Verslag zondag 19 januari, Trèfle a 4 Feuilles, Olnexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Vorig jaar hebben we deze trail moeten missen doordat het te gevaarlijk was om tot Olne af te zakken. Dat was dit jaar geen probleem, aangezien we eigenlijk niet echt van een winter kunnen spreken.
Ik carpoolde met Theo, Jacques met Els, en Patrick ging alleen naar Olne, omdat ie niet wist hoeveel lussen hij zou kunnen lopen na zijn blessure.
Natuurlijk waren wij weer ruim op tijd ter plaatse, startnummers oppikken en genieten van een koffie ( bij gebrek aan thee ). Het duurt niet lang of her en der duiken bekende gezichten op: Henk Sipers, Wilbert, Mottige Bever,
dus fijn wat bijbabbelen. Loopmaatje Yves komt uit Dendermonde afgezakt, en is maar wat blij dat ik zn startnummer ben gaan halen. Snel wordt duidelijk dat de start niet om 10u00 zal kunnen plaatsvinden, dit evenement dreigt toch wel uit zn voegen te barsten.

Buiten wachten we tot de massa opeens vertrekt, 11 minuutjes later dan gepland, dat valt nog mee.



Patrick vertrekt samen met Els en Jacques, ik blijf bij Yves ( of beter gezegd: hij bij mij ). Theo zien we al snel niet meer, nochtans ging die het vandaag ook rustig aanpakken met zn verkoudheid.

De eerste lus start bergaf, richting kerkhof van Trooz, waar we wel eens met de fiets passeren als we naar Banneux rijden. We lopen richting Fôret om dan te dalen in een weide. Twee jaar geleden stond het water hier nog tot op je enkels, dit jaar overleefde ik de afdaling met propere droge voeten. Of hoe de edities van jaar tot jaar kunnen verschillen.

De lus eindigt met een afdaling in het slijk tot in Nessonvaux, om dan terug ( al wandelend ) te klimmen naar het vertrekpunt. Het eerste lusje ( 12 kms ) zit er op. Het valt me op dat hier al verschillende lopers voldoening mee nemen. Maar das ook juist het mooie, ieder op zijn eigen tempo en afstand.

De tweede lus start ook weer bergaf richting Riessonsart, een deelgemeente van Soumagne. Bergop en weer bergaf, maar nergens echt technisch, daarvoor is het de laatste weken te droog geweest. In de helft van de lus krijgen we een lintje. Het totaal aantal lintjes bepaalt nadien je uitslag, en het T-shirt dat je krijgt. Ook na deze lus ( 11 kms ) weer heel wat lopers die besluiten dat het zo wel genoeg geweest is.

Lus drie is er eentje van 10 kilometers, mooie stukjes die samenvallen met het GR-pad 563. En wat ook wel belangrijk is: ideaal loopweer. We komen steeds minder lopers tegen, en dat zal in de vierde ronde nog wel wat minderen.

Lus vier begint met een bergop, maar het duurde wel even vooraleer we wisten dat we juist liepen. Door de geparkeerde autos zagen we geen kalklijnen, linten zagen we nauwelijks hangen. We besluiten toch maar even terug te keren voor alle zekerheid, maar dat bleek uiteindelijk niet nodig.





In deze lus zou ik eindelijk kennis maken met het beruchte maïsveld dat Jacques altijd aanhaalt. Helaas lag er dit vandaag toch wel heel propertjes bij.


De meest vettige trail bleek vandaag de meest propere geworden te zijn. We komen door het mooie dorpje Soiron, dan richting Xendelesse waar een voorbijkomende jogger ons wat moed inspreekt door te zeggen dat het niet meer ver is.

Bewust werd deze trail door mij aan een langzaam tempo gelopen. Januari moet voor mij mn rustmaand zijn, omdat februari weer veel van mn lichaam gaat eisen.
Een lekkere warme thee bij binnenkomst. Ons T-shirt ( alleen nog maar in de maat L beschikbaar ) en dan een heerlijke douche. Gezellig napraten doen we met Mottige Bever, Luc de Jaeger waar ik op 21 feb de marathon van Eeklo ga lopen, en Theo die ook al binnen is. Els en Jacques vervoegen ons ook nog.
Een trail met dit jaar weinig trailgehalte, maar morgen zal ik het toch wel voelen aan mn benen door de hoogtemeters. Maar geen nood, dat hoop ik er dinsdag uit te kunnen fietsen. Ne dikke merci aan Yves die samen met me gelopen heeft.
Link naar de loop: http://connect.garmin.com/jsPlayer/432596620
|