|
Verslag Coalminers Trail zaterdag 31 augustus 2013xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ook onze loopclub, Run & Fun Genk, organiseert naast de Louis Persoons Marathon ook een heuse trail. Op vrijdag had ik een dagje verlof genomen en trok ik met Jarno naar The Place To Be: de terril van Waterschei. We zouden er samen met Micha en Elsi het parcours uitpijlen. Uitgerust met piketten, hamer, bordjes, linten en schaar trokken we op pad. Ik kan je verzekeren dat dit een tijdrovende klus is.
s Middags hielden we pauze en hielpen we de anderen de tenten rechtzetten. Elsi werd door Patrick vervangen en we gingen weer op pad, voor de laatste 7 kms.
De zon brandend in onze nek
ik hoopte al dat het zaterdag zou gaan regenen. Om 17u15 waren we klaar en konden we alleen maar hopen dat er niet te veel zou verdwijnen.
Zaterdag, inderdaad een betrokken weertje, maar droog. Alle afgezakte trailers begroeten, even een papiertje tekenen dat ik in goede gezondheid verkeer, startnummer en chip vasthechten. De CM-trail is een kleine trail en zal altijd zo blijven omdat we nu eenmaal geen vergunning hebben om meer mensen op de terrils toe te laten. Maar dat maakt de trail wel gezellig. 59 inschrijvingen maar nog geen 40 deelnemers op de lange afstand ( 45 kms ), wie is er nu immers zo zot om 4 rondes op en rond de terrils gaan lopen ? Maar het zijn stuk voor stuk ultralopers die wel t een en t ander gewend zijn, meer dan de helft van deze krakken kom ik wel maandelijks ergens tegen. En dat maakt het wel heel gemoedelijk.
Op het parcours ook drie mountainbikers ( Philippe, Gunther en Jochen ) die zullen waken over onze veiligheid.
10u00: Korte en duidelijke briefing van Marc en opeens een startschot, wat ik op andere trails eigenlijk niet meer tegen kom. We zijn weg. Jacques loopt met Els, ik vandaag met Patrick.
Nog niet goed en wel van het stukje asfalt af zien we dat Jo Ernots al een serieuze voorsprong neemt.
Slimme zet, bedenk ik in mezelf want zo dadelijk moet er aan een touw omhoog geklommen worden. Tegen de tijd dat wij daar aankomen is t al file, maar daar zitten we helemaal niet mee in
de weg naar de finish is nog ver.
Over het parcours kan vooral gezegd worden dat het voor 95% off road is, wat tegenwoordig niet meer zo evident is. Het is heel afwisselend: single tracks tussen jonge berkenbomen, een beklimming in van dat gele Genkse zand, een mooi stuk door welriekende heide, stukjes bos. We lopen een tijdje samen met Lode uit Hoeselt, maar die laten we nadien toch maar wijselijk gaan wegens te snel. Een half uur na t vertrek krijgen we af te rekenen met regen, die eerst miezerig is maar nadien heviger wordt.
Op een gegeven moment lopen we zelfs door een stukje jungle, prachtig! Op enkele stukjes na zelfs allemaal heel goed beloopbaar. Na 6,5 km komen we aan de bevoorrading, intussen is het zelfs gestopt met regenen. Banaan, peperkoek, tuc-koekjes, rozijnen, en vooral veel cola. Klaar voor het grote werk: de twee terrils op.
De vlakke kale terril wordt als eerste bedwongen. Stukje bergop, want het met stokken toch iets gemakkelijker maakt als je ze tenminste ergens kan inplanten. Dan een stukje op het plateau, vanwaar we een mooi zicht hebben op de bevoorrading; we zwaaien naar Jacques en Els die daar net aangekomen zijn. Terug een stukje klimmen, we zien de snellere lopers al op de andere terril afstevenen. Weer een stukje plateau. Terug een toch wel heel steile klim, een korte adempauze om dan het laatste stukje naar de top te bedwingen. Terwijl de roofvogels rondcirkelen genieten we toch wel even van dit prachtige uitzicht. We zien de buurgemeenten, de Crystal-arena van KRC Genk, de Genkse industrie. Mooi mooi.
Dan even steil naar beneden, waar ook hier de stokken weer hun werk doen. En nog maar naar beneden. Stilaan worden we naar de tweede terril, de beboste, geleid.
Het kreng zoals Micha hem gisteren nog noemde. Een heel steile toch wel, maar deze loopt gewoon naar boven, zonder plateaus, zonder adempauzes. De tijd vliegt voorbij, de kilometers wat minder. Km 9 op de tweede terril, nog twee te gaan tot aan de start. Deze vliegen door het vele bergaf natuurlijk wel om.
Als we de matten voor t eerst passeren, onder luide aanmoediging van trainster Lieve zien we de deelnemers van de kleine CM al wachten. Snel wat eten, snel Astrid, Edwin en Edward groeten en weer verder. We horen van de ouders van Jo dat hij al 5 minuten voorsprong opgebouwd heeft. De tweede ronde liep, voor mij althans, niet zo goed. Niet dat het saai werd of zo, helemaal niet, maar je voelt het gewoon dat het niet zo lekker loopt. Vooral het stuk naar de bevoorrading leek lang te duren, maar als we op onze garmin keken deden we er maar ietsje langzamer over dan tijdens de eerste ronde. Eens de bevoorrading gepasseerd ging het weer vlot, psychisch althans. Doordat je weet dat je de terrils moet beklimmen, kan je je afstand wat beter inschatten en begint het vanzelf te korten.
Voor we over de matten lopen, vlucht ik nog snel naar de Toi Toi, ben ik ook alweer van af. Eten, drinken, een gelleke. We vatten onze derde ronde aan
en ja hoor
Jo steekt ons hier in t begin al voorbij, we blijven even staan om een foto van hem te maken en moedigen hem nog wat aan. We zijn zo blij voor hem. Deze ronde gaat me beter af dan de vorige, wellicht ook omdat je nu veel meer volk op t parcours ziet, de snelsten van de korte afstand steken ons immers voorbij. Eén van die snelleren moeten we zelfs op een bepaald moment terugfluiten omdat die de afslag mist. Aan de bevoorrading worden we ook ingehaald door Jos Snoeks. Op weg naar de terril passeert Gislain Dops ons, die op het einde van deze maand de Spartathlon zal lopen. Boven op de terril zitten twee trailers. We vragen of alles in orde is, alles in orde, normaal moeten we nu nog één ronde doen maar t is genoeg geweest, we stoppen. Eén van hen is een rechtstreekse concurrent van me.
Voor we t goed en wel beseffen passeren we weer de tijdsregistratie. Onder gesupporter van de gefinishte trailers van de korte afstand rapen we onze moed bijeen voor een laatste, nu wel heel eenzame ronde. t Is gek
. Maar toch zien we tijdens deze ronde dingen die we tijdens de andere rondes niet gezien hebben ( of zouden we beginnen te hallucineren ? ). De hellingen worden met de ronde steiler
de zon is inmiddels uitgekomen, wat voor mij echt niet moet. Tijdens deze ronde trekken we wat meer fotos, al was het maar om af en toe op adem te komen. Vlak voor de tweede bevoorrading neem ik een nieuw gelleke, Patrick zegt me nog die gellekes zijn niet goed, daar krijg ik last van . Maar ik drink er genoeg bij, en dan zal het wel in orde komen. Domme ik drink dan tijdens de bevoorrading nog eens twee bekers cola, die me nadien toch wel dreigen op te komen.
We lopen even samen met een loper uit Friesland die aan t trainen is voor een 100 mijl in Engeland. Op de terril zelf passeren we Louis H, waarvoor het ook al gedaan mocht zijn. We zeggen hem rustig te blijven, maar die man heeft al zoveel jaren meer ervaring dan ons
hij weet wel best hoe hij op deze omstandigheden moet reageren. Na de afdalingen van de terrils worden we de laatste kilometer bijgestaan door MTB-ers Philippe en Gunther, toch wel een aangenaam moment. Ook zij hebben vandaag kennis kunnen maken met de ultra-wereld en hadden zich nooit kunnen voorstellen wat zon trail allemaal inhoudt. Bedankt dat jullie er waren !
Nog een paar meters
hand in hand, met de stokken omhoog finishen Patrick en ik net binnen de 6uur, mijn vooropgestelde tijd. Luid applaus van de anderen die al aan de après bezig zijn. Fijn bijpraten, we kunnen terugblikken op een mooie, maar niet te onderschatten trail. Ik ben absoluut geen ronde-loper maar ik ben er wel van overtuigd dat deze je mentaal ook weer sterker maakt. Kleine kanttekening: ik blijk ( door opgave van mn concurrent ook nog eens eerste dame geworden te zijn in de categorie -45. Maar degenen die me kennen weten dat dat bijzaak voor me is. Het plezier in het lopen zelf met gelijkgestemde zielen maakt me des te meer gelukkig !
Een dikke proficiat aan Jo die de eerste was op de lange afstand. Ook een dikke proficiat aan degenen die deze trail in goede banen hebben geleid, in t bijzonder aan Micha ! Dank je wel !
Link van mijn loop: http://connect.garmin.com/player/368148685
In september ga ik het toch wel een klein beetje rustiger aan doen op loopgebied, maar één marathon op t programma, en één kortere trail ( 37 kms ), die van de Hoge Venen waarmee het trailavontuur ooit allemaal begon. Onderhoudend lopen naar het volgende grote doel: Berg en Dal ( 60 kms )bij Willem, die trouwens vandaag ook van de partij was.
|
