Vrijdag is het. De vierdes beginnen hun examenreeks met wiskunde. Niet mijn ding. Sinussen verbind ik met neuzen, niet met cotangenzen. Blijf ik de hele voormiddag? Ja, hoor! Of ik snel in slaap val, vragen ze me. Nooit, beweer ik, maar ik lieg. Ik zou het kunnen! Niets is rustgevender dan toezicht in een klas met examen wiskunde: de eerstvolgende zeven uur is het stil. Kun je gif op innemen. ;-) Eéntje is er echt in slaap gevallen. Even zacht tegen de elleboog tikken helpt niet. Aan het blad trekken evenmin. Ik wil ze ook niet doen schrikken, of laten uitlachen. Heel even laten doen dan maar... Ik zet m'n stoel wat luidruchtig op z'n plaats, maar ze kijkt niet op. Dan fluister ik hard, maar toch onhoorbaar voor de klas, haar naam in haar oor. Ze schrikt op. Versuft kijkt ze naar haar uurwerk. Tien minuten heeft ze geslapen. Achter haar begint nog iemand te geeuwen. Straks gaat de bel. Dan zijn ze allemaal weer even wakker. Hij luidt het laatste lesuur in dat ze eraan mogen werken. En dan naar huis. En slapen. ;-)
In de vierde graad was Senne vandaag jarig. Dat zag ik meteen toen ik binnen kwam: op het bord stonden alle namen, compleet met kusjes en hartjes. Lief hé! ;-)
geheugenhectaren
