Film: "Alita: Battle Angel" door Peter Motte 1234 woorden
De première van "Alita: Battle Angel" was
oorspronkelijk voorzien voor half 2018. Toen werd het uitgesteld naar eind
2018. Daarna naar februari 2019.
Omdat ze de bui hadden zien hangen.
Verfilmingen van manga en anime zijn namelijk een zekere
gok: ze mislukken altijd. Gedeeltelijk omdat de bioscoopbezoekers onvoldoende
vertrouwd zijn met de personages om het risico van een tegenvallende film (en
een verloren toegangsprijs) te riskeren, en gedeeltelijk omdat de film soms
tegenvalt.
Maar wat is een slechte film?
De verfilming van het rollenspel "Dungeons &
Dragons" werd ook slecht onthaald, maar ik vond het best een geslaagde
weergave van wat een D&D-rollenspel is, inclusief de NPC's die allemaal
flat zijn. De kijker kende het rollenspel niet genoeg om te begrijpen wat de
filmmakers hadden gedaan: de ervaring van een D&D-rollenspel in een film
gieten.
We moeten echter toegeven dat "Ghost in the Shell"
tegenviel, vooral door de houterige dialogen. De scenaristen leken gewoon het
lesboek te hebben gevolgd en ongeïnspireerd te hebben ingevuld. Ze hielden er
wel rekening mee dat een personage iets moest weten, maar stonden er niet bij
stil of een ander personage dat wel op zo'n manier op dat moment zou hebben
gezegd. Wat zonde was van de plot, want die was best wel aardig. En nu vraag ik
me nog altijd af of Scarlett Johanson wel kan acteren.
En "Alita: Battle Angel" is ook een
manga-anime-verfilming. Zou ik de film dan wel gaan zien? Hij kon een goed verhaal
opleveren, maar evengoed verdrinken onder speciale effecten en vechtpartijen.
En de manga telt aardig wat griezelige scènes. Zou dat wel te bekijken zijn?
Die vragen speelden in mijn hoofd vanaf het moment dat ik de
eerste trailer zag. Sommige recensenten bleven maar hameren op de grote ogen
van Alita. Ze vinden dat weird en ongemakkelijk. Maar ik was onder de indruk
omdat de twee hoofdpersonen direct herkenbaar waren. En waarom zou een verder
normaal ogend meisje "weird" zijn en mensen uit de bioscoop houden,
terwijl al die superheldenfilms één grote freakshow zijn en tonnen geld
opleveren?
Maar uiteindelijk ging ik toch bij de eerste gelegenheid
kijken. Zonder veel te verwachten.
De film was eigenlijk een wensdroom van James Cameron. Hij
had de rechten al jaren geleden gekocht, maar vond de tijd niet om de film te
maken. Ondanks "Titanic" en "Avatar" houdt Cameron zich
vooral bezig met "Terminator" en allerlei afleidingen ervan. En op
een bepaald moment begon hij aan "Avatar 2" en "Avatar 3".
En "Avatar 4". En 5. Dus vond hij helemaal de tijd niet meer voor
zijn troetelkind "Alita".
Dat delegeerde hij aan Robert Rodriguez, bekend van
"Spy Kids" en "El Mariachi".
Maar dat was niet de reden dat de première nog minstens een
half jaar werd uitgesteld. Na de vorige flops, vooral van "Ghost in the
Shell", en waarschijnlijk meer marktonderzoek dan we beseffen, vreesden ze
een financiële kater. De film kostte tussen 170 en 200 miljoen dollar, zonder
reclamekosten. En James Cameron was niet zo agressief als Luc Besson in 2017,
die met "Valerian and the City of a Thousand Planets" alle
waarschuwingen negeerde en grote concurrenten zoals "War for the Planet of
the Apes", "Dunkirk" en"Spider-Man: Homecoming" full
frontal aanviel. En verloor. Honderden miljoenen. En een reputatie.
"Alita: Battle Angel" is gebaseerd op de manga
"Battle Angel: Alita". Let op het kleine verschil tussen de manga- en
de filmtitel. Dat gebeurt meer bij Japanse franchises. Daarmee wordt het
onderscheid gemaakt tussen al die mediavarianten, zoals light novels, manga,
anime, live action-movies, enzovoort.
Dat de film 170 miljoen heeft gekost, zie je wel. Sommige
recensenten zeggen wel eens dat hoge productiekosten worden bekendgemaakt als
reclame voor de film. Anderen dat er maffiageld wordt witgewassen. Maar ik heb
al genoeg films gezien en de kosten ervan bekeken om te weten dat het geen
pr-leugentjes zijn. "Alita: Battle Angel" moet inderdaad een sloot
geld hebben gekost.
En was het dat nu allemaal waard?
Tja, dat is natuurlijk de vraag van 170 miljoen. Moralisten
zullen zeggen dat je met dat geld betere dingen kunt doen. De
productiemaatschappij zal zeggen dat als ze er genoeg aan verdienen, het de
investering waard was. Wie artistiek is aangelegd, zal zeggen dat je niet zo
veel geld nodig hebt om een goeie film te maken. Laten we die discussie even
negeren, en de film zelf eens bekijken.
Eerste opmerking: "Alita: Battle Angel" staat
meestal in toptienlijsten van films die in 2019 zwaar verlies zullen lijden. In
dat geval zullen we geen vervolg krijgen. En het is nochtans nodig, want het is
duidelijk dat alleen ongeveer de eerste helft van de negen delen van de manga
zijn verfilmd.
Wie de tweede helft wil kennen, kan gelukkig terecht bij de
volledig vertaalde Nederlandse versie.
Uit de film blijkt in elk geval dat Rosa Salazar een
uitstekende actrice is. Ze leeft zich zo goed in haar rol in, dat ze zelfs haar
ogen groter heeft gemaakt en haar kaaklijn strakker getrokken! Haha. Als je in
bijna elk beeldje motion capture nodig hebt om het gezicht van je belangrijkste
acteur aan te passen, dan moet het wel duur worden. Het zal voor Salazar ook
niet gemakkelijk zijn geweest om met die twee camera's op haar kop rond te
lopen.
Twee camera's? Ja, want Cameron heeft er ook een 3D-versie
van gemaakt, en net zoals bij "Avatar" doet hij dat met dubbele
camera's. Sommige 3D-films worden met enkelvoudige camera's opgenomen, en
achteraf met de computer bewerkt. Dat schijnt tamme resultaten op te leveren.
Ook "doc" of "Dr. Dyson Ido" is direct
herkenbaar. Dat is sterk, want hij gebruikte geen motion capture. Wat me wel
stoorde bij Ido, was dat Christoph Walz hem vooral in het begin wat saai
neerzet. Zijn gelaatsuitdrukkingen beperken zich wat tot cynisch optrekken van
de linkermondhoek. Maar dat is misleidend. De film begint als de dokter het
hoofd van Alita vindt. Het duurt een tijdje voor het hoofdpersonage zelf
handelend optreedt, en als de dokter te levendig zou zijn geweest, bestond het
risico dat het publiek zijn verhaal zou hebben gevolgd, in plaats van dat van
Alita. Ik vermoed dat daarom de eerste minuten wat aan de matte kant zijn.
De lelijke mannelijke assistent van de dokter werd vervangen
door een zwarte vrouw, waarover een recensent opmerkte dat die eigenlijk niets
zegt en zelfs niets doet. Fout. Je kunt aan haar stil spel merken dat ze weet
waarom de dokter zijn robot Alita noemt, en ook dat ze het een probleem vindt.
Keean Johnson als Hugo doet zijn "aardige jongen waar
het meisje wel wat in ziet"-ding, en er is niet echt iets op aan te
merken. Ik ken die acteur trouwens helemaal niet.
Het verhaal bevat in elk geval stof. Het is evenwichtig
verteld, en de vrees dat het zou verdrinken in actie en "gore" blijkt
onterecht. De eerste minuten zijn wat tam, maar de film doet je meeleven met de
personages. Officieel duurt hij 122 minuten, aftiteling inbegrepen. En hij
verveelt niet. Dus wie beweert dat het een slechte film is, zal ook wel
opstappen tijdens het eerste halve uur van een vertoning van "2001: A
Space Oddysey".
"Alita: Battle Angel" is een boeiende film. Hij
trekt hoogstens wat traag op gang. Het zou dus wel eens een sleeper hit kunnen
worden zoals "Serenity" en "Sunshine". Laten we het hopen.
Want ik wil dat tweede deel zien.
vrijdag 1 februari - zondag 24 februari 2019
24-02-2019, 00:00 geschreven door Peter Motte 
|