Sportliefhebbers zullen zich Frank Vandenbroucke altijd blijven herinneren omwille van zijn gloriejaar 1999. VDB boekte toen onder andere een onvergetelijke zege in Luik-Bastenaken-Luik en schreef twee ritten op zijn naam in de Vuelta. De renner maakte zich ook bijzonder populair door zijn flamboyante persoonlijkheid en opmerkelijke uitspraken. VDB werd een echte vedette en het leverde hem zelfs een imitator op. We verzamelden een aantal memorabele videofragmenten. (nieuwsblad)
Het Belgische wielrennen is één van zijn kleurrijkste figuren kwijt. De sportieve topjaren van VDB liggen dan al wel tien jaar achter ons, met zijn scherpe quotes, herhaaldelijke comeback-pogingen en incidentrijke privé-leven bleef VDB nooit lang uit het nieuws.
Longembolie, een bloedklonter in de longen, is hem maandagavond op 34-jarige leeftijd fataal geworden. Wat die longembolie veroorzaakt heeft, is nog niet geweten. Een autopsie moet nu duidelijkheid brengen over de preciese omstandigheden waarin VDB het leven liet.
Zo meent de Franse krant L'Equipe te weten dat er Stilnox (slaapmiddel), Xanax (angstremmer) en insuline teruggevonden werden naast het bed van VDB. Of de medicatie rechtstreeks invloed had op de dood van de renner is niet bekend.
Vakantie VDB nam zondagmiddag om 11 uur de vlucht naar Dakar, waar hij in een hotel van Club Med een tiendaagse vakantie zou vieren in de Senagelese badplaats Saly, 70 km ten zuiden van Dakar. Hij keek er geweldig naar uit.
Dat worden tien dagen fitnessen, wat watersporten en ik neem ook een discootje mee. Nu mag het, want mijn seizoen is om, zei hij vorige woensdag.
Vandenbroucke was in Snegal met Fabio Polazzi, eveneens een wielrenner. Het was Polazzi die Vandenbrouckes moeder maandag op de hoogte bracht van het overlijden van haar zoon. Groot talent
Vandenbroucke was één van de grootste talenten van de Belgische wielersport. Hij was Belgisch kampioen bij de nieuwelingen (1991) en de junioren (1992).
In 1995 won hij Parijs-Brussel, in 1996 de Ronde van Oostenrijk en de Scheldeprijs, in 1997 de Ronde van Luxemburg, in 1998 Gent-Wevelgem en Parijs-Nice, in 1999 de Omloop Het Volk, Luik-Bastenaken-Luik en twee etappes in de Ronde van Spanje.
Bergaf Nadien ging het snel bergaf met VDB. Hij raakte verwikkeld in een dopingzaak rond de beruchte dokter Bernard Sainz en hij kwam meer in het nieuws met zijn privéproblemen dan met zijn prestaties op de fiets.
De laatste jaren probeerde VDB herhaaldelijk zijn plaats in het peloton terug in te nemen, zonder al te veel succes. Het laatste grote wapenfeit van VDB dateert al van 2003. Toen werd hij tweede in de Ronde van Vlaanderen en 11de in Luik-Bastenaken-Luik.
Nodig: 1 kg appels, 200 g poedersuiker, 100 g boter, 1 koffielepel kaneelpoeder, 1 rol kruimeldeeg.
Bereiding: 1. Verwarm de oven voor op stand 7 (210°C). Schil de appels en snijd ze in vieren.
2. Stort de suiker in een ronde bakvorm met hoge randen die u ook op het vuur mag zetten. Voeg er de in stukjes gesneden boter aan toe en zet de taartvorm nu op een zacht vuurtje tot u een blonde karamel verkrijgt. Leg vervolgens de kwartjes appel voorzichtig in de karamel en laat ze erin koken tot ze zacht zijn en volledig met karamel omhuld (daarom draait u ze af en toe eens om).
3. Bestrooi de appels nu met het kaneelpoeder. Haal de taartvorm van het vuur en laat hem enkele minuutjes afkoelen. Leg dan het deeg over de appels en stop de randen van het deeg met behulp van de steel van een houten lepel of een vork tussen de taartvorm en de appels.
4. Bak de taart 25 tot 30 minuten in de oven (stand 7 of 210°C), tot het deeg mooi en egaal goudgeel is. Haal de vorm uit de oven. Leg een schotel op de vorm en laat de taart 5 minuten afkoelen. Stort uw tarte Tatin daarna op de schotel. Laat ze lauw worden en dien ze bij voorkeur op met dikke room of met een heerlijk bolletje (vanille)ijs. Zie ook: hemelse taart op maandag
De Helaasheid der Dingen, de film van Felix van Groeningen, naar een boek van Dimitri Verhulst, is zondagavond driemaal in de prijzen gevallen op het 'The Hamptons International Film Festival' in New York. Dat laat productiehuis Menuet maandag weten.
De film, die in het Engels 'The Misfortunates' heet, won de Golden Starfish Award voor Beste Film, de Zickerman Foundation Award voor Beste Fotografie en de Kodak Award voor Beste Scenario. Regisseur Felix van Groeningen nam de awards zelf in ontvangst.
Met zijn drie prijzen is de film dé revelatie van het festival geworden, zo luidt het in de persmededeling.
The Hamptons International Film Festival heeft als doel de onafhankelijke film in de belangstelling te plaatsen. Zo startte vorig jaar 'Slumdog Millionaire' zijn internationale carrière op dit festival.
Ondertussen zijn al ruim 39.000 mensen gaan kijken naar De Helaasheid der Dingen, zo meldt Menuet nog. Ook in Nederland kan de film naar verluidt op heel wat bijval rekenen. (standaard)
Op de foto de Regisseur Felix van Groeningen (Fvv)
Vorig jaar verdween er in Vlaanderen 156 hectare bos. In diezelfde periode kwam er 152 hectare bos bij, zo blijkt uit de 'bosbarometer' van de Vereniging voor Bos in Vlaanderen (VBV).
De vereniging presenteerde haar jaarlijkse barometer naar aanleiding van de Week van het Bos en is bezorgd omdat we 'voor het eerst sinds lang opnieuw een netto ontbosser zijn'. Ze vermoedt dat de werkelijke ontbossing nog een stuk hoger is.
'Hier gaat het alleen om de bosoppervlakte die met een vergunning is ontbost. De illegale ontbossingen en de administratieve achterstand doen het werkelijke cijfer ongetwijfeld verhogen.'
Foto (natuurpunt boomgaard- Roosbeek)
Minister van Leefmilieu Joke Schauvliege (CD&V) zei gisteren in een toespraak dat ze meer groene ruimte wil. Haar doelstelling: elke Vlaming moet een groengebied op fietsafstand hebben. Vooral rond de steden moeten daarom meer parken en stadsbossen komen, die zowel een verbinding als een afscherming zijn. (nieuwsblad)
Meest gemaakte fouten bij samenstelling nieuw interieur
Een nieuw interieur vraagt veel tijd en geld, als achteraf blijkt dat je enkele fouten maakte, is dat des te pijnlijker. Daarom willen we je hoeden voor de meest gemaakte flaters bij het samenstellen van een nieuw interieur.
Te druk Veel mensen die hun interieur onder handen willen nemen, proberen een wow-effect te creëren. Maar daarbij is het belangrijk om er niet over te gaan, want dan heb je een minder dramatisch en een veel te druk resultaat. Denk daarom op voorhand goed na over je interieur. Kies er het beste dramatische idee uit om het juiste wow-effect te verkrijgen.
Te snel Bij het herinrichten van een kamer zijn mensen vaak zo enthousiast dat ze er meteen aan willen beginnen. Ze kiezen hun favoriete kleur voor de muren en beginnen te verven. Het is beter alles eerst te onderzoeken en te zien of je meubels wel bij de nieuwe kleur passen, voor je nog maar iets aankoopt. Dit is een erg tijdrovende stap, maar je zal er achteraf wel de vruchten van plukken.
Budget overschrijden Het is ontzettend belangrijk om op voorhand een budget vast te leggen voor je nieuwe interieur, want de kosten kunnen erg variabel zijn. Doe je dit niet, zal de kostprijs al snel de pan uitrijzen. Je kunt dan ook beslissen je project in verschillende fasen uit te voeren. Als je alles in stapjes doet, kun je je budget namelijk beter spreiden.
Te groot contrast Zet al je ideeën op papier, zodat je weet welke elementen goed combineren en welke vloeken. Om dit op een visuele manier te doen, maak je best een collage. Blader dus door alle mogelijke interieurmagazines en catalogussen en houd alles bij wat je mooi vindt. Bij je collage zal je snel merken wat werkt en wat niet.
Te grote meubels in een te kleine ruimte In de winkel valt de ware grootte van een meubelstuk vaak niet op, omdat ze in de juiste ruimte voorgesteld worde. Eens in je eigen interieur valt het plots op dat door dit meubelstuk de muren op je lijken af te komen. Noteer daarom de afmetingen van de kast of zetel en markeer thuis de plek af waar het meubel moet komen. Gun jezelf de tijd hier aan te wennen door het enkele dagen zo te laten. Dan pas besef je ten volle de impact van een meubel op je interieur. (ep) (Nina)
Iedereen wil graag energie besparen. Niet alleen beperken we zo onze ecologische voetafdruk, we steken er vooral veel centen mee op zak. Het Vlaams Energieagentschap stelde een overzichtelijke top tien van de grootste energieverslinders in onze woningen op.
1. Niet-geïsoleerd dak Een niet geïsoleerd dak is met stip de grootste energievreter in onze woningen. Hoe groter het dak, hoe groter het energieverlies. Een slecht geïsoleerd dak jaagt de verwarmingsfactuur tot 30 procent de hoogte in. Dat is ook de overheid niet ontgaan. Volgens het Energierenovatieprogramma 2020 moeten alle woningen in Vlaanderen tegen 2020 minstens voorzien zijn van dakisolatie.
2. Oude verwarmingsketel Ook oude verwarmingsketels - van 20 jaar en ouder - zijn slokoppen. Het rendement van die oude ketels bedraagt meestal maar 60 tot 80 procent. De rest van de warmte gaat verloren via de ketel en de schoorsteen. Oude cv-ketels worden het best vervangen door een condensatieketel op aardgas of stookolie. Die halen een rendement van 95 procent en meer, wat een aanzienlijke besparing op de energiefactuur betekent. Een oude ketel vervangen is ook een vrij eenvoudige ingreep. Er komt weinig breekwerk aan te pas. Ook de oude ketels vormen daarom een speerpunt in het Energierenovatieprogramma 2020.
3. Enkel glas 'Enkel glas is een volledig verouderde techniek', zegt Geert Flipts van het Vlaams Energieagentschap. 'Ook gewoon dubbel glas is eigenlijk al verouderd.' Enkel glas isoleert vijf keer minder dan hoogrendementsglas. Momenteel wordt nog bijna uitsluitend hoogrendementsbeglazing geplaatst met een U-waarde van 1.1.
4. Elektrische verwarming Elektrische verwarming is niet bepaald een efficiënt verwarmingssysteem. Bij de productie en het transport van elektriciteit in een elektriciteitscentrale gaat al 60 procent van de energie verloren. Het is veel interessanter om elektrische verwarming te vervangen door een klassieke energiebron zoals een condensatieketel op stookolie of aardgas, die rendementen heeft van 95 procent en meer. Bovendien heeft verwarming op elektriciteit een prijzige factuur.
5. Niet-geïsoleerde muur Ruim de helft van de woningen in Vlaanderen heeft helemaal geen isolatiemateriaal in de muren. Bij woningen met een niet-geïsoleerde spouwmuur kan in veel gevallen nadien nog een spouwmuurisolatie worden geplaatst. Bij volle muren of bij wachtgevels kan het een oplossing vormen om de woning langs de buitenkant te isoleren. Muurisolatie verdien je op ongeveer tien jaar terug door een lagere energiefactuur.
6. Niet-geïsoleerde vloer De vloer is een aspect van de woning die maar al te vaak over het hoofd wordt gezien. Ongeveer zeven woningen op de tien zijn niet voorzien van vloerisolatie. Een flink deel van de warmte gaat via de vloer verloren. Een vloer isoleren kost natuurlijk veel moeite en breekwerk. Maar als de vloeren aan vervanging toe zijn, is het aan te raden om onder de vloer een degelijke isolatie aan te brengen.
7. Sluipverbruik Sluipverbruik is het meest onderschatte energieverbruik in de woning. Tal van toestellen als televisies, stereoketens, modems, adapters, transfo's gebruiken continu een klein beetje stroom, zelfs als die toestellen niet worden gebruikt. In een gemiddelde woning gaat 5 tot 10 procent van het elektriciteitsverbruik op die manier verloren. Schakel toestellen dus altijd zoveel mogelijk volledig uit, bijvoorbeeld via een verdeelstekker met een aan/uitknop. Een kleine ingreep die nauwelijks iets kost.
8. Droogkast Een droogkast verbruikt veel meer dan een wasmachine. Zeker in de zomer is het een veel goedkopere oplossing om de was op een rek of aan een wasdraad te drogen. Een goede raad als je toch je droogkast gebruikt: laat de wasmachine vooraf op een zo hoog mogelijk toerental zwieren, bij voorkeur 1.400 toeren per minuut. Bij een lager toerental moet het linnen vaak dubbel zo lang in de droger voor het droog is.
9. Verlichting Spaarlampen zijn al een stuk zuiniger dan klassieke lampen. Ook de ultrazuinige leds raken steeds meer in zwang. Maar toch is het nog altijd de moeite om het licht te doven als je een kamer verlaat. Dat kan je per jaar enkele tientallen euro's winst op je energiefactuur opleveren.
10. Slecht sluitende koelkast Een slecht sluitende koelkast of diepvries doet de motor bijna continu draaien, wat een stuk op de energiefactuur scheelt. Elektrische toestellen met A-label verbruiken een pak minder. De betere toestellen met A-label hebben ondertussen zelfs het label A+ of A++. Zorg er ook voor dat het oude toestel wordt afgevoerd en niet als 'tweede toestel' naar de garage verhuist, waar het vaak continu blijft draaien. (medewerkster van de standaard)
Elk van ons kent een recept voor appeltaart dat van generatie op generatie is doorgegeven. Wie mocht er als kind nooit appeltaart bakken samen met oma? Hoog tijd om die zalige geur opnieuw in huis te halen!Deze week krijg je elke dag een taartje voorgeschoteld uit plusmagazine (Françoise Plume)
Tips en trucs Meng gerust verschillende appelvariëteiten: boskoop, reinette, golden delicious,... In plaats van het traditionele kruimeldeeg kunt u ook (bij voorkeur meerdere laagjes) filodeeg gebruiken.
Uw appeltaart wordt nóg lekkerder als u de stukjes appel op smaak brengt met wat gember of nootmuskaat.
Vóór u de appels in de oven schuift, kunt u ze insmeren met vloeibare honing: ze zullen dan mooi goudgeel kleuren.
Zet een schaaltje met water in de oven, naast uw appeltaart: door de stoom worden de appels echt perfect gaar.
Probeer ook eens een combinatie van appel en mango in de tarte Tatin. Verrukkelijk!
Gekaramelliseerde taartjes met appel en sinaasappel
Nodig: 2 sinaasappels, 120 g poedersuiker, boterhampapier, 400 g bladerdeeg, 4 appels, 60 g boter, 1 eierdooier.
Bereiding: 1. Was en wrijf de sinaasappels schoon, verwijder de schil, pers het vruchtvlees uit.
2. Doe de schillen met het sap in een kom, voeg er 20 g suiker aan toe en konfijt ze 20 minuten op een zacht vuurtje. Laat daarna uitlekken.
3. Bekleed vier individuele taartvormpjes met boterhampapier. Rol het deeg uit en snijd er 8 rondjes uit die iets groter zijn dan de taartvormpjes. Prik in 4 van de rondjes (de taartbodems) gaatjes.
4. Verwarm de oven voor op stand 6/7 (200°C). Snijd de appels in tweeën, verwijder het klokhuis en de pitjes. Laat de boter smelten in een sauteerpan, voeg er de appels en 100 g suiker aan toe en laat in 5 minuutjes goudgeel kleuren.
5. Leg de appels op de taartbodempjes, bedek met de vier overblijvende deegrondjes en druk de randen aan. Smeer de taartjes in met eierdooier. Bak ze 25 minuten in de oven tot de bovenkant goudgeel is. Haal de taartjes uit de vormpjes en versier met gekonfijte sinaasappelschil.
Peter Van Laet (Mama's Jasje) debuteert als schlagerzanger!
Consternatie alom zaterdagavond tijdens het grote verjaardagsconcert van Jo Vally in de Antwerpse Waagnatie.
Niemand minder dan Peter Van Laet waagde zichzelf aan een 'onvervalste schlager'. Samen met Jo Vally zong hij 'Aan alle vrouwen'. Eventjes ter info voor onze jonge bezoekers ... Aan alle vrouwen is de evergreen, die Jo Vally samen met Paul Anderson naar de hoogste regionen in de hitparadeland bracht.
Krijgen we na Mum's Jacket nu ook de schlagerkant van de Jasjes te zien ...
Gunther Van Campenhout oftewel de andere helft van Mama's Jasje gaf meer tekst en uitleg.
"Neen, dit is geen nieuwe carrièremove (lacht). Normaal gezien ging Will Tura hier vanavond staan. Maar hij heeft afgemeld. Toen ik dit hoorde bij onze platenfirma, vond ik het wel een leuk idee om Jo hier bij te staan. Zeg nu zelf ... Niemand verwacht dat Peter hier samen met Jo Vally een lied als 'Aan Alle vrouwen' gaat zingen. En het is net die verrassing, die het zo leuk maakt. Ook voor ons!" (zangtalent)
Teruggekeerde bemanning Sojoez gezond en wel na landing op zijde
De drie teruggekeerde ruimtevaarders stellen het goed, zo heeft een woordvoerder van de vluchtleiding (Tsoup) zondag gezegd. Circusdirecteur Laliberté zette zelfs weer een rode clownsneus op, zo bleek op NASA TV.
De Sojoez is zeer kort nabij het geplande punt in de buurt van de stad Arkalyk op zijn zijde neergekomen, na een terugkeer volgens het boekje. Dat de capsule niet rechtop stond, is niet ongewoon.
Padalka en Barratt zijn 198 dagen 16 uur en ongeveer 43 minuten in de ruimte geweest. De Rus was aan zijn derde missie toe en heeft 586 dagen van zijn leven in de ruimte doorgebracht, waardoor hij zesde staat op de wereldranglijst. Barratt zal na herstel van deze trip snel weer trainen, want hij maakt deel uit van de laatste shuttlemissie in september 2010.
Dit weekeinde heeft Laliberté met een naar 14 steden doorgestuurde show vanuit de ruimte aandacht gevraagd voor water als basisgrondstof, een centraal thema ook tijdens de missie van De Winne.
Na een eerste medische controle ter plaatse vliegen de drie nog vandaag terug naar Sterrenstad nabij Moskou.
Heiligverklaring in basiliek uit schrik voor regen
Vele duizenden bedevaarders staan teleurgesteld op het Sint-Pietersplein: omdat er gevreesd wordt voor regen vindt de heiligverklaring van onder meer pater Damiaan in de basiliek plaats in plaats van buiten. Momenteel schijnt nochtans de zon.
In een vorig leven leende ze haar stem aan de openbare omroep, maar de laatste tijd doet ze het vooral voor een live publiek. Maandelijks is zij gastvrouw van het literaire programma 'Uitgelezen' in de Gentse Vooruit. Ze is een vaste waarde op het Internationaal Filmfestival van Vlaanderen-Gent en op de Gouden Uil. Op zaterdag publiceert ze in de krant De Morgen. Daarnaast heeft ze iets met architectuur, Sam Dillemans en Jan Hoet. Kortom, zoals haar zie je er in je leven geen tien...
Open je ogen en oren voor SABBE FIEN!
Jouw vader was architect. Hoe heeft jou dat als kind beïnvloed? En hoe kijk je nu naar architectuur? Veel kinderen lijken niet te beseffen dat je een architect nodig hebt om een huis te bouwen, terwijl wij heel goed wisten dat een architect een beroep als een ander was. Ik dacht ook altijd dat architecten heel belangrijk waren. Meisjes en hun papa, zeker (lacht)? Ik was trots op mijn vader en op de huizen die hij ontwierp. Als kind al besefte ik dat het enorm tof moest zijn om een plek te kunnen creëren waar mensen zich goed voelen.
Mijn vader kon ook nog heel goed tekenen. Nu het meeste werk met de computer gebeurt, is de gave van het tekenen vast minder van tel. In tegenstelling tot de rest van de familie heb ik het grafische talent niet geërfd. Gelukkig heb ik aan mijn vaders genen wel het oog voor schoonheid overgehouden. Ik weet wat een mooie lijn is en hoe mooi eenvoud kan zijn. Ik woon in het laatste huis dat mijn vader heeft gebouwd net voor hij op pensioen ging. Als ik in mijn woonruimte zit, kan ik soms echt genieten van een ronde muur of een perfect vierkante raam.
Geef je dat gevoel voor schoonheid ook mee aan je kinderen? Ik probeer hen een gevoel voor esthetiek mee te geven, maar je kan daar ook niet te ver in gaan. Ze moeten dat zelf ontdekken. Waar ik wel ingrijp, is hun kleerkast. Ik vind het belangrijk dat ze weten welke trui ze met welke broek kunnen combineren.
Werd je als kind ook op andere gebieden gestimuleerd? Op zondag gingen wij -heel klassiek- naar tentoonstellingen kijken. Ik vond daar niets aan! Tegenwoordig heeft elk zichzelf respecterend museum een educatieve afdeling. Nu is een tentoonstellingsbezoek ook voor kinderen aantrekkelijk, maar vroeger was dat oersaai. Ik ging zelfs nog liever een kerk bezoeken, en in mijn geval wil dat wel iets zeggen (lacht).
Je bent ook een belezen iemand... Ja, dat had ik als kind al. Toch heb ik die leesmicrobe niet meteen van thuis uit gekregen. Non-fictie in de vorm van kranten en tijdschriften was er genoeg, maar echte literatuur heb ik -op de boeken van Jef Geeraerts na- nooit aangetroffen bij ons thuis. Dat ik toch veel romans las, had alles te maken met onze buurman. Elke zondagochtend ging die met zijn drie kinderen naar de bib. En ik mocht mee. Herinner je je nog een specifiek boek uit die periode? Ik las gewoon de typische meisjesreeksen. Ik kreeg de goede boeken ook niet meteen aangereikt. Astrid Lindgren was er in mijn dagen ook al, maar van Roald Dahl bijvoorbeeld had ik nog nooit gehoord. En ook van Bart Moeyaert was nog geen sprake. Gelukkig zijn mijn kinderen ook hele gretige lezers. Het is fijn om samen met hen nieuwe boeken en auteurs te ontdekken.
Ik was ook heel hard met toneel bezig. Mijn vader zat in het amateurtheater, maar voor zijn dochter had hij een ander parcours uitgestippeld. Elke generatie heeft zijn jonge gasten die naar de toneelschool willen als ze achttien zijn, maar dat niet mogen van hun ouders. "Studeer eerst maar voor een echt vak", zoiets... Bij mij was het nog straffer. Als kind mocht ik al niet op toneelles. Waarschijnlijk vreesde mijn vader dat ik in een al te losbandig milieu zou terechtkomen (lacht). Wel zat ik op voordrachtles, waar ik braaf teksten en gedichten leerde opzeggen. Ik had gelukkig een fantastische leraar, die mijn theaterhonger wat compenseerde en mijn liefde voor het geschreven en het gesproken woord heeft aangewakkerd.
Je leeft voor de literatuur. In welke andere culturele discipline zou je willen uitblinken? Ik wilde altijd heel graag goed kunnen zingen. Ondertussen is die verre droom een beetje vervlogen, maar er is zeker een tijd geweest dat ik daar heel sterk in geloofde. Aan de universiteit zat ik in een gelegenheidsrockbandje en ik zag voor mezelf een hele grote toekomst. Daarna, toen ik voor de radio en televisie werkte , heb ik nog zangles gevolgd bij David Davidse, maar mijn zangkunst bleek geen grote belofte in te houden.
Welke discipline bekoort jou helemaal niet? Los van mijn liefde voor klassieke muziek, loop ik helemaal niet warm voor opera. De reden daarvoor ligt in het vrijwel onbestaande acteertalent van de doorsnee operazanger. Acteren is een vak apart. Een enkeling als Dimitri Verhulst of Erwin Mortier niet te na gesproken, heb ik hetzelfde gevoel vaak bij schrijvers die voorlezen uit eigen werk. Hoe graag ik hen ook lees of hoe zeer ik hen als auteur ook waardeer, mijn tenen krullen! Voor mij verknalt dat voorlezen echt soms wel het feestje. Gelukkig zijn er acteurs die daar wel geweldig goed in zijn.
Welke drie mensen vraag je mee voor een gezellige avond tafelen? Met Sam Dillemans praat ik graag. Naast hem zou ik een beetje een zotte doos zetten zoals Gerda Dendooven. Niet alleen is ze grafisch heel sterk, ze heeft ook nog eens een prachtige, wervelende pen en net als Sam een donkere kant aan haar ziel. Als laatste had ik graag Peter Van den Eede van Cie de Koe erbij gehad, gewoon omdat het lang geleden is dat ik hem gezien heb, en hem toch wel een fantastisch acteur vind. Toch ben ik liever gastvrouw bij mij thuis dan dat ik mijn gasten op restaurant ontvang. Op die manier kan ik voor de perfecte omstandigheden zorgen en daarna onopgemerkt in de kantlijn verdwijnen. Ik ben niet zo'n prater.
Welk cultureel-historisch moment had je live willen meemaken? Het is nog niet zo geweldig lang geleden, maar ik heb al mijn leven lang spijt dat ik de première van Ten Oorlog van Tom Lanoye heb gemist. Het stuk ging -als ik me niet vergis- in première in november 1997 en ik was toen net moeder geworden. Daar is toen theatergeschiedenis geschreven.
Wat neem je mee naar de eeuwigheid? Mijn boekenkast. Ik heb sinds vorige maand een nieuwe en ik kan daar echt van genieten. Ik las onlangs dat het lezen van een fictie een vorm van escapisme is. Het is natuurlijk een cliché, maar de eeuwigheid vraagt er wel om af en toe te verdwijnen.
Welke Vlaamse kunstenaar verdient een standbeeld? Jan Hoet. Niet als kunstenaar, maar als bezieler van de kunstenaar. Als eerbetoon aan de manier waarop hij hedendaagse kunst op de kaart heeft gezet. Onlangs won hij nog de Verdienstkreuz 1 Klasse der Bundesrepublik Deutschland, een van de belangrijkste onderscheidingen die een inwoner van Duitsland voor zijn verdiensten voor het land kan krijgen. En wat horen wij in Vlaanderen nog meer van hem dan paniekerige berichten over zijn medische toestand?
Wie zou je voor één dag uit de dood willen terughalen? Deze zomer hebben we met Uitgelezen aan Zee de Milleniumtrilogie van Stieg Larsson besproken. Die man is dood gevallen voor zijn eerste boek verscheen. Deze reeks is een enorm succes geworden. Zijn plan was om met het eventuele geld dat zijn boeken zouden opbrengen, een boerderijtje te kopen op het platteland. Uiteindelijk zijn er mensen op zijn erfenis gesprongen die hij al twintig jaar niet meer gesproken had. Triestig, toch?
Zondag 11 oktober is het Dag van de Architectuur. Wat pik je mee? Ik blijf die dag in Gent omdat het programma er heel sterk is. Ik zou graag eens in de toren van de Kantienberg willen gaan. Ook de productiestudio's van Les Ballets C de la B van Alain Platel worden opengesteld. En ook het Gerechtsgebouw wil ik eens van binnenuit bekijken. (uit in Vlaanderen)
Toen het IJzeren Gordijn nog overeind stond, kon het Roemenië van Nicolae Ceaucescu in het Westen vaak nog op enig begrip rekenen. Het land liep immers niet zonder meer aan het handje van Moskou. Nochtans was het 'aparte' communisme van Ceaucescu, het genie van de Karpaten, een even gruwelijke als groteske dictatuur. Je moest er geweest zijn om een idee te kunnen krijgen van dat onmenselijke schrikbewind - of erover lezen, in het werk van Herta Müller, die het leven in dat Roemenië als geen ander heeft geportretteerd.
Op twee manieren was de nu 56-jarige Herta Müller een buitenstaander. Niet alleen maakte zij deel uit van de immer belaagde oppositie tegen de dictatuur - veel was er niet nodig om dissident te zijn en nog minder om de kwalijke aandacht te krijgen van de Securitate, Ceaucescu's beruchte en alom aanwezige geheime dienst.
Bovendien stamde Müller uit de minderheid van etnische Duitsers, nakomelingen van de Zwabische boeren die zich in de achttiende eeuw hadden gevestigd in de Banat, een multi-etnische regio in het westen van het huidige Roemenië, met Timisoara als hoofdstad. Het wat ouderwets en boers klinkende Duits waarin Müller opgroeide - ze leerde pas op haar vijftiende Roemeens - geeft een bijzondere, poëtische kleur aan haar werk.
Op het einde van de Tweede Wereldoorlog kregen de Duitstalige Roemenen het etiket van binnenlandse vijanden mee. Müllers vader was tijdens de oorlog bij de SS (hij bleef de idealen ervan altijd trouw) en haar moeder werd na de oorlog, net als alle andere Duitstalige Roemenen van 17 tot 45 jaar, gedeporteerd naar een werkkamp in de Sovjet-Unie, wat het onderwerp vormt van Müllers pas verschenen roman Atemschaukel, 'een adembenemend meesterwerk' volgens het Duitse weekblad Die Zeit.
Idyllisch was het bestaan voor de etnische Duitsers in Roemenië allerminst. Bovendien heerste in hun dorpjes, zoals het Nitzkydorf waarin Herta Müller werd geboren, een benepen conservatisme. Müller beschreef de beklemming ervan in haar eerste boeken. Van haar debuut, de verhalenbundel Niederungen(1982), kon in Boekarest slechts een zwaar gecensureerde versie verschijnen.
Details
In haar werk - vooral proza, maar ook essays en poëzie - toont Herta Müller hoe diep de dictatuur ingrijpt in het dagelijkse leven van iedereen.
In Ceaucescu's Roemenië was dat zeer letterlijk te begrijpen. Dat Müller maar zelden letterlijk naar de Roemeense situatie verwijst, al is haar werk ook uitgesproken biografisch te duiden, illustreert hoezeer ze erin slaagde om haar boeken een brede betekenis mee te geven. Daardoor zijn ze veel meer dan alleen een getuigenis over of een aanklacht van een bijzondere situatie of een bijzondere tijd.
Ze is daarin geslaagd doordat ze niet schrijft over het algemene, maar over de details: de anekdoten, de kleine gebaren, de terloopse opmerkingen, de precieze observaties die aantonen hoe weinig respect of intimiteit er nog overblijft zodra de brute staatsmacht de alleenheerschappij heeft opgeëist. Die details maken angstwekkend concreet hoezeer de politieke terreur de menselijke waardigheid aantast. Want de dictatuur ontneemt elk individu niet alleen alle vrijheid en zeggingsmacht, maar ontzegt iedereen daarmee ook alle verantwoordelijkheid over het eigen bestaan.
Müller heeft te veel verraad meegemaakt - bijvoorbeeld vrienden die haar in opdracht van de Securitate bleken te bespioneren - om te kunnen geloven dat een dictatuur alleen maar slachtoffers maakt. De afstomping van waarden en gevoelens leidt er niet alleen toe dat mensen worden gedoemd tot een leeg en apathisch bestaan, waarin geen ruimte meer bestaat voor dromen of hoop. Maar ze corrumpeert hen ook, zodat ze uiteindelijk mee de dictatuur overeind houden, onder meer door de geheime dienst een hand toe te steken als informant.
Zo kan een grenswachter in Müllers roman Heute wär ich mir lieber nicht begegnet (1997, vertaald als Vandaag was ik mezelf liever niet tegengekomen), zich bij het doodschieten van een vluchtelinge de bedenking maken: 'Haar dode vlees was een geschenk uit de hemel, het vooruitzicht op tien dagen vakantie.'
Ballingschap
Wie deze onverbiddelijke logica uit naam van de menselijke waardigheid niet kan aanvaarden, is veroordeeld tot een bestaan dat louter uit angst en wantrouwen bestaat. Als Herta Müller dan inderdaad 'adembenemend' proza schrijft, ligt dat aan de manier waarop ze die paranoia literair vorm geeft, in een taal die bijna moet fluisteren en zich van codes bedienen, en waarin de realiteit altijd kan overvloeien in de angstvisioenen die door die realiteit worden voortgebracht en daar nauwelijks nog van te onderscheiden zijn.
Herta Müller studeerde Duits en Roemeense literatuur en ging daarna in Timisoara als vertaalster aan de slag, maar verloor haar baan toen ze weigerde informant te worden voor de Securitate.
Ze legde zich dan maar toe op de literatuur, maar eerst werd haar werk gecensureerd, daarna kreeg ze een schrijfverbod opgelegd en werd ze voortdurend door de Securitate belaagd. Zo opent Heute wär ich mir lieber nicht begegnet: 'Ik ben ontboden. Ik word steeds vaker ontboden' Bij de geheime dienst wil dat zeggen, alleen voor een zoveelste sessie gevuld met zinloze vernederingen.
In 1987 verliet Herta Müller, samen met haar man en collega Richard Wagner, moegetergd Roemenië om zich in Duitsland te vestigen. Ze noemde dat leven 'op één been'. Want werd Roemenië voor haar voortaan wel dat verder onbenoemde 'andere land', ze hield er wel een intens gevoel van ballingschap en ontheemding aan over, omdat ze gedoemd was om alle herinneringen te blijven meedragen.
In de literatuur bezweert Herta Müller dat verleden. Het verwerken daarvan, zo schrijft ze in de essaybundel Hunger und Seide (1995), behoort tot 'de ontelbare naakte pogingen om een leven te vinden dat uit te houden is.' De standaard.
28/12/2000. Met Koen Wauters op de voorstart van de rally Parijs-Dakar in Nijvel.
Felice kon als geen ander een publiek entertainen. Op zondagavond werden zijn '1000 seconden' met Herwig Van Hove legendarisch. Jarenlang was hij ook het gezicht van het Swingpaleis. Zo was hij ook een vaste waarde op Eén op oudejaarsavond.
De laatste jaren ging Felice op zijn elan verder op VijfTV. En koken is altijd in zijn bloed blijven zitten. Hieronder een selectie van enkele leuke tv-fragmenten van de overleden Felice. Zelfs aan 'In De Gloria' kon hij niet ontsnappen. (gb) Bekijk hier de videofragmenten.
De Vlaamse televisiefiguur Felice (Dré Steegmans) is overleden aan een hartinfarct; Hij was pas 55 jaar geworden aldus zijn manager.
De Vlaamse televisiefiguur Felice (Dré Steemans) is overleden aan een hartinfarct. Hij was pas 55 jaar geworden. André Steemans werd op 1 oktober 1954 in Maasmechelen geboren. De tv-presentator is vooral bekend onder zijn pseudoniem Felice Damiano of kortweg Felice. Zijn ster schitterde het felst als springkonijn van dienst in het superpopulaire "Springpaleis" en als grapjassende sidekick van Herwig Van Hove in "1.000 seconden". "Slapen doe ik wel als ik doodben" Felice overleed in zijn slaap. Volgens zijn manager Johan Berckmans, die dit jaar ook al Yasmine verloor, gebeurt de uitvaart van Steemans op diens eigen verzoek in intieme kring.
"Aan vier uurtjes slaap per nacht heb ik genoeg. Slapen, dat doe ik wel als ik dood ben", vertelde Felice nog in januari van dit jaar tijdens een interview.
Koken, zingen en dansen Felice debuteerde op 1 september 1985 in het radioprogramma "Het Genootschap" van Luk Saffloer op BRT 2, het latere Radio 2. In 1992 begon hij met Herwig Van Hove voor de VRT het kookprogramma "1000 seconden", dat meer dan 10 jaar op het scherm zou komen. Het meest bekend is Felice van "Het Swingpaleis", een programma dat hij van 1996 tot 2006 presenteerde op de VRT.
Steemans stond vanaf het begin ook mee aan de wieg van Radio Donna, waar hij meer dan tien jaar lang elke werkdag Happy Cooker was in het programma "Vrouwentongen" met Leen Demaré.
Op 15 maart 2006 kondigde de VRT aan dat Felice overstapte naar SBS, die de zenders VT4 en VijfTV beheren.Voor VijfTV presenteerde hij elke weekdag het populaire spelprogramma "Te Nemen Of Te Laten", terwijl hij voor VT4 de presentatie van "Supertalent In Vlaanderen" voor z'n rekening nam.
Wegbespaard Afgelopen voorjaar eindigde ook dat verhaal voor Felice. Toen sneuvelde zijn exclusiviteitscontract bij SBS, het bedrijf achter de twee tv-zenders. "Omdat er voorlopig geen nieuwe plannen zijn met Felice, hebben we in samenspraak beslist dat zijn exclusiviteitscontract niet wordt verlengd", klonk het bij VijfTV. (mvl/adv) teken online de rouwregister
Hete bliksem is een oerhollands gerecht. Het is een combinatie van appels en aardappelen, waarbij de helft van de aardappelen zoet en de andere helft zuur is. Kinderen zijn er dol op.
Voor dit recept hebben we er spek en gebakken ui aan toegevoegd.
1/ Schil de aardappelen en appels. Snijd de klokhuizen uit de appels en snijd ze vervolgens in grove stukken.
2/ Kruimel een bouillonblokje in een zware pan en doe er een bodempje water in. Schep vervolgens de aardappelen en appels in de pan en breng het geheel aan de kook.
3/ Kook het gedurende 10-15 minuten.
4/ Giet af en stamp grof. Voeg het klontje boter toe en breng de hete bliksem op smaak met peper en zout.
5/ Wanneer dit klaar is, bak je de spek uit en eventueel fruit je een ui. Schep de hete bliksem op het bord en schep daarop het spek en de gebakken ui. (gezondheidsnet nl)
Vormen de Antwerpse Kempen echt de bakermat van een verdwenen beschaving?
Staan historici op het punt om een doorbraak te forceren?
Recent onderzoek brengt hen steeds dichter bij de bewijzen dat er in de streek tussen Turnhout en Lier ooit een volk van kleine mensen heeft geleefd. Een kaboutervolk? Gnomen of lilliputters?
Walter van den Broeck, schrijver en Bekende Kempenaar, vertelt je er meer over in de volgende videoboodschap.
Ex--bokser Jean-Pierre Coopman choqueert na veroordeling wegens partnergeweld
Ja, ik heb mijn vrouw geslagen. Maar ze verdiende het.
Ex-bokskampioen Jean-Pierre Coopman (67) is gisteren veroordeeld tot zes maanden cel wegens het herhaaldelijk afranselen van zijn vrouw Yasmin Heye. Ik ben beschaamd', zei Coopman gisteren. Niet omdat ik mijn vrouw heb geslagen, wél omdat ze achter mijn rug het gerecht heeft ingeschakeld.'
Jean-Pierre Coopman en zijn vrouw Yasmin Heye. (foto) Awel merci, ik dacht dat ik mijn eigen vrouw beter kende', klaagde Coopman gisteren steen en been. Volgens de naar Beveren-Waas uitgeweken West-Vlaming wist hij niets af van het proces dat tegen hem liep. Ik weet ook niet hoe dat kan. Ik denk dat die rosse mijn brieven van het gerecht heeft achtergehouden. Miljaarde.'
De strafrechter in Dendermonde veroordeelde Jean-Pierre Coopman gisteren bij verstek tot zes maanden effectief wegens partnergeweld. Tussen 1 mei 2007 en 20 mei 2008 sloeg hij zijn vrouw Yasmin Heye (52) bij ruzies thuis meerdere keren zo hard dat ze enkele keren arbeidsongeschikt was. Volgens het gerecht was Coopman telkens dronken. Jean-Pierre Coopman geeft de feiten omfloerst toe, maar minimaliseert. Het is goed mogelijk dat ik haar enkele taarten heb gegeven. Maar het is dat ze het verdiende. En arbeidsongeschikt, kom kom. Had ik écht hard geslagen, dan had ik haar kop er toch afgeslagen zeker?'
Coopman noemt de echtelijke ruzies bij hen thuis in Beveren niets abnormaals'. Het ging een tijdje slecht tussen Yasmin en mij. Dat klopt. Maar dat was omdat we te veel zopen. Als we te veel alcohol binnen hadden, maakten we ruzie om kleinigheden. Maar zij begon altijd: ze begon te klagen en dan probeerde ze me telkens te krabben. Ik vind dat ik niet moet toelaten dat ze mijn hele gezicht probeert open te krabben.'
Volgens de ex-bokser ging het tot gisteren nochtans beter tussen hem en zijn vrouw, met wie hij in juli 2006 trouwde. Yasmin heeft onlangs haar huis verkocht in Beveren. We wonen hier nu samen op een appartement. Het was een beetje de hemel op aarde. Zij was ook gestopt met drinken, ik nog niet. Maar nu is het gedaan tussen ons! We gaan scheiden. Ik vind dat we niet anders meer kunnen, na wat ze heeft gedaan.'
Dat hij toch degene was die sloeg? Ja, maar zij is blijkbaar achter mijn rug naar de politie en het gerecht gestapt. Voor zoiets dan nog. Maar het resultaat blijft hetzelfde: zes maanden cel. Maar jongetjes toch, ik ga zeker en vast in beroep. Want het is net alsof ik haar heb vermoord.'
Op de vraag of hij spijt heeft dat hij zijn vrouw heeft geslagen, antwoordt hij naast de vraag. Ik steek vandaag duizend meter onder de grond. Uit schaamte. Niet omdat ik haar sloeg, wel omdat ze me dit heeft gelapt. Ik dacht écht dat ik haar beter kende.' Zijn vrouw was gisterenavond nog niet thuis van haar werk als doktersassistente. Ik wacht haar nu op. Ze mag het sebiet uitleggen. Toeme toch.'
Het is niet de eerste keer dat Coopman in aanraking komt met het gerecht. Vorig jaar trok de politierechter in Sint-Niklaas Coopmans rijbewijs voor een half jaar in nadat hij na een etentje met vrienden' met 1,93 promille alcohol in zijn bloed inreed op een wagen die stilstond voor het rode licht.
Intussen schuimt Karel Deruwe nog tot 29 mei volgend jaar de culturele centra af met zijn monoloog Coopman Campioen, waarin de acteur in de huid kruipt van Jean-Pierre Coopman, zijn buren, vrienden en werkmakkers. Karel zal er nu nog een hoofdstukje moeten tussensmijten', zei Coopman gisteravond cynisch. (nieuwsblad Bjorn M)
Video; 
Consternatie alom zaterdagavond tijdens het grote verjaardagsconcert van Jo Vally in de Antwerpse Waagnatie. 
Wat haalde er de voorbije dagen de krantenkoppen?
In een vorig leven leende ze haar stem aan de openbare omroep, maar de laatste tijd doet ze het vooral voor een live publiek. Maandelijks is zij gastvrouw van het literaire programma 'Uitgelezen' in de Gentse Vooruit. Ze is een vaste waarde op het Internationaal Filmfestival van Vlaanderen-Gent en op de Gouden Uil. Op zaterdag publiceert ze in de krant De Morgen. Daarnaast heeft ze iets met architectuur, Sam Dillemans en Jan Hoet. 
Hete bliksem is een oerhollands gerecht. Het is een combinatie van appels en aardappelen, waarbij de helft van de aardappelen zoet en de andere helft zuur is. Kinderen zijn er dol op. 
Ooit al gehoord van de Stam van Milandrea? 
Jean-Pierre Coopman en zijn vrouw Yasmin Heye. (foto)
