Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
06-03-2010
Laat de kampioen het nu al afweten?
Consternatie alom bij de afwezigheid van onze kampioen. De twaalf (het kunnen er ook dertien geweest zijn, maar dat brengt ongeluk) stonden met tal van vragen aan de start van deze winterse rit. Het gezicht van enkelen verraadde al dat er duchtig gerekend werd: moet de congé verplaatst worden, hoe leg ik het aan mijn vrouw uit dat ik niet op reis wil maar ga fietsen om de fel begeerde titel van rittenkampioen binnen te rijven .... De kille temperaturen en schrale wind leken plots maar een onbelangrijk detail.
Het hele gezelschap trok door de Schorre richting Oudenburg; via de route van de oude Sarah ging het naar Nieuweghe. Daar werd rechtsaf ingeslagen om via de vaart tot aan Sint-Pieters te rijden. Nu kon er eindelijk een beetje met de wind in het voordeel worden gereden. Na even hard in de remmen te zijn geweest in Meetkerke voor een onverwachte motorrijder werd er richting Oudenburg gereden over Houtave.
Daar moest even op Daniel VDW worden gewacht (rood licht!). Iedereen voelde zich nog toppie, dus besloten we om aan de Verloren Hoek om nog niet de Schorre in te slaan (Remi dan wel uitgezonderd, hij had weer een zware week achter de rug . Er werd via Leffinge nog een kort vervolg gebreid aan onze gezapige rit. En ja, we zullen wel met dertien geweest zijn, want op luttele kilometers van het lokaal reed Paulino lek. Eens het euvel verholpen ging het dan in gestrekte draf richting Andrea.
De wind zat nu schuin in het nadeel en deed sommigen aan de lijve ondervinden wat het betekent om uit het wiel gereden te worden. Troost was evenwel nabij. De vorstelijke ontvangst in het lokaal bracht er al gauw de sfeer in. Witjes en 33ers verdwenen fluks richting keelgat. Het perfecte slot van een schitterende rit.
Afspraak volgende zaterdag voor de verjaardagsrit van Leo en uw dienaar. Moeder, zet de Picon maar koud!
twaalf dapperen trotseerden de zware zuidwester jean was blijkbaar de enige die de buienradar correct had geïnterpreteerd want boven koksijde gingen de hemelsluizen open net niet genoeg om ons af te schrikken , wel om het tempo wat op te krikken en met de wind mee vanuit veurne de terugweg aan te vatten geen lekke banden, geen achterblijvers, al bij al een vlekkeloze opener van het seizoen
Bijna iedereen present! Na de korte verwelkoming door de voorzitter werden volgende punten besproken:
1. Het lidgeld wordt behouden op 25. 2. Tijdens de maand maart starten de ritten op zaterdag om 13u30; op zondagmorgen wordt er gestart om 9u30. 3. Er wordt op aangedrongen om tijdens de eerste ritten rekening te houden met wie nog niet zo veel kilometers in de benen heeft. 4. Alle mededelingen zullen gebeuren via de blog. Hou het internet dus in het oog! 5. Voor daguitstappen worden de afspraken onderling geregeld. 6. Tillf-Bastogne-Tilff vindt plaats op zondag 23 mei. 7. Dit jaar gaat de meerdaagse uitstap richting Ventoux. Meer details volgen nog.
Afspraak nu zaterdag om 13u30. Rit: Veurne - Koksijde - Oostende.
Eindelijk wat zon vorige zaterdag! Wel nog berekoud, maar dat belette niet dat het al serieus begon te kriebelen bij vele fietsers. (ook die van op de weg). In kleine groepjes kwamen ze toe in café Den As. Eerst Daniel VDW,samen met een neef van hem. Een 4-tal op de weg ( Noel, Paulino, Yves H en Danny). Remi kwam alleen toe (slecht afgesproken zeker?). Dan de gekende MTBers ( Renaud, Tonio,Richard en enkele Douchy- vrienden). Toen ook onze,gebruinde, voorzitter arriveerde na zijn Spanje reis was de ambiance kompleet. Volgende week afspraak voor de 1ste wegrit van het seizoen! Maar eerst nog de vergadering, woensdag 24/02 om 19.30u in 't lokaal.
Het legde vanmorgen niet zo goed aan: motsneeuw is nu niet zo uitnodigend om te gaan mountainbiken. Rond 1u15 stopte de sneeuw, en dus stonden de doorzetters klaar om 2u bij Anita. Leo moest verstek geven met een contractie in de bil (teveel Hommels vorige zaterdag...? ).
Renaud, Tonio, Pascal Degrave en uw dienaar, samen met vier wintergenoten, trokken er dan maar op uit. En hoe langer we reden, hoe beter het weer werd . We kregen zelfs een winterzonnetje op ons rug, wat echt deugd deed. De winter duurt nu wel echt lang, en dit begint bij velen door te wegen.
Door de lichte vorst lag het parcours er perfect bij. Op de ijsplekken was het wel uitkijken, maar zware valpartijen bleven gelukkig uit. In Lombardsijde besloot het volledige gezelschap door te rijden tot aan de Uniebrug (de Full Monty dus!). Daar kwamen we Roland Vanderleen en zijn madam tegen - in een camionette weliswaar.
De terugrit leidde uiteindelijk toch tot enige verbrokkeling. Enkelen kozen om de volledige terugweg via de weg te rijden, anderen brachten toch nog een bezoekje aan de duinen.
Zoals gewoonlijk was het onthaal bij Dreten warm en hartelijk. Koekestuutjes, butterkoeken en stuutten met americain. Lekker!
De Hommelstunt heeft zeker voor resultaat gezorgd bij sommige leden (ook uw dienaar).
Volgende week moeten jullie het zonder mij stellen, want dan doe ik een toertje in Central Park (en niet Center Parcs, zoals een hardhorige dacht gehoord te hebben!). Start spreading the news...
De rentree van Leo was ontegensprekelijk het belangrijkste nieuwsfeit van deze zaterdag. En het was alsof hij nooit was weggeweest. De conditie was top. Richard gaf al voor de derde week op rij verstek; momenteel zoeft hij de bergflanken af in een of ander wintersportoord.
Samen met Zorro, Renaud, Daniel VDW, Christ, Remi en uw dienaar, in het gezelschap van de gebruikelijke Douchy's werd tot aan de Unie-brug gereden. Veel hebben we er niet van gezien; de dichte mist beperkte op vele plaats het zicht tot de achterband van de voorganger...
Er werd dus een mooie trainingsrit van om en bij de 50 km afgehaspeld. De Hommel smaakte er niet minder om (en Dreten volhardt in zijn actie: 1 het stuk). De namiddag werd nog opgefleurd door een telefoontje van de voorzitter, die vanuit het zonnige Benidorm informeerde naar de stand van zaken.
Nog dit in de marge: Danny Geril en Dokter Yves hebben 'in den duik' zatermiddag 75 km op de weg gereden. Strevertjes, hé
Renaud, Geert, Remi, Zorro, Daniel, Christ en uw dienaar aan de start, samen met een pak Douchy's zodat we in totaal met 18 (!) MTB'ers waren. Het strakke tempo zorgt algauw voor een afscheiding met als gevolg dat iedereen zowat op zijn eentje het parcours aflegt.
Best leuk, dan heb je geen last van iemand. Alleen stelt zich de vraag wat het nut is om af te spreken om samen te rijden...
Geen afspraak voor een toerrit volgende zaterdag; als we dit doen is het toch maar de hele week slecht weer.
Voor de liefhebbers: afspraak woensdag om 14u00 aan het Duinenkerkje.
we zouden, de mensen van het onderwijs terwille, opteren voor de week van hemelvaart dit betekent vertrek op woensdag 12/5 en terugkeer op zondag geen auto's wel TGV naar Avignon (minder dan 5 uur!) wat betreft logies krijg ik de komende weken allerlei info binnen (meest waarschijnlijk wordt een huisje in de buurt van Bédoin) reservatie TGV kan vanaf 3 maanden op voorhand (binnenkort dus) 't is kwestie van vlug te boeken om de beste prijs te hebben mensen die zullen meegaan , gelieve zich kenbaar te maken dmv antwoord op dit bericht meer nieuws volgt later
Met zijn tweetjes (Zorro + mezelf) konden we er eens duchtig de pees opleggen. In een kleine twee uur maalden we , zowel in heen- als terugrit ,het volledige duinenparcours af. Het proberen van enkele nieuwe stukken kostte ondergetekende een paar tuimeletten terwijl Zorro zijn Tornado blijkbaar iets beter onder controle had. Dreten dacht dat we van dag gemist waren maar dat misverstand was vlug uit de wereld geholpen. Afspraak zaterdag , als de weergoden meewillen, zou het wel eens Jabbeke kunnen zijn.
De druilregen kon Tonio, Renaud, Remi en uw dienaar dan toch niet afschrikken. Samen met nog een viertal Douchy-collega's ging het richting Lombardsijde. Renaud en Tonio bleven in het zog van de Brouns & co; uw dienaar genoot samen met Remi van de duinen. In Lombardsijde had Remi zijn bekomst en keerde huiswaarts. Schrijver dezes had toen de onzalige gedachte om via het strand terug te keren. Dit bleek in een stukje Paris - Roubaix omgetoverd: de ruwe ribbels zorgden ervoor dat alle lichaamsdelen eens goed door elkaar werden geschud. Waar dit al niet goed voor mag zijn...
Bij Dreten gekomen bleek de Hommel nog steeds in de aanbieding; aan 1 per stuk kan een mens niet sukkelen.
Voor de liefhebbers: woensdagmiddag is Renaud in congé en is hij op zoek naar metgezellen; persoonlijk kan ik er niet bij zijn wegens andere verplichtingen.
Volgende zaterdag is er de toertocht in Jabbeke; mocht het niet al te nat liggen, en bij voorkeur licht bevroren, kan hier misschien wel een uitstap van worden gemaakt. Meer hierover later.
Vijf starters bij Anito: Richard, Tonio, Renaud, Daniel en uw dienaar. De sporen van een nogal uit de hand gelopen vrijdagavond waren bij sommigen nog niet helemaal uitgewist, maar het mooie weer maakte veel goed.
In een standvastig tempo werd tot aan Lombardsijde gereden, waar dan rechtsomkeer werd gemaakt. In de bosjes aldaar verloren we Daniel. Ondanks lang wachten kwam hij niet meer tevoorschijn. Wie Daniel mocht hebben tegengekomen, gelieve dit te melden.
In Den As wachtte de voorzitter ons op, én trakteerde met het eerste rondje. De draad van vrijdag werd weer opgenomen, maar toch tijdig doorgeknipt.
Van de wegrijders geen spoor. Kakkiebroekie ?
Hopelijk zullen de weergoden ons nu gunstiger gestemd zijn. Afspraak zaterdag om 14u00 bij Anito. Eventueel ook woensdagmiddag aan Duinenkerkje, weather permitting.
Omwille van de sombere weersvoorspelling wordt er niet zaterdagmiddag maar wel zondagmorgen gereden. Voor de duinenkonijnen: afspraak om 9u30 aan Anito. Nadien aperitief in Den As. Wegrijders daar vanzelfsprekend ook meer dan welkom. Indien nodig poepertjesdag verplaatsen!
Indien de weersomstandigheden het toelaten: afspraak op woensdag 13 januari om 14u00 aan het Duinenkerkje. De benen jeuken Graag een reactie van wie meegaat.
Tien bikers verkozen een duinenrit boven de wintersolden. Zes , waaronder 4 placora's, deden nog de lus rond nieuwpoort er bovenop. Na een koffie waren ook de handen van Richard (nog steeds geen handschoenen!) voldoende ontdooid om aan het zwaardere werk te beginnen. De eerste was voor Dreten, als dat geen goed begin van het nieuwe jaar is !
Renaud's uitnodiging was duidelijk niet in dovemansoren gevallen: een tiental MTB'ers, waaronder Danny die zijn entree door de grote poort maakte, vonden het hoog tijd om de kerstkalkoen in beweging te zetten. Zorro had 's morgens in extremis afgebeld; hij was nog te veel onder de invloed van de geschenken die de drie koningen naar de kerststal hadden meegebracht.
In een strak tempo ging het dan richting Raversijde. Onze Douchy-vrienden moesten vroeg thuis zijn, dus konden zij onmogelijk wachten op de achterblijvers. Samen met Danny maakte uw dienaar er dan maar een rustige tocht van. In Nieuwpoort sloegen we rechts af aan het natuurreservaat, met als afsluiter een heerlijke strandtocht richting Oostende.
Zoals afgesproken werd er rendez-vous gemaakt in 'De Baron'. Wij werden er door de voorzitter verwelkomd en konden ons te goed doen aan Keyte van 't vat. Met mondjesmaat sijpelden ondertussen de bikers binnen, de ene al frisser dan de andere.
Na vier Keytes werden de debatten gesloten. Afspraak volgend jaar.
slechts 4 dapperen voor een winterse tocht doorheen een feëeriek landschap onderweg kregen richard, pascal, geert en ondergetekende nog het gezelschap van een douchy zodat we uiteindelijk met zijn vijven ons vertrouwde parcours afmaalden nieuwpoort werd wijselijk achterwege gelaten zodat we tamelijk vroeg onze voorzitter konden begroeten in het lokaal dat trouwens volgende week sluit zodat we na de rit afspreken in de baron, gelegen in de dorpsstraat
De twaalf (het kunnen er ook dertien geweest zijn, maar dat brengt ongeluk) stonden met tal van vragen aan de start van deze winterse rit. Het gezicht van enkelen verraadde al dat er duchtig gerekend werd: moet de congé verplaatst worden, hoe leg ik het aan mijn vrouw uit dat ik niet op reis wil maar ga fietsen om de fel begeerde titel van rittenkampioen binnen te rijven .... 
De kille temperaturen en schrale wind leken plots maar een onbelangrijk detail.
. Er werd via Leffinge nog een kort vervolg gebreid aan onze gezapige rit. En ja, we zullen wel met dertien geweest zijn, want op luttele kilometers van het lokaal reed Paulino lek. Eens het euvel verholpen ging het dan in gestrekte draf richting Andrea. 
. We kregen zelfs een winterzonnetje op ons rug, wat echt deugd deed. De winter duurt nu wel echt lang, en dit begint bij velen door te wegen.
