De titel werkt de indruk dat we met een sciencefictionroman te maken hebben, maar dat klopt niet helemaal. Toen ik het tweede deel uit had, was mijn indruk die van een opeenvolging van realistische korte romans met wat fantasy. Maar het vierde deel speelt zich af in 2015, en dat is een jaar nadat het boek werd geschreven. Om het daarom direct "sciencefrction" te noemen, is natuurlijk wat sterkt. Daarna verhuizen we naar 2019, dan 2025 en ten slotte 2043. Terwijl de eerste delen vooral realisme zijn, sluipt het fantastische element geleidelijk binnen tot het in 2025 een dikke stroom wordt die zich in een bijna-utopische toekomst afspeelt, om in 2043 te eindigen in een apocalyptisch Ierland dat het slachtoffer is van de opwarming van de aarde. Op het eerste gezicht niet helemaal een opbeurende roman, vooral omdat David Mitchell een heel klassieke opbouw gebruikt: beginnen bij het jonge leven van zijn hoofdpersoon, om te eindigen bij het einde. In de tussentijd heeft hij ons in de opeenvolgende delen als in realistische korte romans de wereld laten zien door de ogen van die hoofdpersoon en enkele nevenpersonages: de tiener Holly Sykes, een oplichter, een journalist en een schrijver. Maar Mitchell stuurt de lezer niet naar een hopeloos einde, en kan best wel schrijven. Er zijn boeken waar we meer van ondersteboven waren, maaar deze verdient zeker een plaatsje op je lectuurlijst.
Te koop op David Mitchell: Tijdmeters voor 6 euro excl. verzendkosten incl. verpakkingskosten, afhalen mogelijk.
