Wanneer? 30 november 2007 - 17 februari 2008, 10.00-18.00, behalve op maandag (sluitingsdag); gesloten op 24, 25 en 31 december 2007 en op 1 januari 2008
Prijs: individuen: 4 euro; groepen vanaf 15 personen: 3 euro/pers., gratis tot en met 12 jaar, korting voor 50+-ers.
Groepen: gids 75 euro per groep tot 20 pers. exclusief toegangstickets
Hij is een leerling van Frits Van den Berghe, en als kunstschilder won o.a. de schilderprijs Prix de Rome.
Als cartoonist signeerde hij met Buth, en onder die naam publiceerde hij vanaf 1946 in de krant Het Volk de stripreeks "Thomas Pips".
In 1947 begon hij met de wieleravonturen van Pips in de Ronde van Frankrijk. Dat leverde erg populaire sportcartoons, die tijdens de Tour verschenen in de sportbijlagen van "Het Volk".
In 1962 verscheen een afzonderlijk tourkrantje, het "Rondegazetje", dat in 's avonds op straat werd verkocht. Daarin werd telkens een gebeurtenis uit de Ronde in een cartoon verwerkt. Het waren tegelijk zoekplaatjes waarin een muisje zat verborgen. Die cartoons werden later in "Het Nieuwsblad" overgenomen.
In 2007 organiseerde de bibliotheek van Anzegem een poëziewedstrijd voor de jeugd met het thema "Avontuur". Thierry Deleu, bezieler van de "De 50 Meesterdichters van de Lage landen bij de zee", stuurde me een bericht door van Marianne Demets, bibliothecaresse, omdat ze op zoek waren naar juryleden. Ik zegde toe, en daardoor belandde ik op zaterdag 29 september 2007 in het verre Vichte, om aanwezig te zijn bij de officiële prijsuitreiking.
Op 21 maart 2007 stuurde ik dit bericht naar de discussielijst detijdlijn@yahoogroups.com:
"Door een armbreuk kan ik sinds 3 maart 2007 niets anders doen dan lezen.Van de 6 boeken die ik sindsdien heb gelezen, is deze ontegenzeglijk hetbeste: "Canopus in Argos: Aechives Re: Colonised Planet 5 Shikasta" door DorisLessing. Een waar meesterwerk."
Door die armbreuk blijk ik nu een Nobelprijs-winnaar Literatuur te hebben ontdekt: Doris Lessing kreeg de Nobelprijs voor literatuur van 2007. Er werden ongetwijfeld enkele flessen champagne in het sciencefictionmilieu gekraakt, want Lessing werd als sf-auteur erkend voor haar vijfdelige reeks "Canopus in Argos". Doris Lessing slaagt er niet alleen in om duidelijk verschillende personages neer te zetten, maar die personages ook hun eigen manier van spreken te geven, beïnvloedt door hun eigen manier van denken, en dat met grote diepgang. Ze reageert in haar boeken doorgaans tegen machtsmisbruik en onderdrukking door welke partij dan ook.
Op YouTube vind je muziekclips waar tienduizenden, honderduizenden en soms zelfs meer dan een miljoen keer naar is gekeken. En dan zijn er andere clips van muzikanten die minstens zo goed zijn als de populaire exemplaren, en waarvan zelfs de bekendste clip in vergelijking met de kaskrakers nauwelijks werd bekeken. Dit is er zo eentje: Melissa Auf der Maur. Haar clip "Head Unbound" telde bij het uploaden van dit bericht minder dan 7000 views. Geen flauw idee waarom...
Nu is "Head Unbound" niet echt een clip van Melissa Auf der Maur zelf, maar van een liefhebber die hem op basis van haar muziek in elkaar stak. En dat deed hij of zij trouwens uitstekend.
De clips van MadM zelf halen hogere cijfers, maar ze blijven laag in vergelijking met die van de succesvolle artiesten. Hoger dan 48.000 views komen haar clips op YouTube niet, en dat terwijl bijvoorbeeld de clip "Celebrity Skin" van Hole (de groep van Courtney Love, weduwe van Kurt Coubain van Nirvana), waarvoor Melissa Auf der Maur bassiste was, meer dan 450.000 views haalt. En er zijn clips van Madonna met anderhalf miljoen (!) views.
Nochtans heeft Auf der Maur een goede stem, kan ze goede teksten schrijven, kan ze goede muziek schrijven, is ze een uitstekende gitariste, en heeft ze ook de looks mee; dus zogezegd alles om door te breken. En toch is ze niet doorgebroken.
Ik denk dat Melissa Auf der Maur ook verschillende problemen had:
a) ze wordt in het grunge-hoekje gezet, en toen haar cd in 2004 verscheen, was het met grunge al afgelopen (dat genre was vooral een succes begin de jaren 90)
b) ze bracht een cd uit, net toen de verkoopcijfers van cd's in het algemeen aan het dalen waren (door downloads, doordat tieners tegenwoordig liever met hun gsm pronken dan met de plaatjes die ze hebben gekocht, enz)
c) er is een enorme concentratie aan de gang voor alle cultuurproducten: als je verkochte titels en aantal verkochte exemplaren op twee assen zet, krijg je het volgende:
op de verticale as: het aantal exemplaren, met onderaan de nul
op de horizontale: de verkochte titels, met helemaal links de meest verkochte titels, en helemaal rechts de minst verkochte titels
Met andere woorden: een klein aantal titels gaat met bijna de volledige verkoop lopen, en zelfs de subtop stelt niet veel meer voor. Dat geldt voor alle cultuurproducten: films, audio-cd's, boeken, tijdschriften, enz. enz. Dat is een echte killer voor cultuur.
Waar het om gaat is dat iets inslaat of niet inslaat. Slaat het in, dan wil iedereen het. Slaat het niet in, dan wil bijna niemand het.
Nieuw boek van Umberto Eco: "De geschiedenis van de lelijkheid". Zelfde formule als "De geschiedenis van de schoonheid": relatief korte eigen tekst, maar de grote voordelen zijn de vele illu's en dat hij de teksten uitvoerig citeert die hij als bewijsmateriaal gebruikt.
Van het commentaar op YouTube bij deze videoclip waar de muziek van Pink Floyd (Us and Them) werd gezet op de reis door de sterrenpoort uit 2001 A Space Odyssee van Stanley Kubrick & A. C. Clarke: "why the fuck do you keep argueing with these guys on youtube. will anybody have trouble sleeping at night realizing some guy they will never meet or know "won an argument with them". you act all high and mighty because you know larger words than more people. the actual use of that nada zero zip. if i wanna say shut the fuck up theres no point in saying the same thing with bigger words"
Windows Vista blijft onder vuur, Linux krabbelt omhoog
Er doen nogal eens onheilberichten de ronde over Windows Vista, maar sommigevan die berichten dateren al van 2006 (o.a. de opmerking van Dell dat ze hunXp-aanbad gaan uitbreiden). Maar in informatica-land gaat alles snel, en dus is zo'n onheilstijding van2006 al oud nieuws. Alles gaat zelfs zo snel, dat PCPlus zijn jongste editie dateert met"October 2007"! En wat lezen we daarin over W Vista? Dittem: 'The future of Windows has fallen under recent scrutiny, with signs that thePC industry isn't happy with Vista. In an interview with Financial TimesDeutchland, Acer's President, Gianfranco Luca, said, "The whole industry isdisappointed with Windows Vista." ' bron: PCPlus, October 2007, p. 11 Linux lijkt daardoor nog altijd aan populariteit te winnen, net als Apple.
Geen Windows Vista op Olympische Spelen wegens onbetrouwbaar
zie: Geen Windows Vista op Olympische Spelen Het bericht verscheen echter ook al elders. Kort samengevat: De organisatoren van de Olympische Spelen in Peking hebben besloten om alle pc's te laten draaien met Windows XP in plaats van Windows Vista. Het nieuwe besturingssysteem van Microsoft blijkt nog steeds niet betrouwbaar genoeg.
Na een lange afwezigheid eindelijk nog eens een bijdrage voor mijn blog.
Er is immers onverwachts nieuws: uit een onderzoek blijkt dat het marktaandeel van Mozilla Firefox sinds jan. 2006 van 20% is gestegen tot meer dan 27%.
De auteurs van het artikel geven verschillende redenen:
"veiligheidsproblemen met MS Internet Explorer, anti-Microsoft-gevoelens, sterke plaatselijke steun van netwerken ten voordele van Firefox, of gewoon het algemeen verspreide gevoel dat Firefox 2.0 gewoon beter is dan Internet Explorer".
Als we er rekening mee houden dat Mozilla Firefox en Internet Explorer niet de enige browsers zijn (er is ook nog bijv. Netscape Navigator en de browser van Apple), dan moet de Explorer van MS in sommige landen zijn meerderheid kwijt zijn.In Slovenië gebruikt immers 47,9% van de surfers Firefox, in Finland 45,4% en in Slovakije 40,4%.
In Slovenië en Zweden moet Firefox dus de meest gebruikte browser zijn. Slovakije is een dubbeltje op zijn kant.
Ook opvallend is de sterke groei in sommige landen, vooral als je ziet welke landen dat zijn.
Het echte Ierland is al lang niet meer het land van de Irish Pubs en Guinness of Quilkeney, maar van high tech jobs die een sterke economische groei ondersteunen.
En niet in Ierland zien we een sterke groei: van 24,9% tot 38,6%.
Een andere sterke groeier is Hongarije: van 27,2% tot 39,7%.
Die cijfers tonen aan dat Mozilla Firefox een heel breed publiek kan bekoren, want Ierland en Hongarije verschillen erg van elkaar, net als Finland en Slovakijke.
Overigens flirt Firefox in de volgende landen met de 40%-grens: Polen (39,5), Duitsland (38) en Bosnië-Herzegovina (39,5).
Wie een website maakt kan er dus maar beter voor zorgen dat de site goed draait onder Firefox.
Technische gegevens: "Aan niemand opgedragen, gedichten", 13 gedichten in oblongformaat van 15 x 21 cm, crèmekleurig papier, geniet in de rug, 20 bladzijden. Genummerde oplage van 20 exemplaren. Bij aankoop via de auteur ontvangt u een gesigneerd exemplaar. Bestellen via peter.motte@skynet.be. 5 euro.
"Aan niemand opgedragen" is een dichtbundel door Peter Motte. Door mezelf dus. Hij telt 13 gedichten en werd uitgegeven op crèmekleurig papier. Dat is aangenamer voor de ogen dan wit papier. Als er te veel licht is, wordt wit papier een lichtexplosie in de ogen. Er werd een oblongformaat gekozen, omdat het beter past bij de lengte van de gedichten. De bundel werd uitgegeven op een manier die comfortabel is om te lezen, en om te passen bij de gedichten. De oplage telt slechts 20 genummerde exemplaren. Nadat de verzen geschreven waren, wou ik ze gewoon ter beschikking stellen van het publiek. Maar ik wou niet veel tijd besteden aan verspreiding en dergelijke. Wie via mij bestelt, ontvangt een gesigneerd exemplaar. Het formaat is 15 x 21 cm. Het boekje telt 20 bladzijden. Bibliografische gegevens: Aan niemand opgedragen - gedichten -, Peter Motte, 2007, Geraardsbergen, De voormalige Tijdlijn, oblong, 15 x 21 cm, 20 bladzijden, crèmekleurig. Bestellen via peter.motte@skynet.be. Prijs: 5 euro.
"DE 50 MEESTERDICHTERS van de Lage Landen bij de zee"
De bundel DE 50 MEESTERDICHTERS van de Lage Landen bij de zee is een ludiek initiatief van Thierry Deleu. Hieronder volgt een uittreksel uit het persbericht verspreid door Thierry Deleu.
Uittreksel uit het PERSBERICHT DE 50 MEESTERDICHTERS van de Lage Landen bij de zee Al 39 Nederlandstalige dichters werden geselecteerd om lid te worden van de exclusieve club De 50 Meesterdichters van de Lage landen bij de zee. Sommigen onder hen hebben hun proefperiode als âsolliciterende Meesterdichterâ bijna achter de rug. Na deze periode worden zij âMeesterdichterâ. Deze eervolle titel kunnen zij dan dragen en voluit gebruiken.
Het zijn (in alfabetische volgorde en niet volgens de datum van hun selectie)
Eergisteren schreef ik een gedichtje. Dat gebeurt nog. Gisteren liet ik het iemand lezen, samen met twee andere gedichten, en zij vond het gedichtje van eergisteren goed. Vandaag laat ik diezelfde drie gedichten aan iemand anders lezen, en hij raadt me af dat gedicht van eergisteren te publiceren, maar vindt de andere twee wel goed. Om maar te zeggen....
Er is geen stadsdichter van Geraardsbergen. De functie of titel of benoeming of blamage bestaat niet. Ze staat niet open, is niet vacant, of oningevuld, of leeg. Ze is evenmin vacuümgezogen of -getrokken, want ze heeft zich niet voorgedaan op een vroeger punt op de tijdlijn zoals wij die ervaren, als de min of meer driedimensionaal vrije en vierdimensionaal gevangen wezens die wij zijn. Maar als we mattentaarten in een vat zouden stoppen, met in elke taart een naamkaartje, welke namen zouden dan op die kaartjes staan?
We geven hieronder alfabetisch de mogelijkheden:
Hugo De Rijck
Marleen De Smet
Luc De Winde
Leen Dhaenens
Dirk
Maurice Geeroms
Eric Lancksweerdt
Theo Maes
Peter Motte
Wim Schrever
Wivina Steenput
Johan Van Cauwenberge
Rik Van Damme
Sommigen hopen dat verderop op de tijdlijn de lijst wordt uitgebreid, en dat sommigen wat meer over de verschillende namen willen vertellen.
Sinds het 10e deel van Capricornus zijn de scenario's van Andreas veranderd.
Er zijn nu 3 albums met de nieuwe aanpak verschenen: - Capricornus 10: De Chinezen - Capricornus 11: Patrick - Quintos.
C10 & C11 horen, duidelijk, thuis in zijn reeks over de 'astroloog' Capricornus.
Quintos is een apart album: het hoort in geen enkele reeks thuis. Het vertelt het verhaal van een groep idealisten die in Spanje de fascisten willen bestrijden, maar daarbij allemaal ten onder gaan. Of: dat wordt tenminste gesuggereerd. Andreas werkt een sterke symboliek uit over het fascisme dat zich over Europa verspreidt.
Wat de drie albums met elkaar gemeenschappelijk hebben, is dat Andreas het fantastische element zou sterk naar de achtergrond duwt, dat het de facto verdwijnt. Nochtans valt dat niet op.
C10 en C11 hebben nu eenmaal bizarre personages.
Van Quintos wordt geen fantastisch element verwacht, zodat het verhaal volledig kan steunen op de karakters van de personages. Dat wil zeggen dat de lezer tijdens het verhaal hun karakter leert kennen, door de manier waarop ze tegen elkaar en tegen hun omgeving reageren. Andreas verzamelde een bonte groep, waarvan elk lid zijn eigen redenen heeft om in Spanje ten strijde te trekken.
Ook opvallend is dat Andreas' tekenstijl is veranderd. Het zijn nog altijd duidelijke tekeningen, maar hij experimenteert minder met in het oog springende elementen. Zijn stijl is subtieler geworden. De tekeningen dragen nog altijd betekenis aan, maar doen dat nu voor de betekenis van het verhaal. Opvallend daarbij zijn de laatste pagina's van Quintos en Capricornus 11: Patrick.
Niets zo leuk als in een cabrio met open dak door het landschap suizen. Met de haren in de wind, de natuurlijke airco, genietend van het landschap; in laag motortoerental om het geluid te beperken; met een soepele maar krachtige motor om desnoods weg te kunnen schuren van mogelijk gevaar.
Maar dat gevaar komt soms uit onverwachte hoek. Zelfs uit de hoek van de mode.
In strips en films zie je wel eens in cabrio's elegante mensen omwikkeld in lange, zuiverwitte sjaals. Die sjaals hebben echt bestaan, namelijk in de Dolle Jaren Twintig - wanneer anders?
Ook de danseres Isadora Duncan droeg wel eens zo'n vaandel, dat vrolijk achter haar aan wapperde als ze in haar cabrio rondtoerde.
In welke auto Duncan stierf, is niet duidelijk. Er zijn twee kandidaten. In het autotijdschrift 'Automobile Quarterly,', jg. 20, nr 3, schreef Carl Perk su over de kunstwerken van Rene Vincent: "He liked to get movement into his compositions through the uses of sashes and scarves which billow in the wind. This device lost its charm in 1927, When Isadora Duncan lost her life when her long scarf became entangled in an Amilcar's rear wheel."
Volgens Perk was het dus een Amilcar.
Echter, in een aflevering van "Oldtimer Markt" wordt gesteld dat een artikel in de "New York Herald Tribune" van 1 september 1927 dacht er anders over: "Isadora Duncan 50, famous American danseuse, died last monday evening in an automobile accident. Miss Duncan was driving a Bugatti, which she intended to buy, on the Promenade des Anglais, Nice. She wore, in the style she herself had made famous, a red silk scarf wound twice round her neck. While the car was in motion, one end of the scarf became entangled in the left rear wheel and it dragged the dancer out of the machine and onto the roadway where Miss Duncan died instantly."
Volgens hen was het dus een Butatti.
Het volgende citaat klinkt sterk voor het idee dat het een Bugatti was, omdat het zo veel details verschaft over Duncans dood: Isadora is accidentally killed in an automobile accident on Wednesday, Sept. 14 (She was in a Bugatti driven by Benoit Falchetto in Nice. Before getting into the car, she said to her friend, Mery Desti, "Adieu, mes amis. Je vais a la gloire! (Good-bye, my friends, I am off to glory)."(Duncan, Irma. & Macdougall: P353.))" bron
Maar dat de kwestie niet helemaal is opgelost, blijkt wel uit sommige discussies, zoals hier , waar de conclusie het toch vooral voor aan CGS Amilcar heeft.
Gisteren werd op Auto-tv een nieuwe type auto van BMW voorgesteld: een waterstofauto. Het is de eerste in productie zijnde auto die rijdt met een motor die draait op waterstof. Het programma wees erop dat vanaf 2020 de aardolieproductie zal dalen. Van doemdenken kunnen ze daarmee niet worden beschuldigd, want doorgaans hoor je 2018. Toen viel me wat op: dat is over 13 jaar. Hoe lang denken jullie met een nieuwe auto te kunnen rijden? Mijn Citroen CX is 18 jaar geworden. Mijn Citroën XM was 14 jaar toen ik hem doorverkocht. Mijn Mazda MX-5 is 10 jaar... Met andere woorden: wie nu een nieuwe auto koopt, moet ernstig beginnen nadenken. Een dure auto kopen, hem goed onderhouden en er je hele leven mee rijden is onmogelijk geworden. We kunnen niet meer doen wat sommige mensen doen die nog met hun geliefkoosde auto uit de jaren 60 rondrijden. Je ziet nog wel eens oude MG B's, Lotus Elan's, Jaguar E's, enz. Sommige van die auto's zijn eigendom van de oorspronkelijke eigneaar. Mits toewijding kan een auto je hele leven meegaan, maar wat als er geen brandstof meer voor is? Als je een groot ding hebt gekocht, zoals een Citroën XM, kun je die misschien nog ombouwen met een waterstofmotor, maar met de ranke sportmodellen zal dat niet lukken: je gaat nooit een waterstofmotor in een kleine Lotus Elan S3 krijgen. Wie nu een exclusief model koopt, en hoopt er zijn hele leven mee te kunnen toeren, kan al binnen vijftien (15!) jaar flink schrikken. Overigens geldt het probleem niet alleen voor dure auto's: ook gewone auto's gaan vele jaren mee. In de buurt rijdt iemand nog met een Citroën Ami, en ik zie regelmatig DS'en en 2 pk's. Sommigen zullen denken: geen probleem voor mij, want ik heb na 5 jaar een nieuwe auto. Maar ook zij vergissen zich: de waarde van hun 5 jaar oude auto dreigt in elkaar te zakken. De uitputting van de aardolievoorraden is een acuut probleem geworden.
David Bowie en tentoonstelling over Bertold Brecht
In 1982 bracht David Bowie de EP 'Bertold Brecht's Baal' uit, waarop hij liedjes van Brecht zong. Het bekendste daarvan is 'Alabama Song' (ook 'Whiskey Bar', ook 'Moon of Alabama'), dat soms als extra op andere albums verscheen. Het album is tegenwoordig zo goed als onvindbaar, maar af en toe duiken er sporen van op. Zo was er in december 2006 in het Koetsenhuis in Geraardsbergen een tentoonstelling over Bertold Brecht, waar onderstaande afbeelding te zien was. De tentoonstelling heette 'Muziekale expo - Lost in the Stars'. Ze liep van 24 november tot 3 december 2006, en was gratis toegankelijk. Bertold Brecht schreef de teksten voor de muziek van Kurt Weill. Weill stierf in 1950. De tentoonstelling toonde afbeeldingen van ongeveer 25 albumhoezen. 'Alabama Song' is van Bertolt Brecht. Hij scheef het ook in het Engels. Dat was voor Hauspostille, dat hij integreerde in zijn opera Mahagonny. Ook bij Duitse opvoeringen van Mahagonny wordt het in het Engels gezongen. De tekst is vaak veranderd. In Mahagonny stond "Show us the way to the next pretty boy", maar in de versie van The Doors werd dat "Show me the way to the next little girl", en dat werd in de versie van Bowie "Show us the way to the next little dollar". Daardoor keerde Bowie terug naar de oorspronkelijke versie uit Hauspostille van Brecht zelf. De volledige titel van Brechts Mahagonny is trouwens... Rise and Fall of the City of Mahagonny! In het oorspronkelijke Duits: Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny. Om de verwarring compleet te maken: het album "Bertolt Brechts' Baal" is een EP met liedjes uit het toneelstuk Baal van Bertolt Brecht waarin Bowie optrad. Maar dat optreden gebeurde niet in Berlijn, maar voor de BBC, en dus hoogstwaarschijnlijk in Londen. Bowie heeft de Alabama Song wel gebruikt als B-kant van de Duitse uitgave van de single 'Ashes to Ashes'.
Bertolt Brecht's Baal, gezongen David Bowie, 1982, EP
Nog een 
