Met "Stalag" heeft Tardi een trilogie strips geschreven over de Eerste en Tweede Wereldoorlog, waarin hij zijn pacifistische visie naar voren brengt en de gevolgen van oorlogen toont.
De trilogie is in meerdere talen verschenen, en is binnenkort ook volledig in het Nederlands verkrijgbaar.
Leonidas is de bekende Brusselse chocolatier die al meer dan 100 jaar bestaat, en die tot in Japan zijn pralines verkocht krijgt.
Doordat ze af en toe wat proberen te stunten met hun assortiment, brengen ze seizoenscollecties uit.
Deze zomer was het thema Asterix. Je kunt koffiechocolaatjes krijgen in verpakkingen met figuurtjes uit de stripreeks Asterix, en sierchocolade in de vorm van Asterix, Obelix en Idefix.
Om de pret te drukken: hoe snoezig je hond ook kijk, geef hem nooit chocolade.
Er waren ook koppen met Asterix-opdruk.
Gedurende de actie kon je bij aankoop van twee producten uit het assortiment een sleutelhanger krijgen. Er was er een van elk figuurtje. De hangertjes waren uitstekende 3D-weergaven van de twee Gallische vrienden en hun metgezel.
Dat kon maar tot de eerste week van september, daarna kwam de herfstcollectie binnen. Geen Asterix meer, maar chocolaatjes in de vorm van blaadjes.
Wat was de Conferentie van Wannsee? In het stripverhaal Wannsee wordt dat uitgelegd. Het verhaal wordt ingeleid en uitgeleid met historische verklaringen, die het boek een meerwaarde geven en deze cruciale fase in de jodenvervolging verduidelijken.
Zeker een van de beste strips die de afgelopen maanden op de markt zijn gekomen. De tekeningen, de tekst en het verhaal zijn heel goed. Sommigen vergelijken het met Berserk, wegens het waanzinnige hoofdpersonage.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Tags:strips, stripverhaal, ira deï, ira dei, het goud van de kaids, historisch, brugeas, tolhoat
26-07-2018
Computerkoeltoren!
Dit is een foto van de "koeltoren" voor mijn computer: een fles bevroren water. Er staat er aan de andere kant nog een. Maar wat je op de foto niet ziet: is dat er ook nog eentje IN de computerkast ligt. Het kastmodel is rechtopstaand, waarbij de printplaat verticaal aan een van de wanden is gehecht. Daardoor is de bodem van de kast vrij, en je kunt er iets inleggen dat geen enkel onderdeel raakt. Alle "koeltorens" zijn voorzien van doeken om te verhinderen dat condensatievocht in de computer zou belanden.
Groot Uitspraakwoordenboek van de Nederlandse Taal, R.H.B. De Coninck,
Groot Uitspraakwoordenboek van de Nederlandse Taal, R.H.B. De Coninck
Het bekendste uitspraakboek voor het Nederlands is de "Beknopte ABN-Gids" van P.C. Paardekooper. Maar het is niet het enige. Minder bekend, maar minstens zo goed, is het "Groot Uitspraakwoordenboek van de Nederlandse Taal" door R.H.B. De Coninck. Het wordt ingeleid met een handleiding om het boek te gebruiken. Die bevat een lijst van de uitspraaktekens, een uitleg over het fonetisch schrift, wat algemeen beschaafd of algemeen verzorgd Nederlands is, en tenslotte aanwijzingen voor het gebruik.
P.C. Paardekooper erkende zelf dat het boek van De Coninck een uitstekend standaardwerk was, en stelde in de inleiding bij zijn eigen boek zijn werk alleen maar voor als "een beknopt werkje zoals dit dat zich bovendien baseert op de levende taal en zich richt op een aanzienlijk groter publiek van leraren, scholieren en leken."
Het komt er dus op neer dat Paardekooper moest erkennen dat De Conincks boek meer verdiensten had. Het was ten slotte geen "beknopte" gids, maar een "groot uitspraakwoordenboek". Paardekooper boog zijn ogenschijnlijke bescheidenheid dan ook om in een triomf door zijn boek als praktischer voor te stellen, maar in werkelijkheid was De Coninck vollediger, zowel wat aantal woorden als wat aantal uitspraakmogelijkheden betreft.
Voor wie wil weten hoé Nederlands wordt uitgesproken, was "Groot Uitspraakwoordenboek van de Nederlandse Taal" daardoor de eerste keuze.
Zoals jullie weten corrigeer ik af en toe strips voor de kinder- en jeugduitgeverij Ballon Media.
Daar ben ik in 2007 binnengerold via de Nederlandse uitgaven van Japanse strips, via manga dus.
Van december 2007 tot juni 2013 werkte ik aan in totaal 60 mangaboekjes.
Nou ja, boekjes ... Ze waren minstens 190 pagina's dik, en de laatste telde zelfs 254 bladzijden!
Eind vorig jaar kreeg ik weer het verzoek van de uitgever om aan nieuwe boeken mee te werken. Het ene na het andere stripalbum viel binnen, en ik begon iets in de gaten te krijgen. Dus begon ik te tellen ...
En sinds vanmorgen heb ik alleen al dit jaar aan 60 boeken van Ballon Media gewerkt. In een half jaar deed ik wat ik eerder in vijfeneenhalf jaar deed!
Nee, er zijn nog geen groene mannetjes gevonden. Nee, er zijn nog geen microben of minuscule ééncellige wezentjes met grote ogen gevonden. Maar er zijn wel enkele moleculen gevonden die traditioneel bij de "organische moleculen" worden gerekend, omdat vroeger werd gedacht dat ze alleen door leven konden worden gemaakt.
Het is echter verstandiger om ze gewoon bij "koolstofchemie" te klasseren. Het gaat onder andere om hiofeen, methaanthiol en dimethylsulfide. Het zouden brokken van grotere
organische moleculen kunnen zijn. Dieper in de Marsbodem, beschermd tegen de
ultraviolette straling van de zon, zouden ook beter
geconserveerde moleculen kunnen worden gevonden.
De eerste berichten over atmosferisch methaan stammen uit 2004 en ook de
eerste analyses van SAM-metingen, die in 2015 werden
gepubliceerd, wezen op de aanwezigheid van organische moleculen, maar helemaal zeker was het nog niet.
De eerdere metingen werden gehinderd door de perchloraatzouten. Die zitten zon beetje overal op Mars. Die zouten vallen uiteen als de boormonsters in SAM
tot 200°C worden verhit. Daarbij komen zuurstof en
chloor vrij, die vervolgens reacties aangaan met organische moleculen. Erger nog was dat een lek werd ontdekt in een van de cupjes met speciale vloeistof die bij
sommige analyses worden gebruikt.
Bij de nieuwe analyse is alleen gekeken naar gassen die vrijkomen bij
temperaturen van meer dan 400°C. Op die manier hebben de onderzoekers
zich ervan verzekerd dat deze gassen niet zijn ontstaan door een
lekkende reactievloeistof of door een reactie met perchloraat.
Het onderzoek werd uitgevoerd aan boord van het onbemande toestel Curiosity, dat sinds 2012 op Mars rondrijdt.
Eddy was samen met zijn vrouw en enkele anderen op vakantie op Kreta, toen hij onwel werd. Hij is daar naar het ziekenhuis gevoerd en overleed door een hartaanval. Dat was op 21 mei 2018.
Hij werd gecremeerd in het Crematorium Westlede op zaterdag, 2 juni om 14.30 uur (zie de rouwkaart in mijn vorige bericht).
De uitvaart werd verzorgd door Uitvaart Mussche. Zij geven ook de gelegenheid om hier online te condoleren.
Toen ik op internet surfte, vond ik onderstaande tekst van Eddy C. Bertin. Het was een brief die hij in 1978 stuurde naar het tijdschrift van Guido Eekhaut, Rigel Magazine. De tekst telt maar 540 woorden - al doet de (...) vermoeden dat Guido Eekhaut heeft ingekort - maar ze vertelt ons veel over Eddy: zijn ideeën over sf, over het onderscheid hard core sf / soft core sf, over space opera, over goeie en slechte schijvers ... Er blijkt ook het nerd-karakter uit, dat in het fandom van de sciencefiction veel voorkomt.
Brief van Eddy C. Bertin (2.6.78):
To be hard core or
not, m.a.w. je commentaar op mijn brief van l0.12 in Rigel 62: natuurlijk is er
een groot verschil, mijn beste, dat hoor jij toch te weten! Hard core is sf
gebaseerd op zuivere 'harde' wetenschap (astronomie, ruimtevaart, biologie,
enz) met verwerking (én kennis) van door de wetenschap aanvaarde feiten en
theorieën: dus het soort sf dat geschreven werd door bv Asimov, Clarke, om de
twee grootsten te noemen op dat gebied; het genre dat voortgezet wordt door bv
Larry Niven om bij de recentere auteurs te komen. Natuurlijk dient dit te
gebeuren in een avontuurlijk en boeiend verhaal, maar dat maakt het nog geen
'space opera'.
Space Opera is bv wat
Edmond Hamilton, Leigh Brackett e.d. ons leverden in de jaren waarover ik
sprak, en meer recent zelfs auteurs zoals Vance, Carter (die mengt het dan weer
met Sword & Sorcery). Soft core sf is die sf die steunt op de wetenschappen
die niks met 'hard core' te maken hebben, bv. sociologie, psychologie, futurologie,
extrapolatieve biologie, enz. Star Wars is zuivere Space Opera, maar ondanks
het feit dat er veel met sterretjes en hardware (dwz: ruimteschepen, computers)
gesold wordt is het geen hard-core sf. CE3K daarentegen is zuivere soft core.
De oude SF (1920-1935) had overwegend twee kenmerken: space opera en hard core,
dus ofwel avontuurtjes met ruimtepiraten en BEM's ofwel wetenschappelijk
verantwoorde zeurverhaaltjes waar weinig actie en nog minder psychologie bij te
pas kwam .
Precies in de Golden
Age (1940-55) kwam een verandering door introductie van zowel de soft core, als
het menselijke aspect. De meeste goede verhalen uit die periode zijn precies
een vermenging van hard core, soft core en psychologisch-menselijke tintjes.
(...)
re: Holland's
FLOATING WORLDS. Natuurlijk vergelijkt iedereen Holland met Leguin... maar
Leguin schrijft BOEIEND. Wat Holland niét doet. Leguin schept personages waarin
je gelooft en die je IETS TE ZEGGEN HEBBEN. Hollands vrouwelijke hoofdpersonage
twijfelt het hele boek door aan wat ze zelf wil (de lezer twijfelt mee), en op
het einde weet ze eigenlijk zelf nog niet wat ze wil. Nu is het misschien wel
leuk een dergelijk dik boek te schrijven over een personage dat zich zo maar
laat meedrijven met de stroom, er dat misschien ook wel eigen ideeën erop
nahoudt...maar als auteur dien je dat dan ook AAN DE LEZER TE COMMUNICEREN.
Cecelia Holland faalt omdat ze 1e een boek durft te leveren dat boordevol gaten
zit wat wetenschap, sociologie, psychologie en logica betreft; als ik een dergelijk
absurd brouwsel voor de neus krijg kàn ik het niet meer serieus nemen; 2e omdat
ze gans het boek door nergens ook maar probeert haar personage zélf uit te
diepen, haar motieven uit te leggen; we worden als lezers verondersteld alles
uit te maken door contacten met andere personages, maar dat loopt helemaal in
de war. Kortom, een enorme zeur van een boek, waar ik twee volle weken aan
geworsteld heb om het uit te krijgen.
Smets bespreekt
CATHOLICS? Kon je wel even vermelden dat het reeds in 1973 in het Nederlands
verscheen als KATOLIEK (Contact), hetgeen de meeste lezers beslist
interessanter zullen vinden dan de vermelding van een Penguin uitgave van 1972.
Blij dat je tenminste akkoord bent met mij over het afschuwelijke ROCKET SHIP
GALILEO
(bron: Rigel
Magazine, nr. 66, februari 1979, p. 19)
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Tags:eddy c bertin, eddy charly bertin, rigel magazine, guido eekhaut, ursula le guin, isaac asimov, jack vance, arthur clarke, larry niven, robert smets, cecelia holland,
29-05-2018
Eddy Charly Bertin, 26 december 1944 â 21 mei 2018
Nu bereikt me het bericht dat Eddy C. Bertin op maandag 21 mei 2018 tijdens zijn laatste vakantie aan een hartaanval is overleden.
We wisten wel dat hij ziek was hij had immers een probleem met kanker en dat was onrustwekkend. Maar het leek genoeg onder controle te zijn. In elk geval leek hij er niet veel last van te hebben, want hij was op vakantie in Kreta.
En daar kreeg hij een hartaanval.
Vreemd genoeg wordt zijn overlijden alleen vermeld in de regionale katern van Het Laatste Nieuws, terwijl hij toch heel wat prijzen heeft gekregen en in de loop van de jaren 70 en 80 een tiental boeken en bundels heeft gepubliceerd.
Hij schreef al heel jong verhalen. Eind de jaren 60 verschenen zijn eerste sciencefiction- en horrorverhalen voor volwassenen.
Het bekendste werd hij door zijn verhalen over de membraancyclus, met bundels zoals Eenzame bloedvogel, De sluimerende stranden van de geest, en Het blinde, doofstomme beest op de kale berg.
In 1984 verscheen zijn eerste kinderboek, en daarmee had hij misschien nog het meeste succes, al was hij voor mij daardoor onder de radar verdwenen.
Zijn kinder- en jeugdboeken brachten hem zelfs tot op de ABC-eilanden om er enkele schoollezingen te houden.
Eddy at en ademde griezel en sciencefiction. Daardoor gaf hij jarenlang zijn eigen blad SF-Gids uit, en werkte mij aan diverse andere bladen. Hij loopt als een rode draad door de hele geschiedenis van de horror, sciencefiction en fantasy vanaf de jaren 70 in Vlaanderen en Nederland. Hij verscheen in bijna alle bladen, gaf er zelf enkele uit, en was bij een massa bijeenkomsten betrokken. Er verschenen zelfs drie verhalen van Eddy in De Tijdlijn en hij was gast op de eerste sf-conventie die ik organiseerde. Hij was ook gastschrijver van mijn bundel Atlas in 2013.
Hij werkte intens mee aan bladen en organisaties van Alfons J. Maes, die enige tijd geleden overleed. Van 1994 tot 2003 was Eddy secretaris van het Griezelgenootschap, acht schrijvers van griezelverhalen voor de jeugd, die bij uitgeverij Elzenga jaarlijks een bundel naar een specifiek jaarthema samenstelden.
Eddy is 73 jaar geworden.
Hij zal gecremeerd worden in het crematorium Westerlede.
Door allerlei omstandigheden, die te veel tijd zouden kosten om hier uit te leggen, moet ik enkele van mijn blogs verhuizen. Voor strips ga ik door hier op Ezzulia: http://www.ezzulia.nl/forum/viewforum.php?f=188. Op de site Ezzulia komen zowat alle lees-onderwerpen aan bod: papieren boeken, e-books, stripboeken, romans enz ...
Grensverleggend 950
Geraardsbergen, de stad van de vrijheden
1068: de vrijheid van de keure
2018: de vrijheid van de kunst
Tijdens de Week van de amateurkunsten stellen de leerlingen van de Kunstacademie van Geraardsbergen tentoon in de Dierkosttoren.
Ingang
- gratis
Datum
- zaterdag en zondag 28 en 29 april 2018
- dinsdag 1 mei 2018
- zaterdag en zondag 5 en 6 mei 2018
Uur
- van 10.00 uur tot 12.00 uur
- van 14.00 uur tot 17.00 uur
Plaats
- Dierkosttoren op de Vesten, Geraardsbergen
Onder leiding van Jimmy Carnier, met medewerking van Kunstacademie Geraardsbergen, Stad Geraardsbergen en copywriter-vertaler Peter Motte
Frank Roger is bekend door zijn satirische toekomstvisies, die zowel onze maatschappij als menselijk gedrag kritisch benaderen.
In zijn nieuwste korte roman, "Santiago! Santiago!", neemt hij religieus fanatisme op de korrel.
"Santiago! Santiago!", door Frank Roger, 2017, Nieuw Vennep (NL), uitg. St. Fantastische Vertellingen, Rare Boekjes-reeks 46, geïllustreerd door Fred Hemmes, omslagontwerp Ingrid Heit, paperbeck, 17,5 x 11 cm, 81 blz, ISBN 978-90-78499-38-1, 5 euro
Verkrijgbaar via de Stichting Fantastische Vertellingen
Pen Stewart werd op 7 april 1977 geboren in Gent (België), en woont nog altijd in die streek.
Haar creatieve activiteiten waren aanvankelijk sterk op schilderen gericht. Pas toen ze door persoonlijke omstandigheden tijdelijk niet meer kon schilderen, begon ze te schrijven.
In haar jongste fantasyroman, "Wintercode", heeft ze schrijven en schilderen samengebracht door het boek zelf te illustreren.
"Wintercode 1", Pen Stewart, 2017, Quasis Uitgevers, paperback, 220 mm x 150 mm x 36 mm, 440 p's, ISBN 9789492099303, 20 euro
Verkrijgbaar via Quasis en via De Standaard Boekhandel