Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
24-05-2009
Portugal dag 5
Na een rustige morgen - opstaan, ontbijt, wandelingetje, aperitiefje, tonijnslaatje - de laatste rit van 52 km. Omdat we het zo leuk vonden trokken we nog een keer de bergen in. Georges beschikt over werkelijk uitzonderlijke viagra-pillen, want hij mag zich de bergkoning noemen.
Na enige twijfel ging Krisje ook mee; als een ware valk stortte hij zich in de afdaling, die er door een plotse regenbui erg glad bij lag. Paulino speelde sportdirecteur, want er moesten drie fietsen aan de rechtmatige eigenaar worden terugbezorgd.
Het afscheid van de Orbea's was ontroerend. Danny vooral had moeite om zijn stuur definitief te lossen.
Uw nederige dienaar en Renaud moesten dan nog 16 km tegenwind en bergop naar de thuishaven (Kris had zijn fiets al in de koffer van de auto geplooid). Na veel gepuf en tandengeknars konden we ons laten vallen op het terras van het lokaal en een finho nuttigen.
Het is een cliche, maar de afwezigen hadden echt ongelijk. De organisatie door Paulino, Peidade en Zorro was onvoorstelbaar; de gastvrijheid van de mensen in Ancona buitengewoon. Vanavond nog waren we uitgenodigd bij Carlos, die twee ritten had meegereden. Zijn hond zag Richard zo graag dat hij hem enige orale diensten bewees en dan nog eens lekker van bil ging! Het fotoverslag wordt dus interessant.
Smeer maar de kuiten in tegen woensdag, want we zullen niet te houden zijn. Obrigado!
Vandaag stonden er 120 km voor de wielen. Vigo was het einddoel. Richard heeft er een vriend (Sven) wonen. De ontvangst was fenomenaal: tapa´s a volonte (sorry, geen accenten - qwerty) witte en rode wijn, pintjes ... Daarvoor hadden we wel mogen afzien. de routeplanner stuurde ons langs de 552, met als gevolg een La Redoute in het kwadraat.
Op de terugweg werden we opgewacht door Carlos, een vriend van Pollo en schuwe Pier eerste klas. Hij zal nooit Krisjes vriend worden... Er moest nog gestopt worden voor twee La Trappes, met als gevolg dat de laatste etappe tot aan de boot een ware spurt werd. Krisje vond dit niet echt leuk, maar de terras in Ancona bracht al gauw de nodige afkoeling.
Het eten is hier ongelooflijk lekker en goedkoop: een menu met tapa's, tong / tarbot / visbrochette / ... met wijn, dessert en koffie kost hier nog geen 25 euro.
Morgen staat de afsluitende rit op het programma: opnieuw de bergen in en dan de fietsen (Orbea - Danny en Georges zoeken alle mogelijke middelen om hem in hun vallies te smokkelen) terugbrengen. Daarna nog aperitief bij Carlos (Krisje eerst kalmeren), en dan opnieuw gaan eten. et leven kan zwaar zijn!
Vandaag een bergrit op het programma. 75 km in een onvergetelijk decor. Ponte de Lima is een van de vele ongekende juweeltjes in Portugal. Alleen de garcon op het terras was nogal aan de trage kant. Pollo viel dan twee keer plat zodat het tempo iets naar beneden ging. We maken nu geen reclame meer, want anders wordt het hier volgend jaar een overrompeling. En nu een Caipirinha!
Niettegenstaande de afwezigheid van onze "portugezen" toch 14 rijders en geen externen. Onder een stralende zon, een matig briesje en onder leiding van een ontketende Leo met nieuw velletje en splijtende kin werd richting Stuivekenskerke gereden aan een gemiddelde van om en bij de 37 km per uur. Op de col stond er geen maat op Marre die overtuigend Paul en Guy remonteerde. Ook in de eindspurt toonde Marre zich de snelste. Van een performantie gesproken. Gemiddelde lag weeral tegen de 33. 'k Denk dat Noël er 37 had. De voorzitter kon in het lokaal uitstekend nieuws melden van onze Porto-gangers. Bij deze, veel groeten uit het zonovergoten België en tot volgende week woensdag. Zaterdag as: bijeenkomst om 14u voor de "Keuneleute": een ritje van ongeveer 95 km op ons "gemakjes", waar heb ik dat nog gehoord? Enfin, veel courage.
Vandaag Porto bezocht onder een stralende lentezon. De Portokelders van Sandeman waren meer dan de moeite waard en Porto is een leuke stad: vriendelijke mensen en 1000 terassen. Bovendien spotgoedkoop.
Vanavond alweer overheerlijk gegeten; dit bevordert de lijn niet! Morgen bergrit op het programma. Zorro verkneukelt er zich nu al in.
Dag thuisblijvers. Het eerste verslag, zij het zonder foto's. Let ook niet op de tikfouten, want ik zit hier te sukkelen op een qwerty-klavier.
Al van bij het vertrek was het volop ambiance: Renaud en Krist hadden blijkbaar geen idee dat 15 kilo ook 15 kilo betekent, met als gevolg dat er scenes uit Het Leven zoals het is werden opgevoerd in de luchthaven van Charleroi: Bijna mochten ze zonder pedalen vertrekken!
De aankomst was meer dan hartelijk. Het etentje in de plaatselijke Koekoek even lekker.
Vandaag werd er dan naar Baynna in Spanje gereden langs de kustbaan. Het begrip "vlakke rit" is hier bijzonder relatief, zwamt ze rede geen meter plat. De lunch was heerlijk en de La Trappe onderweg smaakte opperbest. Hoogtepunt was ongetwijfeld de Skinny Dip van Renaud: hij speelde zijn zootje af voor de verbaasde ogen van de omstaanders en ging vrolijk een eindje zwemmen terwijl we op de overzet wachten!
Vanavond dan een lekker visje gegeten bij de Braziliaan. En nu zitten ze op cafe.
Praya di Ancona is echt de moeite waard; de ontvangst van Tonio, Pollo en Pediade subliem.
Nogal wat leden hadden zich laten afschrikken door de buienradar. Ten onrechte want de rit verliep volledig "droog", letterlijk en figuurlijk dan, vermits er onderweg niet werd bijgetankt. Negen dapperen trotseerden de strakke zuidwester ( 4 à 5 BF) richting Diksmuide, op sleeptouw genomen door Renaud 1 & 2. Vooral Remi was content bij het keerpunt en freewheelend werden de laatste kilometers afgewerkt, ruim op tijd om de valiezen voor Portugal te pakken.
15 starters in zo goed als perfecte omstandigheden: een lichte zuidwester. De eerste tien kilometer nemen Paul en Marre voor hun rekening aan een gemiddelde van zo'n 32 per uur. Eens aan de overkant van de vaart worden er twee waaiers gevormd en wordt het tempo in de hoogte getrokken. Vanaf nu wordt er niet meer onder de 35 gereden. Iedereen draait vlot mee. De spurt op de brug wordt gewonnen door Renaud. Het tempo stokt niet en het gaat in een flinke vaart richting lokaal. Aan de Kromme Elleboog lijkt het er even op dat er zal gesruplast worden, maar Renaud neemt zijn verantwoordelijkheid en trekt de bende op sleeptouw. Uiteindelijk is het Marre die de spurt wint. Een bijzonder leuke rit, gereden aan een record seizoensgemiddelde van 33! Het feest kan niet op wanneer opa Georges ons trakteert op een tounrée générale! Op de gezondheid van Jade! Volgende zaterdag vertrek om 14u00 voor de Utfanc-route.
via mail , ontvangen van ryanair, kan vanaf heden on line ingecheckt worden doen, zou ik zeggen, het bespaart tijd in de luchthaven (en ook 5 euro dacht ik)
wegens ontbreken van onze grote lijder voel ik me geroepen het verslag van onze zaterdagrit naar oeren te verzorgen een zestiental starters met zoals gezegd het vroegtijdig afhaken van jean wegens shakespeareaanse verplichtingen ook zonder onze roerganger bleef de verstandhouding voorbeeldig, zelfs na het nuttigen van enkele plaatselijke drankjes in oeren. wind speelde iedereen parten maar vooral don leo die wat te dicht in het wiel van de gele trui zat en een onverwacht maneuver niet meer tijdig kon counteren balans : (opnieuw!) schaafwonden aan knie, elleboog en kin enfin , na te zijn bekomen van de eerste schrik bereikten we toch allemaal samen de finish waar niet andrea maar wel gilberte zich mocht ontfermen over leo, alias de winnetou van de placora's !
15 starters. De strakke zuidwester zorgde onmiddellijk voor waaiervorming richting Nieuwpoort. Het moet gezegd dat er bijzonder vlot werd rondgedraaid. Aan het spaarbekken en langs de IJzer was het andere koek: de wind kwam nu van op zij en het tempo zakte niet. Wie achteraan zat had soms moeite om te overleven. Op de terugweg draaide Richard de gashendel open (kwam dit omdat we dan juist de Douchy's hadden gekruist?) richting Schore. Aan 45/u vlamden we over de IJzer. De spurt over de brug was er een van lange adem; uw dienaar zette zich op kop, en het was uiteindelijk Paul Jonckheere die de jump deed. Ondertussen had Daniel de rol moeten lossen; even wachten volstond om hem opnieuw te laten aanpikken. De spurt aan Spegelaere werd al ingezet aan de Kromme Elleboog! Een ambetant geparkeerde vrachtwagen zorgde ervoor dat de hele zaak ontregeld werd en alles uitliep op een sisser. Het algemeen gemiddelde bedroeg uiteindelijk 31.2 De nabespreking was geanimeerd. Andrea werd geregeld aangespoord om 'te bewegen', en de wereldgoal van Essien zette het café op zijn kop! Afspraak volgende zaterdag om 14u00 voor de klassieker naar Oeren.
18 starters voor de 105 km naar de paters! Tone had zijn 1 mei-viering opgeofferd om de weg te verkennen. Met de plechtige belofte dat er geen extra kilometers zouden worden gereden, ging de rit via Leffinge, Slijpe, Schore en Stuivekenskerke richting Alveringem. Leo herleefde in zijn geboortestreek en toonde de kortste weg naar Stavele en uiteindelijk de Paters. Hoewel het niet echt terassenweer was, zetten we ons toch onder de luifel van St. Bernardus. De blonde schone had onmiddellijk oog voor Zorro, zodat de bediening binnen de kortste keren in orde was. Gelukzak van de dag was Daniel VDW, die twee paters à 12° voor de prijs van één kon degusteren. De terugweg verliep iets tumultueuzer (daar zal pater Bernardus wel voor iets tussen zitten...). Eerst reed Danny Geril plat, en dan was er klein incidentje tussen Tone en Richard. Tone zat er blijkbaar nogal door, waardoor hij niet echt meer zag waar hij uit de wind kon zitten... Ondertussen was het zonnetje weer komen piepen, waardoor we bij Andrea zelfs op het terras konden bekomen.
De huurauto is geregeld. We rijden rond met een Opel Astra stationwagen (of iets wat er op zal trekken). Kostrpijs voor de hele periode bedraagt 209.30, ter verdelen onder 9 komt dit op zo'n 22 per persoon.
13 starters. Opnieuw een mooi aantal, zelfs na de historische wegvergissing van vorige woensdag Met de wind op kop trokken we naar Leisele. Het verstand komt niet voor de jaren; eindelijk hebben we door dat je ook in twee waaiers kunt rijden, met als gevolg dat iedereen zonder problemen aan zijn Picon geraakte. 2 is geen geld, dus hebben we er maar twee gedronken. En let op, een blonde Leffe kost er ook maar 1.80. De terugrit werd aan een iets hoger tempo gereden. Leo had 's middags biefstuk friet gegeten, met als gevolg dat hij tussen Veurne en Nieuwpoort eens aan de bel trok. Uiteindelijk moest hij tot de orde worden geroepen, want enkelen onder ons hadden de rol moeten lossen. Na 90 km kwamen we allen samen aan, na een rit met een gemiddelde van 29.5. Goed zo.
Het plan is om volgende week naar de paters te rijden (indien het weer het toelaat, maar volgens Sabine ziet het er goed uit). Vertrek om 13u00 aan het lokaal.
bericht aan de deelnemers van de portugalreis : dit weekend moet beslist worden wie gebruik zal maken van het georganiseerde vervoer naar de luchthaven : de totale prijs voor 9 personen + bagage bedraagt 250 euro, dus minder dan 30 euro per persoon mensen die vinden dat ze goedkoper met de trein kunnen, geen probleem, weet wel dat je hierdoor de prijs per persoon voor de anderen opdrijft ; anderzijds zorgt Chris voor het transport Charleroi - Oostende na de terugreis TEGEN MAZOUTPRIJS is het dan niet fair te stellen dat dit dan ook enkel voor de niet-treinreizigers zal zijn ?
gelieve asap via reactie op dit bericht je keuze te bevestigen
slecht nieuws ivm vervoer naar luchthaven : shuttle dienst tussen brugge en charleroi is 3 weken geleden (!) opgedoekt we zoeken verder naar alternatieven
Voor wie zijn gezicht eens in de gazet wil zien.
Met de wind op kop trokken we naar Leisele. Het verstand komt niet voor de jaren; eindelijk hebben we door dat je ook in twee waaiers kunt rijden, met als gevolg dat iedereen zonder problemen aan zijn Picon geraakte. 2 is geen geld, dus hebben we er maar twee gedronken. En let op, een blonde Leffe kost er ook maar 1.80. De terugrit werd aan een iets hoger tempo gereden. Leo had 's middags biefstuk friet gegeten, met als gevolg dat hij tussen Veurne en Nieuwpoort eens aan de bel trok. Uiteindelijk moest hij tot de orde worden geroepen, want enkelen onder ons hadden de rol moeten lossen. Na 90 km kwamen we allen samen aan, na een rit met een gemiddelde van 29.5. Goed zo.
