Vandaag heb je voor de 11de keer wortelpuree gegeten!!! Hihi! :-P Ja ja, mijn klein snotteprotteke wordt groot. 't Gaat toch snel hé! Een babietje evolueert en groeit toch veel hé op een jaar tijd. Wat je allemaal al niet moet leren hebt in jouw jonge bestaan. Toch veel hé. En 't is ook altijd zo spannend. Tof om te zien hoe je reageert op al die nieuwe dingen.
De worteltjes gaan goed binnen. De eerste lepel was niet zo smakelijk, maar da's logisch hé. Al bijna 6 maanden aan een stuk, heb je niks anders dan mamamelk gedronken en plots wordt zo'n oranje plakkerige pap in jouw mond gestopt met een raar ding wat wij grote mensen een lepel noemen! Je zou voor minder een verbaasd gezicht trekken hé! Er was dus nog veel over van die eerste groentepap. Meer dan een lepel of 5 kon er niet in, maar dat was meer dan voldoende. We wilden jou ook niet pushen hé! 't Is weeral wennen voor jou ook hé. De 2de dag verliep al veeeeeeeeeel vlotter en de derde en de vierde ook ... Tijdens de werkweek heeft tante Pug en meter Bibi jou eten gegeven en tijdens het weekend terug door mij. Wat was ik verbaasd toen ik zag hoe vlot het nu binnen ging. Op die week tijd ben je er erg goed op vooruit gegaan. Amai! Da's wel een plezier zo om jou op die manier eten te geven. Mama was fier!
We merken ook dat je op alle vlakken weer een beetje gegroeid bent. Je begrijpt alsmaar meer en je reageert alsmaar duidelijker op ons. En dat lachen stopt maar niet! :lol::lol::lol: Maar dat vinden we zeker niet erg!!! :lol::lol::lol: Leuk, zo'n lachend boeleke in ons huis. Grijpen en zitten gaat ook met kleine stapjes vooruit. Op dit ogenblik is er één speelgoedje dat jouw voorkeur draagt en da's een rammelaar die je van meme Spanje gekregen hebt. 't Is een redelijk groot ding, maar je kan hem al met al je macht goed naar de kanten sturen die jij wilt. En hij maakt allerlei geluidjes van rammel rammel tot krik krak ... D'er is zelfs al een onderdeeltje stuk, zo graag speel je ermee, haha :-D
Je kan jouw kleine lijfje ook al goed manoevreren. Het rollen begint al veel beter te gaan. Af en toe krijg je een duwtje in de rug van mama, maar die probeert jou alleen maar aan te moedigen hé. Beetje oefenen! En dat vind jij leuk hoor! Jouw gegiechel vertelt me dat! :-D
Jouw slaaprimte begint zich ook te stabilliseren. Tegenwoordig leggen we jou in de voor- en namiddag in bed en 's avonds om 19u ga je slapen tot de volgende morgen. Daarvoor lieten we jou gewoon in jouw park in de living liggen om te slapen, maar je sliep nooit erg goed en je werd altijd snel wakker. Van zodra we jou in jouw bedje leggen, ben je meteen vertrokken. En we mogen er de klok opzetten dat je tegen 19u in jouw oogjes begint te wrijven. Een kleine kneuting en je moet naar boven in jouw bedje! Eerst legden we jou pas om 20u in bed, maar dat bleek wat aan de late kant te zijn. Mja, 't is zo een beetje zoeken en proberen hé. En 't is ook het ritme van het drukke leven dat je nog gewoon moet worden hé: tante pug, meter bibi, thuis bij jou mamaatje ... We hebben efkes dagen gehad dat je overdag praktisch niet sliep en dat was niet normaal, maar dat is in orde gekomen. We moesten gewoon jouw ritme vinden en dat is gelukt :wink:
Je bent gelukkig ook helemaal niet ziek meer. Tot over een paar daagjes had je nog wat snot, maar dat lijkt bijna helemaal verdwenen te zijn. 2 weken geleden kreeg ik op maandag plots weer een telefoon van tante Pug omdat je terug overgaf. Ik was volledig in paniek, want ik dacht dat je opnieuw zou opgenomen worden in het ziekenhuis, maar gelukkig was het zover niet gekomen. Een typische kleine kinderziekte, zei de dokter. Niet veel aan te doen en zeker niet ernstig. Gelukkig!!!!!!!
Wat ik zo schattig en verteterend vind, is wannneer ik met mijn hoofd langs de zijkant van jouw hoofdje kom en jij met jouw handje naar mijn hoofd grijpt. Als ik jou uit bed neem, dan grijp je ook altijd zo naar mijn hoofd. Je reikt nog niet uit, maar als ik jouw vasthoudt tegen mijn borst, dan lijk je mij te omhelzen. Dat doe je ook, maar nog niet bewust, denk ik.
Je bent gewoon een schatje hé. Om op te eten! Een klein mini-petertje hé. Je hebt alle uiterlijke kenmerken van jouw papa. Dat vind ik wel jammer. Had je nu maar iets van mij hé. Dat moest niet veel zijn, maar nee, niks niemendal hé. Maar het lijkt er wel op dat je mijn karakter zult hebben. Dus dan toch misschien nog iets van mij, maar da's nog afwachten hé. We zijn wel benieuwd wat voor een persoontje je zult worden ...
in elk geval: we houden van jou met héééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééél ons hart!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
kusknufjes mijn lieve kleine kabouter
...xxx...