Druk op onderstaande knop om een positief berichtje achter te laten in mijn gastenboek (let wel : obsceniteiten worden eruitgeflikkerd !)
Motortoerisme...mijn hobby
Motortoerisme... mijn passie Enkele korte flashes uit mijn motorrijderscarrière die begon in 1972.
Regelmatig een korte impressie van de nieuwste modellen.
Ook komen de meest gekke motoren aan bod alsmede bijzondere verkeerssituaties.
Treffens en andere activiteiten.
En niet te vergeten mijn collectie 'Politie-bikes'en badges.
02-01-2006
Buell Ulysses XB 12 X
Voortaan kan je ook de Dakar-rally rijden (al zal het wel voor 2007 zijn, want ze zijn al vertrokken...) op een Amerikaanse motor. Buell, zoals iedereen weet (of zou moeten weten) een dochterbedrijf van Harley-Davidson, heeft met de Ulysses een terreinmotor gemaakt waarmee je meteen de hele wereld rondrijdt !
100 PK bruikbaar vermogen, unieke innovaties zoals een frame als benzinereservoir en een design zoals dat van een BMW GS, maken deze zandvreter een uitzondering op de markt. Kost wel een beetje geld : 11.930 Euro.
In 1998 stelde Honda de 'deauville' voor als eerste motor voor woon-werk-verkeer.
Nu krijgt deze succesvolle pendelfiets er 10 PK bij (gaat van 55 naar 66 pk), is de achtervering heel gemakkelijk instelbaar voor wisselende lasten, zijn de ingebouwde koffers nog groter en heeft hij standaard een gecombineerd remsysteem. Als je 9.190 euro op tafel legt, natuurlijk.
Kawasaki lapt hiermee alle PK-regels aan zijn motorlaarzen en steekt 200 paarden in deze nieuwe ZZR 1400 ! Wat dat aan pure snelheid zal geven, is nog niet geweten. De Franse 'Gendarmerie' heeft er in ieder geval al enkele aangeschaft voor hun 'achtervolgingen'... (zie elders in dit blog / 11.04.O6)
Maar Kawasaki beweert dat de ZZR 1400 ook lekker rijdt in de stad. In eerste versnelling dan toch...
Twee jaar geleden verbaasde Suzuki iedereen met de B-King, een prototype zoals een Streetfighter er volgens de Japanners zou moeten uitzien.
Suzuki B-KING
Omdat het publiek smeekte om een serie-productie, heeft suzuki nu een leuke zeshonderd gebouwd met het gedurfde design van de B-King en het motorblok van de supersportieve GSXR600
De Street Bob is de nieuwe 'easy rider' uit het HD gamma.
Met een lekker 'apehanger'-stuur en liefst in een matzwarte kleur die kan verslijten en verkleuren zoals een jeans ! Ideaal als vertrekpunt voor je eigen 'ombouw'-Harley. De jouwe voor 13.600 euro.
Moto Morini is opnieuw in handen van Franco Lambertini en die wil met deze Corsaro 1200 de gloriedagen van het merk laten herleven.
De 107mm zuigers zijn de grootste die ooit op een productiemotor werden gezet en met 140 PK is deze 1.200cc-sterke 'naked bike' een echt Italiaans raspaard. Enkel de batterij en de startmotor komen niet uit Italië. Hij is van jou voor een kleine 13.000 euro.
Artikel verschenen in MAGazine nr.85 Toen ik Marijn Devalck enkele weken geleden vroeg of het mogelijk was om een interview af te nemen, nodigde hij me spontaan uit op de filmset van FC De Kampioenen. Ze waren net van plan een scene te draaien met motorrijders. Markske achteraan bij Boma als persmuskiet.
Daar kon ik geen nee tegen zeggen, dit was de uitgelezen mogelijkheid om enkele actieshots te nemen voor onderstaand artikel. Na een telefoontje met de juiste coordinaten begaf ik me op weg
Bekende Vlamingen zijn ook maar motards door Ben Ronsse
BR:Sinds wanneer bent u lid van M.A.G.? MD: Och, dat weet ik eerlijk gezegd zelf niet, ik denk dat dat van 92, misschien 93 moet zijn BR: Wat is uw mening over M.A.G.? MD: Uhhh, wel, ik probeer het zoveel mogelijk te volgen, ik denk dat de M.A.G. een zeer actieve organisatie is, die we als motorrijder zeker en vast nodig hebben, want het is erg nodig om dus de aandacht te trekken voor de motorrijder. Sinds het begin dat ik bij M.A.G. ben, en ook met de motor rij , voel ik toch wel dat er een en ander beweegt. Ik heb meegemaakt dat M.A.G. dus eigenlijk toch wel bij de minister gaat, dat de minister gehoord wordt, en dat de minister eens luistert naar wat onze problemen zijn. Ik denk dat, mocht de M.A.G. daar niet zijn, dan zouden wij alleen staan als motorrijder. En wat ben je alleen? Ondertussen is de groep motorrijders tegenwoordig vertienvoudigd, denk ik. Stilletjes aan krijgen we een andere mentaliteit. En dat M.A.G. daar voor een groot deel zijn aandeel in heeft. BR: Met welke motor rijdt u zelf ? MD: Ik heb een Harley, een Herritage, dus de classic, 1340. Ik heb die gekocht van een vriend, 3de hands, want het is een Amerikaan, een tinnen blok, er zijn er maar een paar duizend van gemaakt. Het is een vrij unieke motor. Met een kleur dat je hier niet vindt. Cherry red met beige. BR: Is dit Marijns droommotor ? MD: Wel, eigenlijk heb ik als kind altijd gedroomd om met een Harley te rijden. Ik wou zelf bij de zwaantjes gaan daarvoor. Maar toen de zwaantjes dan met BMW begonnen te rijden, vond ik dat minder. Nu, ik ben toch geen zwaantje geworden. Maar heb achteraf een Harley gekocht. Toevallig, omdat die vriend zijn Harley weg deed. En het was een zeer goeie motor. Bovendien zei hij dat als ik er kosten aan had, ik hem binnen mocht doen in een garage, en dat hij zou betalen. Dus dat waren zeer mooie condities. En ik heb nog nooit kosten gehad aan die motor, dus voor mij is het een zeer goeie motor. Normaal was ik van plan om mij een toermotor te kopen omdat ik toch de files een beetje wou trotseren. En in die periode had ik het voor de K100 van BMW. Maar het is dus Harley geworden, en ik heb er geen spijt van. Het is natuurlijk totaal anders rijden, het is niet zo vinnig, je kan niet echt mee met het verkeer. Maar bon, dan rij je iets trager en je bent iets meer hoorbaar, wat ook niet onbelangrijk is. BR: Waarvoor gebruikt u de motor doorgaans ? MD: Voor het werk, en voor het goede doel. Je weet, ik ben peter van de hartrijders uit Hamme-Moerzeke. Dus jaarlijks rijden we onze herfstrit. Ik heb ondertussen ook in Burst, bij The Browsers, jaarlijks voor het goede doel een rit, namelijk de zomerrit. Ook de lenterit, die momenteel afgeschaft is Allé, je ziet, elk seizoen hebben we links of rechts een rit voor het goede doel. En voor de rest gebruik ik hem alleen om naar de VRT te rijden. Op de dagen van de repetities natuurlijk wel te verstaan, want als ik boma gekapt ben, dan krijg ik moeilijk een helm op mijn hoofd. BR: Is de motor een gebruiksvoorwerp, of aanzie je het meer als een hobby ? Maw gaat er veel tijd naar het onderhoud van de motorfiets ? MD: Absoluut niet, en het is een schande. Als men op een meeting een prijs zouden geven voor de vuilste motor, dan ben ik iedere keer de winnaar. Mijn vrouw heeft hem hoogstens al een paar keer gekuisd. Ik heb daar absoluut geen tijd voor. Het zou een hobby zijn, mocht ik meer tijd hebben. Ik gebruik hem voor het werk, ik heb gewoon het nuttige aan het aangename gekoppeld. En meer is dat niet. Ik ben dus ook geen motorfreak, ik ben niet bezig met die motor. Ik wil er geen snufjes op, ik wil daar geen chromé op, het moet gene flashy motor zijn. Voor mij is het een werktuig, maar anderzijds ook mijne goeie kameraad. BR: Mag je vrouw mee op de motor, of ben je meer het type loney-rider ? MD: Ik ben eigenlijk een loney-rider, willes-nilles. Voor mijn vrouw heb ik een rugsteuntje laten monteren. En dat is het enige dat ik gedaan heb. Om het haar wat comfortabeler te maken. Maar op een Harley rij ik veel liever alleen dan met twee. Gewoon omdat als ik alleen moet vertrekken voor een hele dag voor het goeie doel, het dan meestal op een zondag is. De enige zondag dat ik vrij ben, de enige zondag dat ik bij mijn vrouw kan zijn. En ze kan dan niet mee, tja, het zou beter zijn anders. Ik ben ook bij de Rotary-club in Zottegem. We hebben zelfs daar onder de Rotariers ook de Motariers opgericht. En daar hebben we een middel gevonden als wij ergens met de motor naartoe rijden. Onder onze vrouwen hebben er een paar een cabriolet, we noemen ze dan de Cabriolinas. We komen samen op een punt, en gaan dan lekker eten. En dat gebeurt één of twee keer op een jaar. Wat je soms niet allemaal moet doen voor de vrouw hé. BR: Rijdt je vrouw zelf met de motor ? MD: Nee helaas. Ze durft zelfs niet met de fiets rijden. Nu, wat ze wel al heeft laten horen, is zon comfortabele motor, zon Gold Wing van Honda. Omdat ze denkt dat dat de enige motor is waarop je zon helm kan dragen met een radiootje erin. Dan zon stekkertje en we kunnen met elkaar praten (lacht hartelijk). Maar ik moet toch een motor bij mijn buurman kopen of niet ? Dus zou ik, om mijn vrouw mee te kunnen nemen, een BMW LT1200 kopen... Ofschoon ik moet toegeven dat deze GS waar ik hier op de set met rij, een motor is die aan mijn kloten gegoten is. BR: Wat versta jij onder kledij ? MD: Tja, ik ben er absoluut niet de man die het goede voorbeeld geeft. Ik rij in de zomer en in mijn veldwegen ginder achter, meestal in shirt en t-shirt en op mijn blote voeten. Ik ga zelfs zo naar de bakker. Ik durf mij zelfs riskeren zonder helm, omdat de politie daar toch niet rondrijdt. Maar dat mag niet. Ik weet dat het maar in een straal van een paar km is. Maar het is dicht tegen huis dat de domste ongevallen met zware gevolgen gebeuren. Je moet maar aan 30 km/u onderuit gaan, met je blote beentjes tegen het asfalt, je zal eruit zien. Ik weet dat ik eigenlijk een grote zondaar ben. Maar mijn beschermende kledij hangt wat af van met welke motor ik rij. Ik heb hier mijn chaps voor mijne Harley. Dat is kledij waar wat lucht doorheen kan. Ik rij toch meestal niet snel. Ik heb ook een ander pak om met andere motoren te rijden, of voor reportage met de krant en zo. Daarvoor heb ik bij Richa een pak gekocht: zo een broek en jas met beschermende elementen op de schouders, ellebogen, knieëen Dat is natuurlijk een pak waar je je veilig in voelt. En het pakt ook niet zoveel wind. Ook voor de helm, een integraal is natuurlijk meer hermetisch gesloten. Met mijn open helm, als ik op deze BMW iets vlugger rij, dan trekt hij toch van mijn hoofd weg. En mijn kostuum pakt wat meer wind, waardoor je niet zo vast meer op de motor zit. Dat heeft allemaal met veiligheid te maken. En ik denk dat veilige kledij zeer efficient is als je valt. Je rijdt niet om te vallen, maar als je valt maakt het meestal een groot verschil. Natuurlijk moet je bij een accident altijd geluk hebben. Laat ons daar wel bij wezen. Ik heb jammer genoeg mijn eigen neef, die had zon zeer beveiligd pak aan, en een zware helm van indertijd 30.000 BEF. Die man reed in volle hitte altijd beschermd, maar die heeft 1x pech gehad. Aan zijn kostuum was er niks, idem voor de helm, maar helaas. Hij kwam verkeerd te val en was op slag dood. Dat zijn dingen die je tegenkomt, maar dat kan je ook tegenkomen met de fiets BR: Even een kleine technische vraag tussendoor: Wat is de wettelijke minimale profieldiepte van je banden ? MD: Geen enkel idee. Bof, de minimum profieldiepte ? Hmm, laat ons zeggen 5mm ? Wat is het juiste antwoord ? BR: 1,6mm. MD: 1,6mm? Ohhh, dan kan ik nog wel een tijdje verder. BR: Wat is je vreemdste ervaring met de motor tot nu toe ? MD: Hahhh, daar moet ik niet lang over nadenken. Ik heb dus eigenlijk met mijn strot in de prikkeldraad gehangen. Het was dom, dom, dom. Op een veldweggetje, twee prikkeldraden die over de weg hingen, en ik hing erin. Met zeer zware gevolgen, een heel dom accident. Dat is natuurlijk het eerste waar ik aan denk bij deze vraag BR: Toch blijf je rijden met de motor ? MD: Jaaa, ik denk dat als je een accident hebt waarbij je zelf een stuurfout maakt, de zaken anders liggen. Ik heb indertijd een vriend gehad die op de ring in Brussel onder een vrachtwagen raakte. Die kan het natuurlijk niet meer zeggen, maar stel dat je dat voor hebt, dat je even de dood voor ogen hebt. Dan denk ik dat de schrik je wel te pakken krijgt. Maar ik ben, van zodra mijn keel ontzwollen was, en ik dus terug mijn helm kon aandoen, terug gaan rijden. De krassen van de prikkeldraad staan nog steeds op het scherm van mijn motor als souvenir. Ik heb er geen trauma aan over gehouden. BR: Uw rijgedrag is daardoor niet veranderd ? MD: Nee, want het kwam eigenlijk door wat gek te rijden, wat zwaantje te spelen voor een jeep met aanhangwagen van een kennis. Het was meer een speelaccident. Maar eigenlijk zeggen van: nu kom ik niet meer op de motor, nee dat niet. Motorrijden is natuurlijk altijd gevaarlijker dan autorijden, je bent de carroserie zelf . Je zit open en bloot. Maar je kan altijd de risicos beperken door zeer, zeer defensief te rijden. Eigenlijk het lot niet te tarten. Als ik nu op de autosnelweg zit, ja god, veel is afhankelijk van de motor natuurlijk. Je bent altijd geneigd om een klein beetje te geven wat je krijgt. In die zin dat je altijd wel wat rapper wil gaan dan dat je mag. Maar eerlijk gezegd vind ik dat niet zo ontspannend meer. Ik krijg niet direct een kick van de snelheid dat ik rij, maar ik krijg een kick van de ontspannen rit op de motor. Dat ik kan genieten van de natuur, de vrijheid Dat is de pracht voor mij aan motorrijden. BR: Gaat u soms op reis met de motor ? MD: Oh, dat zou ik nog eens willen doen als mijn vrouw meegaat. Maar anders niet. Ik heb ooit de kans gekregen om Route66 te doen, maar zij gaat dan niet mee. Awel, dan interesseert het mij ook niet. Ik ben nogal gehecht aan mijn huis en vrouw elke dag. De dag dat zij meegaat, ja, dan zou ik dat heel graag doen. BR: Een vraag om af te sluiten: Welke gouden raad zou je de Belgische motard willen meegeven ? MD: Een gouden raad ? Hmmm, leer genieten van het ontspannen rijden in de natuur en weer, het pak en laarzen dat je draagt. Het conditioneert misschien je gedrag, maar laat je er niet door beïnvloeden, de grootste macho kan in een fractie van een seconde in een rolstoel belanden. Ik zou zeggen defensief rijden en preventief handelen. Dat is eigenlijk de gouden raad dat ik zou willen geven .
Triumph heeft zijn 600cc sportmotor eindelijk zijn typische Engelse karakter gegeven.
Voortaan wordt de Daytona 675 (hieronder in de 'black edition') aangedreven door een driepitter van 675cc. Daarmee rijdt hij meteen alle andere Japanse 600-tjes naar huis.
123 PK voor slechts 165kilogram : daar hebben zelfs veel 1000cc-motoren het moeilijk mee. Dit racertje kost toch om en bij de 11.000 euro, hoor !
De Cagiva Raptor 650 is terug van weggeweest, dank zij de investering van de Maleisische auto gigant Proton eind vorig jaar. Gelanceerd in 1999, was de Raptor getekend door Miguel Galluzzi, de man achter het Ducati Monster (hieronder).
Dit nieuwe model die eigenlijk een Raptor 650ie is vanwege zijn benzine-injectie-motor, leunt sterk aan tegen het originele design, maar profiteerd van een nieuwe 645cc 90° V-Twin Suzuki-motor met digitale SDTV (Suzuki Dual Throttle Valve) injectie en PAIR (Pulsed secondary air injection), zoals we die ook op de Suzuki SV650 terugvinden.
Voor de prijs moet je het niet laten : voor £ 5000,- heb je met deze Raptor een custom met Italiaanse stijl en Japanse kwaliteit.
Wie het beu is om met de zoveelste Japanner rond te rijden en niet meteen op een Harley wil stappen, moet eens gaan rondkijken bij het Amerikaanse Confederate. Monsterlijk design en puur vakmanschap, manueel gefreesd van luchvaartaluminium met buitengewone technische oplossingen. Het verhaal van de Confederate begon in 1991 met een stel enthousiaste designers en ingenieurs die in 1994 hun eerste motorfiets klaar hadden : de Hellcat, vernoemd naar een oorlogsvliegtuig uit WOII.
Vanaf 1996 begon men al motoren te bouwen op bestelling. Ondertussen zijn we toe aan een tweede generatie van de Hellcat. Het Amerikaanse S§S motorblok werd van 2031cc teruggetuned naar 1851cc, wat niet wegneemt dat dit een ontzettend eigenwijs beest is. Kijk maar eens naar de uitlaten die meteen ook dienst doen als achterophanging, met de vering net naast het ouderwets ogende zadel (jammer voor je lief maar ze kan niet mee achterop...) vastgemaakt aan het dikke ruggegraatframe bovenaan het motorblok. Waanzin maar wel lekker ! 125 PK voor 227 rijklare kilo's, dat is niet slecht voor een beest van dat formaat. De allernieuwste Confederate is helemaal geschift. Zoiets als de B91 heb ik nog nooit gezien. De 45° V-Twin is afgeleid van de luchtgekoelde 7-cilinder Curtis Vliegtuigmotor en omdat ze bij Confederate een beetje in de vliegsfeer wilden blijven, maakten ze de hele motor uit licht aluminium en carbon. Daardoor weegt dit machientje slechts 189 kilo, wat voor een 1490cc verbazend weinig is.
Het ruggegraatframe met daarin de olie loopt net zoals bij de Hellcat over het motorblok heen. De benzinetank zit onder de motor, wat zorgt voor een geweldig laag zwaartepunt. het gebruik van al dat licht materiaal heeft een heel laag onafgeveerd gewicht als gevolg, waardoor de motor heel licht stuurt. Klinken doet die Wraith ook al niet alledaags : hij lijkt wel te rammelen, zoals een oude tweedekker die overvliegt.
Een Confederate motor koop je overigens niet zomaar. Je boekt een vliegticket naar New Orleans, blijft er twee dagen en nachten voor de testritten en wie besluit er eentje te kopen, krijgt zijn verblijf terugbetaald. Mag ook wel, want met 50.660 voor de Hellcat en 45.110 voor de wraith zijn dot niet bepaald koopjes te noemen. Maar voor het stijfste motorframe uit de geschiedenis (met patentnummer 005857538A) moet je natuurlijk wat overhebben...
De kans dat je deze Yamaha RX1 deze winter nog zult nodig hebben, is vrij klein. Hoewel hij als motor niet direct op de baan hoort, wil ik je deze snowmobile toch even voorstellen wegens heel indrukwekkend.
De RX1 wordt aangedreven door een injectie-gevoede motor van de al even indrukwekkende Yamaha R1, de eerste motorfiets die meer PK's (175) produceerde dan kilos (172). Yamaha heeft het motorblok wat koppelrijker gemaakt (er rest nog 150 PK) waardoor je met de rupsaandrijving de stenen (zeg maar ijsblokken) uit de grond rukt ! Meteen ook goed voor een topsnelheid van 180km/u, wat op sneeuw en ijs beangstigend hard is !
Afgezien van de rups en de skieën lijkt deze snowmobile helemaal op een motorfiets met Öhlins-vering voor en achter (verstelbaar aan het stuur aub) en een hydrolisch bediende schijfrem.
De RX1 is een 'automatique' met een achteruitversnelling. Deze schoonheid heeft een 38-liter tank en daar kun je al een heel eind mee rijden (of liever schuiven...). Gas geven doe je met een duimschakelaar op het rechterhandvat, net zoals op een jetski. De RX1 wordt in België enkel op bestelling geleverd en dit voor de prijs van 9500 euro. Voor de sneeuw moet je zelf zorgen.
Door de enorme productiecapaciteit (en de lage loonkosten) van de Chinese bedrijven, bedragen de prijzen van hun motoren bijna de helft van wat we voor een Japanner of een Europeaan betalen.
En daar waar China het eerst nog hield bij kleine brommertjes, verschijnen nu de eerste grote jongens op de Europese markt.
Het voor ons onbekende merk Jialing heeft sinds zijn ontstaan in 1979 maar liefst 12 miljoen motorrijwielen gebouwd ( met alleen al 2,4 miljoen exemplaren in het topjaar 2002) en met de Rocane600 stelt het zijn eerste dikke eencilinder voor.
Aangaande het design doet hij sterk denken aan de BMW Funduro van enkele jaren geleden (foto onder).
De Rocane loopt op een watergekoelde eencilinder met injectie en katalysator die goed moet zijn voor een topsnelheid van 160km/u en dat bij 8500opm. Deze grote Chinees ziet er erg stevig uit en als je het mij vraagt is dit weer zo'n 'alleskunner' die je nooit kapot krijgt, tenzij je er zoals Tanja Dexter mee gaat base-jumpen in de Grand Canyon... En als de prijs ook écht laag zal liggen, is de kans heel groot dat de Japanners eveneens aan het soilden zullen slaan... Je kunt deze superbrommer bestellen bij Deck in Aalst (www.deck.be).
De tijd van de dikke megacruisers is duidelijk nog niet voorbij. Suzuki stelde zopas de 1800cc Intruder voor en ook Yamaha komt nu met een volledig nieuwe en dikke Midnight Star op de proppen. Dat mocht ook wel, want met enkel nog de classieke Dragstar1100 in zijn gamma, miste Yamaha een zware custom.
In de U.S. bestaat de Midnight Star al langer, maar dat is een variant op de Wild Star die in de States dan weer Road star heet. Moeilijk doen als het gemakkelijk kan, noem ik dat. Soit.
De Europese Midnight Star is volledig nieuw, met het dikke V-Twin motorblok uit de Yamaha-geschiedenis (oa Venture) en een onder hoge druk gegoten aluminium frame van maar liefst 2,5 meter lengte en technologie die rechtstreeks afstamt van de racerij.
In navolging van andere megacruisers heeft deze Yamaha wel meer van die supersport-allures. Een injectiegevoed motorblok van 100PK (bij 4500opm), 167Nm aan koppel bij slechts 2500opm, een EXUP-klepsysteem in de uitlaat om bij elk toerental een optimaal vermogen te creeëren. Dat mag ook wel als je 320 kilo moet voortsjouwen. Dit beest kost je dan wel om en bij de 15.000 euro.
Tijdens de laatste maand van 2005 en het begin van 2006 heeft de politiezone WestLimburg kunnen beschikken over een nieuw model motorfiets van het type YAMAHA FJR 1300 om dit voertuig te testen met het oog op de aanschaf van een nieuwe motorfiets. De testen werden positief gevonden en er waren weinig tot geen opmerkingen van de berijders. Hieronder een foto van het desbetreffende model.
In maart 2006 is dan uiteindelijk een nieuwe motorfiets in gebruik genomen in deze politiezone. De motorfiets Yamaha FJR 1300 is evenwaardig aan de machines in dienst genomen bij de Federale Politie.
Hyosung is weer zo'n voor ons nog onbekende Oosterse gigant die in 1970 al 'side step' lichte motoren en scooters is beginnen bouwen.
Momenteel biedt Hyosung een gamma van motoren tot 650cc, waarvan de laatste sportieveling behoorlijk wat te bieden heeft. De Hyosung GT 650 R/S is de topper van de GT-reeks, waarin ook een 125cc en een 250cc zitten. De gewone GT650 bestond al een tijdje, maar kon niet helemaal mee met de Japanners. Daar komt nu met de R en de S-versies verandeing in, mede dank zij het 80PK sterke blok. Voor een gewicht van 190 kilo is dat meer dan voldoende om heerlijk te scheuren langs bochtige baantjes.
GT S
SV650
Qua design is de GT R niet wereldschokkend. Hij lijkt op een kruising tussen een Honda CBR600 en een Triumph Daytona, maar hij heeft toch nog wel wat anders afgekeken : de GT S met zijn halve kuip is een regelrechte kopie van de Suzuki SV650, al is hij met 6000 toch 1000 euro goedkoper... de R-versie doet er zelfs 1200 euro af. Chinezen, Taiwanezen en nu Koreanen... we gaan er moeten aan gewend geraken !
Er zijn niet zoveel motoren waar je echt alles mee kan. De Yamaha Frazer 1000 was wel zo'n machine. Je kon ermee gaan racen, een vakantie met z'n tweeën was ook geen probleem en er zijn er die ermee in het zand hebben gereden ! Nu is er de nieuwe Frazer 1000, met daarenboven nog een naakte versie, de FZ1
Als we de Yamaha-familie even mogen omschrijven, staat bovenaan de supersportieve R1, de eerste motor die meer PK's produceert dan kilo's meetorst en helemaal van kuipwerk is voorzien.
Dan volgt de Frazer 1000 met een halve kuip en vervolgens de FZ1 zonder kuip, maar met het beestige blok van de R1.
De zitposities van de FZ1 en de Frazer 1000 zijn gelijk en met dat lekker rechte, maar niet te brede stuur zit je perfect ontspannen en toch nog redelijk sportief. De machtige design-uitlaat ronkt veel dieper dan de vorige Frazer. Omdat bij dit soort motoren gillend topvermogen niet prioritair is, hebben ze het motorblok een sterker middengebied gegeven, wat niet wegneemt dat er 150 PK bij 11.000 opm uitrolt. Dat is behoorlijk indrukwekkend, en zelfs al hebben ze de Frazer en de FZ iets langer gemaakt dan de R1, ze sturen ongelooflijk vlot.
Die R1 blijft seks op wielen, maar zijn kleinere broertjes zijn wel bruikbaarder voor wie het doorbreken van de geluidsmuur geen topprioriteit vindt. Prijskaartje 11.000
Ik ben Guy Vandendriessche
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gewezen rijkswachter en veiligheidsagent.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: motortoerisme, terrariumdieren, plastic modelbouw, snorrenclub,....
BR: Met welke motor rijdt u zelf ?
.jpg)
Dat zou ik nu niet zelf gedaan willen hebben...
