Een vtm-bewerking, een stripverhaal... Aspe is een populaire thrillerauteur. Niet meteen een argument om mij aan het lezen te krijgen. "De Japanse tuin" had ik liggen, omdat ik het had aangekocht voor de mediatheek. Een honderdtal bladzijden op klein formaat. Hapslikweg. Het kon alleen maar tegenvallen, dacht ik. Ooit was ik in een ander, dikker exemplaar begonnen, om te ontdekken waar al de fuss over ging. Dat was toen heel erg tegengevallen. Op de eerste bladzijden al kletterde het clichés en wisselden onwaarschijnlijkheden onmogelijkheden af. "De Japanse tuin" is duidelijk bescheidener en niet voor niets siert dat volgens het spreekwoord.
geheugenhectaren
