Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
22-03-2010
Mama zijn, is ...
FAN-TAS-TISCH!!! Gewoonweg SU-PER!!! Mama-zijn staat momenteel nog gelijk aan verzorgen. Nu bestaat het alleen maar uit zorgen dragen voor jou: zorgen dat je kunt eten, zorgen dat je kunt slapen, zorgen voor jouw kleertjes, zorgen dat je gewassen bent, zorgen, zorgen, zorgen ... Echt mama zijn, ben je pas, vind ik dan, van zodra ik jou iets kan leren, opvoeden, ... Zorg dragen voor iemand, kan normaal gezien iedereen. Dat zijn de basisbehoeften en daar is toch niks moeilijk aan of zou toch niks moeilijk aan mogen zijn. Maar opvoeden, daar begint het pas! Ik kijk er wel naar uit. Ik heb er zin in. Ik wil jou dingen aanleren, ontdekken, de wereld laten zien, voelen, spelen, ... ook al zal dat niet gemakkelijk zijn. Toch zal ik mijn best proberen te doen. En papa heeft er ook zin in hoor. Dat zal een echte uitdaging zijn voor hem. Ik heb hem al zoveel horen vertellen over zijn papa vroeger en nu denkt hij wel, nu is het mijn beurt om die wijsheid door te geven ... Vreemd toch hoeveel je plots zo kunt over hebben voor dat kleine ding, ja voor jou ... Niks is mij te veel. Natuurlijk heb ik ook mijn mindere dagen hé en ben ik moe en zaag of klaag ik wel eens (alhoewel ik dat toch nog maar bitter weinig heb gedaan hoor), maar vroeger was dat toch anders. Vroeger ging ik veel sneller zagen :lol: en was het me al vlug te veel. Nu doe je het gewoon. Actie en niet nadenken. Dat vind ik zo machtig! Leuk! Alles voor de kleine, voor jou! Je mag daar ook niet in overdrijven en dat zijn we ook niet van plan hoor. Papa en mama hebben afgesproken om binnenkort eens een stapje in de wereld te zetten en binnenkort wil zeggen, van zodra ik gestopt ben met de borstvoeding. Dus da's nog een dikke maand hé. Dan gaan we misschien es vragen aan meter Bibi of zij het zou zien zitten om jou een nachtje bij haar te hebben zodat wij eens alle remmen kunnen loslaten, want het is lang geleden hoor, voor mij althans: 9 mnd zwanger + babietje van 5 mnd = 14 mnd!!! Moet kunnen en net dat maakt mama en papa zijn ook zo tof. Je verantwoordelijkheid dragen maar ook voor jezelf zorgen. 't Is ook raar dat je dat allemaal zo snel gewoon bent. Alsof je hier gewoon altijd al geweest bent eigenlijk. Tjah, je wordt daar ook zeg maar, ingesmeten hé. Je wordt geboren, je bent er en we moeten voor je zorgen. Dat gaat gewoon als vanzelf. Van de ene op de andere dag. Gelukkig kun je er een beetje naar toe groeien door de zwangerschap, maar het wordt toch pas echt van zodra je geboren bent hé. En dat het allemaal zo lukt hé. Dat geeft pas een kick. Ik moet toch ook wel zeggen dat ik enorm trots ben op mezelf. Het geeft me een goed gevoel en ik vind het leuk om mama te zijn. Het is leuk om een gezinnetje te hebben en er zorg voor te dragen. Ik mis mijn oude leventje totaal niet. Ik was er dan ook volledig klaar voor. Natuurlijk denk ik wel eens: goh, ik wil eens laat opblijven en niet hoeven denken aan morgen en er vroeg uit te moeten en te moeten zorgen dat dit en dat klaar staat ... Ik moet vroeg gaan slapen, want heb al weinig slaap (gelukkig heeft me dat nog niet gekraakt, want ik kan er hééééééééééél goed tegen en jij bent ook geen nachtenbreker zeg maar, hihi). Ik ben eigenlijk wel een nachtmens. Nu is er altijd wel iets te doen hé. Het gaat vooruit! En luide muziek is ook het enige wat ik af en toe wel mis. Ik benut de momenten alleen in de auto dan ook ten volle. Van zodra het kan, is het muziek vollen bak, haha :-P Maar dat alles is niks in vergelijking met jou hé snotteprot! Jij bent mijn zoontje en ik jouw mama en ik vind het reuzefijn!!!
