gereden, in geen tijd staan we in Lombardsijde. Geert G. stelt voor om een extra lusje te rijden door Nieuwpoort. Zo gezegd, zo gedaan én we houden even halt bij de zeehonden die van het zonnetje aan het genieten zijn.
Het stukje dat Geert presenteert is best leuk en leidt ons tot Oostduinkerke; daar maken we rechtsomkeer en rijden langs de havengeul terug naar Lombardsijde om er opnieuw in te pikken op het vertrouwde circuit. Met de wind in de rug rijden we fluks naar Den As waar we met bijna 50 km op de teller als laatste peloton toekomen.
Onze ploegmaten vertellen er hun wedervaren, waaronder de spectaculaire val die Leo heeft gemaakt. Verblind door de zon is hij full speed tegen een barrière aangevlamd met pijnlijke blauwe plekken tot gevolg. De schade is van die aard dat hij forfait zal moeten geven voor KVO!
Niettemin is het een jolige bedoening, al die jaggers onder elkaar. De stuutjes met gekapt en de Omer gaan vlot naar binnen, Steve Flitser kijkt uit naar het culinair KVO-festijn en de eerste voorbereidingen voor de uitstap naar de Veluwe worden getroffen. Wij rijdt de 285km van Oostende naar Otterlo? Dat wordt trainen deze winter!
Op de dag dat de Brexit-deal dan toch niet gestemd wordt staan er slechts enkele Placora's om 14u00 aan het Duinenkerkje. Niet echt onbegrijpelijk gezien de weersomstandigheden: een stevige bries uit het zuidwesten en regendruppels die aarzelend uit de lucht vallen.
Renaud, Rich, Geert P en uw dienaar schudden de hand van de collega-Eastenders, doch besluiten er een gezapig tempo op na te houden. Hoewel, alles is relatief en dat blijkt al tijdens de eerste hectometers waar Renaud er fors van door gaat. Zijn drie ploegmakkers zullen hem pas in Café Den As terugzien. Met z'n drieën gaat de tocht verder. Het parcours is, dankzij de regen, best berijdbaar. Onze bandenmagnaat heeft het soms wel even moeilijk, maar plooien staat niet zijn woordenboek.
Wanneer we Middelkerke binnenrijden worden de hemelsluizen helemaal opengedraaid. We kiezen er voor om even te schuilen. Terwijl we de druppels tellen worden we aangesproken door een Limburgse schone; zij wil meer weten over het parcours. Geert P. toont zich de echte gentleman en wijst haar de weg. De stille hoop dat de juffrouw zich in zijn wiel zou zetten moet hij echter opbergen.
Na zo'n vijf minuten houdt de bui op en komt voorwaar de zon piepen. We rijden vlotjes verder zonder dat er zich problemen voordoen. Hulde aan de Choufleden die hun zaterdagmiddag opofferen om uitstekende takken en wortels te vermijden. Respect!
In Lombardsijde maken we kennis met het vernieuwde gedeelte, dat we deze keer in de juiste rijrichting afwerken. Uw dienaar toont zijn nijpend tekort aan technische vaardigheid in het tweede gedeelte. Meerdere malen verricht hij van nabij bodemonderzoek, allemaal zonder erg.
Op de terugweg begint het dan opnieuw door te regenen. Met de eindmeet in zicht wordt er doorgereden, de beloning wenkt. Bij aankomst staat Linda klaar om de drie natte honden af te drogen.
Wanneer we slijk en regendruppels uit onze ogen hebben verwijderd zien we dat Steve Flitser en Remi al in de gelagzaal zitten! De twee blauwzwarten zijn om 10 voor 2 gestart in de gedachte dat we hen zouden inhalen. Niet dus...
De collega-rijders sijpelen (u mag dit letterlijk nemen) binnen. De jarige Peter geeft een tournée général, wat op de nodige bijval kan rekenen.
En zo is het winterseizoen volledig in gang geschoten.
Nog dit, waarde lezer: de komende twee weekends zult u de bijdrage van uw dienaar moeten wissen, gezien hij - hopelijk - zonniger oorden gaat opzoeken.
Het is al vijf jaar geleden dat onze ploegmakker ons veel te vroeg verliet. Zijn fietsvrienden hebben er een mooie traditie van gemaakt om de tweede zaterdag van oktober een rit te rijden ter nagedachtenis van Georges.
Het weer zat deze keer echt niet mee. Van de voorspelde nazomer kwam niets in huis, integendeel, de miezerige regen deed veeleer aan herfst denken. Hoe dan ook, om twee uur staat een ruime Placora-delegatie aangevuld met heel wat Eastenders-collega's op de afspraak. De koersfiets is blijven op stal staan, iedereen heeft de MTB van de haak gehaald.
We splitsen ons op in twee groepen: eentje die de weg op gaat, een andere die voor de duinen kiest. Uw dienaar kiest voor de tweede.
Het dient gezegd, het duinenparcours ligt er bijzonder vlot berijdbaar bij. Dankzij de regen is het los zand vastgekoekt, nergens moet er voet aan de grond worden gezet.
Steve Flitser heeft het moeilijk, met een valpartij zonder erg tot gevolg. Ligt de oorzaak aan het feit dat hij zijn smartphone niet bij heeft en dus geen foto's kan trekken?
Tweede incident in Westende waar Renaud zijn ketting tussen zijn voorblad trekt. Gelukkig is Steve er om de nodige Ethias Assistance te verlenen.
In Lombardsijde en in Westende zijn er wijzigingen aangebracht aan het parcours. Het is iets technischer geworden, wat de pret alleen maar kan verhogen.
Een kleine twee uur na het vertrek arriveert uw dienaar helemaal uitgeregend terug aan het lokaal. Er wachten evenwel stuutjes met gekapt om op krachten te komen.
We halen nog wat anekdotes op waar Georges een centrale rol in vervulde, waarna moe maar voldaan huiswaarts wordt gekeerd.
Volgende week treedt de winterwerking in. Afspraak om twee uur aan het Duinenkerkje voor wie in de duinen gaat rijden.
Het officiële wegseizoen mag dan wel voorbij zijn, dit weerhoudt tien Placora's er niet van om toch nog eens de koersfiets van stal te halen. En terecht, want er schijnt een bedeesd herfstzonnetje en Aolus blaast ons heel licht van uit het oosten toe. De temperatuur is van die aard dat er vooraf toch even in de kleerkast moet worden gezocht naar beenstukken, armstukken, overjasjes en dies meer.
Na kort overleg rijden we richting Damme; of we een terrasje zullen aandoen zal van de temperatuur en het weer afhangen. Uw dienaar leidt de groep via Bekegem en den Os en den Ezel naar Sellegem. Daar moet even over veldwegels gereden worden, kwestie van de MTB-apetijt op te wekken. Het gaat dan verder langs Jabbeke en Varsenaere om zo via het kanaal Brugge binnen te rijden.
We houden er een goed tempo op na en zullen mooi op tijd in Damme aankomen. Deze hoop mogen we opbergen wanneer we voor een opgehaalde brug staan en het er niet naar uit ziet dat die vlug zal zakken. Dan krijgt uw dienaar - en ik citeer nu letterlijk Renaud - "zijn beste idee in jaren": waarom niet op het zonnige terras van De PhEare plaatsnemen en daar van het zonnetje genieten?
Zo gezegd, zo gedaan. Damme zal voor een volgende keer zijn. Er wordt Karmeliet van het vat geschonken, maar schrijver dezes houdt het bij koffie (!) die van uitstekende kwaliteit is. Tijdens de gesprekken worden de prestaties van Wimco en Remco op WK besproken. Conclusie: Wimco is vaker in beeld geweest in Yorkshire dan zijn poulain, zeker op de Noorse televisie. Ook Wimco's kennis van het Noors komt ter sprake en het feit dat hij nu in Scandinavië een vedette is. Het gerucht doet de ronde dat Noorse dames al een fanclub hebben opgericht.
Op de terugweg hebben we wind mee. We volgen het kanaal, de kilometerteller flirt met de 35. In de Schorre trekt uw dienaar de spurt aan die door Geert G. wordt gewonnen. In het lokaal krijgen we frietjes en mixed balls, feest dus!
Niet vergeten: volgende zaterdag rijden we de Georges Lammertijn-memorial ter herinnering van onze veel te vroeg overleden ploegmaat. Onze collega Eastenders en andere vrienden en sympathisanten zullen ook aanwezig zijn. We rijden een ritje van max. 60 km aan een gezapig tempo. Nadien drinken we één, ... in het lokaal. Vertrek om 14u aan Bel & Bo.
De weersvoorspelling was er voor een keer boenk op: een stralende nazomerdag. Maar vooraleer we om 13u30 kunnen starten moet er nog heel wat geWhatsApp't worden. Zo staat Renaud vast in de file richting kust en vraagt hij om de vertrektijd met tien minuten uit te stellen. Steve Flitser zit op een terras in Leffinge en vraagt dat het peloton hem daar zou oppikken. En rijden we naar de Bolzak of wordt het Hooglede?
U begrijpt, waarde lezer, dat er heel wat moet besproken worden op de Bel & Bo-parking. De uitkomst is dat we naar Hooglede zullen rijden, dat we niet langs Leffinge passeren en dat we op tijd kunnen vertrekken want Renaud heeft het toch kunnen klaar spelen op tijd te zijn. Dit laatste heeft dan weer gevolgen voor Denis, die om 13u39 ter plaatse is om vast te stellen dat we al vertrokken zijn ...
Soit, het is heerlijk fietsweer, zij het dat er toch een redelijke zuidooster staat. We rijden door de Schorre, langs het kanaal en zo verder naar de Moerdijk. U gelooft het, of u gelooft het niet: even voor Moere komt Steve Flitser uit een zijstraat gereden en kan hij het peloton vervoegen. We zijn nu met z'n tienen.
De route gaat verder via de Mokker en Kortemark. Er moet al eens geklommen worden, tot grote vreugde van Butler Ronny en Noel. Teleurstelling wanneer we in Hooglede aankomen: het hydratatieterras is gesloten! Geen sangria voor Steve, dus. Er volgt een korte krijgsraad waar besloten wordt om ons geluk in Gits te zoeken. En ja hoor, De Drie Koningen beschikt over een zonovergoten terras waar bovendien Rodenbach van 't vat en Tank 7 (een Amerikaans hoppebier) wordt geschonken. Tegelijkertijd kunnen we er genieten van de soms vreemde verkeersdiscipline die de Gitsenaars aan de dag leggen. Parkeren blijkt er overal toegestaan, zeker als je met een dikke BMW of Mercedes rijdt.
Op de terugweg hebben we de wind in de zeilen en gaat het goed vooruit. In Kortemark moeten halthouden aan de overweg om de trein door te laten en in Gistel komt een bootje aangetuft met als gevolg dat de brug de lucht in gaat. Renaud heeft nog juist het gat afgenepen, de negen anderen zijn nu verplicht om via Snaaskerke en de fietsbrug de Schorre in te duiken. Op de brug krijgt Butler Ronny af te reken met kramp in beide dijen waardoor hij tot algehele stilstand komt. Met nog enkele kilometers voor de boeg wordt er rustig binnen gereden.
In het lokaal wachten de PDF en Sexy Lexy ons op; even later komt Christ er ook bij. Van Denis jammer genoeg geen spoor.
Een fijne dag, een fijn parcours, fijne mensen. Het leven kan soms eenvoudig leuk zijn.
Liefde is ... hem laten fietsen op de huwelijksverjaardag
Een magere opkomst voor de voorlaatste - en voor sommigen de laatste - woensdagrit. Wimco, Rookie Alain en uw dienaar wachten tot 6u om dan met hun drieën te vertrekken. Enkele honderden meter verder komt Denis van uit de mobilhomeparking gereden om van het trio een kwartet te maken.
Het beperkte aantal aanwezigen kan verklaard worden door de Champions League-wedstrijd van het Brugse clubje, Leo die op gin-reis is of stomweg werkverlet. Uw dienaar is er wel, ondanks zijn huwelijksverjaardag.
Het is nochtans uitstekend fietsweer. Niet te warm en een zonnetje met weliswaar een stevig briesje dat uit het noordoosten blaast. Geoefend als we zijn mag dit laatste geen probleem zijn. We hebben dus tijdens het eerste gedeelte de wind in het voordeel; niettemin houden we de snelheidsmeter onder controle in het oog op de terugweg. In Leffinge maakt Geert G. van het kwartet een kwintet en is ons pelotonnetje compleet.
Voor de rest valt er weinig bijzonders te melden. Even voor zevenen worden we opgeschrikt door radiogeluiden: Denis heeft zijn Smartphone ingeschakeld voor live-verslag van de voetbalmatch! De stilte in de polders wordt zo brutaal verstoord.
Een uur en veertig minuten later staan we terug aan het lokaal. We zijn nog aan onze eerste pint bezig wanneer Rich arriveert op zijn moto. Met z'n zessen zien we hoe het Brugse clubje de ene kans na de andere de nek omwringt en natuurlijk moord en brand schreeuwt voor een penalty.
Rond 9u worden de debatten afgesloten. Afspraak zaterdag, er wordt mooi nazomerweer voorspeld. Leisele, Picon?
Wanneer rond halfzes het begint te druppelen gonst de WhatsApp in grote bedrijvigheid. Wij rijdt, wie kijkt de kat uit de boom, wie geeft forfait. Uiteindelijk staan er vijf Placora's - we noemen hen The Fabulous Five - om zes uur klaar voor de woensdagrit. Het miezert lichtjes, de wind blaast van uit zuidwestelijke hoek, koud is het niet.
Rich meldt dat hij de voorkeur geeft aan een ingekorte rit en daarom aan Schoorbakkebrug linksaf zal slaan. Renaud, Wimco en uw dienaar zijn voorstander om het volledige parcours af te leggen als het weer het toelaat. Remi kijkt de kat uit de boom.
In Leffinge worden The Fabulous Five Thee Sensual Six: Geert G. voegt zich in het rijtje. We houden een strak tempo aan en eens het Spaarbekken bereikt gaat de gashendel helemaal open. 35+ langs de IJzer. We draaien met vijf rond, Remi weet zich vakkundig in het wiel te plaatsen.
Hoewel de neerslag gematigd blijft nemen Rich en Remi afscheid van ons aan Schoorbakke. The Sensual Six worden nu gereduceerd tot Les Quatre Mousqetaires. Het blijft heel vlot vooruit gaan tot voorbij Stuivekenskerke. Tot ieders verwondering moet Renaud passen voor het kopwerk. Bewijs dat hij, ondanks zijn goddelijk lichaam, toch maar een gewone sterveling blijkt te zijn.
Met de wind nu volledig in het voordeel gaat de snelheidsmeter naar 40+. De Vuelta-rit die eerder op de dag werd gereden spookt door het hoofd. Daar reden de renners 75+ en draaiden 54x11. Dat is dan het verschil tussen een prof en een toerist.
We bereiken zonder enig onheil het lokaal, waar Rich en Remi de eerste consumptie al in het keelgat hebben gegoten. Gezien het bestuur met drievierde aanwezig is wordt besloten om de Georges Lammertyn Memorial te rijden op zaterdag 12 oktober. Uw dienaar zal ook uitkijken voor een ploeguitstap tijdens een weekend in het voorjaar richting Limburg. En meer dan waarschijnlijk is er ook de mogelijkheid om op stage te gaan in Calpe. Meer info volgt.
De buienradar is voor goed opgeborgen. Een zevental - laten we hen voor het gemak The Magnifient Seven noemen - zijn volledig klaar voor de klassieke woensdagrit. Aolus is ook van de partij. Hij zal ons de hele rit vergezellen zonder al te veel tegen te werken.
In Leffinge worden The Magnificent Seven the Fabulous Eight. Geert G. schuift in, nog een motor er bij. Met de wind op kop draaien we vlot rond. Eens het Spaarbekken bereikt duwt Aolus ons vooruit en zakt de kilometerteller niet meer onder de 35.
De wegenwerken tussen Schoorbakke en Tervate verplichten ons om van het parcours af te wijken. De totale afstand wordt hierdoor met enkele kilometer ingekort.
We bereiken zonder noemenswaardige incidenten het lokaal. Uw dienaar heeft geen tijd voor de hydratatie omwille van een afspraak en kan jammer genoeg weinig vertellen over de nabespreking.
Afspraak volgende zaterdag, hopelijk houden we het droog.
Nadat vorige woensdag de buienradar alle geloofwaardigheid verloren heeft, staat elf Placora's om 13u30 klaar voor de zaterdagmiddagrit. We voelen dat er een weersverandering in de lucht hangt, maar zijn vast besloten er ons niets van aan te trekken. Onder de elf terug van lang weggeweest: Geert Pirelli (bij sommigen gaat hij door het leven onder de naam van Mauve Geert). En dan is er nog een gastrijder die van het elftal een dozijn maakt: Tone! Volledig in correcte uitrusting + helm! Wie deze verslagen in het verleden gevolgd heeft weet nu al wat er verder zal te lezen vallen.
Van bij de start wordt er een fiks tempo gereden. Via Leffinge en Schore volgen we de Lange Lis naar Veurne. Rich neemt even het commando over om ons rond de Boetestad te leiden richting Ghyvelde. Hij doet dit nogal nadrukkelijk, waardoor enkele ploegmakkers even moeten afhaken. Spelen de gevolgen het Pauluspleintje, Waregem Koerse of de Brugse midweekmatch hier een rol? Wie zal het zeggen...?
We hebben De Drie Vijvers als stopplaats aangeduid; een zonneterras is altijd heel aanlokkelijk. Remi en uw dienaar menen de locatie te kennen, maar niets blijkt minder waar. Wanneer we aan Adinkere Station uitkomen wordt er wijselijk besloten om Leo's terras is De Panne op te zoeken. We zijn gedwongen om er binnen plaats te nemen, maar de vriendelijke waardin die ons heel vlot bedient maakt dit allemaal goed.
Na de obligate Picon vatten we de terugweg aan. Rich probeert Tone met handen en voeten uit te leggen dat van een gastrijder verwacht wordt om in laatste stelling te rijden. Makkelijker gezegd dan gedaan . Tussen Oostduinkerke en Nieuwpoort is er de traditionele tempoversnelling waar Leo zijn duivels kan ontbinden.
We bereiken het lokaal met 87 km op de teller. De PDF en zijn partner in crime Alex wachten er ons op. Zorro trakteert voor zijn verjaardag en krijgt als cadeau vier (4!) smakkerds van Kyra. Wie wil er niet op die manier 64 worden?
Uw dienaar moet dan de vergadering verlaten en mist zo de traktatie die Tone aan het gezelschap biedt. 't Zal voor de volgende keer zijn!