Op de boekenlijst voor het vijfde jaar staan enkele titels van boeken die ik zelf nog wil lezen. Als iemand dan zo'n titel kiest, dan ben ik verplicht om er eindelijk eens in te beginnen. Zo was het ook met "Verkeerd verbonden" van Samira Atari, vorig jaar gekocht op het boekenfestijn voor een kleine acht euro. De prijs kleefde er nog op. Ik had er gerust achttien voor betaald. Wat een heerlijk boek is dat!
Samira Atari schrijft over haar eigen leven. Daar lijkt het toch sterk op. De verteller in het boek heet gewoon Samira Atari en ze is 'manager van de managers' van een telefoonbedrijf. Samira is een vrouw die van aanpakken weet. Geen flauwe zever bij haar. Recht naar de top moet je, en om daar te geraken moet je vooral hard werken. Alleen heeft ze haar moeder een belofte gedaan: dat ze haar een kleinkind zal schenken. Erg veel tijd lijkt er ook niet meer voor te zijn, want haar moeder is terminaal ziek. Met dit soort verhaal kun je probleemloos het moeras induiken en nooit meer boven komen drijven. Niet Atari. Zij gaat er met de botte bijl door en maait alle poespas en overtollige zever zo van de baan. Ze gaat haar verhaal te lijf zoals ze de mannen aanpakt: met het hakmes. Dat levert een bijzonder fris taalgebruik op, met de nodige krachttermen weliswaar, maar die passen perfect in het verhaal. Bovendien, en dat is een pluspunt, hakt de schrijfster alle vooroordelen en clichés die je je kunt voorstellen finaal aan splinters.
Hoe het afloopt ga ik lekker niet verklappen, maar onthou alvast deze keywords: beugel, balletleraar en karaokebar!
27-05-2008 om 10:18
geschreven door aeneasindeklas 
|